بخشی از مقاله

مزايا و معايب استفاده از روش قالب لغزنده عمودي

مزایا و معایب استفاده از روش قالب لغزنده عمودی
در مورد مزایای و معایب این روش اجرائی مباحث مختلفی وجود دارد. عده ای بطور کلی استفاده از قالب لغزنده عمودی را نامناسب می دانند یکی از معایب عمده ای که این عده از نسبت به قالب لغزنده مطرح می کنند مسئله ایجاد تنش های مکانیکی است که در اثر بکارگیری این روش اجرائی در سطح بتن بوجود می آید. این ا فراد ادعا دارند که نیروی اصطحکاک ایجاد شده بین سطح قالب و بتن میتواند از مقاومت کششی بتن تازه ریخته شده بیشتر باشد و در نتیجه سطح بتن ترک

خوردهو باعث کاهش میزان دوام و مقاومت فشاری بتن میشود. در مقابل دست اندرکاران و طرفداران قالب لغزنده ادعا دارند که فقط زمانی که بین بیش از حد در داخل قالب بماند و سفت شود، چنین شرایطی اتفاق می افتد و در صورت به کارگیری روش های صحیح در اجرای عملیات قالب لغزنده و استفاده از یک مخلوط مناسب بتن، کیفیت سازه اجرا شده توسط قالب لغزنده از

کیفیت سازه مشابهی که توسط روش های معمولی قالب بندی اجرا شده نبایستی کمتر باشد افزودنی های بتن به بالا بردن کیفیت کار قالب لغزنده کمک شایان توجهی نموده استفاده از میکروسیلیکا روان کننده و دیر گیر باعث شده بتوان حتی با شن و ماسه شکسته شده نیز بتن های خوبی توسط قالب لغزنده ارائه داد. می توان مزایای استفاده از قالب لغزنده عمودی به شرح زیر بر شمرد:
1- سرعت اجرای سازه بسیار بالاست
2- اقتصادی است


3- سازه اجرا شده کاملاً یکپارچه بوده و عاری از وجود درسهای ساختمانی عمودی و افقی است.
4- گرچه در صورت دقت در اجرای عملیات نمای بتن بسیار خوب و قابل قبول خواهد بود، معذالک امکان انجام عملیات نما کاری بر روی سازه بلافاصله بعد از بتن ریزی وجود دارد که باعث می وشد ملات نما بابتن تازه ریخته شده چسباندگی بهتری داشته باشد.
5- نیازی به اجرای داربست نما به روشهای کلاسیک نیست.


6- امکان پیش ساخته کردن قطعات قالب در کارخانه وجود دارد و لذا عملیات درون کارگاه ساختمانی از لحاظ آهنگری و نجاری به حداقل می رسد.
7- امکان اجرای قسمت های دیگری از کار اجرای سازه ازقبیل بالا کشیدن خرپاهای سقف و غیره به طور همزمان با اجرای قالب لغزنده وجود دارد.


در اینجا لازم است نکته ای را یاد آور شویم و آن اینکه قالب لغزنده تنها برای اجرای سازه های مرتفع به صرفه خواهد بود (شکل 4).
همانطور که در شکل 4 مشخص است انجام عملیات قالب لغزنده برای ارتفاعات بالای بیست متر کاملاً به صرفه خواهد بود. در مقابل برای ارتفاعات کمتر از 10 متر اجرای سازه توسط قالب لغزند چندان مناسب نیست.
و اما معایب استفاده از قالب لغزنده را می توان به شرح زیر نام برد:
1- قیمت اولیه قالب گرانتر از قالب های معمولی است
2- اجرای باز شوها، برآمدگی ها و همچنین آرماتورهای

مشکل است. اصولاً قالب لغزنده برای اجرای سازه هایی که مقطع ثابت داشته باشند مناسب تر است. نظیر سیلوهای گندم و امثال آن.
3- برای اجرای سازه هایی که مقطع متغییر دارند، مانند دودکش های بالاتر از 100 متر، اجرای قالب لغزنده با مشکلات بیشتر همراه است. در پایان این کتاب قالب لغزنده مقطع متغیر صحبت خواهیم کرد.
4- تدارکات اجرائی مشکل است. چون قالب لغزنده معمولاً 24 ساعته و به طور سه شیفت اجرا می شود، در نتیجه تأمین بتن و آرماتور و سایر تدارکات مورد نیاز آن حساس تر از کارهای معمولی است. در صورت قطع برق، وجود موتور ژنراتور ضروری است. همچنین بایستی پیش بینی های لازم در مورد خراب شدن ساز، دستگاه انتقال دهنده بتن مانند پمپ و یا جرثقیل و یا سایر وسایل کار را به عمل آورد.
5- در گرما و یا در سرما

ی شدید اجرای قالب لغزنده نسبت به روش های دیگر مشکلات بیشتری را به همراه دارد.
6- مقاومت نهایی ومشخصات مکانیکی بتن ریخته شده توسط سیستم لغزنده پائین تر از بتن ریخته شده توسط روشهای معمولی قالب بندی است. کمی جلوتر در مبحث سرعت بالا کشیدن قالب به این موضوع خواهیم پرداخت.
7- به طور کلی اجرای قالب لغزنده نیاز به نیروی متخصص بیشتری داشته و بایستی در جمیع جهات آن دقت لازم را به عمل آورد. به عنوان نمونه ای از این بی دقتی ها میتوان سیلوی کارخانه سیمان بهبهان را نام برد. سیلوی مزکور که در سال 1356 توسط قالب لغزنده اجرا شده بود. در مهرماه 1370 به یکباره فرو ریخت و خسارت فراوانی به بار آورد.


دستگاه قدرت هیدرولیکی
در عملیات قالب لغزنده نیروی لازم برای بالا بردن جک توسط دستگاه قدرت هیدرولیک تأمین میشود. در کارگاههای ایران دستگاه قدرت هیدرولیک را پمپ هیدرولیک می نامند. البته پمپ یکی از اجزای دستگاه قدرت است. ما نیز در جاهایی از این نوشته دستگاه قدرت را پمپ نامیده ایم.
وظیفه دستگاه قدرت هیدرولیکی آن است که روغن را با فشار بسیار زیاد به سمت جکها روانه کند. جکها در اثر فشار روغن شروع به بالا رفتن از میل جک می کنند. عملکرد دستگاه قدرت هیدرولیک در سیستم قالب لغزنده درست مانند عملکرد قلب دربدن انسان می باشد. به شکل 27 دقت کنید در این شکل یک نمای بسیار کلی از مسیر جریان روغن را مشاهده می کنید

.
بایستی دقت داشته باشید که دستگاه قدرت در سیستم لغزنده دائماً روشن نمی باشد، بلکه در در فواصل زمانی مثلاً هر ده دقیقه یکبار دستگاه را روشن می کنند و در نتیجه قالب به اندازه یک کورس جک به بالا کشیده میشود. سپس سیستم را تا فاصله زمانی بعدی خاموش می کنند. این عمل را میتوان با قرار دادن تایمر به یک مدار اتوماتیک تبدیل نمود که البته اتوماتیک نمودن این سیستم چندان تأثیر قابل توجهی و مثبتی بر روی عملیات نخواهد گذاشت.


بر خلاف دستگاههای پیچیده صنعتی که بعضاً مدارات هیدرولیک مفصلی دارند، خوشبختانه قالب لغزنده از لحاظ سیستم هیدرولیکی بسیار ساده است. علت عمده ای که باعث شده سیستم هیدرولیک قالب لغزنده دائماً روشن نیست. اگر دستگاه قدرت دائماً روشن می بود و وظیفه سنگین بعهده داشت مسائلی از قبیل: گرم شدن روغن، کف کردن روغن، وپیچ و خمهای لوله ها و شیلنگها، افت فشار در طول مسیر، تغییر مقطع عبور روغن و غیره میتوانستند هر یک به تنهایی مشکلات فراوانی بیافرینند. درشکل 28 تصویر یک دستگاه قدرت هیدرولیکی قالب لغزنده را که ساخت کشور روسیه می باشد، ملاحظه می کنید.


در کارهای کوچک لغزنده حتماً لازم نیست که دستگاه قدرت هیدرولیکی مفصلی رد اختیار باشد. اگر حجم کار کم باشد میتوان از دستگاه قدرت هیدرولیکی تاورکرین موجود در کارگاه برای بالا بردن قالب لغزنده استفاده نمود. تاورکرین دارای یک دستگاه قدرت هیدرولیکی است که در زمان نصب قطعات ارتفاعی از آن استفاده می کنند.
گاهی اتفاق می افتد که دستگاه قدرت هیدرولیکی در حین اجرای عملیات با مشکلی مواجه شود. لذا پیشنهاد میشود که حتماً یک دستگاه قدرت یدکی و یا پمپ دستی درکارگاه داشته باشید که اگر اشکالی پیش آید بتوان به اجرای عملیات ادامه داد و یا لااقل اینکه توسط پمپ دستی قالب را مقداری بالا کشید تا بتن درون آن سفت نشود. علاوه بر این در زمانیکه یکی از جکهای لغزنده ر ا تعویض می کنند از پمپ دستی برای هماهنگ نمودن محل جک لغزنده با سایر جکها استفاده می کنند. 29 نمونه یک پمپ دستی را نشان می دهد.
در شکل 30 نمای کلی یک دستگاه قدرت هیدرولیک نشان داده شده است:
دستگاه قدرت هیدرولیکی دارای اجزاء مختلفی بشرح زیر است:
الف - پمپ
ب – دستگاه محرک پمپ
ج- شیرهای کنترل
د- فیلترها
ه – مخزن هیدرولیک
و- تجهیزات کمکی
ز- مدار برقی
ذیلاً به توضیحات مختصری در باره هر یک از اجزاء می پردازیم:

الف – پمپ
پمپهای هیدرولیکی دارای سیستمهای مختلفی هستند. از جمله پمپهای دانده ای، پره ای پیستونی و غیره که که هر کدام از اینها هم انواع و اقسام دارند. بسته به نظر طراح هیدرولیک صنعتی و وضعیت پمپهای در دسترسی، معمولاً نوع پمپ انتخاب می شود. پمپهای پیستونی برای دست یابی به فشارهای بالاتر از 200 اتمسفر مورد استفاده قرار می گیرند و قمیت آنها نیز گرانتر است. در دستگاه هیدرولیک قالب لغزنده اغلب از پمپهای پره ای و یا دنده ای استفاده می کنند. شکل 31 یک پمپ دنده ای را نشان میدهد.


مهمترین مشخصه ای که برای پمپ بایستی توسط سازنده معرفی شود، دبی فشار نهایی است که پمپ اعمال می کند و این اطلاعات در برورشور کارخانه سازنده پمپ وجود دارد. هر چه پمپ با سرعت بیشتری به گردش درآید مقدار دبی خروجی آن بیشتر خواهد بود. برای اطلاع دقیق تر از مشخصات هر پمپ کارخانه های سازنده بروشور، منحنی بنام منحنی مشخصات پمپ (Characteristice Curves) ارائه می دهند. شکل 32 منحنی مشخصات یک پمپ دنده ای را نشان می دهد.
بسته به اینکه پمپ مورد استفاده دارای چه مشخصات فنی باشد، قدرت و سرعت الکتروموتور مورد نیاز آن محاسبه می گردد. قاعدتاً الکتروموتورهای با سرعت 1400 دور در دقیقه به این منظور مورد استفاده قرار می گیرند. الکتروموتورهای با سرعت بالاتر گرچه دارای قیمت ارزانتری هستند ولی استهلاک آنها بیشتر است. همچنین سرعتهای کمتر از 700 دور در دقیقه در کار مکش پمپ مشکلاتی ایجاد می نماید.


قدرت الکتروموتور را بر مبنای کیلو وات KW و یا اسب بخار hp می سنجند. روی هر الکتروموتور پلاک فلزی وجود دارد که کلیه مشخصات آنرا ذکر کرده است. اتصال پمپ و الکتروموتور بایستی از نوع کوپله مستقیم بوده و با دقت صورت گیرد، و حتی المقدور از اجرای اتصالات بلند و لنگی پرهیز شود. در بازار کوپلینگ های آماده برای اتصال الکتروموتور وپمپ وجود دارد ولی بایستی در نصب آنها دقت نمود تا کاملاً با یکدیگر متقارن و هم محور کوپله گردند. در بعضی موارد به منظور اطمینان از ایجاد یک اتصال دقیق و جلوگیری از لزش، از اتصال کاسه زنگی استفاده میکنند. شکل 33 یک پمپ و الکتروموتور که توسط اتصال کاسه زنگی به یکدیگر کوپله شده اند را نشان می دهد.


ب- دستگاه محرک پمپ
برای اینکه هیدرولیک بتواند روغن کم فشار را به روغن با فشار زیاد تبدیل کند، بایستی به گردش درآید و لذا دستگاه محرکی مورد نیاز است، قادتاً دستگاه محرک یک الکتروموتور سه فازا ست.
ج- شیرهای کنترل
قاعدتاً در مدارهای هیدرولیکی از سه نوع شیر استفاده می شود:
- شیرهای کنترل فشار یا شیرهای فشار شکن PRESSURE CONTROL VALVES
- شیرهای کنترل جریان یا حجم روغن VOLUME CONTROL VALVES
- شیرهای کنترل جهت یا مسیر روغن DIRECTIONAL CONTROL VALVES
ذیلاً به توضیح مختصری درباره هر یک می پردازیم:
شیرهای کنترل فشار


درمدارهای هیدرولیکی به منظور جلوگیری از ایجاد فشارهای بالا و صدمه خوردن به قسمتهای مختلف مانند جکهای قالب لغزنده و لوله کشی و غیر برای سیستم یک نقطه ضعف عملی تعیین می کنند که به لفظ لاتین آنرا PREDETERMINED BREAKING POINT می نامند. به این منظور از شیرهای کنترل فشار استفاده می کنند که عملکردهای مختلفی دارند.
درشیرهای ساده تر عمل فشار شکن توسط یک فنر و ساچمه انجام میشود. شکل 34 همانطور که درشکل 34 می بینید، در صورتیکه فشار روغن در مسیر پر فشار از یک حدی بالاتر رود. فنر جمع شده و اضافی روغن به مخزن می ریزد. بدیهی است چنانچه این فشار شکن در مسیر نباشد

احتمال دارد که جکهای قالب لغزنده تحت فشار بیشتری نسبت به فشار مجاز خود قرار گیرند و صدمه ببینند. البته درشیرهای فشار شکن مفصل تر، عمل باز و بسته شدن مجرای تخلیه روغن فقط توسط نیروی فنر انجام نمیشود، بلکه فقط توسط نیروی فنر انجام نمیشود، بلکه علاوه بر فنر یک راه اندازه هم وجود دارد که توسط آن فشار روغن به پشت فنر اعمال می گردد و در نتیجه فنر با نیروی کمتری کار میکند. این نوع فشار شکن ها به نرمی و آرامی میکنند. در شکل 35 نمونه ای از آنها را ملاحظه می کنید.


شیرهای کنترل جریان یا حجم روغن
سرعت عمل جکهای قالب لغزنده بستگی به میزان دبی روغن موجود در سیستم دارد. هر چه دبی روغن بیشتر باشد جکهای قالب لغزنده سریع تر عمل می کنند. باید توجه داشت که میزان فشار روغن تأثیری در سرعت عمل جکها ندارد بلکه دبی نقش اساسی را بازی می کند. مبنای کار نوع شیرها عبور روغن از یک سوراخ یا تنگنای خاصی است که باعث کنترل مقدار جریان عبوری میشود.
شکل 36 سه نمونه از شیرهای کنترل جریان را نشان می دهد.


حتی نصب یک لوله کم قطر درمدار میتواند نقش شیر کنترل جریان را ایفا نماید. البته در چنین حالتی فشار و ویسکوزیته روغن نحوه عملکرد این لوله اثر می گذارد. بهرحال بایستی اشاره نمود که طراحان هیدرولیک قالب لغزنده از این شیرها استفاده نمی کنند.

شیرهای کنترل جهت یا مسیر روغن
وظیفه این شیرها همانطوریکه از نام آنها پیداست جهت دادن و یا قطع و وصل جریان روغن می باشد. این شیرها انواع مختلفی دارند. یک سری از آنها شبیه شیر فلکه های معمولی هستند که برای قطع و وصل بکار میروند. در سیستم هیدرولیک قالب لغزنده معمولاً روی هر یک از جکهای قالب لغزنده یکی از این شیرها لازم است. زیرا چنانچه یکی از جکهای قالب لغزنده در حین اجرای عملیات با اشکالی مواجه شود و لازم باشد که آن جک را باز کنیم، در محل جک به منظور جلوگیری از خروج روغن نیاز به یک شیر داریم. این شیرها میتواند از نوع فلکه ای و یا شیرهای سماوری باشد که معمولاً برای لوله کشی گاز مورد استفاده قرار می گیرند.


شیرهای متدوال دیگری که در مدار هیدرولیک نصب می شوند شیرهای اسپول دار می باشند (SPOOL VALVES)
انواع شیرهای کنترل جهت
اسپول دار SPOOL VALVES
البته شیرهای یکطرفه هم جزء شیرهای کنترل جهت محسوب می گردند ولی نه اهرم دستی دارند و نه اینکه دارای سلونوئید میباشد. شیرهای یکطرفه درمدار قالب لغزنده مورداستفاده قرار می گیرند. در شکل 37 و 38 و 39 به ترتیب شیر یکطرفه، شیر اهرم دستی و شیر سلونوئیدی را می بینید.


در مدار هیدرولیک قالب لغزنده قاعدتاً شیر یطرفه ای بعد از خروجی پمپ نصب می کنند. وظیفه شیر یکطرفه این است که اجازه ندهد روغن برگشت شده از جکها و یا سایر قسمتها وارد پمپ شده و باعث شود پمپ در جهت عکس به گردش درآید. شیرهای اهرم دستی و یا سلونوئیدی وظیفه تغییر مسیر حرکت روغن را بعهده دارند. شیرهای اهرم دستی را به دو نوع ساچمه دار و بدون ساچمه تقسیم بندی کرده ایم. آنهایی که ساچمه دارند زمانی که دست را برمیداریم در

همان حالت باقی می مانند ولی شیرهای اهرم دستی بدون ساچمه به گونه ای هستند که در هر وضعیتی باشند در صورتیکه دست را برداریم بلافاصله به حالت وسط بر می گردند. وقتی که اهرم شیر دستی در حالت وسط قرار می گیرد، باز می تواند دو نوع باشد: وسط کور وسط باز
منظور از شیر اهرم دستی وسط کور آن است که زمانیکه شیر در حالت وسط قرار دارد اجازه بازگشت روغن پرفشار را از جکها نمی دهد، و این شرایط برای قالب لغزنده بسیار مناسبتر از شیرهای وسط باز می باشد. لذا توصیه این است که چنانچه از شیرهای اهرم دستی استفاده می کنید، حتماً از نوع وسط کور باشد.


نوع دیگر شیرهای کنترل جهت، شیرهای سلونوئیدی هستند. عملکرد این شیرها با نوع اهرم دستی تفاوت ندارد، فقط وجه تمایز آنها این است که بجای قطع و وصل جریان بوسیله دست، یک سلونوئید یا سیم پیچ حالت آهن ربایی به خود گرفته و باعث قطع و وصل جریان میشود. این سلونوئیدها از کنتاکت های فرعی کنتاکتورها فرمان میگیرند. در سیستم مدار قدرت هیدرولیک قالب لغزنده روسی دو دستگاه شیر سلونوئید نصب است.


د- فیلترها
تمیز بودن سیستم هیدرولیکی مسئله بسیار مهمی است. ذرات آشغال و گرد و غبار و ذرات براده آهن باعث ایجاد لجن وهمچنین سائیدگی تدریجی قطعات مختلف سیستم میگردند. بایستی بوسیله این فیلترها دائماً زائد از مدار خارج شوند.
ساده ترین نوع این فیلترها، فیلتری است که به شکل یک توری با دهانه های بسیار ریز بوده و در سر راه ورودی روغن به مخزن نصب شده است. وقتی در پوش درمخزن باز می شود، این توری قابل رویت است. بعضاً روی پوش در مخزن یک سوراخ بسیار کوچک نیز مشاهده می شود. این سوراخ را به جهت تنفس مخزن و تصفیه هوای داخل آن تعبیه نموده اند. گاهی در انتهای توری، فیلتر مگنت نیز نصب میکنند تا توسط نیروی آهن ربای ذرات آهن را جذب کند. شکل 40

فیلترهای یاد دشده، فیلترهای مکانیکی هستند، بعضی از فیلترهای مکانیکی بجای توری دارای یک سری بشقابک های فلزی بسیار نازک هستند که روی یکدیگر قرار گرفته اند. در روی مدار هیدرولیکی قالب لغزنده روسی از فیلترهای مکانیکی دارای بشقاب استفاده نموده اند. شکل 41
بجز فیلترهای مکانیکی، فیلترهایی نیز وجود دارد که از طریق جذب ذرات، روغن هیدرولیک را تصفیه می کنند. جنس فیلترها از پارچه کاغذ و پنبه ساخته شده و قابل شستشو نیز نمی باشد. یک سری از فیلترها نیز شیمیایی هستند و با ناخالصی های موجود در روغن وارد واکنش شیمیایی می شوند.

ه- مخزن هیدرولیک
هر مدار هیدرولیکی دارای مخزن روغن است که بایستی خواسته های زیر را برآورده سازد:
- مخزن بایستی بتواند تمام روغن سیستم را در خود جای دهد.
- گرمای روغن را دفع نماید. و حتی اگر مخزن قادر به دفع دمای روغن نباشد توسط خنک کن بایستی روغن را خنک نمود.


- حتی در وقتی که تمام روغن وارد سیستم لوله کشی شده باز هم سطح روغن موجود در مخزن نبایستی آنقدر پائین باید که کارمکش را با مشکل موجه نماید.
- مخزن بایستی دارای موج گیر باشد تا از تلاطم روغن جلوگیری نماید.
- حداقل 3 برابر دبی پمپ بایستی حجم روغن داشته باشد.


- دریچه ای برای بازدید و تمیز کاری داشته باشد.
- دارای سوراخ تخلیه روغن باشد
- در روی درب ورودی روغن توری نصب شود.
- میزان حجم روغن موجود در آن از بیرون قابل مشاهده یا اندازه گیری باشد.
در شکل 42 یک مخزن هیدرولیک نشان داده شده است.

و- تجهیزات کمکی
تجهیزات کمکی بیشماری در سیستمهای هیدرولیک مورد استفاده قرار میگیرند که بعضاً درسیستم هیدرولیک قابل لغزنده ضروری نیست، بعنوان مثال خنک کن، در بیشتر سیتمهای هیدرولیک بمنظور از بین بردن گرمای حاصل از فشار روغن مورد استفاده قرار میگیرد. در شکل 30 نیز یک خنک کن در کنار مخزن هیدرولیک نشان داده شده است.


تجهیزات کمکی در قالب لغزنده مورد استفاده قرار می گیرد بشرح زیر است:
1- فشار سنج
فشار سنج برای نشان دادن میزان فشار روغن موجود در سیستم مورد استفاده است. بعضی از فشار سنج ها اعداد دقیقی را نشان نمی دهد. یک سری از فشار سنج ها که در بازار ایران بنام گیج گلیسرین معروف هستند، اعداد و ارقام دقیقتری را ارائه می دهند. همانطور که در صفحات قبل در معرفی جکهای قالب لغزنده مطرح گردید، هر یک از جکهای قالب لغزنده دارای یک حداکثر فشا

ر روغن مجاز هستند. هر چه سطح مقطع جکها بیشتر باشد با فشار روغن کمتری میتوان قدرت بیشتر به دست آورد. بعنوان مثال جکهای قالب لغزنده ساخت روسیه دارای سطح مقطع 142 سانتیمتر مربع میباشد که در اثر استفاده از فشار روغن معادل 35 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع میزان قدرت آنها حدود 5 تن خواهد بود.


Kg 4970= 35 142
جکهای ساخت سوئد با فشار روغن 100 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع کارمی کند و قدرت آنها 3 تن میباشد. جکهای لغزنده ساچمه ای ساخت کارخانه بوذر جمهر با فشار روغن 70 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع 5/3 تن قدرت دارند.
لزومی ندارد که در زمان بلا کشیدن قالب از حداکثر قدرت جکها استفاده می کنیم، توسط فشار شکن نصب شده، فشار روغن را آنقدر پائین می آوریم که جکها مقابل را به بالا بکشند. بعنوان مثال فرض میشود که توسط جکهای لغزنده بوذر جمهر قالب لغزنده ای را به بالا می کشند. چنانچه فشار روغن روی عدد 35 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع باشد وضمناً قالب نیز به بالا کشیده شود دیگر لزومی نداردکه فشار روغن را توسط فشار شکن اضافه کنند تا از قدرت 5/3 تنی جکها استفاده نمایند. شکل صفحه بعد اپراتوری را نشان می دهد که بیش از حد فشار روغن را در سیستم بالا برده است.
2- سوپاپ برگشت اتوماتیک
زمانیکه الکتروموتور وپمپ هیدرولیک خاموش شوند، سوپاپ برگشت اتوماتیک امکان برگشت روغن را بطور اتوماتیک بوجود می آورد.
3- پرشر سوئیچ
پرشر سوئیچ قطعه ای که دارای فنر و ساچمه و همینطور پلاتین است. وقتی فشار روغن در سیستم هیدرولیک از حدی که پرشر سوئیچ بر مبنای آن تظیم شده است، فراتر رود، این قطع کنتاکت بین یک جفت سیم ایجاد می نماید.


از کنتاکت ایجاد شده میتوان بهره جست. میتوان توسط آن سلونوئید کنتاکتور اصلی را قطع نموده و پمپ را خاموش کرد و یا اینکه سلونوئید یک شیر تغییر مسیر را به کار انداخته و مسیر جریان روغن را تعویض نمود. در مدار هیدرولیک قالب لغزنده روسی، پر شر سوئیچ نصب میباشد.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید