بخشی از پاورپوینت

--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----

اسلاید 1 :

تجهيزات شبكه

  • تكرار كننده ها (Repeaters)
  • هاب ها (Hubs)
  • پل ها (Bridges)
  • سوئيچ ها (Switches)
  • مسيرياب ها (Routers)

اسلاید 2 :

تجهيزات شبكه

تكرار كننده ها (Repeaters)

تكرار كننده ها اولين دستگاه شبكه بودند كه براي رفع مشكل طول كابل هاي شبكه استفاده مي شدند. چون سيگنال هاي داده بعد از طي مسير تا يك فاصله مشخص تضعيف مي شدند بنابراين نياز به دستگاهي بود كه اين سيگنال ها  را تقويت كرده و با همان شدت ابتدايي بر روي رسانه انتقال بفرستد. اين كار توسط     تكرار كننده انجام مي شد.

با روي كار آمدن هاب ها و سوئيچ ها اين دستگاه به طور كامل از رده خارج شد و امروزه همين عملكرد تكرار كننده ها در هاب ها و سوئيچ ها آورده شده است.

تكرار كننده ها در لايه 1 مدل OSI (لايه فيزيكي) كار مي كنند.

اسلاید 3 :

هاب ها (Hubs)

هاب ها در واقع همان تكرار كننده ها با تعداد پورت هاي بيشتر هستند. عملكرد    هاب ها مشابه تكرار كننده ها مي باشد. تكرار كننده ها از پورت ورودي    سيگنال ها را دريافت مي كردند و پس از تقويت آن سيگنال را بر روي پورت خروجي مي فرستادند. اما هاب شامل تعداد زيادي پورت هستند كه سيگنال دريافتي از يك پورت را بر روي تمام پورت ها مي فرستند (تكرار مي كنند). يعني يك كانال اشتراكي درون هاب وجود دارد كه به تمام پورت هاي هاب متصل است و سيگنال حاوي اطلاعات بر روي آن كانال به اشتراك گذاشته     مي شود.

هاب نيز مانند تكرار كننده ها در لايه فيزيكي كار مي كند.

اسلاید 4 :

پل ها (Bridges)

قبل از تشريح عملكرد پل ها، به عنوان پيش نياز چند اصطلاح و يا استاندارد را تعريف مي كنيم.

استاندارد اترنت يا IEEE 802.3 : اترنت استانداردي بين المللي براي شبكه هاي محلي و شهري (LAN,MAN) است كه از مكانيسمي به نام CSMA/CD به عنوان متد دسترسي اشتراكي به رسانه استفاده مي كند و همچنين از پروتكل اترنت يا IEEE 802.3 و يك قالب فريم براي انتقال داده استفاده مي كند. اترنت از نظر عملكردي نيز به انواع مختلفي تقسيم مي شود كه مهمترين آنها اترنت معمولي، اترنت سريع (Fast Ethernet) و اترنت گيگا بيتي (Gigabit Ethernet) است كه بارزترين تفاوت آنها در سرعت انتقال داده است.

اسلاید 5 :

آدرس هاي فيزيكي (MAC Address): آدرس فيزيكي عدد يكتاي 48 بیتي است كه براي شناسايي يك ماشين ميزبان در شبكه و در لايه 2 مدل OSI استفاده          مي شود. اين آدرس ها در دستگاه هاي شبكه به صورت اعداد مبناي 16 نمايش داده مي شوند.

 به عنوان مثال در سيستم عامل ويندوز براي نمايش آدرس فيزيكي كارت شبكه     مي توان از دستور IPconfig/all در برنامه cmd استفاده كرد.

حوزهتصادم(CollisionDomain): ناحيه اي است كه در آن بسته هاي اطلاعاتي ماشين هاي ميزبان در آن ناحيه با هم دچار تصادم يا برخورد مي شوند.

حوزهپخشفراگير(BroadcastDomain): ناحيه اي است كه در آن بسته هاي اطلاعاتي براي تمام ماشين هاي ميزبان در آن ناحيه ارسال مي شود.

اسلاید 6 :

Preamble: این فیلد کارهای مربوط به زمان بندی و همگام سازی ارسال و دریافت را انجام می دهد و طول آن 7 بایت است.

Start Frame Delimiter: رشته بیتی است که مشخص کننده نقطه ابتدایی فریم است و طول آن 1 بایت است.

Destination Address: آدرس فیزیکی مقصد است که طول آن 6 بایت است.

Source Address: آدرس فیزیکی مبدا است که طول آن 6 بایت است.

Frame Length: این فیلد مشخص کننده طول فریم است که طول این فیلد 2 بایت است.

Data: داده درون فریم را مشخص می کند و طول آن حداکثر می تواند 1500 بایت باشد.

CRC: این فیلد وظیفه کنترل خطا را بر عهده دارد و طول آن 4 بایت است.

اسلاید 7 :

مشكل اصلي هاب اين بود كه با افزايش ماشين هاي ميزبان  متصل به آن ازدحام و تصادم نيز افزايش پيدا مي كرد. يعني تمام ماشين ها در يك حوزه تصادم قرار  مي گرفتند. براي رفع اين مشكل پل ها ايجاد شدند.

پل ها در واقع يك حوزه تصادم را به دو حوزه تصادم افزايش دادند كه باعث كاهش كلي تصادم در شبكه مي شد. پل ها داراي يك پورت ورودي و يك پورت خروجي هستند كه هر كدام از اين پورت ها در يك حوزه تصادم قرار دارند.

در پل ها براي برقراري ارتباط بين ماشين هاي موجود در دو حوزه تصادم مختلف، از آدرس هاي فيزيكي استفاده مي كنند. هر ماشين با استفاده از يك آدرس فيزيكي منحصر به فرد در شبكه شناخته مي شود.

پل ها در لايه 2 از مدل OSI (لايه پيوند داده ها) كار مي كنند.

اسلاید 8 :

سوئيچها(Switches)

عملكرد سوئيچ ها مانند پل ها است با اين تفاوت كه پل ها دو پورت براي ورودي و خروجي داشتند اما سوئيچ ها تعداد پورت هاي زيادي دارند. بنابراين به ازاي هر پورت يك حوزه تصادم دارند.

سوئيچ ها از آدرس هاي فيزيكي براي شناسايي ماشين هاي ميزبان متصل به خود استفاده مي كند. به اين صورت كه در ابتدا فريم هايي را بر روي تمام پورت هاي خود ارسال مي كند و از اين طريق آدرس فيزيكي ماشين هاي متصل به خود را به دست مي آورد و اين آدرس ها را در جدولي به نام جدول سوئيچينگ ذخيره مي كند. از اين پس به بعد سوئيچ از آدرس هاي فيزيكي اين جدول براي هدايت فريم هاي داده به مقصد مورد نظر استفاده مي كند.

سوئيچ ها در لايه 2 مدل OSI كار مي كنند.

اسلاید 9 :

در اينجا نحوه يافتن آدرس در سوئيچ ها با يك مثال شرح داده مي شود. فرض كنيد يك سوئيچ داريم كه چهار ماشين به آن متصل هستند. ماشين Fred كه به پورت 1 وصل است مي خواهد با ماشين Barney كه به پورت 2 وصل است ارتباط برقرار كند. آدرس فيزيكي ماشين مقصد (Braney) 020022222222 است. ابتدا فريم از ماشين Fred وارد پورت 1 سوئيچ مي شود. با استفاده از جدول آدرس فيزيكي متوجه مي شود كه براي رسيدن به مقصد بايد فريم را بر روي پورت 2 سوئيچ بفرستد. اين عمليات در صفحه بعد نشان داده شده است.

اسلاید 10 :

مسيريابها(Routers)

عملکرد مسیریاب ها به طور کلی متفاوت از سوئیچ ها می باشد. مسیریاب ها برای ارتباط دو شبکه مجزا به هم استفاده می شود. مسیریاب ها در لایه 3 مدل OSI (لایه شبکه) کار می کنند.

مسیریاب ها برای هدایت بسته ها از آدرس های منطقی به نام آدرس های IP استفاده می کنند. مسیریاب ها مانند سوئیچ ها در ابتدا با ارسال یک سری بسته های خاص به تمام ماشین های متصل به خود، آدرس های IP آنها را بدست آورده و آنها را در جدولی به نام جدول مسیریابی ذخیره می کنند. در آینده از این جدول برای مسیریابی و هدایت بسته ها استفاده می کند.

مسيرياب ها به ازاي هر پورت يك حوزه تصادم و يك حوزه پخش فراگير دارد.

در متن اصلی پاورپوینت به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر پاورپوینت آن را خریداری کنید