مقاله در مورد اتحادیه جهانی پست

بخشی از مقاله

اتحاديه جهاني پست

مقدمه
از زمان‌های بسیار دور و دراز که گروه‌های بسیار کوچک انسان‌ها فهمیدند که به‌جز خودشان انسان‌های دیگری هم در اطراف آنها زندگی می‌کنند که دارای آداب و رسوم متفاوتی هستند، به‌دلایل مختلف ـ از جمله تصرف سرزمین‌های آنها و بهتر کردن وضع زندگی خود و به‌دست آوردن غذا و خوراک بیشتر ـ به فکر شناخت اطراف خود افتادند. این شروع شناخت و کشف سرزمین‌های دیگری نیازهای فراوانی را برای بشر به‌وجود آورد که باعث پیشرفت‌های امروزین زندگی ما است.
نیاز به رساندن و دریافت کردن کالا و اطلاعات از سرزمین‌های دیگر، آغازگر به‌وجود آمدن پست

است. واژه پست برگرفته از کلمه پوستاس از زبان سانسکریت به معنی ثابت است. این کلمه در زبان لاتین به‌صورت کلمه پستا به معنی به امانت گذاردن تغییر شکل یافته است و به ایستگاه‌هائی می‌گفتند که در آن اسب یدکی برای مسافرت نگهداری می‌شد. در زبان ایتالیائی کلمه پستا به معنی چاپار، چاپارخانه و اداره‌ای که در آن امور پستی را انجام می‌دهند درآمده است. پست در سازمان چاپاری هخامنشی ”آنکارا“ نام داشته که به معنی بیگاری و کار اجباری است. زیرا مردم در آن زمان وظیفه داشتند وسایل مورد نیاز چاپارخانه ـ شامل اسب، طویله و... را تهیه کنند. در

کشورهای باستانی مانند چین، ایران، مصر، یونان و امپراتوری روم، پست یک نوع سیستم ارتباط افکار یا فرستادن پیام‌های کتبی و شفاهی بوده است که اساس آن هم بر کار چاپار و چاپارخانه‌ها بوده است
تاریخچه جهانی پست
ما از ارتباطات پستی و تاریخچه و تحولات آنها چه میدانیم. نقش این ارتباطات در زندگی اقتصادی سیاسی فرهنگی ما چیست؟ آیا باتاریخچه وسیر تکاملی پست آشنایی داریم؟
به نوشته(( ویل دورانت)) درکتاب(( تاریخ تمدن)) هخامنشیان دارای شبکه پستی منظم وکارامدی بوده که دستورات وفرامین دولتی را منتقل میکردند.
با حمله اسکندر وانقراض سلسله هخامنشیان و مشاهده این چنین تشکیلات گسترده اطلاعاتی آنرا همراه خود به جامعه آنروز یونان برد و سپس در اروپا تا اوایل قرن 12 میلادی ازآن استفاده می شد.
نخستین اداره ((غیر رسمی پست عمومی)) در قرن 12م پس از تاسیس دانشگاه بلونیا در ایتالیا بوجود آمد.نیم قرن بعد دانشگاه پاریس بااقدام مشابه این عمل رابرای رساندن نامه های

دانشجویان خود تکرار کردو توسط شاه فرانسه ((پست دانشگاه))به رسمیت شناخته شد.
در سال1636لویی دوازدهم اداره پست عمومی در پاریس تاسیس کردو درسال 1591در انگلستان الیزاابت اول پست را ملی اعلام کرد.
باتوسعه پست درقرنهای 18-16که مبادلات بین دول مختلف صورت می گرفت نبود تعرفه واحد بزرگترین مشکل بودتا اینکه در سال 1840رونالد هیل با پیشنهاد چاپ اوراق بهادار کوچک و الصاق آن برروی نامه ها ومرسولات مبنای انتشار اولین تمبر دنیا در انگلستان بنانهاد.

سپس در سال 1874 به منظور تبادل سریعتر و راحت تر مرسولات پستی در اروپا 22 کشور اروپایی وامریکایی در شهر برن سوئیس با توافق یکدیگر (( اتحادیه پست بین الملل)) را تاسیس کردند.
در سال 1878 اتحادیه جهانی پستUPU(UNION POST UNIVERSAL) به جای(( اتحادیه پست بین الملل)) تشکیل گردید.
هر سال روز 18 اکتبر برابر با17مهر به عنوان روز جهانی پست در سراسر جهان جشن گرفته می شودوطی آن بر وظایف خطیر و حساس پست تاکید می شودومسئولیتهای جدی آن یادآوری می شود.
در بین ملل گذشته، ایرانیان نخستین ملتی بودند که چاپارخانه را به‌وجود آوردند و کارهای پستی را به‌صورت امروزی نظم و سامان دادند. مورخین سابقه تأسیس چاپارخانه در ایران را به زمان

هخامنشی و داریوش به عنوان نخستین بنیانگذار چاپارخانه‌ها نسبت داده‌اند. در آن زمان از چاپارخانه‌ها و پیک‌های آن بیشتر برای فرستادن و ابلاغ کردن احکام و فرامین جدید حکومتی به نقاط مختلف سرزمین پهناور هخامنشی استفاده می‌شد. در زمان پادشاهی کوروش کبیر در مسافت‌های مشخص‌شده‌ای از راه، اسب‌های تازه نفس و سواران ماهر و چابک وجود داشتند که جای خود را با اسبها و سواران خسته عوض می‌کردند و پیام‌ها را در کوتاه‌ترین زمان ممکن به مقصد می‌رساندند. در حقیقت ارتباط نقاط مختلف سرزمین پهناور ایران در آن زمان به وسیله

چاپارها انجام می‌شد که پایه و اساس تشکیلات پستی امروز است.به مرور زمان در دنیا دیرها و صومعه‌ها و مراکز مذهبی به برقراری سیستم پستی مخصوص همت گماشتند و بالاخره به غیر از پادشاهان، تجار و پیشه‌وران و مردم عادی هم توانستند به امکانات پستی و پیام‌رسانی دسترسی پیدا کرده و از امکاناتی که در اختیار آنها بود استفاده کنند. با گذشت روزها و سال‌ها که زندگی بشر تغییر کرد و نیازهای فراوانی مطرح شد، این تشکیلات محدود با امکانات اندک و ابتدائی خود نمی‌توانست نیازهای مردم را برطرف کند. در طی قرن ۱۶ میلادی فردی به نام ”فرانسوا تاکسی“ با تلاش و سعی فراوان خود برای اولین بار یک سیستم پستی را به راه انداخت که چند کشور اروپائی را تحت پوشش خود قرار می‌داد. البته این سیستم پستی هم به‌صورت عمومی در اختیار همه نبود و تا قرن هجدهم میلادی که پست به شکل کنونی خود نزدیک شده و در اختیار عموم مردم قرار گرفت، همه اقشار اجتماع از امکانات و خدمات پستی بهره‌مند نبودند، پیشرفت‌های

صنعتی و تکنولوژی روند گسترش پست و خدمات آن را تسریع کرد.در راه تسهیل ارائه خدمات پستی اولین قدم را دولت پادشاهی انگلستان در سال ۱۸۴۰ میلادی برداشت. دولت پادشاهی انگلستان برای سرعت بخشیدن به امور پستی و آسان‌تر کردن استفاده از آن برای اقشار مختلف مردم برحسب پیشنهاد، در اولاند هیل نرخ‌های پست کردن نامه‌ها در سیستم‌های داخلی را

یکنواخت کرد که به‌دنبال این کار رفرم و اصلاحات تمبر پست به‌وجود آمد.هونتگهری بلز وزیر پست دولت ایالات متحده امریکا در سال ۱۸۶۲ میلادی یک پیشنهاد ابتکاری را مطرح کرد که در آن درخواست تشکیل اولین کمیسیون بین‌المللی پست را در میان گذاشت.این کمیسیون نسبت به تهیه و تنظیم یک مقاوله‌نامه پستی که براساس مشترکی استوار باشد پرداخت. کمیسیون مزبور

به نام کنفرانس پاریس در تاریخ ۱۱ مه ۱۹۶۳ میلادی تشکیل شد و نمایندگان پانزده کشور اروپائی و ایالات متحده امریکا در آن شرکت داشتند.با وجود پیشرفت‌های حاصل شده در انجام کارهای پستی و ارسال مرسولات به نقاط مختلف جهان باز هم در برابر توسعه سریع جهان، گسترش روابط بین‌المللی و نیازهای مختلف ملل به ارتباط سریع و آسان با یکدیگر، در امور پستی کمبودهائی وجود داشت. به همین مناسب هانری دو استفان از کارمندان عالی‌رتبه اداره پست آلمان در سال ۱۸۶۸ میلادی پایه و اساس طرح تشکیل اتحادیه جهانی پست را پی‌ریزی کرد. پیشنهاد هانری دو

استفان به دولت آلمان این بود که در کنفرانسی متشکل از نمایندگان تام‌الاختیار دولت‌ها تشکیل گردد و در آن مسائل و مشکلات پست و پیشنهاد تشکیل اتحادیه پست مطرح و درباره آن نظرخواهی شود.این کنفرانس به دعوت کشور سوئیس در تاریخ پانزده سپتامبر ۱۸۷۴ میلادی با حضور نمایندگان تام‌الاختیار بیست دو دو کشور اولین قرارداد دسته‌جمعی است که درباره

سرویس‌های پستی بین‌المللی اتحادیه کل ادارات پستی تدوین شده است. مقررات اساسی که در قرارداد ۱۸۷۴ میلادی برن تدوین گردید هم‌اکنون نیز عین اساسنامه قرارداد پستی جهان منعقده در توکیو ۱۹۶۹ میلادی است. به موجب تصمیم کنگره جهانی پست در اجلاسیه ۱۹۶۹ میلادی توکیو روز هفدهم مهرماه هر سال (برابر با ۹ اکتبر) روز جهانی پست اعلام شد.به موازات

پیشرفت‌های مختلف در زمینه خدمات پستی در دنیا ایران نیز در این زمینه دچار تغییر و تحولاتی شد. در ایران زمان هخامنشی نظم اداره امور پستی به‌حدی بود که هیچ حادثه‌ای نمی‌توانست مانع انجام وظیفه چاپارهای سریع و چابک شود.

اختراع و تکمیل وسایل و لوازم مخصوص نوشتن و پیشرفت‌های اقتصادی و اجتماعی بشر در طول تاریخ و احتیاج داشتن عموم مردم به خدمات پستی باعث شد که این نوع از ارتباط پیشرفت کند و به‌طور سریع و همه جانبه مورد استفاده قرار گیرد.چون کوروش کبیر در نظر داشت که همیشه و در همه حال از اوضاع نقاط مختلف کشور خود باخبر باشد، خود مشخصات مسافت‌هائی که باید پیک‌ها در طول یک روز طی کنند را محاسبه می‌کرده است.وی دستور داده بود که در هر منزل بین راه چاپارها اسب‌های تازه نفسی را قرار دهند تا سواران اسب‌های خسته‌شان را عوض کنند و به‌سرعت به راه خود ادامه دهند.این سرویس چاپاری در طول روز و شب در حال حرکت و رساندن پیام‌ها بود. به همین دلیل در آن زمان به ارتباطات و حفظ شبکه‌های ارتباطی و اطلاعاتی اهمیت فراوانی داده می‌شد.اما صورت جدید پست در ایران از زمان قاجاریه به‌وجود آمد که با خدمات و

اقدامات امیرکبیر صورت گرفت. شیوه اروپائی پست را از انحصار دولت‌ها خارج کرد و آن را در اختیار عموم مردم قرار داد.این تغییرات اساسی در زمان ناصرالدین شاه صورت گرفت و با اقدامات امیرکبیر چاپارخانه‌ها در تمام نقاط کشور مکاتبات عمومی را پذیرفته و به مقصد می‌رساندند آنها همچنین مسافرکشی هم می‌کردند.تشکیلات رسمی پست ایران به معنای واقعی از سال ۱۲۹۲ هجری قمری (۱۲۵۴ ه.ش) به وسیله میرزاعلیخان و با همکاری گوستاو ریدرز مستشار اتریشی، تحت عنوان پستخانه ایران تأسیس و شروع به‌کار کرد. یکی از مهمترین رویدادها در تاریخ پست ایران تهیه و تدوین قانون پستی کشور است.مجموعه قوانین پست ایران در ماه جمادی‌الاول سال ۱۳۳۱ ه.ق برابر با خردادماه ۱۲۹۱ ه.ش از تصویب هئیت دولت میرزا محمدعلی آذربایجانی (علاء در اوایل ماه جمادی‌الاخر سال ۱۳۳۳ مصادف با رئیس الوزرائی عبدالحمید میرزا عین‌الدوله لایحه قانونی برای تصویب تقدیم مجلس شورا شد که سرانجام پس از چندماه تأخیر در پانزده رمضان سال ۱۳۳۳ ه.ق برابر با ۴ مرداد ۱۲۹۴ ه.ش به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

نگاهی به اتحادیه پستی جهانی :
اتحادیه پستی جهانی U.P.U (universal postal union)
تاریخچه تشکیل سازمان یا مجمع و اعضای اولیه اتحادیه پستی (UPU)، یک سازمان بین الدولی (Inergovernmetnal) است که طی عهدنامه 1874 در کنفرانس برن (سوییس) متشکل از نمایندگان تام الاختیار 22 کشور (آلمان، اتریش، ایتالیا، لوگزامبورگ، تروژ، هلند، پرتقال، دانمارک، صربستان، اسپانیا، سوئد، سوئیس، مجارستان، بلژیک، دانمارک، مصر، ایالات متحده آمریکا، فرانسه، بریتانیای کبیر،رومانی، یونان و عثمانی)، تاسیس گردید.
اتحادیه پستی، در واقع سومین سازمان جهانی (بعد از اتحادیه بین المللی تلگراف و سازمان جهانی هواشناسی) از نظر قدمت می باشد.
هدف از تشکیل یا سازمان یا مجمع بین المللی:

کشورهایی که تحت عنوان اتحادیه پستی، جهانی اساسنامه این اتحادیه را تایید نموده اند، یک قلمرو واحد پستی را برای مبادله متقابل مرسولات پستی تشکیل می دهند و آزادی ترانزیت در سراسر قلمرو این اتحادیه تضمین شده است.
هدف (UPU) تامین سازمان و اعتلای سرویس های پستی و مساعدت در جهت توسعه همکاری های بین المللی است این اتحادیه در حدود امکانات، برای کمک های فنی پستی(بر حسب مورد تقاضای کشورهای عضو)، تشریک مساعدتی می نماید.

زمینه فعالیت سازمان اصلی و سازمان های تخصصی، فرعی و ذکر نام و توضیح فعالیت هر سازمان فعالیت سازمان اصلی، ایجاد نظم در ارتباط بین ادارات پستی 189 کشور است و هدف آن یکپارچه نمودن پست به عنوان یک سازمان بین المللی می باشد.
اتحادیه پستی جهانی از ارگان های زیر تشکیل شده است:
کنگره: The universal postal union ارگان عالی اتحادیه است که از نمایندگان کشورهای عضو تشکیل می شود. و هر 5 سال یک بار در یکی از کشورهای عضو برگزار می گردد یکی از وظایف اصلی کنگره از زمان تشکیل آن، توسعه و یکپارچگی تولیدات و سرویس های جدید در شبکه پستی است. در این راستا سرویس هایی: از قبیل: نامه، سفارشی، حواله پولی، کوپن رپنس، بسته کوچک، امکانات پستی و EME (سرویس پست پیشتاز) در دسترس عده زیادی از مردم جهان قرار گرفته است.
دفتر بین الملل : The universal postal union
این سازمان براساس قرار داد برن، در سال 1884، تاسیس شد و مقر آن در برن (سوییس) است و وسایل و ابزار مورد نیاز دبیرخانه و ارگان های و اتحادیه پستی جهانی را تامین می نمایند، در واقع یک ارگان اجرایی پشتیبانی، ارتباطی، اطلاعاتی و مشاوره ای می باشد.

دو ساختار جدید اتحادیه، پستی جهانی که در کنگره سئول به تصویب رسید، نقش رهبری قویتری در فعالیت های مختلف، از قبیل، کاربرد تکنولوژی مبادله الکترونیکی (EDL) و نظارت بر کیفیت سرویس پستی در سطح جهانی به این دفتر تفویض شده است.
شورای بهره برداری پستی:
The Postal Operations Council (POC)
این شورا، ارگان فنی و اجرایی اتحادیه پستی جهانی می باشد که از 40 کشور عضو تشکیل شده است و با جنبه های اجرایی، اقتصادی و تجاری سرویس های پستی بین المللی سرو کار دارد. در اولین جلسه بعد از هر کنگره، شورای بهره برداری پستی، آیین نامه اجرایی را منتشر می نماید. هم چنین تولیدات پستی جدید را با جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها، گسترش بیشتری می بخشد.
در واقع این شورا کمک می کند که سرویس های پستی مدرنیزه گردنده این امر اختصاص به پست نامه نداشته و در موارد ی، مثل: «پست پیشتاز (EMS)»، امانات پستی و سرویس های مالی پستی نیز صادق است و تمام این سرویس ها را در بر می گیرد ریاست شورای بهره برداری پستی برای دوره بین دو کنگره، به وسیله شورا انتخاب می گردد. رسیدگی به اموری چون بهره برداری تجاری، فنی، اقتصادی و همکاری های فنی که از اهمیت بیشتری برای ادارات پست تمام کشورهای عضو برخورد است را هم بر عهده دارد.
شورای اداری : Council of Admistration (CA)

این شورا، 41 کشور عضو دارد و هر سال در مقر اتحادیه پستی جهانی در برن تشکیل می گردد. این شورا پیوستگی بین کنگره ها اتحادیه، نظارت بر فعالیت های اتحادیه، مطالعات تنظیمی و هم چنین موارد و قانونگذاری مورد نظر اتحادیه را هماهنگ می نماید. این شورا بودجه سالیانه را تصویب و امور فوری را رسیدگی می کند و بالاخره مسئول توسعه و برقراری کمک های فنی بین کشورهای عضو می باشد. ریاست شورای اداری با کشور میزبان هر کنگره است. در مجموع، شورای اداری در بین کنگره بر امور اتحادیه، اصول کلی و سیاست های دولتی و به ویژه بر آنچه که مربوط به سرویس های اجباری است، نظارت می کند.

تعداد اعضا در حال حاضر و میزان پرداخت حق عضویت با سهمیه هر یک تعداد اعضای اتحادیه پستی جهانی، در حال حاضر، 189 کشور می باشد. کشورهای عضو برای پوشش هزینه های اتحادیه به بنا بر وظیفه حق الهمی که بدان تعلق دارند، در تامین مخارج اتحادیه پستی جهانی (UPU) شرکت می جویند.
محل فعلی استقرار سازمان یا مجمع بین المللی :
محل فعلی استقرار سازمان، برن (سوییس) می باشد.
زمان ها و نحوه برقراری گردهمایی ها، اجلاسیه ها و نشست های سازمان یا مجمع بین المللی و سطح مسئولیت شرکت کنندگان.

کنگره هر 5 سال یک بار تشکیل می گردد و شورای اداری که جمهوری اسلامی ایران در آن عضویت دارد هر سال یک بار تشکیل جلسه می دهد. شورای بهره برداری پستی نیز سالی یک بار تشکیل می گردد که ایران در آن عضویت ندارد و فقط به عنوان ناظر می تواند در جلسات آن شرکت نماید.
پست در ایران
به نوشته گزنفون وهرودوت هردو ابتکار وتاسیس تشکیلات چاپاربه ایرانیان نسبت می دهندکه ایران دارای شبکه منظم چاپار وپیک بود واین شبکه در دوره اشکانیان و ساسانیان نیز اداره می شد.این تشکیلات بیشتر درخدمت فرمانهاودستورات دولتی بود و درواقع وظیفه پنهان وثانی آنها خبرگیری وخبرچینی بود.
بافتح ایران توسط اعراب این تشکیلات به نام دیوان برید تغییر نام گرفت که وظیفه این دیوان جاسوسی وخبرچینی بودتااینکه در دوره صفویه بااستقرارحکومت فراگیرمرکزی وبنابه ضرورت وقت چاپار خانه هابه صورت منظم و مرتب انجام وظیفه می کردند.باروی کارآمدن سلسله قاجاریه ر وتحت تاثیر گرفتن از فرهنگ غرب فکر تاسیس پست جدید در زمان فتحعلی شاه مطرح شد اما به دلایلی مسکوت گذاشته شد.
امیر کبیر خطوط منظم چاپارخانه راراه اندازی کرد و طی فرمانی درسال1267مقررشد که ماهی دومرتبه یکی دراول ویکی در15ماه چاپارهابه 8منطقه اصلی کشور رفته ومراجعه نماید.در سال 1285ه ق تمبر پستی درکشورچاپ ورواج گردید.در سال 1297ه ق وزارت پست تاسیس گردیدو در دوره پهلوی با تاسیس راههای شوسه وسایط نقلیه و وجود وسائط

مختلف(اتومبیل،قطارو..)تشکیلات پست توسعه فراوان یافت.
امروزه پست با ارائه بیش از90سرویس جزءلاینفک زندگی روزمره ماشده است .
همچنین سایت اختصاصی شرکت پست به آدرسwww.irpost.comبر روی شبکه اینترنت قراردارد. شما باورود به این سایت از آخرین اخبار واطلاعات پستی کشور،ره گیری مرسولات و... می توانیددریافت نمائید.

دریافت گواهینامه بین المللی مدیریت کیفیت 2000 – 9001ISO، راه اندازی دفاتر خدمات ارتباطی شهری در بیش از 10 استان کشور با جذب سرمایه های بخش خصوصی، راه اندازی دفاتر خدمات ارتباطی روستایی برای سهولت دسترسی روستاییان به پست و فناوری اطلاعات، ایجاد نظام اطلاع رسانی به منظور دریافت نظرات مشتریان و پاسخگویی به آنان، قیمت گذاری خدمات ارتباطی بر اساس نظام عرضه و تقاضا در یک فضای رقابتی، تلاش برای تبدیل شرکت پست به شرکت مادر تخصصی، لغو انحصارات و ایجاد زمینه رقابت و نیز گسترش سرویس های پستی، چاپ تمبر مشترک با تعدادی از کشورها، برگزاری نخستین دوره نمایشگاههای تمبر ایران و 40 کشور جهان در راستای ایده گفت و گوی تمدن ها و دهها فعالیت دیگر، همگی حکایت از عزم جدی شرکت پست برای رسیدن به شرایط مطلوب تری در عرصه ملی و بین المللی می کند.
با توجه به ظرفیت ها و قابلیت های موجود پست کشور، می تواند نیازهای جامع تمامی دستگاهها و نیز در خواست های مردم را بر آورده نموده و از طریق ترویج فرهنگ استفاده از پست و گسترش آن در جامعه موجبات بر قراری عدالت اجتماعی و توسعه پایدار و افزایش بهره وری ملی را فراهم نماید.

امروزه جهانی سازی (globailzation) مردم، جوامع، منابع اقتصادی و دولتها را به تعامل با یکدیگر وادار می کند. اکثر شرکتها، در حال گسترش دادن فعالیتهای خود، در ماورای مرزهای سنتی هستند تا با استفاده از راهبردهای موثر بازاریابی شاهد افزایش فروش محصولات و سرویس های خود در سراسر دنیا باشند.
بخش پست نیز، تحت تاثیر این روند به سوی جهانی شدن گام بر می دارد. برخی از عرضه کنندگان خدمات پستی، مقدمات فعالیت های اجرایی خود در دیگر کشورها را فراهم می نمایند و بدین ترتیب و براساس پیش بینی های به عمل آمده، خود را برای یک بازار کاملاً آزاد سازی شده مهیا می کنند. برخی دیگر به منظور توسعه گسترده خدمات، افزایش در آمد و بهبود سرویس های خود، اقدام به تشکیل ائتلاف با مجریان بخش خصوصی که حضور جهانی دارند؛ نموده اند.

لیکن اتحادیه پستی جهانی چگونه به جهانی سازی در بخش پستی می نگردد و مجریان پستی در برابر رقابت رو به افزایش در سطح داخلی و بین المللی چگونه عمل می کنند؟
از یک سو، ادارات پستی که در تلاش برای حضور جهانی هستند، نشان می دهند که خدمات پستی می تواند مانند هر نوع کسب و کار دیگری در سطح جهانی به طور موثر رقابت کند. در بیشتر موارد، چنین رویکردی منجر به احیای صنعت پست از طریق ارتقای کیفیت خدمات معین و یا سهمی در بازار می شود. حتی می توان گفت که رقابت اداره های پستی فی نفسه عمل ناپسند ی نیست بلکه رقابت، اغلب به کارآیی بیشتر و ارایه خدمات بهتر منتهی می شود.
از سوی دیگر، هر اداره پست مانند سایر ادارات لزوماً قادر به رقابت در سطح جهانی نیست، اما، هر اداره پست ملی با اتخاذ چشم انداز (دور نمای) جهانی، می تواند به منظور پاسخگویی به نیازهای ارتباطی مشتریان در سطوح داخلی و بین المللی در سطح منطقه ای فعالیت کند.
اتحادیه پستی جهانی به نوبه خود یک نهاد بین المللی است، چرا که مبادله مراسلات و امانات پستی را برای شهروندان تمامی کشورها تضمین می نماید.

این مطلب مفهوم «قلمرو واحد پستی» است که توسط بنیانگذاران اتحادیه پستی جهانی در اساسنامه اتحادیه گنجانده شده است.
اتحادیه پستی جهانی در واقع در زمان تاسیس خود در سال 1874، تنها سازمان جهانی و بین الدولی بوده و در حال حاضر به عنوان یک نیروی جهانی در توسعه و پیشرفت اجتماعی و اقتصادی تمام کشورهای عضو مشارکت دارد.
الزام به ارایه خدمت به تمامی افراد چه در شهرها و چه در مناطق روستایی و دور افتاده، مفهوم اصلی سرویس جهانی (universal service) است که در کنگره 1999 پکن در کنوانسیون و مقررات اتحادیه پستی جهانی گنجانده شد. تبعیت از اصول، توسط کشورهای عضو اتحادیه زیر بنای جهانی تبادل مرسولات بین کشورهای عضو را فراهم می کند.
اتحادیه پستی جهانی همچنین حضور جهانی خود را با فعالیت در زمینه بهبود کیفیت سرویس در سراسر شبکه پستی جهانی نشان می دهد. علاوه بر این تلاش های UPU در جهت تقویت و یا توسعه محصولات و خدمات و همچنین ایجاد یک شبکه الکترونیک در سطح جهانی به منظور ردیابی و پیگیری مرسولات، ماموریت جهانی ان را تقویت می کند.
به منظور کمک به تمام کشورهای عضو در جهت ارتقای سرویس های پستی و همچنین فراهم کردن موثرترین ساختارهای مدیریتی در سطح ملی، اتحادیه پستی جهانی به کشورهای در حال توسعه کمک می کند تا سرویس ها و خدمات خود را اصلاح و یا تقویت کنند. این امر سبب می شود کشورها بتوانند نقش مناسبی در محیط جهانی سازی شده پست، ایفا کنند.
هر چند اقتصاد به طور روز افزون در حال جهانی شدن است، لیکن نهادهای سیاسی و اجتماعی در سطح محلی، منطقه ای یا ملی باقی مانده اند . بنابراین دولت هایی که می بایست حق

دسترسی شهروندان به ارتباطات پستی را تضمین کنند علاقه مند به هدایت و رهبری اتحادیه پستی جهانی در اجرای این تعهد هستند. ادرات پستی زیر چتر UPU، اتحادیه های محدود را تشکیل می دهند که به آنها در اجرای برنامه ها و پروژه ها در سطح منطقه ای کمک می کنند. بنابراین بخش پستی، فعالیت های خود را از طریق UPU در سطح ملی، منطقه ای و جهانی یکپارچه می کند.
در نهایت، ماموریت اصلی و ضروری هر اداره پست، فراهم کردن سرویس با کیفیت با هزینه قابل قبول در آن کشور است. این مسئولیت علیرغم گسترش جهانی سازی، هدف اصلی و اولیه کشورهای عضو اتحادیه می باشد. با تضمین این هدف در سطح ملی، خدمات پستی در حال تقویت همبستگی و تاثیر گذاری در سطح جهانی هستند.

لذا با بزرگداشت روز جهانی پست، می بایست در نظر داشت همه کشورهای عضو UPU متعهد به تقویت خدمات پستی در محیط جهانی باشند.
مفهوم «جهانی سازی» شکست خواهد خورد، مگر اینکه بتواند توسعه اقتصادی، اجتماعی و فیزیکی را فراهم آورد. سرویس های پستی در جهان با تاثیر خود بر زندگی روزمره مردم از طریق کمک به فرصت های ایجاد شده توسط جهانی سازی، شرایطی بی همتا دارند.
علیرغم پیش‌بینی‌ها، سرویس‌های پستی پویا و زنده و حتی بیشتر از همیشه مورد نیاز هستند. پست الکترونیک و اینترنت نه تنها نتوانسته‌اند چایگزین پست شوند بلکه فرصتهای جد

یدی را نیز فرام آورده‌اند.
ما در عصری زندگی می‌کنیم که ابزارهای مختلف ارتباطی مکمل یکدیگرند. بخش پستی نیز سرویس با ارزشی ارایه می‌دهد. نه تنها به کسانی که به صورت برخط خرید و فروش می‌کنند بلکه به کسانی هم که هنوز قادر به استفاده کامل از فناوریهای جدید نیستند و نیز کسانی که ارتباط با دنیای بیرونی برایشان حیاتی است. با رشد تجارت بین‌المللی و منطقه‌ای نیاز به کاستن از شکاف پیشرفت میان سرویسهای پستی در سراسر دنیا محسوس‌تر می‌شود.به گونه‌ای است که مشاغل و افراد بتوانند بهره بیشتری از آن ببرند،

با اتخاذ راهبرد جدید پستی جهانی طی مردادماه گذشته، نقشه راه جدیدی برای توسعه آتی بخش پستی کشورهای شرکت کننده در کنگره بیست و چهارم اتحادیه جهانی پست در ژنو ارایه شد. این راهبرد جدید، بازار و ارتباط داخلی شبکه‌ها را تشویق به رشد کرده و موجب ارتقای حاکمیت قدرتمندتری در این بخش می‌شود.