دانلود مقاله وظایف دانش آموزان در مقابل مدیر ، معلم ، دفاع ، جامعه و . . .

بخشی از مقاله

وظایف دانش آموزان در مقابل مدیر ، معلم ، دفاع ، جامعه و ...
مقررات انضباطی دانش آموزان
1. وظایف دانش آموزان
مادهء 58. دانش آموزان در دوران تحصیل موظف‌اند موازین اسلامی و مقررات آموزش و پرورش را در اخلاق و رفتار خویش رعایت کنند که اهم آن‌ها به شرح زیر است:
1. رعایت شعائر دینی.

2. رعایت ادب و احترام نسبت به مدیر، معاون، معلمان، مربیان و دیگر کارکنان مدرسه.
3. رعایت حسن رفتار و اخلاق و همکاری با سایر دانش آموزان.
4. سعی شایسته در تحصیل، رعایت مقررات آموزشی و تربیتی، انجام فرائض دینی و مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی مدرسه.

5. حضور به موقع در مدرسه و خروج از آن در پایان ساعات مقرر (حضور در مدرسه در غیر ساعات مقرر برای استفاده از زمین ورزش، آزمایشگاه، کتابخانه، فعالیت‌های پرورشی و . . . منوط به اجازه‌ی ولی دانش آموز و موافقت مدیر و به سرپرستی او یا یکی از کارکنان مدرسه مجاز خواهد بود).

6. حضور مرتب در مدرسه و کلاس درس در تمام مدتی که مدرسه رسماً دایر است.
7. رعایت بهداشت و نظافت فردی و همکاری با دانش آموزان دیگر و مسؤولین مربوط در پاکیزه نگه داشتن فضای مدرسه.

8. استفاده از لباس، کفش، جوراب ساده و مناسب و اصلاح موی سر متناسب با شئوون دانش آموزی برای پسران و رعایت حجاب مناسب برای دختران.
9. خودداری از به کار بردن وسایل تجملی و آرایشی و پرهیز از همراه آوردن اشیای گرانب‌ها و وسایل غیرمرتبط با امور تحصیلی به مدرسه.
10. خودداری از خرید و فروش به غیر از مواردی که در آیین‌نامه شرکت تعاونی دانش آموزی پیش‌بینی شده است.
11. مراقبت از وسایل شخصی و اهتمام در حفظ و نگهداری اموال، تجهیزات و ساختمان مدرسه (چنانچه دانش آموزی به وسایل و ساختمان مدرسه یا سایر دانش آموزان خسارت وارد آورد، باید خسارت وارده توسط دانش آموز یا ولی وی جبران شود).
تبصره. برگه‌هایی که در موقع ثبت‌نام توسط دانش آموز و ولی او تکمیل می‌شود، باید حاوی اهم وظایف انضباطی دانش آموزان باشد تا ضمن آگاهی و توجه، دانش آموز و ولی او انجام این وظایف را تعهد کنند.

مادهء 69. مدیر موظف است در مواردی که دانش آموز تأخیر ورود مکرر یا غیبت غیرموجه داشته باشد، مراتب را به اطلاع ولی وی برساند تا با همکاری ولی چاره‌جویی لازم معمول شود. چنان‌چه غیبت دانش آموز پسر مشمول وظیفه‌ی عمومی بیش از حد مقرر در مادهء 39 این آیین نامه می‌باشد مدیر موظف است مراتب ترک تحصیل وی را به مراجع مربوط اعلام کند.

مادهء 70. غیبت غیرموجه و تأخیر ورود دانش آموز در دفتر انضباطی ثبت و موجب کسر نمره‌ی انضباط می‌شود و در صورت تأخیر ورود مکرر یا غیبت بیش از حد، مدیر مدرسه موظف است با نظر شورای مدرسه تصمیم مقتضی را برابر مفاد مادهء 76 اتخاذ نماید و مراتب را کتباً به ولی دانش آموز ابلاغ کند.

2. ترغیب و تشویق
مادهء 71. مدیر مدرسه باید برای ترغیب دانش آموزان به انجام صحیح وظایف خویش برنامه‌هایی را تهیه و با تأیید شورای مدرسه اجرا کند.
مادهء 72. دانش آموزانی که وظایف خود را به نحو شایسته انجام می‌دهند، به روش‌های زیر مورد تشویق قرار می‌گیرند:

1. تشویق شفاهی در کلاس در حضور دانش آموزان.
2. تشویق شفاهی در مراسم آغازین در حضور کلیه‌ی دانش آموزان.
3. تشویق کتبی و شفاهی در کلاس و اعلام آن به ولی دانش آموز.
4. تشویق کتبی و شفاهی در حضور کلیه‌ی دانش آموزان.
5. اعطای جایزه یا لوح تقدیر با امضای مدیر مدرسه در حضور همه‌ی دانش آموزان.
6. تشویق کتبی و اعطای لوح تقدیر از طرف اداره‌ی آموزش و پرورش.
7. معرفی برای شرکت در اردوهای تربیتی، آموزشی و فرهنگی.
8. اعطای نشان‌های دانش آموزی برابر ضوابط مصوب شورای عالی آموزش و پرورش.
تبصره. اتخاذ تصمیم در مورد بند 1 با معلم و مربی دانش آموز و بندهای 2 لغایت 5 توسط مدیر مدرسه و بندهای 6 و 7 پس از تأیید شورای مدرسه انجام خواهد گرفت.
مادهء 73. در انجام هر نوع تشویق باید موارد ذیل رعایت شود:
1. برنامه‌های تشویقی مدرسه باید منجر به تشویق و انگیزش درونی در دانش آموزان شده و روح امید، تعاون، عشق و به کار و کوشش و جدیت را در آنان توسعه دهد.
2. ملاک اصلی در تشویق، سعی و کوشش دانش آموز و میزان پیشرفت وی در مقایسه با وضع قبلی خود باشد.
3. تشویق باید به گونه‌ای انجام پذیرد که علت آن برای فردی که تشویق می‌شود و سایر دانش آموزان روشن باشد.

4. جوایزی که تهیه می‌شود باید متناسب با سن و ذوق دانش آموز باشد و ارزش آموزشی و تربیتی آن مورد توجه قرار گیرد.

5. خلاصه تشویق‌های مهم باید در پرونده‌ی تحصیلی دانش آموزان درج شود و در صورت عدم حضور اولیا به نحو مناسب به اطلاع آنان برسد.

6. تشویق هیچ دانش آموزی نباید سبب تحقیر دانش آموز دیگری شود و در اعمال تشویق‌ها نباید تبعیض و استثنایی بین دانش آموزان قائل شد.
3. تنبیه

مادهء 74. قصور و سهل‌انگاری دانش آموزان نسبت به انجام وظایف خود تخلف محسوب می‌شود. مدیر، شورای مدرسه، معاونان و مربیان موظف‌اند قبل از اعمال هر گونه تنبیه از وضع و موقعیت محصل آگاهی یابند و در جستجوی انگیزه و علت تخلف برآیند و نسبت به رفع آن اقدام کنند.
مادهء 75. تنبیه باید توجه دانش آموز را به اشتباه خود جلب و زمینه‌ی مناسب را برای ایجاد رفتار مطلوب در وی فراهم نماید لذا اعمال تنبیه باید متکی به یافته‌های علمی و استفاده از الگوهای مناسب تغییر رفتار باشد تا موجب تجری دانش آموز و اصرار وی بر تکرار اشتباه نشود.

مادهء 76. دانش آموزان متخلفی که راهنمایی‌ها و چاره‌جویی‌های تربیتی، در آن‌ها مفید و مؤثر نمی‌افتد، با رعایت تناسب به یکی از روش‌های زیر مورد تنبیه قرار می‌گیرند:
1. تذکر و اخطار شفاهی به طور خصوصی.
2. تذکر و اخطار شفاهی در حضور دانش آموزان کلاس مربوط.
3. تغییر کلاس، در صورت وجود کلاس‌های متعدد در یک پایه با اطلاع ولی دانش آموز.
4. اخطار کتبی و اطلاع به ولی دانش آموز.
5. اخراج موقت از مدرسه با اطلاع قبلی ولی دانش آموز، حداکثر برای مدت سه روز.
6. انتقال به مدرسه دیگر.
مادهء 77. اعمال هر گونه تنبیه دیگر از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است و در اعمال تنبیهات نباید بین دانش آموزان تبعیض و استثنایی قائل شد.
مادهء 78. اعمال تنبیه مندرج در بندهای 1 و 2 بر عهده‌ی معلم و مربی مربوط و بند 3 بر عهده‌ی مدیر و بندهای 4 و 5 پس از موافقت شورای مدرسه بر عهده مدیر است. در مورد بند 6 علاوه بر تأیید شورای مدرسه، اخذ موافقت اداره‌ی آموزش و پرورش نیز ضروری است.
مادهء 79. در دبیرستان‌ها و هنرستان‌های وابسته به سایر وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و مراکز غیروابسته به آموزش و پرورش و سایر واحدهای آموزشی که به علت منحصر به فرد بودن یا نظایر آن، انتقال دانش آموز از یک مدرسه به مدرسه‌ی دیگر ممکن نمی‌باشد، در صورت استمرار تخلف، شورای مدرسه با موافقت اداره‌ی آموزش و پرورش نسبت به اخراج دانش آموز از آن مدرسه اقدام می‌نماید.
تبصره. در مواردی که لازم است ولی دانش آموز در جریان تخلف فرزندش قرار گیرد، باید قبلاً حساسیت‌های ولی بررسی و آنگاه با روش مناسب او را در جریان رفتار فرزندش قرار داد.
مادهء 80. در صورتی که دانش آموزی به علت تخلف از مدرسه‌ای به مدرسه‌ی دیگر منتقل شود و نهایتاً تشخیص داده شود که نظم آموزشی و تربیتی را بر هم می‌زند و موجب انحراف و گمراهی دانش آموزان دیگر می‌شود، با تأیید شورای مدرسه و موافقت اداره‌ی آموزش و پرورش مربوط در نوبت اول از حضور در مدارس منطقه یا ناحیه آموزشی مربوط و برای نوبت دوم تا مدتی که اداره‌ی کل آموزش و پرورش استان تعیین می‌نماید، از حضور در کلیه‌ی مدارس محروم می‌شود و از اولیای او خواسته می‌شود که تعلیم و تربیت فرزند خویش را بیرون از مدرسه بر عهده گیرند.

مادهء 81. اعمال تنبیهات انضباطی مقرر در این آیین‌نامه‌ی باید با رعایت نکات زیر انجام پذیرد:
1. تنبیه انضباطی باید روشنگرانه و آگاه‌کننده باشد.
2. به شرایط جسمی و روانی، سنی، خانوادگی و اجتماعی دانش آموز توجه شود.
3. تنبیه با تخلفی که دانش آموز مرتکب شده، متناسب باشد و ترتیب و تدریج مناسب در اجرای تنبیه رعایت شود.

4. خیرخواهی مدرسه برای دانش آموز و ولی او بیان و روشن شود.
5. فاصله‌ی زمانی بین وقوع تخلف و اجرای تنبیه، نزدیک و منطقی باشد.
6. شیوه‌های جبران تخلف به دانش آموز ارائه گردد و از او خواسته شود که خطا و تخلف خود را جبران کند.

7. در اجرای تنبیه، آبروی دانش آموز حفظ شود و از تنبیه در حضور جمع جز در موارد ضروری اجتناب گردد.
4. وظایف مدرسه در ارتباط با مقررات انضباطی
مادهء 82. مدیر مدرسه موظف است همکاران خود را نسبت به موارد انضباطی آگاه کند و ممنوعیت تنبیه بدنی را تذکر دهد و در صورت مشاهده‌ی تخلف، مراتب را جهت اطلاع و اقدام لازم به اداره‌ی آموزش و پرورش منطقه گزارش دهد.
مادهء 83. تنبیه و تشویق اعممال شده و نتیجه‌ی آن در رفتار دانش آموز باید در دفتر انضباطی دانش آموزان درج شود و در تعیین نمره‌ی انضباط وی مورد توجه قرار گیرد.
تبصره. سوابق تخلف و تنبیه دانش آموز در پایان هر سال تحصیلی امحا خواهد شد تا سابقه‌ی نامناسبی برای دانش آموز باقی نماند.
مادهء 84. چنانچه دانش آموزی به اتهام جرمی از طریق مراجع قضایی به طور موقت بازداشت شود، پس از آزادی، شورای مدرسه نحوه ادامه تحصیل وی را تعیین می‌کند که پس از تأیید اداره‌ی آموزش و پرورش اجرا می‌شود. مدت بازداشت دانش آموز به عنوان وقفه‌ی تحصیلی محسوب می‌شود.
مادهء 85. مدیر مدرسه موظف است با همکاری معلمان، مربیان و شورای دانش آموزان، وظایف دانش آموزان و چه گونگی تشویق‌ها و اجمالی از تنبیه‌های پیش‌بینی شده در این آیین‌نامه را به تناسب سن و فهم دانش آموزان و به اقتضای شرایط، به آنان آموزش دهد.

دانش آموزان و پلیس و آفات اجتماعی
رشد فزاينده ميزان اقدام به خودکشی دانش آموزان ايرانی طی يک سال اخير در اثر تشديد مشکلات تحصيلی و اضطراب از يک سو و فشار ها و ناهنجاری های اجتماعی و اقتصادی از سوی ديگر، متوليان تعليم و تربيت را در ايران به چاره انديشی واداشته است.
در همين ارتباط، وزارت آموزش و پرورش ايران در روزهای اخير ضمن ارائه آمار رسمی اقدام به خودکشی دانش آموزان ابراز نگرانی و بر لزوم وجود نيروی مشاور و روانشناس بيشتر در مدارس تاکيد کرده است.
چرا دانش آموزان اقدام به خودکشی می کنند؟ نظر دهيد.
حيدر زنديه، معاون نظری و مهارتی آموزش و پرورش شهر تهران در گفتگو با ايسنا از اقدام به خودکشی ۲۸۳ دانش آموز در شهر تهران خبر داد و گفت بيشتر آنها که طی سال گذشته اتفاق افتاده، مربوط به دانش ‌آموزان دختر بوده است.
معاون وزارت آموزش و پرورش که عامل اصلی اقدام به خودکشی در ميان دانش آموزان را مشکلات تحصيلی و اضطراب می داند، افزايش تعداد مربيان تربيتی و مشاوران را به عنوان راه حلی برای جلوگيری از اين گونه ناهنجاری ها پيشنهاد کرد اما به نظر می رسد تا کنون هيچ اقدام عملی برای مقابله بااين وضعيت انجام نشده است.
وزارت آموزش و پرورش ايران به عنوان متولی اصلی تعليم و تربيت دانش آموزان وظيفه بررسی و برنامه ريزی برای مقابله با اين ناهنجاری ها را بر عهده دارد اما معاونت اين وزارتخانه ضمن انتقاد از روند موجود و ناکافی خواندن يک نيروی مشاور در هر مدرسه معتقد است که برای هر سه کلاس درس بايد يک مشاور وجود داشته باشد.
مقامات آموزش و پرورش بر ضرورت ايجاد يک تيم پرورشی متشکل از مربيان تربيتی، روانپزشکان، روانشناسان و مددکاران در همين راستا تاکيد می کنند، اين در حاليست که يکی از محورهای استيضاح مرتضی حاجی وزير آموزش و پرورش ايران، که هم اکنون تعدادی از نمايندگان مجلس هفتم بر آن تاکيد دارند، انتقاد از حذف معاونت پرورشی توسط وی از ساختار اين وزارتخانه است.
از جمله اقدامات مرتضی حاجی حذف معاونت پرورشی آموزش و پرورش بود و با وجود اينکه اين اقدام دو سال پيش با تصويب شورای عالی انقلاب فرهنگی و با هدف صرفه جويی انجام شد، عکس العمل مخالفان را به همراه داشت. تا پيش از آن معاونت پرورشی به طور مجزا از ساير معاونتها، فعاليتهای پرورشی و امور فوق برنامه دانش آموزان مانند سرپرستی گروههای سرود و تاترو مسابقات مدارس را بر عهده داشت و مربيان امور تربيتی در مدارس زير مجموعه اين معاونت بودند.

موافقان اين اقدام وزير آموزش و پرورش معتقدند هم اکنون فعاليتهای پرورشی در مدارس کاهش پيدا نکرده و مشاوران و اوليای مدارس دست به دست هم داده و اينگونه برنامه ها را سرپرستی و پيگيری می کنند.

اما روشن است که معاونت پرورشی نيز به تنهايی نمی تواند راهگشای تمامی مشکلات روانشناختی دانش آموزان باشد.

سد کنکور
در بحث فشارهايی که دانش آموزان متحمل می شوند اشاره به اين نکته ضروريست که بنابر شواهد موجود، مساله موفقيت در آزمون ورودی دانشگاههای ايران تبديل به رقابتی بسيار سخت و فشرده شده است به گونه ای که زندگی بسياری از خانواده هايی که فرزندان کنکوری دارند به شدت متاثر از تبعات شرکت در اين امتحان است. روانشناسان معتقدند اعمال فشار شديد خانواده ها از يک سو و مدرک گرايی موجود در جامعه از سوی ديگر باعث شده است اکثريت جوانان ايرانی عدم توفيق در کنکور را پايان تمام آمال و آرزوهای خود تصور کنند و از اين نا اميدی شديد، نتايج ناگواری حاصل می شود.
به گزارش ايسنا، نتايج يک تحقيق ملی به دست آمده از يک بررسی ۵ ساله در ايران حاکی از آن است که به طور متوسط از هر ۱۰۰ هزار جوان ايرانی، ۵ نفر خودکشی کرده‌ اند.
طبق آخرين آمار سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۱، ايران بعد از کلمبيا و هند، بيشترين آمار خودکشی را دارد در صورتی که به نوشته روزنامه ايران ، در سال ۱۹۹۱ يعنی 10 سال قبل از آن، ايران بعد از کلمبيا، برزيل، چين و هند، پنجمين کشور اين فهرست بوده است.

محمد طالب نژاد مشاور و محقق امور جوانان در اين مورد معتقد است در شرايطی که مراکز آموزش عالی پاسخگوی نياز متقاضيان نيست و بازار کار و اشتغال هم در ايران قادر به جذب نيروهای آماده کار نيست بايد توجه داشت که تحمل فشار اقتصادی و اجتماعی موجود درايران زمينه را برای ايجاد نا بسامانيهای روانی و اجتماعی مساعد می کند، از اين روست که اينگونه نا هنجاری ها روند رو به رشد پيدا کرده است.

به گفته آقای طالب نژاد، در اين شرايط طبيعی است که جوانان و نوجوانان ايرانی نگران آينده مبهم و بی انگيزه خود باشند.
او در حاليکه بر لزوم فرهنگ سازی برای استفاده مردم از امکانات مشاوره ای تاکيد دارد، اصلاحات ساختاری و فراهم کردن امکانات لازم همچون اشتغال زايی، ايجاد ملزومات تفريحی سازنده برای جوانان و دانشگاه سازی را ضروری تر می داند.

در مورد مشکلات ديگر دانش آموزان، معاون وزارت آموزش و پرورش که معتقد است دور نگه ‌داشتن دختر ها و پسرها از يکديگربه صورت افراطی ممکن است مانع برقراری رابطه معقول آنها در هنگام رشد و ازدواج شود، "ارتباط با جنس مخالف" و بی ‌سرپرستی يا بدسرپرستی دانش آموزان را از جمله بيشترين مواردی خواند که دانش‌ آموزان در سطح مدارس شهر تهران با آنها درگير هستند.
معضل اعتياد
اين در حاليست که بر اساس آمار ارايه شده توسط آموزش وپرورش۳/۱درصد از دانش‌ آموزان شهر تهران به دليل داشتن ولد يا والدين معتاد و يا درگيری مستقيم و غير مستقيم در خريد و فروش مواد مخدر، درمعرض خطر اعتياد قرار دارند و ۲۸ درصد دانش آموزان دبيرستانی در تهران بزرگ به صورت تفننی سيگار می کشند.
از سوی ديگر هم خبرگزاری سينا در آماری که گواه پايين بودن سن اعتياد در جامعه ايران است سهم نوجوانان را در کل جمعيت معتادان ايران۱۳ درصد ذکر می کند که بيش از ۹۰ درصد آنها سابقه لااقل يک بار ترک دارند.
به اين ترتيب به نظر می رسد آسيب های اجتماعی به گونه ای نگران کننده گريبان نسل جوان و نوجوان ايران را که بيشترين جمعيت جوان دنيا را دارد، گرفته و عدم توجه به زنگ خطرها و نشانه های جدی اين ناهنجاری ها از جمله افزايش ميزان خودکشی ميان دانش آموزان عواقب ناگوارتری در پی خواهد داشت.
کارشناسان اموراجتماعی اين گونه ناهنجاری ها را نتيجه آشفتگی روانی جامعه و شکل گرفتن ارزشهای کاذب در جامعه می دانند و معتقدند که قواعد و عرف حاکم بر جامعه هم از اين ارزشهای کاذب حمايت می کند. آنها معتقدند اگر سياست گذاران و متوليان آموزشی و اجتماعی به فکر ارايه راهکارهای عملی نباشند جامعه جوان ايران هروز بيمارتر و ضعيف تر خواهد شد و عليرغم پتانسيل های موجود، مجال عرض اندام پيدا نخواهد کرد.

توصیه پیشگیرانه به دانش آموزان دبستانى

1. شایسته است نظم و ترتیب را در صف مدرسه و هر صف دیگرى رعایت کنید.
2. نشانى و شماره تلفن منزل را همیشه به همراه خود داشته باشید.
3. در صورت گم شدن به ماموران انتظامى مراجعه کرده و از ایشان کمک بخواهید.
4. از سوار و پیاده شدن از خودرو پیش از توقف کامل آن خوددارى کنید.
5. در صورت جا ماندن از سرویس خونسرد باشید و اولیا ی مدرسه را باخبر نمایید.
6. از سوار شدن به خودرو و افراد ناشناس و متفرقه خوددارى نمایید.
7. به هنگام خطر یا دردسر اگر اولیا مدرسه حضور نداشتند بجاى کار خودسرانه از سرایدار مدرسه کمک بگیرید.
8. هنگام عبور از عرض خیابان از محل‏هاى خط‏ کشى شده استفاده کنید و در صورت امکان از افراد بزرگسال کمک بگیرید.
9. به هنگام ورزش رعایت نظم و انضباط ضامن سلامتى شماست.
10. محیط مدرسه را بدون هماهنگى با اولیا مدرسه و یا با افراد غریبه ترک نکنید.
11. اگر در راه مدرسه دچار دردسر شدید بلافاصله مساله را با والدین خود یا اولیا مدرسه در میان بگذارید.
12. برخى از افراد بدخواه خود را دوست شما معرفى می‏کنند. چاره این است که مراقب باشید و از همراهى از آنان بپرهیزید و مساله را با والدین و اولیا مدرسه در میان بگذارید.
13. هنگام دوچرخه ‏سوارى خودتان را به وسایل ایمنى لازم مجهز کنید.
14. هیچگاه در معابر عمومى به ویژه گذرگاه خودروها بازى نکنید.
توصیه پیشگیرانه به دانش آموزان راهنمایی
افراد داراى فساد اخلاقى خطرناک هستند باید آنان را از خود برانید.
2. ادعاى بی ‏اطلاعى از قانون مانع از اعمال مجازات کیفرى نیست.
3. رفتار غیراخلاقى بیش از هر کسى براى خود شخص مضر است چه او بداند و چه نداند.
4. در مورد مشکلات روانى اخلاقى حتما با افراد آگاه و خیرخواه مشورت کنید.
5. از معاشرت با افرادى که اختلاف سن‏شان با شما زیاد است، بپرهیزید.
6. هیچ صیدى پیش از دام افتادن متوجه دام نمی‏شود؛ از شرکت در مهمانی‏ هاى ناشناخته و همراهى با افراد ناباب خوددارى کنید.
7. خیرخواه‏ترین دوستان، والدین شما هستند. هنگام تصمیم ‏گیرى درباره مسایل فردى و اجتماعى با آنان مشورت کنید.
8. در صورت برخورد با مشکلات غیرعادى در مسیر زندگى روزانه با خانواده و یا اولیا مدرسه مشورت کنید.
9. انضباط و عمل دقیق به برنامه اصولى و آگاهانه همراه با تقویت روح و جسم حلال مشکلات است.
10. انضباط رکن اساسى در زندگى همه مردان و زنان بزرگ تاریخ بوده است.
11. راه رستگارى یا گرفتارى هر دو با گام نخست آغاز می‏شود.
توصیه پیشگیرانه به دانش آموزان دبیرستانی

1. اگر خطرى شما را تهدید می‏کند و نمی‏توانید با خانواده مطرح کنید نیروى انتظامى آماده است که به شما کمک نماید.

2. پیوندهاى خانوادگى مهمترین پایه ‏هاى ارتباط روح انسان با زندگى مادى معنوى است، در انتخاب همسر صلاحیت خانوادگى او را مدنظر قرار دهید.
3. سیگار سلاحى است که انسان خود ماشه آن را می‏چکاند.
4. وابستگى فکرى و سرگرمى مضر و بی‏محتوایى مانند سیگار مقدمه‏ ایست براى اسارت در چنگ اعتیاد.

5. با مطالعه، از محتواى قوانین جارى اجتماع مطلع شوید و با عمل به قوانین و سپس توصیه به دیگران در حفظ آن بکوشید.
6. پیشرفت در عجله و شتاب نیست، رفتار خردمندانه و بجا همراه با توجه به قواعد و انضباط هموار کننده راه پیشرفت است.
7. بدست آوردن مال با تجاوز به حقوق دیگران نشانه درماندگى است.
8. ما با اجحاف در حق دیگران خودمان را پیش نبرده ایم بلکه کوشیده ا‏یم تا دیگران را پیش بکشیم.
9. بسیارى از جشن‏هاى خصوصى یا مجالس به اصطلاح دوستانه، محل ترویج فساد و خلافکارى است.

10. اکثریت قریب به اتفاق مروجین فساد را بانوان خودنما و بدون پوشش اسلامى تشکیل می‏دهند.
11. بدحجابى زنان و دختران ناآگاه در معابر عمومى اولین گام در جهت شروع سوء استفاده توسط مفسده‏ جویان است.

12. از وصلت و ازدواج با افراد معتاد، الکلى و داراى فساد اخلاقى که نهایتا زمینه انحراف و نابودى شما را فراهم می‏ آورند بپرهیزید.
13. همکارى شما با مراکز انتظامى موجب سلامتى جامعه و کاهش انحرافات خواهد بود.

کلاس با انضباط با 11 روش
1-تمرکز:
در ابتدای کلاس اجازه دهید دانش آموزان با هم خوش و بش کرده و حرف هایشان را به همدیگر بزنند و عادت دهید که در عرض چند دقیقه حرف هایشان را تمام کرده و منتظر شروع درس توسط شما باشند. بعد از سکوت دانش آموزان شما نیز چند ثانیه سکوت کنید تا توجه بیشتر آنان جلب گردد. سپس درس آنروز را با صدایی آهسته تر از مواقع معمولی شروع کنید. بطور معمول جو کلاسی معلمی که صدای آرامی دارد ساکت تر از کلاس معلم دارای صدای بلند و خشن می باشد.
2- بیان خواست های روشن و واضح:
شک و تردید و عدم اطلاع دقیق دانش آموز از بر نامه کلاس باعث می شود که میزان هیجان و استرس در کلاس افزایش یابد. لذا ابتدا به دانش آموزان بگویید که چه مواردی در کلاس مطرح خواهد شد و بعد از اتمام درس ، آنان چه فعالیت هایی انجام خواهند داد؛ حتی می توانید برای آخر کلاس فرصت گفتگو یا رفتن به کتابخانه و غیره را اعلام نمائید.

3- نظارت:
زمانی که دانش آموزان در حال انجام تکالیف خود هستند در میان آنان قدم بزنید و سعی کنید در حدود دو دقیقه یک دور کامل در تمام کلاس بزنید و نحوه فعالیت دانش آموزان را نظارت نموده و به سوالات فردی با صدای آرام که حواس دیگران را پرت نکند ، پاسخ دهید.
4- نمونه و مدل سازی:
از لحاظ فعال بودن ، وقت شناسی ، اشتیاق کاری ، صبر و نظم الگوی مناسبی برای دانش آموزانتان باشید. اگر می خواهید دانش آموزان با صدای آرامتری به فعالیت های خود بپردازند ، بهتر است که خود شما نیز وقتی در کلاس قدم می زنید با صدایی آرام صحبت کنید.
-5 برقراری ارتباط غیر کلامی:
معمولاً وسیله ارتباطی غیر کلامی معلمان کوبیدن بر روی میز با چوب ، کلید ، خود کار و غیره است. علاوه بر آن ترفند های غیر لفظی می تواند به صورت ایما و اشاره ، حالات چهره و یا به صورت علامت های مختلف به وسیله دست باشند. بر قراری ارتباط غیر لفظی به جای بیان شفاهی منظور خود در موقعیت های مناسب می تواند به سکوت و آرامش و نظم کلاسی تاثیر قابل ملاحظه ای داشته باشد.

-6 کنترل محیط کلاس:
سعی کنید محیط کلاس را به مکانی گرم و دوست داشتنی تبدیل کنید؛ بطور معمول دانش آموزان به مکانی که یکنواخت نبوده بلکه متغیر باشد ، علاقه بیشتری نشان می دهند؛ مکان هایی با عکس ها و پوستر های رنگی جذابیت بیشتری برای دانش آموزان ایجاد می کنند. نوجوانان نسبت به علایق شخصی معلمان خود و خصوصیات آنان کنجکاوند ، از اینرو سعی کنید بعضی از موارد شخصی خود را برای آنها باز گو کنید. وقتی دانش آموزان شما را بهتر شناختند ، مشکل کمتری در تربیت آنان خواهید داشت.

-7 برخورد های نسبتاً آرام داشتن با دانش آموزان
زمانی که دانش آموزی در مقابل شما ایستادگی کرد ، قبل از فرستادن پیش مدیر و معاونان فرصت لازم برای دفاع از خود را برایش بدهید تا توضیح دهد و اعتمادش به شما جاب گردد. یک معلم آگاه به هیچ وجه اجازه نمی دهد که دانش آموز به خاطر بد رفتاریش در کانون توجه دیگران قرار گیرد و همواره قبل از وقوع یک مشکل می تواند آنرا حدس بزند و نحوه برخورد او با دانش آموزان خاطی بصورت ناپیدا و غیر محسوس است و مزاحمتی برای دیگر دانش آموزان بوجود نمی آورد.
-8 تا دیب مثبت
در این روش سنتی که توسط «کنتر» ارائه شده معلم در واقع رئیس است و هیچ دانش آموزی حق دخالت در امور دیگران را ندارد و یک سلسله قوانین مشخص تعیین می شود که نظارت دقیق بر اجرای انها صورت می گیرد.
-9 دستور های مثبت و سازنده

یکی از جزئیات برنامه تادیب مثبت ، دستورات مشخصی است که معلم به یک دانش آموز خطا کار گوشزد می کند. این دستور ها باید مشخص و واضح باشند و انتظارات معلم از دانش آموزان کاملاً روشن گردد. از بیان جملاتی مانند « من می خواهم که تو..... » یا « من انتظار دارم که تو.... » یا « من احتیاج دارم که تو ....... » خود داری کنید؛ زیرا با این جملات دانش آموز فکر می کند که به خاطر معلم باید بعضی مقررات را رعایت نماید نه این که وظیفه مشخص خودش به عنوان دانش آموز می باشد.

-10 بیان دستور های انسان دوستانه
آقای «توماس گوردون» ابداع کننده روش تربیتی به نام TET می گوید: این روش را به سه قسمت تبدیل کنید. اول شرح حالی از رفتار دانش آموز تهیه کنید ، مثلاً وقتی معلم صحبت می کند دانش آموز حرف می زند. دوم اینکه تاثیر رفتار های مختلف دانش آموز را بر روی معلم مشخص کنید ، مثلاً معلم مجبور می شود تدریس را متوقف کند و غیره. سوم اینکه اجازه بدهید تا دانش آموز متوجه شود که چه احساسی در معلم ایجاد می کند ، مثلاً باعث عسبانی شدن معلم می شود. سپس احساستان را به صورت انسان دوستانه به دانش آموز مطرح کنید مثلاً در مقابل دانش آموزی که با حرف زدن مزاحم تدریس شما شده به شکل انسانی بگویید: من اصلاً متوجه نمی شوم چکار کرده ام که تو برخلاف بقیه دانش آموزان به معلمت احترام قائل نمی شوی ، احیاناً اگر با تو تند صحبت کرده ام یا اینکه توجه کافی به تو نداشته ام ، لطفاً به من بگو تا بدانم........ .
11 -تربیت مفید و موثر
به جای اینکه فهرستی از کار هایی که دانش آموزان نباید انجام دهند را تهیه کنید ، می توانید از قوانین موجود مدرسه و کلاس استفاده کرده و خواست های خود را به صورت جملات مثبت بیان نمایید. مثلاً به جای گفتن دعوا ممنوع ، بگویید «اختلاف خود را به صورت عاقلانه حل و فصل کنید.