تخصیص خودکار شماره های رده بندی بنابر نظر لارسون

پیش از این، لارسون (۱۹۹۲)، در مقیاسی محدود، بر روی تخصیص خودکار شماره های رده بندی از روی نظام ردهبندی کتابخانه کنگره کار کرده بود: اختصاص خودکار یک شمارهٔ واحد به یک کتاب، براساس عناوین و سرعنوان های موضوعی که در رکوردهای مارک وجود داشتند. همانند پروژه اسی ال سی ، الگوریتم او شماره های رده بندی را براساس احتمال صحیح بودن آنها رتبه بندی میکرد. لارسون نتیجه گیری کرد که امکان رده بندی کاملاً خودکار وجود ندارد، گرچه ممکن است بتوان رده بندی نیمه خودکاری را ارائه داد. یعنی، برنامه او می توانست فهرستی از شماره های انتخابی (با رتبه بالا) را ارائه دهد که یک فهرست نویس می توانست از میان آنها مناسب ترین شماره را انتخاب کند در حوزه های موضوعی کاملاً متفاوت نیز تحقیقاتی بر روی رده بندی خودکار انجام گرفته است. مثلاً، پیلین و دیگران (۱۹۹۳) دربارهٔ رده بندی اجزای نرم افزاری (ذخیره نرم افزارهایی که قابل استفاده دوباره هستند) بحث کرده اند؛ در این تحقیق از قابلیت های فراگیری ماشینی صحبت به میان آمده است. ساو یک " (۱۹۹۵) دربارهٔ امکان رده بندی خودکار نامه های اداری بحث کرده است.

در بعضی از مراکز تحقیقاتی و در خارج از حوزه موضوعی کتابداری و اطلاع رسانی، بررسی هایی بر روی تولید خودکار اصطلاح نامه در حال انجام است. در نتیجه این تحقیقات ابزارهایی تولید شده است؛ گرچه در این ابزارها روابط سودمندی نیز در بین اصطلاحات برقرار شده است اما به نسبت اصطلاحنامه هایی که از طریق نیروی انسانی ایجاد می شوند از ساختار کمتر پیشرفته ای برخوردارند. در آثار گائو" و دیگران (۱۹۹۵)، چن و دیگران (۱۹۹۵) و لو  و دیگران (۱۹۹۵) می توان نمونه هایی از چنین سیستم هایی را یافت.

سیستم دیگری که شرکت کارنگی برای خبرگزاری رویترز ایجاد کرده است سیستم استخراج اطلاعات است که جاسپر (دستیار روزنامه نگار برای تهیه گزارشات عوایدی)" نامیده میشود. با استفاده از زنجیرهای از انتشارات شرکت، این سیستم پیام هایی را شناسایی خواهد کرد که اطلاعات مربوط به عواید و سود سهام را در بر دارند، اطلاعات مختلفی (مثل درآمد خالص، درآمد به ازای هر نفر) را استخراج نموده و آنها را در یک الگو قرار خواهد داد (آندربین ۶ و دیگران، ۱۹۹۲). هایز (۱۹۹۲a) این سیستم را سیستم اخبار داوطلب می نامد که می تواند برای ویرایش یا تایید به روزنامه نگار ارجاع شود.

حد اعلای پیشرفت در تولید متن در تولیداتی چون اسپوت لایت " و تولیدکننده هوشمند نامه ها^ خلاصه شده است. اسپوت لایت را شرکت ای سی نیلین ایجاد کرده است تا براساس دادههای حاصل از فواید فروش، گزارش وضعیتی را درباره کارایی محصولات انتخابی خود أرائه دهد (مثلاً تعیین میزان سود / زیان در مقایسه با رقبا در بازارهای مختلف، و مشخص کردن بازارهایی با بهترین و بدترین کارایی). براساس دستورالعمل های موجود برای تهیه انواع جملاتی که کارایی محصول را شرح می دهند و غیره، گزارشهایی رسمی تهیه می شود. همچنین از این دستورالعملها می توان برای تهیه جداول و شکل های مختلف نیز استفاده کرد. می توان از ۲۰۰ دستورالعمل شاخص بندی شده ۷۰ نوع جمله، ۱۰ نوع شکل و ۱۰ نوع جدول مختلف تهیه کرد (آناند و کان"، ۱۹۹۳).

اشپرینگر و دیگران (۱۹۹۱) استفاده از تولیدکننده هوشمند نامه ها"، محصولی از شرکت سیستم های هوشمند، را در یک شرکت کارت اعتباری شرح داده اند. در این سیستم کاربردی، بخشی نامه های خدمات مشتریان، از سیستم تولیدکننده هوشمند نامه ها برای تولید نامه های سفارشی استفاده می کند. این نامه ها با استفاده از داده هایی تهیه می شوند که از یک پایگاه مشتری و نیز نامه های موجود در خود سیستم استخراج شده اند. این سیستم از بالغ بر ۱۰۰ انشای نمونه و تقریباً ۹۰۰ دستورالعمل بهره میگیرد. به روش های مختلف می توان از الگوهای موجود برای تولید نامه استفاده کرد. گفته شده است که این برنامه، کیفیت نامه ها را افزایش داده و از هزینه تهیه آنها می کاهد. سرعت عمل زمانی برای نگارش نامه ها، از روزها به دقایق کاهش یافته است.

نرم افزارهایی تجاری برای تولید متن، از چندین شرکت، وجود دارند. در بعضی از موارد، نرمافزار صرفاً برای کاربری خاصی تبلیغ شده است. مثلاً، یکی از این شرکتها بر حوزه موضوعی مدیریت منابع انسانی تاکید دارد و نرم افزارهایی تولید میکند که به مدیران کمک میکنند تا شرح مشاغل، بررسی وضعیت کارکنان، تهیه دستنامه هایی برای کارکنان و تولیداتی از این قبیل را تهیه کنند. برای انجام این وظیفه، این برنامه ها انواع مختلفی از راهنمایی های درون خطی را دراختیار مدیر قرار داده و او را در تهیه متن های مناسب یاری می دهند. این نرم افزار تولید متن به این دلیل که توان بالقوه ای برای تهیه چکیده های ساخت یافته یا انواع دیگر تلخیص ها داشتند در اینجا مورد اشاره قرار گرفتند همانطور که قبلاً نیز اشاره شده بود، فن آوری های بازیابی اطلاعات در برنامه هایی - به ویژه تجاری - مورد استفاده قرار گرفته اند که پیش از این استفاده کمی داشتند. درحقیقت، بعضی از انواع پیشرفتهٔ سیستم های بازیابی اطلاعات در حوزه های تجاری - به نسبت صنایع خدمات اطلاع رسانی - از استقبال بیشتری برخوردار بوده اند. یکی از کاربری های این سیستم ها در میز راهنمایی است.