دانلود مقاله فضاهای شهری

بخشی از مقاله

فضاهای شهری

تصور شهر
كلمه شهر اغلب به صورت مجموعه اي از فضاهاي ساخته شده و ساخته نشده تلقي مي شد. اين تمايز تقريبا بدوي، عمدتا ارزش خود را از دست داده است. امروزه كليه متخصصين فضاهاي بيروني را به عنوان فضاهاي مفيد و نه به عنوان فضاهاي ساخته نشده تعريف مي‌كنند. در واقع فضاهاي بيروني با وظايف مختص و اساسي خود فضاهاي ساخته شده را مشروط ساخته و حتي گاه به آنها شكل و حالت مي بخشد. اين فضاها يكي از عناصر اساسي و تشكيل دهنده چهره شهر بوده و فضاهايي را براي زندگي و تجسم شهر فراهم مي‌آورند.

به مرور زمان كه درك پديده هاي مربوط به فضاهاي ساخته نشده گسترش يافت، اصطلاحات به كار برده شده نيز به واژه هايي از قبيل: فضاي آزاد، فضاي خالي، فضاي جدا، فضاي باز ، فضاي كاشته شده، فضاي سبز و... تغيير پيدا كردند. در واقع اين تنوع اصطلاحات به تحول وظايف و كاربردهاي فضاهاي بيروني مربوط مي شود. مفهوم فضاي بيرون شهري پيچيده است و به مسائل مختلف حقوقي املاك، قابليت دسترسي آنها، كاربردهايي كه به آنها نسبت داده شده، و به نوع تملك زمين مربوط مي شود.

فضاهاي بيرون شهري، مي توانند فضاهايي باز باشند اين اصطلاح در كشورهاي آنگلوساكسون بسيار مورد استفاده قرار گرفته و به فضاهايي اطلاق مي شود كه ساخته نشده اند، به ساختمان بزرگي اختصاص ندارند و در داخل يا نزديك مناطق متخص ساختمان سازي قرار نگرفته اند.

فضاهاي بيرون شهري به عنوان فضاهاي آزاد نيز مي توانند مورد استفاده قرار گيرند. بدين معني كه در دسترس همگان بوده و براي چندين كاربرد مناسب باشند. با اين وجود در بعضي موارد، فضاهاي بيروني، برخلاف فضاهايي كه قبلاً مورد بحث قرار گرفتند، كاربرد واحدي دارند. از جمله پياده روها و خيابانهاي سواره رو.
فضاهاي بيرون شهري يا عمدتاً معدني هستند. يا نباتي . عنصر اساسي فضاهاي بيرون شهري خيابان است كه تضمين رفت و آمد و تردد، اولين نقش آن محسوب مي شود. امروزه سعي شده كه محل تردد انواع متفاوت وسايل نقليه مانند: اتومبيل، موتور و... و نيز عابر پياده از يكديگر جدا شوند.

بهتر است از فضاهاي سبز، همراه با خيابانها و ميادين به عنوان عناصر تشكيل دهندة فضاهاي بيرون شهري نام ببريم. زيرا اين فضاها از باغچه ميادين عمومي تا پاركها بزرگ همه مكانهايي براي استراحت گردش و بازي هستند. اين فضاهاي سبز در مقابل فضاهاي ساخته شده تعادل طبيعي را در شهرها برقرار مي كنند.
ايجاد فضاهاي بيروني، با توجه به تعداد و تنوع كاربردشان به كارگيري تجهيزات گوناگون را ضروري ساخته و انجام عمليات وسيعي را مي طلبد . پوشش اين فضاها ممكن است هم طبيعي باشد (مانند خاك، چمن، نباتات) و هم مصنوعي (از قبيل آسفالت، سيمان، سنگفرش و..)

ميدانها نيز مشجر بوده و داراي تجهيزات متعددي مانند نيمكت، باجه، تير چراغ برق، تابلو، علائم راهنما، آگهي، ساعت و اشياي هنري (آبنماها و مجسمه هاي تزييني) هستند.
فضاهاي بيرون شهري يكشبه ايجاد نشده اند، بلكه بنا و شكل گيري آنها اغلب نتيجه تغييرات آرام تاريخي و نيز ثمره ابداعاتي است كه در طول اعصار تحول پيدا كرده اند.

رنسانس نظمي معمور، مجلل و يادآور سنت قديم
با آغاز رنسانس و به ويژه بعد از سال 1600 ميلادي در شهرها، استقرار نظمي معمور و مجلل به سبك شهرهاي ايتاليايي كه به محلهاي اعياني در سطحي عالي ارزش مي نهاد مشاهده شد. اما در بقيه اماكن تغييري ايجاد نشد و فضاهاي شهري به همان شكل قبلي باقي ماند.

رنسانس بازگشتي است به سنتهاي قديم قوانين زيبايي شاسي تعريف شده توسط ويتروف دوباره به كار گرفته شدند و هنر پرسپكتيو شكوفا شد. در ايتاليا تأثير رنسانس حتي در باغها نيز مشهود است و در آنها حالتها و مشخصه هاي متفاوتي را مي توان جست. از جمله باغهاي تجملي كه داراي تراسهاي طراحي شده بودند باغهايي كه مملو از حجاري ها و مجسمه هايي به سبك قديم همراه با درختها و يا درختچه هاي هرس شده بودند باغهاي سنوگرافيك (تزئيني) با پرسپكتيو و مجموعه اي از آبشارها و آبنماها مسير منظم اين باغها سرگرم كننده بوده و محلهاي خاصي را به ياد مي آوردند . از جمله اين محلها مي توان به باغ (ويلادست) در شهر (تيولي) باغ (ويلا آلدوبراينديني) در شهر فراسكاتي و باغهاي بيلي در شهر فلورانس اشاره كرد. خلاقيت به كار برده شده در اين باغها انعكاس عظيمي در اروپا و به ويژه در فرانسه داشت.

تا شروع قرن هفدهم شهرهاي غربي ساختار متراكم خود را حفظ كردند با اين وجود گاه ميادين بزرگي كه داراي بناها و ساختمانهاي عمومي يا مذهبي بودند در اين شهرها ديده مي شدند. خيابانها بسيار باريك و فاقد پياده رو بودند و در نتيجه كاشتن درخت در يك رديف غيرممكن بود. اغلب باغها هنوز شخصي بودند و ورود افراد متفرقه به آنها ممنوع بود. اين باغها بندرت نقش تفريحي داشته و بيشتر كاربردي انتفاعي داشتند . تنها استثناي آن زمان پلاس رويال (پلاس دوزژ كنوني) بود كه بناي آن در سال 1612 در پاريس به اتمام رسيد. اين فضاي بسته كه از محل تردد وسايط نقليه جدا شده بود . گردشگاه اهالي و محل بازي ژوت بود.
اوايل قرن شانزدهم در فرانسه باغها اطراف خانه هاي اعياني و بزرگ را احاطه كرده و با معماري آنها هماهنگي كامل داشتند. باغ لوكزامبورگ ساخته آقاي بوآسودو لابارودري باغ توئيلري كه با گلكاري هاي ظريف، ديد وسيع پشت كاخ و خيابانهايش، نبوغ آقاي لونرتو را نشان مي دهد هميشه به مجسمه اي يا آبنمايي ختم مي شدند.

دوره معاصر
محيطي براي زندگي راحت و در خور انسان
انديشه ايجاد فضاي آزاد با كيفيت عالي تقريباً از دهه شصت ابتدا در كشورهاي شمال اروپا بخصوص در هلند و سپس در ايالات متحده ظاهر شد اين انديشه از طرفي نتيجه جنبه كاربردي شديدي بود كه بعد از جنگ جهاني دوم تسلط كامل پيدا كرده بود و از طرف ديگر ناشي از نياز شهروندان به محيطي خوشايندتر براي زندگي بود.

نخستين اقدامات در مورد تجهيز مراكز شهري و فضاهاي سبز حاشيه شهر صورت گرفت. در هلند، قانون سال 1967 در مورد حفظ طبيعت، به دنبال يك طرح ساختاري در مورد ايجاد فضاهاي تفريحي در هواي آزاد كه در سال 1964 مطرح شده بود. به وجود آمد طبق اين قانون مناطقي از طبيعت به تفريحات ويژه هواي آزاد اختصاص يافت. در فرانسه توسعه فضاهاي شهري با كيفيت عالي ديرتر شروع شد. نخستين راه مختص عابرين پياده در سال 1965 در شهر روآن و همزمان با اولين طرح عبور و مرور ايجاد شد. اين راه به طول تقريبي 300 متر با اعتراضات بسياري مواجه شد. دو سال مبارزه لازم بود تا خيابان گروزورلوژ ايجاد شود.

نقشها و كاربردهاي فضاهاي شهري
فضاهاي بيرون شهري از آنجا كه فضايي براي زندگي و تماشا ايجاد مي كنند. وظيفه اي اساسي دارند تصوير برجسته شهر به اين فضا بستگي دارد. اگر تصوير آن خشن نفرت انگيز و يا يكنواخت باشد. تأثيري منفي برجا خواهد گذاشت. فضاي بيرون شهري وظايف مهم ديگري نيز دارد كه محلهاي عبور و مرور، ارتباطات و ملاقات از شناخته ترين وظايف آن محسوب شده و در نگاه اول مشخص مي‌شوند. اين فضاها وظايف ديگري نيز دارند كه با اينكه كمتر به چشم مي آيند، تعيين كننده و اساسي هستند. فضاهاي بيرون شهري سدي در برابر عوامل مزاحم صوتي يا جوي محسوب مي شوند. اين وظايف متعدد بايد به صورتي كلي مدنظر قرار

گيرند تا شهر جلوه اي از يكپارچگي به خود گيرد. وظيفه ارتباط كه مختص فضاي بيروني است تمام فعاليتهاي ديگر از قبيل عبور و مرور تفريح و مبادلات اقتصادي را كه در شهر صورت مي گيرند اين وظايف متعدد بايد به صورتي كلي مدنظر قرار گيرند تا شهر جلوه اي از يكپارچگي به خود گيرد. وظيفه ارتباط كه مختص فضاي بيروني است. تمام فعاليتهاي ديگر از قبيل عبور و مرور تفريح و مبادلات اقتصادي را كه در شهر صورت مي‌گيرند تحت الشعاع خود قرار مي دهد . اين فعاليتها ارتباط بين افراد و توسعه وسايل ارتباطي مناسب را سبب مي شوند.
فضاهاي بيروني مملو از علائم و تابلوهايي هستند كه به وسيله آنها اطلاعات گوناگون تبليغاتي، علائم راهنمايي ، خدمات و اطلاعات شهري، به اشكال متفاوتي مانند آگهي، تابلو با حروف الكتريكي ، چراغ راهنمايي و سايبان ايستگاه اتوبوس در شهر ارائه مي شود.

فضاهايي براي عبور و مرور
يكي از نخستين و قديمي ترين وظايف فضاهاي بيروني شهر امكان پذير ساختن تردد افراد است. انواع متفاوت تردد، ساده يا پيچيده اشكال گوناگون تجهيز و آمايش شهر را تعيين مي كنند.
منطقه مختص عابرين پياده معابر مخصوص دوچرخه سواران و بولوارهاي بزرگ كمربندي براي تردد اتومبيلها از جمله آمايش است.

تا پايان قرن گذشته عابر پياده تقريباً از تمامي معابر استفاده و تمام آنها را اشغال مي كرد. خيابانها و ميادين محلهايي براي گذر، ملاقات، خريد و فروش و تفريح بودند. در معابر براي سهولت و تسريع در رفت و آمد وسايل حمل و نقل جديدي چون اتومبيل، تغييرات اندكي صورت گرفت. اين وضعيت تا موقعي كه استفاده از وسايل نقليه نادر بود و مشكلات زيادي به همراه نداشت ادامه يافت. اما اشغال روزافزون معابر توسط اتومبيلها و وسايط نقليه عمومي سريع السير روز به روز شديدتر شده و عابرين پياده را بتدريج به فضايي ناچيز كه جدا كنندة ساختمانها از خيابانها بود عقب راند. چون وسايل حمل ونقل سريع السير از نظر ابعاد هندسي (عرض، انحراف جانبي، شعاع چرخش و انتخاب مسير از پيش) نيازمند فضاي بيشتري هستند معابر مختص عابرين پياده با قابليت شكل پذيري بيشتر آنها اساساً فضا از دست مي دهند. نخستين وظيفة فرد تجهيز كننده و مسؤول اين فضاها آن است كه در انواع مكانهاي تردد بر حسب استفاده تعادل ايجاد كند يعني مطمئن شود كه يك كاربرد مانع از شكوفايي كاربردهاي ديگر نخواهد شد. در شهرهاي امروزي اغلب بايد از تسخير فضاها توسط اتومبيل جلوگيري كرد.

در هر حال، در كليه موارد ديده مي شود كه حذف كامل اتومبيل از اين فضاها موجب مي شود كه سطح زندگي پايين آمده و بي روح شود. امروزه اتومبيل جزئي از جامعه و زندگي روزمرة ما محسوب مي شود و حتي اگر همه جا را تسخير نكند، باز يك عامل جنب و جوش به شمار مي آيد. در مراكز شهرها، اشتغال خاطر براي حفظ امنيت و محيط زيست مجريان را وادار مي كند كه انواع تردد را از يكديگر جدا كنند. اين وضعيت به شبكه اي مخصوص هر يك از انواع ترددها (اتومبيل، اتوبوس، وسايط نقليه دوچرخ و عابرين پياده) نياز دارد. در نتيجة اين امر هر يك از اين فضاها كاربرد خاصي خواهند داشت. خيابانهايي نيز وجود دارند كه در آنها انواع متفاوت تردد در كنار يكديگر قرار گرفته‌اند. اما برخي كاربردها به عمده در اولويت قرار داده شده و نسبت به بقيه برتري دارند.
عبور عابرين پياده

پياده روي يكي از راههاي مهم جا به جايي شهري است كه مي توان مساحتهاي لازم براي انجام آن را با ارزيابي توانايي هايش، مانند ديگر انواع جا به جايي محاسبه كرد.
ابعاد انساني نخستين ارقامي هستند كه بايد در نظر گرفته شوند. يك انسان در حالت ايستاده از 15/0 تا 20/0 متر مربع را اشغال مي كند. همراه داشتن وسايل اندازه سطح اشغال شده را افزايش مي دهد. همراه داشتن دو چمدان اين مساحت را تقريباً دوبرابر مي كند. (يعني 40/0 متر مربع). فرد معلولي كه در صندلي چرخدار خود نشسته باشد 8/0 متر مربع اشغال مي كند و فردي همراه با كالسكة بچه به 20/1 تا 2 متر مربع مساحت احتياج دارد. چند رقم بايد حتما در نظر گرفته شود ابتدا سرعت عابرين پياده (V) كه به متر در ثانيه بيان مي شود. براي طي مسير خانه تا محل كار كه اغلب جهت حركت يك طرفه است سرعت عابرين بين 2/1 تا 6/1 متر رد ثانيه يا به عبارتي 3/4 تا 8/5 كيلومتر رد ساعت است. براي جا به جايي هاي مربوط به خريد يا تفريح كه جهت حركت دوطرفه است. سرعت بين 8/0 تا 2/1 متر در ثانيه متغير است. يعني 9/2 تا 3/4 كيلومتر در ساعت. تراكم عابرين پياده يكي ديگر از ارقام مهم است كه با تعداد عابرين در مترمربع بيان مي شود.

درعبور و مرور عادي فضاي بين هر عابر با عابر پيشين 1 متر و با عابر كناري 75/0 متر است. تراكم نسبي عابريني كه در يك پياده رو حركت مي كنند در مواقعي كه پياده رو خلوت است به 3/0 عابر در متر مربع و در اوقات شلوغ به 2 عابر در متر مربع مي رسد. مي توان تعداد عابريني كه در يك پياده رو حركت مي كنند . در مواقعي كه پياده رو خلوت است به 3/0 عابر در متر مربع و در اوقات شلوغ به 2 عابر در مترمربع مي رسد. مي توان تعداد عابريني را كه در يك حركت دسته جمعي جا به جا مي شوند، بر حسب سرعت و تراكم و فضاي پياده رو محاسبه كرد.
توصيه هاي زير مي توانند براي حفاظت بيشتر از عابرين پياده مفيد باشند:

بهتر است در معابري كه سرعت اتومبيلها بالاست. براي مشخص كردن مسير عبور عابرين پياده از نوارهاي شبرنگ استفاده شده و مسير به سيستم روشنايي مجهز شود.
در مواقعي كه تراكم تردد عابرين پياده پايين است بايد حداقل عرض مسير عبور آنان 50/2 متر باشد.
در خط كشي ها بايد عرض نوارها 5/0 متر و فاصلة بين آنها 8/0 متر باشد (در پاريس 5/0 متر است).
اين محلها مجهز به چراغ راهنما بوده و عقبتر از چهارراه تعبيه شوند. تا اتومبيلي كه قصد گردش به سمت راست دارد بتواند توقف كرده و منتظر عبور عابرين پياده شود.
براي دست يافتن به كوتاهترين مسير ممكن مسير بايد عمود بر راستاي خيابان باشد.
مسير بايد در راستاي عبور عابرين پياده باشد تا آنها مجبور به انحراف مسير نشوند.

عبور و مرور وسايط نقلية دوچرخ
دوچرخه وسيله نقلية شهري خوبي است به شرط اينكه براي تردد آن مسير مخصصوي در شهر ايجاد شود. آمار تصادفات نشان دهنده اين امر اس كه اگر معابري براي دوچرخه ها احداث نشود خطرات عظيمي در كمين اين گونه وسايط نقليه خواهد بود.
ضرورت احداث فضاهاي مخصوص، مي تواند ايجاد شبكه اي مختص وسايط نقليه دوچرخ را سبب شود، و اين امري است مطلوب.
فضاهاي تجاري
احداث خيابانهاي مخصوص عابرين پياده از جمله راههايي است كه مي تواند در تجديد حيات مراكز شهري موثر باشد. اين عنصر كه تا چند سال پيش در فرانسه ناشناخته بود امروزه تقريباً خود به خود وارد مطالعات نقشه هاي عبور و مرور شده و به عنوان گونة جديدي از تجهيز شهري توجه شهرداري ها و عموم مردم را به خود جلب كرده است.

پس از احداث پياده روها مدرن كردن ويترينها و مغازه ها بسرعت و در زماني كمتر از دو سال صورت مي گيرد . حتي هنگامي كه صحبت از پروژه اي براي اختصاص يك خيابان به عابرين پياده مي شود، مغازه داران در مدرن كردن ويترينهاي شان پيش دستي مي كنندن. اين پروژه باعث بالا رفتن داد و ستد مغازه ها در حد يك خيابان تجاري مي شود. اين افايش تنها موقعي است كه فعاليتهاي تجاري مغازه با ماهيت خيابان مخصوص عابرين پياده (عمده فروشي، فروش اجناس تخصصي ابزار آلات ، مواد غذايي و...) در تضاد نباشد.
پس از تغيير شكل يك خيابان تحولات محسوسي در تردد آن مشاهده مي شود مشتريها جوانتر و تعداد آنها زيادتر مي شود مشتريان باخانواده خود مراجعه مي كنند و اغلب مرفه ترند ساعات و عادات خريد نيز تغيير مي كند.

فضاهاي تبليغاتي
تبليغات
هر نوع نوشته شكل يا تصويري كه در جهت اطلاع رساني مردم يا جلب توجه آنها به كار رود تبليغات ناميده مي شود . تابلوها و تابلوهاي كوچك قابل حمل وسايلي هستند كه براي انجام تبليغات مورد استفاده قرار مي گيرند. قانون با در نظر گرفتن چگونگي مكانهاي متفاوت امكان يا عدم امكان نصب تابلوهاي تبليغاتي را تعيين مي كند در داخل يا خارج از شهرها نصب تابلوهاي تبليغاتي در محدودة پاركهاي ملي مناطق حفاظت شده طبيعي و بر روي ابنيه تاريخي و تحت حمايت دولت درختان و آثار طبيعي ممنوع است . در خارج از شهرها همچنين نصب تابلوي تبليغاتي در فضاهاي حساس ممنوع است.

ايجاد مناطق تبليغاتي محدود مناطقي كه مطابق قانون عمومي يا استثنايي بوده و مناطق تبليغاتي گسترده به شرط آنكه تحرك رد اين مكانها موجه باشد مي تواند موجب اتخاذ تصميماتي برخلاف مقررات فوق گردد.
در فضاهاي حفاظت نشده تبليغات با رعايت مقررات تعيين شده توسط قانون ملي آزاد است. شوراي شهرداري مي تواند ابتكار ايجاد مناطق تبليغاتي محدود و گسترده را در دست بگيرد. در اين مناطق دستورات مخصوصي كه نسبت به دسورات ملي كم و بيش محدود كننده تر هستند. به كار مي روند قانون دستورات متفاوتي را براي تبليغات غير نوري (نور طبيعي ، شفافيت يا پروژكتور) و تبليغات نوري وضع كرده است.

تبليغات غير نوري
اين نوع تبليغات نبايد بر روي تيرهاي چراغ برق، تيرهاي مخابراتي، تأسيسات روشنايي عمومي و تجهيزات راهناميي و رانندگي نصب شوند. مي توان آنها را بر روي حصارهاي يكپارچه يا ديواري كه نقش حصار را ايفا مي كند به استثناي ديوارهاي قبرستانها و پاركهاي عمومي نصب كرد. بر روي ديوارهاي ساختمانها نيز مي توان تابلوهاي تبليغاتي نصب كرد به شرطي كه فاقد پنجره بوده و يا اندازه شان كم باشد. تابلو نبايد از حدود ديوار تجاوز كرده و در موازات آن قرار گيرد. بلكه بايد فاصله اي كمتر از 25/0 متر با لبه ديوار داشته باشد. نصب تابلوهاي تبليغاتي بر روي سقف شيب دار و تراسها نيز ممنوع است.
فاصله يك تابلوي تبليغاتي از زمين نبايد كمتر از 5/0 متر باشد. به علاوه قانون رابطه اي ميان حداكثر مساحت تابلوي تبليغاتي غير نوري و اهميت فيزيكي محلي كه در آن نصب مي شود پيش بيني كرده است.
تبليغات نوري

نصب تبليغات نوري بر روي ديوار و ديگر عناصر محصور كننده ممنوع است . مي توان اين نوع تابلوها را بر روي ديوار ساختمان حتي اگر پنجره داشته باشد و به موازات آن نصب كرد.
با اين وصف تابلو نبايد از حدود ديوار يا نردة بالكني كه آن را نگه مي دارد يا چند بالكن را به هم متصل كند تجاوز كند. تابلو نبايد تمام يا قسمتي از نماي جلويي ساختمان را بپوشاند. نوشتة تابلوهاي نصب شده بر روي نردة بالكن سقف شيب دار يا تراس نيز بايد به صورت حروف يا علائم منفصل (جدا جدا) باشد.
تبليغات نوري بايد از حروف منفصل تشكيل شده و ارتفاع آنها كمتر از 6/1 ارتفاع ساختمان باشد. اگر ارتفاع ساختمان كمتر از 20 متر باشد حداكثر ارتفاع تابلو 2 متر خواهد بود. در مورد ساختمانهايي با ارتفاع بيشتر ارتفاع تابلوها بايد كمتر زا 10/1 ارتفاع ساختمان و حداكثر 6 متر باشد.

نصب تابلوهاي تبليغاتي نوري در اجتماعات كمتر از 2000 سكنه ممنوع است مگر اينكه منطق جزئي از يك ناحيه با 10000 نفر سكنه باشد.

فضاهاي براي حفظ كيفيت زندگي
فضاهاي بيرون شهري محيط زندگي شهروند را تشكيل مي دهند پس لازم است كه تجهيز كنندگان طراحان، مسئولان و منتخبين محلي آنها را به گونه اي تجهيز كنند كه شرايط زندگي و زيست محيطي در آنها همواره از سطحي عالي برخوردار باشد.

فضاي سبز : عامل تعادل زيست محيطي
در فضاهاي شهري تعداد منابع مضر بسيار است. مراكز صنعتي منشاء زيانهاي متعدد هستند صداي موتورها و انفجارها گازهاي آلوده كنندة هوا مواد آلوده كنندة سولفوردار فلوئوردار و كلر دار ذرات ريز سيمان و ذرات باقي مانده از احتراق ناقص3 موتورها سوختهاي متفاوتي كه در مراكز مسكوني انفرايد يا اجتماعي مختلف مصرف مي شوند از قبيل: زغال سنگ ، سوخت مايع، گاز زغال يا گاز طبيعي. اين سوختها مواد كم و بيش مضري چون اكسيد كربن انيدريت سولفوريك، اكسيد ازت ، عبارهاي معدني، دوده، هيدروكربورهاي گازي دوده هاي رنگي و دودهاي حاصل از احتراق ناقص زغال سنگ توليد مي كنند. تردد وسايط نقليه هوايي و زميني موجب ايجاد سر و صدا ، تصادم و آلودگي جوي در حدي قابل توجه مي شود.