عمليات تجربي

براي تعيين ترکيب پايه پرسلان مورد نظر، از طريق مطالعه منـابع مطالعـاتي موجـود محـدوده ترکيبـي کـائولن سوپر زنوز ٥٩ – ٧٣% و نفلين سيانيت %٢٤ – ٩ با مقدار ثابت سيليس %٧ انتخاب شد و %١٠ بال کلي آباده نيـز براي بهبود کارپذيري و پلاستيسيته و کمک به تشکيل فاز شيشه به ترکيب افزوده شد [٢١].

در جـدول ١ آنـاليز شيميايي خاک هاي مصرفي در اين تحقيق آورده شده است . دوغاب پس از روان سـازي بـه روش ريختـه گـري دوغاب شکل داده شد. ترکيب نمونه هاي پرسلاني منتخب نيز در جدول ٢ آورده شده است .

نمونه ها در دماهاي C١٢٥٠ – C١٢٠٠- (C١١٥٠ – C١١٠٠) بـا سـرعت C.min١٠ و ١٥ دقيقـه نگهـداري در حداکثر دما پخته شد. جذب آب و استحکام خمشي سه نقطه اي نمونه ها انـدازه گيـري شـد. دو نمونـه بـا هـر دو گدازآور نفلين سيانيت و فلدسپار تهيه شد و خواص آن ها با يکديگر مقايسه گرديد.

به دليـل قـدرت گـداز آوري بيشتر و ذوب سريع تر زمان نگه داري در حداکثر دما کم تر از نمونه هاي حاوي فلدسپار (١ ساعت ) و بـه مـدت ١٥ دقيقه در نظر گرفته شده است . استحکام خمشي نمونه ها به روش سه نقطه اي اندازه گيري شد. ريز سـاختار نمونه بهينه با استفاده از ميکروسکوپ الکتروني (i٤٤٠ LE) بررسي شد. بررسي و مقايسه فازهاي حاصـل ، بـا استفاده از پراش اشعه x انجام گرفت .