توسعه سبک نگارش با رعایت 7 نکته

 توسعه سبک نگارش با رعایت 7 نکته :

۱- اشتباه است اگر فکر کنیم نگارش علمی باید پیچیده باشد. هدف شما از نوشتن آن است که اندیشه ها و پیام های خود را به خواننده خود انتقال دهید، نه اینکه با یک سری لغات دشوار، ذهن خواننده خود را مشغول سازید. در نگارش علمی، زیبایی و فصاحت از سادگی بیان و صراحت سبک ناشی می شود.

۲- به دنبال سبکی باشید که روشن، صحیح، جامع اما مختصر و مفید باشد. جایی که از یک کلمه یا عبارت کوتاه میتوان استفاده کرد، کلمات یا عبارات طولانی را به کار نبرید. از به کار بردن کلمات زاید و غیر ضروری پرهیز کنید؛ چرا که خواننده متن را گیج میکنند و منجر به اشتباهات دستوری می شود. از جملات طولانی و پیچیده پرهیز کنید. جملات کوتاه معمولابرای خواندن و دنبال کردن راحت تر هستند.

۳- با دقت و احتیاط کلمات را به کار برید. در صورت لزوم از واژه های فنی استفاده کنید.

۴- بعضی مواقع، لازم است یک شکل مشابه بیانی را چندین بار به کار ببرید. برای پرهیز از تکرار کامل آن، از کلمات مترادف استفاده کنید تا بهتر بتوانید در عین اینکه یک مفهوم مشابه را با بیانی متفاوت عرضه می کنید جذابیت آن را نیز برای خواننده حفظ کنید.

۵- ضروری است که بحث یا استدلال خود را به طور منطقی بیان کنید. بین دستور زبان و منطق رابطه نزدیکی وجود دارد و بنابراین بسیار مهم است که شما به سبکی که از نظر دستور زبان درست است، بنویسید. به ویژه در استفاده از حروف ربط (مانند و اما، بنابراین، لیکن و...) دقیق باشید. برای مثال کلمه " بنابراین " وقتی استفاده می شود که یک نکته اصلی به وسیله استدلال یا عبارت قبلی حمایت و تایید شده باشد. لیکن وقتی به کار میرود که دلیل متناقضی ارائه شده باشد.

۶- بهتر است که متن خود را به حالت غیر شخصی و مجهول بنویسید نه به حالت معلوم؛ برای مثال " داوطلب (۱۳۸۴) نشان داد که... " یک عبارت معلوم و " نشان داده شده است که... (داوطلب ۱۳۸۴) " یک عبارت مجهول است. استفاده مکرر از عبارات معلوم، نویسنده را به تولید یک فهرست یکنواخت و کسل کننده وامی دارد. حالت مجهول، ساختن استدلال ها و بحث ها را راحت تر میکند. اما ممکن است مواردی باشد که نوشتن به سبک غیر شخصی منجر به پیچیدگی دستوری شود. در این موارد بهتر است بگوییم به نظر نگارنده... "انه اینکه بگوییم " به نظر نویسنده حاضر...".

۷- عبارات مختلفی را که می نویسید از لحاظ قطعیت، با کمال دقت انتخاب کنید: حقایق ثابت شده، تئوری ها، فرضیه ها و نظرات و عقاید شخصی نباید با هم اشتباه شوند. اگر اطلاعاتی را از مطالب منتشر شده به دست می آورید، لزوماً به معنای این نیست که این اطلاعات، ثابت شده و قطعی هستند. در مورد اطلاعات کمی، بین نتایج آماری معنی دار و غیر معنی دار تمایز قایل شوید. برای نتایج معنی دار، سطح اطمینان یا معنی دار بودن آنها را بیان کنید. از خطاهای منطقی از قبیل اثبات یک قضیه یا ادعا به دلیل عدم وجود شواهد و دلایل مخالف پرهز کند.