بخشی از مقاله
سيب و بهره برداري اقتصادي
مقدمه:
سيب از فرآورده هاي ميوه هايي است كه بشر از دوران ماقبل تاريخ و شروع دوران كشت و زرع شناخته و مورد استفاده قرار داده است. در حال حاضر حدود 35 گونه مختلف از سيب در دنيا شناخته شده اند. بيشترين اين گونه ها (حدود 19 گونه) از نوع سيبهاي ميوه ريز (كوچك) يا زينتي هستند (Crabs). سيبهاي معمولي بيشتر از گونه هاي malus sylrestris , suualus هستند.
اهداف
تاريخچه و گسترش سيب در دنيا و اهميت اقتصادي آن
سيب از گونه هاي وحشي موجود در آسيا و اروپا به دست آمده است و قدمت كشت و پرورش آن به سالهاي ماقبل تاريخ مي رسد. سيب تا اين اواخر هيچ وقت به عنوان محصولي پول ساز و تجارتي تلقي نمي شد. اين وضع در اروپا نيز تا اواسط قرن 19 و اوايل قرن بيستم نيز وجود داشت. بعد از احداث راههاي جديد ارتباطي بين مراكز عمده توليد و بازارهاي مصرف و بالا رفتن قدرت خريد مردم و پي بردن به محسنات بهداشتي و غذايي آن، و بالاخره وجود آوردن صنايع تبديلي،
سيب به صورت يك محصول عمده اقتصادي در جهان شناخته شد. در ايران اين تحول خيلي دير شروع شد. مناطق عمده توليد كننده سيب دنيا بين عرضهاي شعاعي و جنوبي 30-60 درجه قرار گرفته است به ترتيب اهميت از نظر توليد عبارتند از: چين، آمريكا، فرانسه و تركيه، بنابراين ما مي خواهيم به بررسي اهداف كشت سيب بپردازيم.
چكيده: ما مي خواهيم سيب را از لحاظ بهره برداري اقتصادي مورد مطالعه قرار دهيم. و چنانچه لازم باشد براي رشد ميوه سيب را بررسي كنيم ما بهره برداري سيب را در چند لحظه مورد مطالعه قرار داده ايم.
فرضيه: به نظر مي رسد بين بهره برداري اقتصادي سيب و استفاده بهينه از عوامل توليد رابطه وجود دارد.
خصوصيات درخت سيب
خواص گياه شناسي و اكولوژيكي:
درخت سيب از جمله درختان سردسيري معتدل و برگ ريز يا خزان كننده است بر حسب گونه ها بشره زيرين برگ كركدار مايل به سفيد و بشره فوقاني براق است. انواع كاشته شده شاخه هاي صاف دارد كه بر حسب ارقام، عمودي يا مايل يا نرم و آويزان هستند. بعضي ارقام توليد تمايل زياد به پاجوش دادن دارند. رنگ پوست شاخه هاي ارقام گوناگون از زرد تا قرمز متغير و اكثراً قهوه اي است تاج درخت متنوع است. در بعضي ارقام چتري و تو هم در بعضي ديگر باز و كم شاخه، پرمي، مستطيلي، استوانه اي با شاخه هاي عمودي موازي يا بينابين.
تنه بعد از 7-8 سال اول داراي نسج سوبريني (چوب پنبه اي) مخطط و ناصاف مي شود. اگر در سنين جواني از پوست تنه مراقبت لازم به عمل نيايد، در اغلب مناطق مخصوصاً در شرايط جوي صاف و خشك در جهت جنوب غربي دچار سوختگي مي شود، كه منجر به پوست انداختن و ظاهر شدن چوب دروني مي شود. معمولاًٌ از سنين 4-5 سالگي به تدريج در قسمتهاي پاييني شاخه هاي اصلي شروع به توليد شاخه هاي عمودي كوتاهي مي كند كه روي آنها جوانه هاي گل ظاهر مي شود.
سيب از نظر زمان گل كردن در گروه سوم ميوه هاي سردسيري قرار مي گيرد و بعد از گيلاس و تقريباً همزمان با گلابي گل مي كند. ريشه نيز بر حسب گونه ها و ارقام از رشد و فرم متفاوتي برخودار است. جوانه هاي درخت سيب به دو نوع برگي و گل تقسيم مي شوند. رنگ گلهاي ارقام گوناگون متفاوت است.
طعم ميوه:
طعم ميوه سيب بيشتر از ساير ميوه هاي تحت تاثير شرايط محيط قرار دارد. حرارت در دوران نمو ورسيدن آن موثر است. سيبهاي پاييزه و زمستانه در مناطق ييلاقي و خنك بهترين طعم و نسخ خود را پيدا مي كنند. مرغوبترين سيبهاي اين گروه مخصوص مناطق مرتفع و ييلاقي است. مثل دماوند ، سميرم، دامنه هاي سهند و سبلان و كوهپايه هاي بينالود مشهد و ساير مناطق مشابه.
اگر اين قبيل سيبها را در جلگه اي گرم كه حرارت در طول تابستان از 35 درجه به مدت طولاني تجاوز مي كند بكارند، كيفيت و عطر و طعم خود را به مقدار زيادي از دست خواهد داد. غير از دماي محيط، عنصر ازت نيز در كيفيت و طعم سيب اثر دارد. زيادي ازت در زمان نزديك به رسيدن سيب موجب تشديد خاصيت ريزش ميوه در ارقامي، كه طبيعتاً چنين عاداتي دارند مي شود.
رنگ ميوه:
ارقام گوناگون سيب داراي درجاتي از رنگهاي زرد، (كرم، زرد، شيري سبز روشن) يا قرمز و يا مخلوطي از هر دو، به صورت يكدست يا رگه رگه كه روي متن كرم يا زرد يا سفيد هستند. عامل رنگ از نظر تجاري در قيمت ميوه سيب عامل مهمي محسوب مي شود. در اكثر سيبهاي خوش رنگ قرمز بهتر به فروش مي رسند.
محيط پرورشي
شرايط اقليمي:
سيب درختي سردسيري، برگ ريز يا خزان كننده است (Decldiois)، بنابراين به طور طبيعي در اقليم سرد و معتدله در هر دو نيكرة شمالي و جنوبي كاشته مي شود. سيب امروزه بيشترين سطح كشت را در اين بين انواع ميوه ها بدست آورده است و در حدود 35672000 تن محصول توليد مي شود.
در بين عوامل متعدد محيط زيست، (اما مهترين فاكتور تعيين كننده است چون كنترل انسان روي روي دماي محدود بسيار محيط است، بنابراين باغدار بايد با توجه به شرايط طبيعي منطقه، ارقامي را كه با شرايط خاص منطقه حداكثر سازگاري را دارند انتخاب كند.
عناصر معدني مورد نياز درختان سيب:
درخت سيب مثل ساير درختان ميوه به كليه مواد معدني 13 گانه كه از خاك به صورت محلول در آب بايد جذب شود نياز دارد.
ازت: ازت يكي از مهمترين تركيبات نسوخ گياهي و سلولهاي آنهاست. اين عنصر ماده تركيبي انواع پروتئينهاي گياهي است و در پروتوپلاسم زندة تمام سلولها وجود دارد.
به همين دليل سبب نياز درختان به ازت از همه عناصر ديگر بيشتر است.
به طور متوسط مقدار ازت لازم براي يك هكتار سيب بارور كامل را حدود 100 كيلو خالص مي گيرند كه معادل است با 500 كيلو كود سولفات دامونيم 20 درصد.
فسفر: يكي ديگر از عناصر مهم مورد نياز درختان سيب فسفر است. ميزان فسفر مورد نياز درمقايسه با ازت به مراتب كمتر و معادل الي آن يعني تقريباً حدود 6 تا 10 كيلو فسفات در هكتار براي يك باغ سيب بارور است.
روي (ZN): يكي از عناصر ضروري حيات سالم درختان است كه به مقدار اندكي مورد نياز است. يك باغ 5-6 هكتاري سيب با درختان بزرگ و بارور فقط حدود كيلو روي در سال مصرف مي كند.
آهن (Fe): ذارت عنصر آهن در داخل كلروپلاست ها قرار گرفته اند و علاوه بر مشاركت در ساختن كلروفيل به احتمال قوي مثل ساير عناصر قليل فلزي، در تركيبات آنزيمها نيز دخيل هستند. نياز درخت سيب به آهن 10 تا 20 برابر نياز آنها به روي يا مس است.
مس (Cu): مقدار آن به مراتب كمتر از روي است.
بر (B): نياز درخت به اين عنصر نيز كم و حدود 500 گرم در سال براي يك باغ 5 هكتار است.
منيزيم (Mg): منيزم از عناصري است كه در تركيب كفروفيل وجود دارد.
منگنز (Mz): اين عنصر با اينكه بسيار كم مورد نياز است اگر كمبودي داشته باشد موجب تقليل فعاليت برگها مي شود.
