بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
حادثه‌های اتمی فوکوشیما ۱
۱۱ مارس ۲۰۱۱،
در پی زمین لرزه ۹ ریشتری و سونامی رخ داد
نشت مواد پرتو زا از نیروگاه هسته ای شماره 1 فوکوشیما
بزرگ‌ترین فاجعهٔ اتمی پس از چرنوبیل
از نظر پیچیدگی در مقام نخست فجایع اتمی جهان است.
چرا که تمام رآکتورهای نیروگاه فوکوشیما در نتیجهٔ این رویداد با مشکل مواجه شد.
اسلاید 2 :
حادثه‌های اتمی فوکوشیما ۱
در زمان وقوع زلزله، رآکتور ۴ خالی از سوخت بود و رآکتورهای ۵ و ۶ خاموش و کاملاً سرد بودند.
بقیهٔ رآکتورها، با وقوع زلزله به طور خودکار خاموش شدند و ژنراتورهای اضطراری شروع به کار کردند تا پمپ‌های آب را برای خنک کردن رآکتورها به کار بیندازند.
محوطهٔ نیروگاه با سدی دریایی محافظت می‌شد که برای مقابله با سونامی ۵٫۷ متری کفایت می‌کرد،
ولی در برابر امواج ۱۴ متری که ۱۵ دقیقه بعد از زلزله آغاز شد، کاری از پیش نمی‌برد،
در نتیجه محوطهٔ نیروگاه کاملاً در آب فرو رفت.
اسلاید 3 :
ژنراتورها که در ارتفاعی پایین‌تر از سطح دریا قرار داشتند
تابلوهای برق در طبقهٔ پایین رآکتورها واقع شده بودند، همگی زیر آب فرو رفتند.
ارتباط با شبکهٔ برق قطع و کار خنک کردن رآکتورها متوقف شد.
دمای رآکتورها از حد مجاز بالاتر رفت.
سیل و زلزله کمک‌رسانی از جاهای دیگر را تقریباً غیرممکن کرده بود.
اسلاید 4 :
در رآکتورهای ۱ و ۲ و ۳ سوخت هسته ای ذوب شده و روکش فلزی بالای ساختمان رآکتورهای ۱ و ۳ و ۴ در اثر انفجار هیدروژن نابود شده‌است.
انفجار به دستگاه‌های کنترل حرارت در داخل رآکتور ۲ آسیب رساند و رآکتور ۴ نیز آتش گرفت.
میله‌های سوخت مصرفی که در استخرهای سوخت واحدهای ۱-۴ ذخیره شده بود در اثر کاهش سطح آب استخرها شروع به داغ شدن کرد.
به دلیل ترس از نشت اشعه تا شعاع ۲۰ کیلومتری (۱۲ مایلی) نیروگاه از سکنه خالی شد و کارگران نیروگاه که در معرض تابش اشعه قرار داشتند، موقتاً از نیروگاه خارج شدند.
اسلاید 5 :
مقامات ژاپنی پس از بررسی حادثه ابتدا میزان آن را سطح ۴ در مقیاس بین‌المللی هسته‌ای (اینس) برآورد کردند
اگرچه سازمان‌های دیگر بین‌المللی پیش‌بینی می‌کردند که سطح واقعی بحران بالاتر از این باشد.
ژاپن سطح بحران هسته‌ای را ابتدا تا سطح ۵ و سپس تا ۷ بالا برد.
فروش مواد خوراکی که در این منطقه روییده بودند، ممنوع شد.
اسلاید 6 :
حادثه تری مایل آیلند
بدترین حادثه اتمی آمریکا و نخستین فاجعه راکتورهای هسته ای دنیا
در 28 مارس 1979 میلادی در تری مایل آیلند پنسیلوانیا اتفاق افتاد.
در این حادثه بخشی از هسته اصلی واحد ۲ ذوب شد که باعث نشت 3 میلیون کوری گاز پرتوزا به بیرون از نیروگاه گردید.
در پی این حادثه حدود ۱۴۰٬۰۰۰ نفر از اهالی منطقه خانه‌های خود را ترک کردند.
پس از حادثه تری مایلی آیلند، ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای برای مدتی در آمریکا متوقف شد.
اسلاید 7 :
حادثه تری مایل آیلند (پنسیلوانیا-بیست و هشتم مارس ۱۹۷۹)
نیروگاه مورد بحث از نوع رآکتور آب تحت فشار با قدرت ۹۰۰ مگاواتی است که از یک سال پیش وارد خط شده بود.
در ساعت چهار صبح، مدار اولیه آب خالی شد، یعنی دو شیر تغذیه یکی پس از دیگری شکست.
چون چراغهای هشدار دهنده در پشت صفحه سرویس پنهان شده بود، مسؤلان هشت ساعت بعد متوجه شدند.
توربین خود به خود از حرکت باز ایستاد و دما و فشار در درون قلب نیروگاه شروع به بالا رفتن کردند.
چند ثانیه بعد شیر فشار شکن، برای آزد کردن فشار اضافی باز شد. هنوز شش ثانیه وقت لازم بود که دسته‌های کنترل پایین بیافتند تا رآکتور از حرکت باز ایستد. تا این لحظه‌ها همه چیز عادی بود. اما بد اقبالی هنگامی شروع شد که شیر فشار شکن، پس از آزاد کردن فشار اضافی، بسته نشد، بطوری که آب توانست همچنان روی حفاظ رآکتور بریزد.
اسلاید 8 :
بنابراین همان وضعیت از دست رفتن سرمایش به وقوع پیوست و طبیعتاً سیستم سرمایش اضطراری به کار افتاد
ساعت شش صبح رئیس قسمت، گیج و مبهوت سر رسید و سریعاً شیر فشار شکن را بست. اگر وی اینکار را نمی‌کرد، قلب رآکتور به تدریج ذوب می‌شد و فاجعه واقعی رخ می‌داد.
با این وصف اوضاع آنقدرها هم تحت کنترل قرار نگرفت. اولاً قفل خودکار حفاظ رآکتور کار نمی‌کرد.
در نیروگاه از قبل خبر داشتند که مخزن تخلیه آب بندی نیست، با وجود این تعمیر آن را به بعد موکول کرده بودند.
گازهای گزنون و کریپتون از گازهای نادر پرتوزا با عمر کوتاه مدتهای مدید و بدون شک از ساعت پنج صبح وارد هوای آزاد شده بودند و این در حالی است که برنامه حفاظت از محیط بین ساعتهای هفت تا هشت صبح به اجرا گذاشته می‌شد.
اسلاید 9 :
چرنوبیل بدترین حادثه اتمی غیرنظامی تاریخ جهاناست
در رآکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل اکراین اتفاق افتاد
در 26 آوریل 1986 روی داد.
اسلاید 10 :
حادثه اتمی چرنوبیل
حادثه زمانی آغاز شد که در ۱۰:۱۱ شب ۲۵ آوریل ۱۹۸۶نیروگاه چرنوبیل دستور کاهش میزان قدرت رآکتور برای تست را دریافت نمود و نیروگاه شروع به کاهش قدرت رآکتور شماره چهار تا ۳۰ درصد نمود.
متصدیان رآکتور برای انجام آزمایشی سیستم ایمنی رآکتور را غیر فعال کردند (کندکننده‌های نوترون را از آن خارج کردند).
نتیجه آن رآکتوری بدون کند کننده مناسب و از کنترل خارج شدن آن بود.
بدون توانایی در کنترل رآکتور، دمای آن به حدی رسید که بیشتر از حرارت خروجی طرح ریزی شده بود.
