دانلود مقاله صدف ایمان

بخشی از مقاله

فهرست مطالب

مقدمه
حجاب
احکام شرعی حجاب و عفاف
حجاب و عفاف از دیدگاه رهبر معظّم انقلاب

صدف ایمان
مقدمه
امام علی ـ علیه‌السّلام ـ می‌فرمایند: من و فاطمه به محضر مبارک رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ مشرّف شدیم و او را در حالی که شدید گریه می‌کرد، مشاهده نمودیم. به او گفتم: «پدر و مادرم به فدایت؛ چه چیزی شما را به گریه واداشته است؟» فرمود: «ای علی! در شب معراج که به آسمان رفتم، زنان امّت خود را در عذاب شدیدی دیدم، به طوری که آن‌ها را نشناختم. از همین رو برای آنچه از شدّت عذاب بر آن‌ها دیدم، گریان هستم.» بعد فرمود: «زنی را دیدم که او را به موهایش آویزان کرده بودند و مغز سرش می‌جوشید. زنی را دیدم که گوشت بدنش را می‌خورد و آتش از زیر آن زبانه می‌کشید...»
حضرت فاطمه ـ سلام الله علیها‌ ـ خطاب به پدر بزرگوارش عرض کرد: «به من بگو که این زنان چه کرده‌ بودند که خداوند چنین عذابی را برای آنان مقرّر فرموده است؟» حضرت پاسخ داد: «آن زنی که او را به موهایش آویزان کرده بودند، برای این بود که موهایش را از مردان نامحرم نمی‌پوشانید؛ امّا آن زنی که گوشت بدنش را می‌خورد، بدنش را برای مردم زینت می‌کرد.»

حجاب

کشف حجاب در ایران، به بخشی از تاریخ ایران در دوران رضاشاه پهلوی اطلاق می‌شود که بنابر آن، زنان و دختران ایرانی از استفاده از چادر و روسری منع شدند.
نخستین نشانه‌های کشف حجاب را می‌توان در دربار ناصرالدین شاه قاجار و در محافل روشنفکری می‌توان یافت، ولی رسمیت یافتن آن به دوره حکومت رضا شاه باز می‌گردد.

در دوران قاجار، مسافرت‌های شاه به اروپا و مشاهداتش از وضعیت پوشش زنان اروپائی به دربار تأثیر به سزایی داشت. به تدریج موضوع «کشف حجاب» در قالب تجدد خواهی به محافل روشنفکری و اشعار شعرا نفوذ کرد و درمطبوعات منعکس شد
رضا شاه قانون کشف حجاب را یکباره صادر نکرد.
نخستین شایعات پیرامون قانون جدید، هنگامی پیدا شد که رضاشاه تحت تاثیر اصلاحات دموکراتیک در افغانستان قرار گرفته بود و امان‌الله خان و ملکه ثریا، شاه و ملکه افغانستان در سال ۱۳۰۸ به ایران آمدند. ملکه افغانستان بی‌حجاب بود و جنجالی در میان روحانیون برانگیخت. آنان از رضاشاه خواستند ملکه افغانستان را در ایران مجبور به داشتن حجاب کند که رضاشاه نپذیرفت. در همین زمان شایعاتی درباره تصویب قانون منع حجاب پخش شد.
رضا شاه پس از تنها سفر خارجی‌اش به ترکیه در ۱۲ خرداد ۱۳۱۳، تحت تأثیر اقدامات غرب‌گرایانه آتاتورک قرار گرفت. در این زمان نیز شایعاتی درباره ممنوعیت حجاب در مدرسه‌های دخترانه پخش شد ولی در این زمان نیز قانونی تصویب نشد.
رضا شاه ترجیح می‌داد که مردم لباس متحدالشکل بپوشند، کلاه پهلوی به سر گذارند و نسبت به تقیدات دینی در زمینه حجاب سستی نشان دهند. رضا شاه که شدیداً تحت تأثیر بی‌حجابی زنان ترکیه قرار گرفته بود، این مسئله را پس از یک سال از گذشت سفر به ترکیه در آذر ۱۳۱۴ به محمود جم «رئیس‌الوزرا» چنین بازگو کرد:

نزدیک دو سال است که این موضوع سخت فکر مرا به خود مشغول داشته‌است، خصوصاً از وقتی که به ترکیه رفتم و زن‌های آنها را دیدم که «پیچه» و «حجاب» را دور انداخته و دوش به دوش مردهایشان در کارهای مملکت به آنها کمک می‌کنند، دیگر از هر چه زن چادری

است بدم آمده‌است. اصلاً چادر و چاقچور دشمن ترقی و پیشرفت مردم است. درست حکم یک دمل را پیدا کرده که باید با احتیاط به آن نیشتر زد و از بینش برد.
جشن کشف حجاب در قم
از این رو بخشنامه کشف حجاب جهت تصویب رضاشاه در تاریخ ۲۷ آذر ۱۳۱۴ از طرف رئیس‌الوزرا به دربار فرستاده شد تا در اول دی سال دستور العمل اجرای غیر رسمی قانون کشف حجاب به تمام ولایات ایران ارسال گردد. رضا شاه در ۱۷ دی سال ۱۳۱۴ طی جشن فارغ‌التحصیلی دختران بی‌حجاب در دانشسرای مقدماتی رسماً بر کشف حجاب تاکید کرد.
کشف حجاب در ترکیه اختیاری بود و علاوه بر آن آتاتورک فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده‌ و تبلیغات محتاطانه‌ای برای تشویق زنان به برداشتن حجاب اجرا می‌کرد. مثلا می‌گفت:
« خودتان را به جهان نشان دهید و رودررو به جهان بنگرید. »
اما رضاشاه این کار را با زور انجام داد و به طور ناگهانی حق انتخاب را از زنان گرفت و هیچ روند جامعه پذیری برای این کار طی نشد. بخشی از زنان که مسن‌تر و سنتی بودند و احساس برهنگی می‌کردند عملا در خانه محبوس شدند.
در سال ۱۳۲۰ که رضاشاه ایران را ترک کرد اجرای قانون کشف حجاب سریعا فراموش شد. وزارت فرهنگ حکم داد از ورود زنان بی‌حجاب به دانشگاه جلوگیری شود و معلمان زن مدرسه‌ها و استادان زن دانشگاه‌ها مجبور شدند با حجاب به کلاس درس بروند. در تهران و سایر شهرها دختران دانش‌آموز و زنان به خاطر نداشتن حجاب مورد آزار و اذیت قرار گرفتند

حجاب
حجاب، مایه سالم ماندن جامعه و حفظ شخصیت والای زن و استقلال و کرامت انسانی اوست. حجاب اسلامی، در جهان امروز، نه تنها یک پوشش که یک ابزار سیاسی فرهنگی تبلیغی است. در این میان، پوشش چادر، «حجاب برتر» و «مایه آرامش زن مومن» در جامعه است.
متاسفانه اما حجاب، به دلایل مختلف از جمله نفوذ و گسترش فرهنگ بیگانه، در نسل های جدید کمرنگ شده است که لازمه توجه جدی و تخصصی به این مقوله مهم و فرهنگ ساز را دوچندان نموده است. از طرف دیگر کم توجهی دولتمردان و متصدیان فرهنگ به پرداخت دقیق و جدی این امر مهم، خلاهایی را ایجاد نموده است.

یکی از نکات مهم، لزوم ورود تشکلهای مردمی و غیردولتی به این عرصه است چرا که گستردگی امر اساسا امکان ورود همه جانبه و صحیح دولت به این مساله را سلب می نماید و بسیاری از نقاط خلا را پر نمی نماید.
در همین راستا، مؤسسه فرهنگی تولیدی چادر صدف مشهد، از سال 1382 بعنوان یک جمع خودجوش و دغدغه مند مذهبی، راهی را آغاز نمود تا گامی کوچک برای ترویر باشد.
این مجموعه، اقدامات متعددی را جهت ترویج حجاب برتر صورت داده که از جمله اقدامات مؤثر آن، راه اندازی سایت «خانه حجاب صدف» بوده است.
* موانع:
در ابتدا «آسیب شناسی موانع انتخاب گسترده پوشش حجاب» لازم بود که با مشورت و تبادل نظر با بدنه جامعه و دلسوزان، در سرفصل های زیر احصاء گردید:
1.مباحث فکری فرهنگی: که به عهده دستگاههای فرهنگی است اما برای بسیاری از عموم مردم، این بعد ضریب جدی ندارد و می تواند در قالب ارائه الگوهای مناسب و سالم سازی فضا، اقناع ایشان را شاهد بود.
2.سختی نگهداری (خصوصا در زنان فعال در جامعه): حداقل یکی از دستهای زنان در چادرهای سنتی مشغول نگداری آن است و این باعث اذیت برخی می شد.
3.عدم زیبایی (خصوصا در جوانان): چادرهای سنتی قطعه ای پارچه بودند که حس زیبایی طلبی جوانان با آنها جور نبود.
4.گرما (خصوصا در فصل تابستان وبرخی مناطق): لزوم استفاده از مانتو و سایر البسه در چادرهای سنتی، برای برخی که به گرما حساسیت داشتند دشوار بود.
5.عدم تنوع (خصوصا در جوانان): جوان، تنوع طلب است و اگر پوشش او نه به عنوان مد که با این روحیه همساز نباشد ترجیح می دهد آن را انتخاب نکند.
* ویژگیهای پوشش:
گام بعدی در حرکتی که ما بنا داشتیم آنرا بر اساس تحلیل موانع فوق انجام دهیم، طراحی چادر و پوشش هایی بود که بتواند خلاهای مذکور را پر نماید لذا چادری با ویژگی های زیر طراحی شد:
1.پوشیدگی: این چادر «برخلاف برخی چادرهای آستین دار دیگر» بسیار پوشیده بوده و به هیچ وجه بدن نما نمی باشد و وجه صورت و مچ دست ها را نیز به صورت کامل می پوشاند. همچنین پوشیه دار شدن چادر صدف به راحتی میسر است.
2.امکان تنوع بخشی: مقنعه متحرک این چادر امکان تغییر رنگ آن قسمت و تنوع دادن به چادر را مهیا نموده است.

3.زیبایی و سادگی: شباهت این چادر به لباس، آستین دار بودن آن و... در مجموع نوعی زیبایی در عین سادگی را ایجاد کرده است که متفاوت از چادرهای سنتی است. همچنین چادرهای آستین دار از تنوع مدل برخوردارند.
4.راحتی: استفاده این چادر، به دلیل پوشیدگی،با لباس معمولی خانه ممکن است که راحتی کاربرد آنرا مهیا نموده و در گرما نیز دشواری را برای بانوا

ن کاهش داده است.
5.ارزانی قیمت: نوع استفاده از این چادر به نحوی است که دارنده آن را از خرید مقنعه و مانتو بی نیاز می کند لذا تهیه این نوع چادر مجموعا به لحاظ مالی برای ایشان مقرون به صرفه خواهد بود.
* مخاطبان:
چادر صدف، در کار خود، چند دسته «مخاطب هدف» داشته و دارد که به تناسب ویژگیها و سلایق متنوع آنها، محصولاتی را در مرکز فروش تخصصی خود ارائه نموده است:
1.چادری های سنتی: که بدلیل پوشیدگی کامل و راحتی، اکثر ایشان از این چادر استقبال کرده اند.
2.نیمه چادری ها: که به دلیل سختی نگهداری دائما از چادر استفاده نمی کردند و حال به این چادر روی آوردند.
3.غیرچادری ها: که به دلیل تنوع و زیبایی این چادرها به آنها روی آوردند.
ناگفته نماند که عرضه برخی چادرهای آستین دار متنوع در فروشگاه تخصصی عمدتا برای استفاده مخاطبان سوم بوده است و دأب این مرکز ارائه چادر صدف بعنوان پوشیده ترین چادر آستین دار بوده است.
* ویژگیهای کار:
این مجموعه در راستای دستیابی به اهداف خود ویژگیهایی را در کار خود داشته و دارد که اینک به برخی از آنها اشاره می شود:

1.نگاه تبلیغی ایجابی نه سلبی: متاسفانه در

امر حجاب، عمدتا از سلب و نفی استفاده شده اما این مجموعه به هیچ وجه رویکرد خود را انتقادی و سلبی ندان

سته و به برخورد ایجابی و اقدام عملی معتقد بوده است.
2.نفی ایجابی الگوهای بد: یکی از آسیبهای جدید، تبدیل استفاده از حجاب به «مد» می باشد و برخی نیز همسو با آن، چادرهایی بدن نما را ارائه کرده اند که متاسفانه بعضا در مراکز رسمی نیز از آنها استفاده شده است که این مجموعه سعی داشته در عین آزادگذاشتن افراد در انتخاب، نقاط ضعف آنها را به مخاطبان خود متذکر شود.
3.اشتغال زایی:استفاده از دهها نیروی کار به طور مستقیم و فعال سازی دهها نفر دیگر به طور غیرمستقیم از ویژگیهای مهم این شرکت تولیدی بوده است.
4.آموزش زنان سرپرست خانوار:از جمله رویکردهای چادر صدف، آموزش نحوه برش زنی و دوخت این چادر به زنان فقیر و سرپرست خانوار بوده است.
5.تامین اکثر نیازهای حجاب بانوان: در همه صنوف، توجه ویژه ای به تامین متمرکز همه نیازهای مخاطبان شان وجود داشته است اما در صنف حجاب بانوان، تامین همه نیازها از یک مرکز ممکن نبوده که ما آن را آغاز نمودیم.
6.برنامه های فرهنگی جنبی:ارائه انواع سی دی و شعارهای فرهنگی و کتب مفید از جمله ویژگیهای کاری ما می باشد.
7.رصد دائم نظرات مخاطبان: احترام به مشتریان

و توجه به میزان رضایت ایشان از کیفیت و مدل چادر، از طریق تماس با ایشان و نظرسنجی از آنان، از جمله رویکردهای جدی ما بوده است.
ر روايتي از پيامبر(ص) حكايت شده كه دو گروه اهل آتش‌اند يكي از آنها كساني هستند كه حجاب خود را رعايت نمي‌كنند "كاسيات عاريات"(1)
از اين روايت معلوم مي‌شود كه رعايت حجاب شر

ط ورود به بهشت است.
حتي در همان روايت آمده: "بوي بهشت به مشام آنها نخواهد رسيد."(2)
بنابراين اگر كسي بخواهد به ثواب و بهشت الهي برسد لازم است حجاب و عفت و پاكدامني خود را رعايت كند.
از طرفي شخص با حجاب، يكي از دستورات الهي را رعايت كرده و اين جزيي از تقواي عام است كه دستور داده شده؛ زيرا تقوا، حداقل مراتبش اين است كه انسان گناه انجام ندهد، و واجبات الهي را انجام دهد، پاداش چنين شخص با تقوايي بهشت خواهد بود بنابراين از كليات مفاهيم قرآني و روح قرآن برداشت مي‌شود: افرادي كه حجاب دارند و عفت عمومي را رعايت مي‌كنند جزء افراد با تقوا هستند، در نتيجه آن پاداش‌هايي را كه براي افراد با تقوا گفته شده (اگر شرايط ديگر هم رعايت شود) براي آنها خواهد بود. مثل بهشت، راحتي، بخشش گناهان، رستگاري و...
زنان با تقوايي هستند که حجاب وحیای خودرا حفظ می کنند و خود را ارزان در معرض نگاه آلوده قرار نمی دهند.

1 . عن النبي(ص): صنفان من اهل النار لم ارهما، قوم معهم سياط كاذناب البقر يضربون بها الناس، و نساء كاسيات عاريات مميلات مائلات، رؤسهن كأنسمة البخت المائلة، لايدخلن الجنّة و لا يجدن ريحها...، صحيفه الرضا(ع)، ج 3، ص 1680 و ميزان الحكمة، ج 2، ص 259.
2 . همان
احکام شرعی حجاب و عفاف
کیفیّت پوشش بانوان
پوشش بدن برای بانوان باید چگونه باشد؟

● همهٔ مراجع (به جز آیت‌الله صافی): زن باید تمام بدن و موی خود را (به جز گردی صورت و دست‌ها تا مچ) در برابر نامحرم بپوشانند.
● آیت‌الله صافی: زن باید تمام بدن و موی خود را در 


پوشیدن لباس رنگ روشن بانوان
آیا پوشیدن لباس‌هایی با رنگ روشن ـ نه به قصد جذب نگاه مرد نامحرم ـ حرام است؟
همهٔ مراجع: اگر باعث جلب توجّه نامحرم و مفسده نشود، اشکال ندارد.
تبصره: اگر لباس به گونه‌ای باشد که زینت محسوب شود، پوشاندن آن واجب است.


پوشش صورت
زنی که می‌داند به جهت چهره زیبایی که دارد، مردان نامحرم به او نگاه می‌کنند، چه وظیفه‌ای دارد؟ آیا پوشاندن آن واجب است؟
● آیات عظام امام، سیستانی، فاضل، مکارم و نوری: اگر باعث مفسده نشود، پوشاندن چهره بر او واجب نیست؛ ولی مردان وظیفه دارند به او نگاه نکنند.
● آیات عظام بهجت، تبریزی و وحید: اگر باعث جلب توجه مرد نامحرم شود، بنابر احتیاط واجب باید چهره خود را بپوشاند.
● آیت‌الله صافی: باید چهره خود را در برابر نامحرم بپوشاند.


پوشیدن زیورآلات
اگر زیورآلات زن (مانند گردن‌بند و النگو) در معرض دید نامحرم باشند، چه حکمی دارد؟
● همهٔ مراجع (به جز آیت‌الله سیستانی): باید از دید نامحرم پوشانده شود.
● آیت‌الله سیستانی: پوشاندن گردن‌بند از دیدنامحرم واجب است؛ ولی پوشاندن النگو، دست‌بند، حلقه ازدواج و انگشتر واجب نیست.


پوشاندن پشت و روی پا
آیا پوشاندن پشت و روی پا در مقابل نامحرم واجب است؟
● همهٔ مراجع (به جز آیت‌الله تبریزی و آیت‌الله مکارم): آری، باید آن را از نامحرم بپوشاند.
● آیت‌الله مکارم: خیر، واجب نیست؛ ولی بهتر آن است که بپوشاند.
● آیت‌الله تبریزی: پوشاندن زیر چانه واجب است؛ امّا پوشاندن روی پا تا مچ بنابر احتیاط واجب است.
● تبصره: لازم نیست پشت و روی پا به وسیله جورا

ب پوشانده شود؛ بلکه اگر به وسیلهٔ چادر ومانند آن نیز پوشانده شود، کافی است.


پوشیدن جوراب نازک
پوشیدن جوراب نازک چه حکمی دارد؟

● همهٔ مراجع: اگر ظاهر پا در آن پیدا باشد، پوشیدن آن جایز نیست.


پوشش زن مقابل کودک نابالغ
آیا بر زن واجب است خود را در مقابل بچه نابالغ بپوشاند؟
● همهٔ مراجع ( به جز بهجب، تبریزی و مکارم): اگر خوب و بد را می‌فهمد و احتمال می‌دهد که نگاهش به بدن زن، موجب تحریک شهوتش شود؛ بنابر احتیاط واجب، باید بدن و موی خود را از او بپوشاند.
● آیت‌الله بهجت: اگر خوب و بد را می‌فهمد، بنابر احتیاط واجب باید بدن و موی خود را از او بپوشاند.
● آیات عظام تبریزی و مکارم: خیر، لازم نیست؛ ولی بهتر است بدن و موی خود را از پسری هم که خوب و بد را می‌فهمد بپوشاند.


پوشاندن چهره آرایش‌کرده
آیا زن باید چهره آرایش‌کرده خود را از نامحرم بپوشاند؟
● همهٔ مراجع (به جز آیت‌الله مکارم): آری، باید از نامحرم بپوشاند.
● آیت‌الله مکارم: بنابر احتیاط واجب، باید از نامحرم بپوشاند.


آرایش صورت
آیا باید سرمه چشم،‌اصلاح صورت و ابروهای رنگ‌کرده را از نامحرم پوشاند؟
● امام: پوشاندن اصلاح صورت واجب نیست؛ ولی پوشاندن سرمه چشم و رنگ ابرو ـ اگر نزد عرف زینت محسوب شود ـ واجب است.
● آیات عظام بهجت و صافی: باید آن را از نامحرم پوشاند.
● آیت‌الله تبریزی: پوشاندن اصلاح صورت ـ به گونه‌ای که نزد زنان کهنسال و یا کمی کمتر از آن متعارف است ـ واجب نیست.
● آیات عظام سیستانی، مکارم و نوری: پوشاندن آن از نامحرم واجب نیست.
● آیات عظام خامنه‌ای، فاضل و وحید: اگر زینت مح

سوب شود، باید آن را از نامحرم پوشاند.
● تبصره: اگر موارد یاد‌شده به گونه‌ای باشد که باعث مفسده و جلب توجه مرد نامحرم شود، پوشاندنش واجب است.


حکم بی‌توجهی دختران فامیل نسبت به پوشش
آیا عدم پوشش دختردایی، دخترعمه، دخترخاله و دخترعمو ـ که تأثیری در فرد ندارد ـ گناه است؟
● همهٔ مراجع: آری گناه است و باید خود را بپوشا

نند و با سایر نامحرمان تفاوتی ندارند و نگاه شما بر مو و بدن آنان جایز نیست.


پوشاندن لباس‌های زینتی
اگر در موردی لباس (مانند روسری، بلوز و...) به جهت رنگ روشن و جذّابش در نظر عرف زینت محسوب شود، آیا پوشاندن آن واجب می‌شود؟
● همهٔ مراجع: آری، اگر لباس به گونه‌ای باشد که عرفا زینت محسوب شود، پوشاندن آن واجب است.


آرایش اندک صورت
آیا آرایش خیلی کم، در حدّی که صورت انسان از بی‌حالی در بیاید، اشکال دارد؟
● همهٔ مراجع (به جز آیت‌الله مکارم و آیت‌الله نوری): اگر به حدی باشد که زینت شمرده شود، باید آن را از نامحرم بپوشاند.
● آیت‌الله مکارم و آیت‌الله نوری: اشکال ندارد.


بیرون آمدن غیر عمدی موی سر
آیا موی زنی به طور غیر عمد بیرون باشد، آیا گناه کرده است؟
● همهٔ مراجع: اگر بدون توجه و به طور غیر عمد بیرون باشد، گناه نکرده است و از زمانی که متوجه شد، باید تمام آن را در برابر نامحرم بپوشاند.

حجاب و عفاف از دیدگاه رهبر معظّم انقلاب
سخنان رهبری در دی ماه سال 1368
مسألهٔ حجاب، به معناى منزوى‌كردن زن نيست. اگر كسى چنين برداشتى از حجاب داشته باشد، برداشتش كاملاً غلط و انحرافى است.
مسأله حجاب، به معناى جلوگيرى از اختلاط و آميز

ش بى‌قيدوشرط زن و مرد در جامعه است.


سخنان رهبری در دی ماه سال 1370
مسأله‌ٔ حجاب، مسأله‌ای است كه اگرچه مقدمه‌‌ای

است براى چيزهاى بالاتر، امّا خود يک مسأله‌ٔ ارزشى است. ما كه روى حجاب اين‌قدر مقيّديم، به خاطر اين است كه حفظ حجاب به زن كمک مى‌كند تا بتواند به آن رتبه‌ٔ معنوى عالى خود برسد و دچار آن لغزشگاه‌هاى بسيار لغزنده‌‌ای كه سر راهش قرار داده‌اند، نشود.
بايد توجه كنيد كه هيچ بحثى در اين زمينه‌هاى مربوط به پوشش زن، از هجوم تبليغاتى غرب متأثر نباشد؛ اگر متأثر از آن شد، خراب خواهد شد. مثلاً بياييم با خودمان فكر كنيم كه حجاب داشته باشيم، امّا چادر نباشد؛ اين فكر غلطى است. نه اين‌كه من بخواهم بگويم چادر، نوع منحصر است؛ نه، من مى‌گويم چادر بهترين نوع حجاب است؛ يک نشانه‌ٔ ملّى ماست؛ هيچ اشكالى هم ندارد؛ هيچ منافاتى با هيچ نوع تحركى هم در زن ندارد. اگر واقعاً بناى تحرّک و كار اجتماعى و كار سياسى و كار فكرى باشد، لباس رسمى زن مى‌تواند چادر باشد و - همان‌طور كه عرض كردم - چادر بهترين نوع حجاب است.


سخنان رهبری در آذر ماه سال 1371
ما زن را به عفّت، به عصمت، به حجاب، به عدم اختلاط و آميزش بى‌حد و مرز ميان زن و مرد، به حفظ كرامت انسانى، به آرايش نكردن در مقابل مرد بيگانه - براى آن‌كه چشم او لذّت نبرد - دعوت مى‌كنيم.
در محيط دانشگاه‌ها، خانم‌هاى دانشجو و استاد بايد بكوشند روحيه و فرهنگ اسلامى را ترويج كنند. اجازه ندهيد به كسانى - اگر خداى نكرده در دانشگاه‌هاى كشور هستند - كه نسبت به حجاب اسلامى يا زنان و دانشجويان دخترِ مسلمان بى‌احترامى كنند. اجازه ندهيد كه اين‌ها بتوانند افكار فاسد را منتشر كنند.


سخنان رهبری در مهرماه سال 1373

مردم ما چادر را انتخاب كرده‌اند. البته ما هيچ‌وقت نگفتيم كه «حتماً چادر باشد، و غيرچادر نباشد.» گفتيم كه «چادر بهتر از حجاب‌هاى ديگر است.» ولى زنان ما مى‌خواهند حجاب خودشان را حفظ كنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملّى ماست. چادر، پيش از آن‌كه يک حجاب اسلامى باشد، يک حجاب ايرانى است. مال مردم ما و لباس ملّى ماست.


سخنان رهبری در اسفند ماه سال 1375
حجاب، يكى از وسايل امنيت است. با حجاب زنِ مسلمان، هم خود زنِ مسلمان امنيت پيدا مى‌كند و هم مردان مسلمان امنيت پيدا مى‌كنند.

سخنان رهبری در مهر ماه سال 1376
هر حركتى كه براى دفاع از زنان انجام مى‌گيرد، بايد ركن اصلى آن رعايت عفاف زن باشد. عفّت در زن، وسيله‌اى براى تعالى و تكريم شخصيت زن در چشم ديگران، حتّى در چشم خودِ مردان شهوت‌ران و بى‌بندوبار است.
عفّت زن، مايهٔ احترام و شخصيت اوست. اين مسأله حجاب و مَحرم و نامَحرم و نگاه كردن و نگاه نكردن، همه به خاطر اين است كه قضيه عفاف در اين بين سالم نگه داشته شود.
عفّت در زن، وسيله‌اى براى تعالى و تكری شخصيّت زن در چشم ديگران، حتّى در چشم خودِ مردان شهوت‌ران و بى‌بندوبار است. عفّت زن، مايهٔ احترام و شخصيّت اوست. اين مسأله حجاب و مَحرم و نامَحرم و نگاه كردن و نگاه نكردن، همه به خاطر اين است كه قضيه عفاف در اين بين سالم نگه داشته شود.


سخنان رهبری در مهر ماه سال 1377
ما حجاب را لباس «مشاركت اجتماعى» زنان مى‌دانيم و اگر نباشد، واقعاً در عرصهٔ اجتماع، مشكل داريم و واقعاً هيچ‌وقت احساس نكرده‌ايم كه اين براى ما سختى و مشكلى به وجود آورده است. ما با داشتن حجاب، احساس راحتى خيلى بيشترى مى‌كنيم.

سخنان رهبری در بهمن ماه سال 1377
ما در مورد خانم‌ها، حجاب و آن حفاظ زنانه را - كه در واقع احترام به زن است - مظهر تقوا مى‌دانيم.


سخنان رهبری در اردیبهشت ماه سال 1382
عظمت زن به اين نيست كه بتواند چشم مردها را، هوس هوس‌رانان را به خودش جلب كند؛ اين افتخارى براى يک زن نيست؛ اين تجليل زن نيس

ت؛ اين تحقير زن است. عظمت زن آن است كه بتواند حجب و حيا و عفاف زنانه را كه خدا در جبلّت زن وديعه نهاده است، حفظ كند؛ اين را بياميزد با عزّت مؤمنانه؛ اين را بياميزد با احساس تكليف و وظيفه.


سخنان رهبری در خرداد ماه سال 1383
اگر شما آقا، محرم و نامحرم را رعايت نكرديد، اگر دوستِ جنس مخالف پيدا كرديد، اگر با همه گرم گرفتيد، اگر حجاب رعايت نشد، اگر صد جور زن با آرايش‌های گوناگون در مقابل شما رژه رفتند؛ و نيز اگر شما خانم، هرجا يک مرد چنين و چنانی را ديديد و به او خيره شديد و نگاه كرديد و چه و چه كرديد، نتيجه چه می‌شود؟ نتيجه اين می‌شود كه همسر خودت از نظر تو ديگر آن جاذبه‌ای را كه محبّت ايجاد كند، نخواهد داشت. شما هر كس هم كه باشد، ولو حضرت يوسف، بعد از يک ماه يواش يواش عادی می‌شود. حضرت يوسف هم اولش خيلی برجسته است؛ زليخا هم اولش خيلی برجسته است؛ امّا بعد يواش يواش عادی می‌شود؛ ولی آن بيرونی نو است.


سخنان رهبری در خرداد ماه سال 1390
سياست راهبردىِ اساسىِ بنيانى غرب بر عرضه شدن و هرزه شدن زن است و حجاب مخالف آن است.


سخنان رهبری در اردیبهشت ماه سال 1391
خانم‌ها خيلى بايد مراقبت كنند مسئلهٔ حجاب را، مسئلهٔ عفاف را؛ وظيفه‌ٔ آن‌هاست، افتخار آن‌هاست، شخصيّت آن‌هاست.
حجاب مايه‌ٔ تشخّص و آزادى زن است؛ برخلاف تبليغات ابلهانه و ظاهربينانه‌ٔ مادّی‌گرايان، مايه‌ٔ اسارت زن نيست. زن با برداشتن حجاب‌هاى خود، با عريان‌كردن آن چيزى كه خداى متعال و طبيعت پنهان بودن آن را از او خواسته، خودش را كوچک می‌كند، خودش را سبک می‌كند، خودش را كم‌ارزش می‌كند. حجاب وقار است، متانت است، ارزش‌گذارى زن است، سنگين شدن كفه‌ٔ آبرو و احترام اوست؛
اين را بايد خيلى قدر دانست و از اسلام بايد به خاطر مسئلهٔ حجاب تشكر كرد؛ اين جزو نعمت‌هاى الهى است.

حجاب در آیین مسیحیت
همان طور که اشاره شد، ادیان الهی، به خاطر تناسبشان با فطرت و احکام کلی، جهت و شیوه واحدی دارند. در مسیحیت، همانند دین زرت

شتت و یهود، حجاب زنان امری واجب به شمار می آمده است.
«جرجی زیدان»، دانشمند مسیحی در این باره می گوید:
«اگر مقصود از حجاب، پوشانیدن تن و بدن است، این وضع، قبل از اسلام و حتی پیش از ظهور دین مسیح، معمول بوده است و آثار آن هنوز در خود اروپا باقی مانده است».
مسیحیت نه تنها احکام شریعت یه

ود در مورد حجاب زنان را تغییر نداده و قوانین شدید آن را استمرار بخشیده است، بلکه در برخی موارد، قدم را فراتر نهاده و با تاکید بیشتری وجوب حجاب را مطرح ساخته است، زیرا در شریعت یهود، تشکیل خانواده و ازدواج، امری مقدس محسوب می شد و حتی در کتاب «تاریخ تمدن» آمده است که: «ازدواج در سن بیست سالگی اجباری بود، اما از دیدگاه مسیحیت که تجرد، مقدس شمرده شده است جای هیچ شبهه ای باقی نخواهد ماند که برای از بین رفتن تحریک و تهییج، این مکتب، زنان را به رعایت پوشش کامل و دوری از آرایش و تزیین، به صورت شدیدتری فراخوانده است.»
در این ارتباط، نگاهی به انجیل می اندازیم:
«...و همچنین زنان خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز، نه به زلفها و طلا و مروارید و رخت گرانبها* بلکه چنان که زنانی را می شاید که دعوای دینداری می کند به اعمال صالحه*...»
«همچنین ای زنان، شوهران خود را اطاعت نمایید تا اگر بعضی نیز مطیع کلام نشوند، سیرت زنان ایشان را بدون کلام دریابد* چون که سیرت طاهر و خدا ترس شما را ببینند* و شما را زینت ظاهری نباشد از بافتن موی و متحلی شدن به طلا و پوشیدن لباس* بلکه انسانیت باطنی قلبی در لباس غیر فاسد روح حلیم و آرام که نزد خدا گران بهاست* زیرا بدین گونه، زنان مقدسه در سابق نیز که متوکل به خدا بودند، خویشتن را زینت می نمودند و شوهران خود را اطاعت می کردند* مانند ساره که ابراهیم را مطیع بود و او را آقا می خواند و شما دختران او شده اید»
در روایات ما نیز چنین آمده است: حضرت عیسی فرمود: از نگاه کردن به زنان بپرهیزید، زیرا شهوت را در قلب می رویاند و همین، برای ایجاد فتنه در شخص نگاه کننده کافی است.
حواریون و پس از آنها پاپ ها و کاردینال های بزرگ که دستورهای دینی آنان از طرف کلیسا و مذهب مسیحیت لازم الاجرا شمرده می شد، با شدتی هرچه تمام تر زنان را به پوشش کامل و دوری از آرایش های جسمی فرا می خوانده اند.
دکتر «حکیم الهی» استاد دانشگاه لندن در کتاب«زن و آزادی» پس از تشریح وضعیت زن نزد اروپاییان، در مورد حکم پوشش و حجاب زن

نزد مسیحیت، عقاید «کلمنت» و «ترتولیان»، (دو مرجع مسیحیت و دو اسقف بزرگ) را درباره حجاب بازگو می کند:
«زن باید کاملا در حجاب و پوشیده باشد، الا آن که در خانه خود باشد، زیرا فقط لباسی که او را می پوشاند، می تواند از خیره شدن چشم ها به سوی او مانع گردد. زن نباید صورت خود را عریان ارائه دهد تا دیگری را با نگاه کردن به صورت

ش وادار به گناه نماید. برای زن مؤمن عیسوی، در نظر خداوند، پسندیده نیست که نزد بیگانگان به زیور آراسته گردد و حتی زیبایی طبیعی آن نیز باید مخفی گردد، زیرا برای بینندگان خطرناک است»
تصویرهایی که از پوشاک مسیحیان و مردم اروپا انتشار یافته است، به وضوح نشان می دهد که حجاب در بین زنان، کاملا رعایت می شده است. «براون و اشنایدر»، در کتاب «پوشاک اقوام مختلف»، برخی از تصاویر مربوط به زنان مسیحی را آورده اند که نشان می دهد همگی آنها دارای لباسی بلند و پوشش سر می باشند.

منابع
سایتهای الکترونیکی
www.daneshnamehroshd.ir
www.wikipedya.com
f.zahra.m.loxblog.com
hijabemaryam.blogfa.com/category/6