مقاله در مورد معرفی وب

بخشی از مقاله

معرفي وب

هيچ چيز در دهة 90 به اندازة وب جهاني (Wird Wide Web) ، ارتباطات را تغيير نداده است. وب كه از ايده اي در مورد سازماندهي اطلاعات غير خطي ريشه گرفته، تا به امروز چنان رشد كرده است كه به عنوان سيستم ارتباطي كه دهها ميليون نفر در سراسر جهان از آن استفاده مي كنند، شناخته مي شود. در واقع شكي وجود ندارد كه هم اكنون وب راهي براي دريافت اطلاعات، ارتباطات و تداخل كلي روي اينترنت است.

به همين ترتيب نرم افزاري كه براي مشاهده اطلاعات وب (مرورگر يا Browser وب) به كار مي رود، به چنان اهميتي رسيده است كه شركت هاي بزرگ نرم افزاري، كليدي ترين بخش توليدات خود را به آن اختصاص داده اند.
همة اين مسائل چگونه رخ داد؟ وب از كجا آمد و چرا به نظر مي رسد كه قسمت مهمي از تكنولوژي را تسخير خواهد؟ آيا وب خصوصيتي دارد كه به آن مي كند جلوتر از زمان حركت كند؟ آيا وب روزي به كلي نابود خواهد شد؟ ايا سرنوشت آن، اين است كه آيندگان، آنرا در موزه هاي خود نگهداري نمايند؟
تاريخچه وب
برخي مي گويند كه وب از يك رؤيا شروع شد. بعضي ديگر معتقدند كه ساختمان و بافت اصلي آن چيز جديدي نيست و انسانها قرن هاست كه به شيوة كنوني وب با يكديگر ارتباط برقرار كرده اند.
پايه هاي تكنيكي سيستمي كه امروز به نام وب مي شناسيم، در سوئيس بنا نهاده شد. در ماه مارس سال 1989، تيم برنزلي، محقق مركز تحقيقات هسته اي اروپا (CERN)، آزمايشگاه اروپايي ذرات فيزيكي ژنوا، سوئيس، يك سيستم ابرمتن ارائه داد، كه قادر بود اطلاعات را به طور مناسبي در اختيار دانشمنداني كه در حال مطالعه روي فيزيك پرانرژي بودند، قرار دهد. برنزلي قبلا در زمينه آرايش و تنظيم متن و ارتباطات فعاليت كرده بود. او قبلا در سال 1980 سيستم ابرمتن

ي بنام Equire ابداع كرده بود. 0اگرچه در آن زمان، از اصطلاح ابرمتن كه تدنلسون براي اينگونه متنها وضع كرده بود اطلاعي نداشت). مدل پيشنهادي برنزلي در سال 1989 «ابرمتن و CERN» نان داشت. در اواخر سال 1990، مدل اوليه وب روي يك كامپيوتر NEXT به اجرا درآمد و رابطي كه روي اين سيستم براي كاربران استفاده مي شد، WWW نام گرفت. از اين پس بود كه تمام اجزاء وب شكل گرفتند.
در مارس 1991 رابط WWW در يك شبكة كوچك مورد استفاده قرار گرفت و از ماه مي همان سال، روي ايستگاههاي مركزي CERN قرار داده شد. تا پايان آن سال، گروه CERN همه جا به صحبت پيرامون سيستم خود پرداختند. و در 19 اوت سال 1991 اعلام كردند كه فايلهاي موجود در گروه خبري alt.hypertext(USENET) در دسترس همه جا قرار دارد.
پاية وب HTML، ابر متن (HyperText) مي باشد. تد نلسون اولين كسي بود كه واژة ابر متن را اختراع كرد. وي آنرا براي توصيف متوني به كار برد كه در آنها لازم نبود همانند ساختار سنتي نوشتار، همه كلمات به دنبال هم و در يك صفحه آورده شوند. او ابرمتن را براي ايجاد سيستمي به نام Xanadu ابداع نمود، كه بنا بود در آن بين نوشته هاي ادبي و حقوق مؤلفين آنها ارتباطي برقرار شود كه بوسيله آن به طور اتوماتيك، حق مؤلف از خواننده آنها دريافت شود.
ابعاد تكنيكي وب

تا وقتي كه ابعاد تكنيكي و عملي وب روشن نشود، جايگاه آن به عنوان يكي از مهمترين وسائل ارتباطي و اطلاع رساني درك نخواهد شد. رشد سريع و توسعه تكنيكي وب، آنقدر آنرا معروف كرد كه باعث اشتباهاتي در درك مردم از آن شد. خيلي ها فكر مي كنند كه وب همان اينترنت است. اما بايد گفت كه وب سيستم كاملاً متفاوتي از اينترنت مي باشد. چرا كه اولاً وب يك شبكه يا مجموعه اي از شبكه هاي به هم پيوسته نيست و ژانياً نرم افزاري كه وب برروي آن سوار مي شود، مي تواند به گونه اي طراحي شود كه برروي انواع مختلف شبكه ها و يا حتي روي يك كامپي

وتر جدا از شبكه استفاده گردد.
در اينجا تعريف ساده اي از وب ارائه مي شود:
وب جهاني (Worde Wide Web يا WWW) يك سيستم اطلاعاتي و ارتباطي بر پايه ابر متنها، برروي شبكه كامپيوتري اينترنت مي باشد كه بر اساس مدل سرويسگر/سرويسگر عمل مي كند. سرويسگر (مرور يا Browser( وب مي توان به اطلاعات چند پروتكلي و اطلاعات ابررسانه اي (گاه به كمك نرم افزار هيا ياريگر)، با استفاده از يك سيستم آدرس دهي مخصوصي دسترسي پيدا كند.
چون مطالب وب به وسيله ابرمتنها به هم متصل مي شوند، اطلاعات آن لازم نيست كه بصورت خطي مرتب شده باشد. در اصطلاح رياضي، وب يك گراف جهت دار است كه راسهاي آن (گره ها) را صفحات وب و يالهاي آن را پيوندهاي مربوط به ابرمتنها تشكيل مي دهد.
در واقع صفحات وب حاوي لنگرهائي بصورت نقاطي ويژه مي باشند كه كاربر مي تواند با انتخاب آنها به صفحات جديدي هدايت شود.
شكل 1-1 اساس سازماندهي ابرمتنها را مشخص مي نمايد. پيوندهاي روي صفحات وب، كه در شكل با پيكانهاي جهت دار مشخص شده اند يك لنگر را در يك صفحه حاوي ابرمتنها، به يك صفحة ديگر از متنها، و يا مكان ديگري در همان صفحه اوليه متصل مي نمايند.

همچنين اين پيوندها مي توانند يك صفحه از ابرمتنها را به سرويسگرهاي ديگري روي اينترنت مانند گوفر، FTP و تل نت وصل نمايند. بعلاوه اين پيوندها مي توانند صفحات مزبور را به مطالب چند رسانه اي يعني صوت، تصوير و فيلم ارتباط دهند. اين لنگرها، همانوطر كه گفته شد، در مرورگر وب به صورت نقاط ويژه اي نمايش داده يم شوند كه معمولاً متنهايي با رنگ متفاوت و داراي خطي در زيرشان مي باشد و كاربر مي تواند با انتخاب اين نقاط ويژه، كه اكثراً با استفاده از كليك موس برروي آنها صورت مي گيرد، به صفحاتي هدايت شود كه اين لنگرها به آنها متصلند.
همانگونه كه قبلاً تدنلسون توضيح داده بود، ابر متن، متني است كه مي تواند بصورت خطي

نباشد. بريا درك بهتر مفهوم متون خطي و غير خطي، يك كتاب را در نظر بگيريد. تمام مطالب كتاب، با يك نظم مشخص و واحد و يك ترتيب خاص، بطور متوالي و به اصطلراح به صورت خطي، از ابتدا تا انتهاي كتاب نوشته شده اند. ممكن است شما هنگام مطالعه كتاب به يك كلمه يا اصطلاح برخورد كنيد كه مفهوم آنرا بدرستي نمي دانيد. همچنين ممكن است مفهوم آن كلمه يا اصطلاح در جاي ديگري در همان كتاب و يا يك كتاب ديگر توضيح داده باشد. تنها كمكي كه نويسنده كتاب مي تواند در اين زمينه براي شما انجام دهد، اين است كه آدرسي كه آن مطالب در آنجا توضيح داده شده است را ذكر نمايد تا شما راحت تر آنرا بيابيد. حال اين شما هستيدذ كه بايد كتاب را به منظور يافتن آن مطلب ورق بزنيد، آنرا مطالعه نموده و سپس بخ جاي اول برگشته و بقيه كتاب را بخوانيد.
اكنون تصور كنيد كه پيوندهايي وجود داشت كه كلمه يا اصطلاح مورد نظر را مستقيماً به توضيح آن متصل مي كرد. بدين ترتيب شما به سرعت و به راحتي مي توانستيد به سمت توضيح آن مطلب هدايت شويد. اين دقيقاً همان چيزي است كه در متنهاي غير خطي ديده مي شود. يعني مطالب اينگونه متنها پشت سر هم و بر روي يكح خط قرار نگرفته اند. بلكه بصورت شاخه به شاخه و منشعب آرايش شده اند.
همانطور كه توضيح داده شد، صفحات وب حاوي لنگرهائي مي باشد كه كاربر، با انتخاب آنها مي تواند به صفحات جديد هدايت شود. به اين ترتيب، مطالب وب به صورت غيرخطي سازمان يافته اند.
خصوصيت مهم ديگري كه ابر متنهاي وب دارند، محدود نبودن آنهاست. بدين معني كه چون صفحات وب مي توانند به صفحات ديگري كه بوسيله نمايندگان ديگر تهيه شده اند و برروي سرويسگرهاي ديگر قرار دارند، متصل شوند، لذا به سرويسگر و يا ايستگاه وب منحصري محدود نمي شوند. در واقع، معمولاً صفحات وب، به صفحات زياد ديري برروي اينترنت متصلند و نويسندگان، با اين كار، كيفيت عرضه مطالب خود را بالا مي برند. دوبارهتذكر مكي دهيم كه گرچه اكثراً وب در ارتباز با

اينترنت شناخته مي شود، اما نرم افزارهاي وب را مي توان روي شبكه هاي محلي يا اينترانت و يا حيت روي يك كامپيوتر منفرد قرار داد. بطور مشابهي، هر كاري كه به عنوان وب تهي شده باشد، مي تواند مقصدي براي يك لنگر از يك صفحه ديگر باشد.
صفحات ابر متن وب، با ساتفاده از زبان علامتگذاري ابرمتن (HTML) كه گسترشي از SGML مي باشد، طراحي مي شوند. SGML يك استاندارد بين المللي (ISO 8879) مي باشد كه بريا پرداز

ش اطلاعات متني بكار مي رود.
فلسفه وجودي SGML اين است كه به گونه اي اطلاعات را آرايش كند كه سييتم هاي ديگر چاپ برنامه هاي ديگر، به راحتي بتوانند از آن استفاده نمايند.
HTML كه بوسيلة SGML تعريف مي شود، يك زبان علامت گذاري لغات و متون كه روش به نمايش درآمدن آنها را تعيين مي كند نه شكل دقيق ظاهر شدن آنها را.
WWW به عنوان يك سيستم اطلاعاتي و ارتباطي
بوسيله وب مي توان هم اطلاعات را منتشر كرد و هم اطلاعات را دريافت نمود. مورد دوم (دريافت اطلاعات از كاربران) توسط پرسشنامه هايي انجام مي شود كه بوسيله HTML ساخته مي شوند.
لذا وب فقط سيستمي براي پخش يكطرفه اطلاعات (مانند راديو و تلوزيون) نمي باشد، بلكه توانائي ايجاد ارتباط متقابل با كاربران را نيز دارا است.
با استفاده از برنامه CGI در كنار پرسشنامه ها، مي توان به كاربران اجازه داد تا ساختار ابرمتنها را دستكاري كرده يا تغير دهند.
چون وب توانايي پخش اطلاعات را دارا مي باشد، مشابه هر سيستم پخش كننده اطلاعات، مي تواند هر تعداد از مخاطبان را داشته باشد؛ از يك فرد واحد گرفته (هنگاميكه برروي يك كامپيوتر منفرد سوار شده باشد)، تا يك گروه (وقتيكه روي يك شبكه محلي قرار گرفته باشد) تا كل مخاطبان وب جهاني (وقتي روي اينترنت باشد).
WWW و استفاده از آن از طريق شبكه اينترنت
گرچه نرم افزارهاي وب نيازي به قرارگيري روي اينترنت ندارند و مي توانند روي يك رايانة منفرد و يا يك اينترانت محلي هم قرار بگيرند، معمول ترين شكل استفاده از طريف شبكة اينترنت است. اينترنت يك شبكة منفرد نيست بلكه مجموعه اي از شبكه ها است به يكديگر متصل شده اند. اين اتص

ال بر اساس يك سري پروتمكل ها (ضوابط) كه به نام TCP/IP شناخته شده اند، برقرار مي باشد. بر اساس اين ضوابط، اطلاعات به صورت بسته هاي كوچكتري درآمده و سپس رد وبدل مي شوند.
بايد گفت كه سيستم اينترنت به گونه اي طراحي شده است كه اگر قسمتي از آن از كار بيفتد، اطلاعات (بسته ها) بتوانند از طريق راههاي ديگر (البته در صورت وجود) منتقل شوند. به اين ترتيب هيچ ضرورتي وجود ندارند كه بسته هيا اطلاعاتي همگي از يك مسير انتقال يابند.
به شكل 3-1 توجه كنيد. همانگونه كه در شكل مشخص شده، يك مجموعه اطلاعات مي توان

د به بسته هاي كوچكتذ و مجزا از هم تقسيم شده و از طريق اينترنت ارسال شود. اين بسته ها ممكن است از طريق راههاي متفاوتي به سمت مقصد هدايت شوند. هنگاميكه به مقصد رسيدند، دوباره بر اساس اطلاعاتي كه در آنها كدگذاري شده است، در كنار هم و ر محل مناسب قرار مي گيرند و به اين ترتيب اطلاعات بازسازي مي شود.
اگر يك بسته اطلاعاتي در طول راه مفقود شده و يا خراب گرد ، درخواستي براي ارسال مجدد آن صادر شده و آن بسته مجدداً فرستاده خواهد شد.
گرچه پروتكل TCP/IP براي مدتهاي زيادي اينترنت را تغذيه كرده است، اما به تازگي برروي يك پروتكل جديد بنام IPNG كار مي شود.
نام رسمي IPNG، IPV6 است در حاليكه نسخه كنوني (1996) پروتكل اينترنت، IPV4 مي باشد. انتظار مي رود كه IPNG، با حل مشكلاتي كه در رابطه با IPV4 وجود دارد، بتواند تا مدتهاي مديدي اينترنت را پشتيباني نمايد. يكي از مشكلاتي كه با IPV4 وجود دارد اين است كه فضائي براي نامگذاري كامپيوترهيا روي اينترنت درنظر گرفته شده به سرعت در حال پر شدن است. اين در حاليست كه IPNG، اجازه آدرس دهي بسيار بيشتري را خواهد داد.
وب بر اساس مدل سرويسگر / سرويسگير عمل مي كند.

مدل سرويسگر / سرويسگر در سيتم شبكه هاي كامپيوتري شامل سه جزء است: سرويسگر، سرويسگير و شبكه. سرويسگير در واقع يك نرم افزار كه برروي كامپيوتر كاربر اجرا مي شود و سرويسگر نرم افزاري مي باشد كه برروي كامپيوتري كه عمل تعذيه اطلاعاتي را به عهده دارد اجرا مي شود.
نرم افزار سرويسگير كه مي تواند متناسب با سيستم سخت افزاري كاربرتهيه شود، در واقع به عنوان يك رابطه بين آن سيستم و سيستم ديگر عمل مي كند. كاربر از طريق اين نرم افزار ي

م تواند درخواستهائي براي دريافت اطلاعات و يا انجام اعمالي ارسال دارد. اين درخواست از طريق شبكه به كامپيوتر سرويسگر مي رسد و آن هم به نوبة خود اين درخواست را تفسير كرده و اعمال لازم را انجان مي دهد. اين اعمال مي تواند شاملجستجو در يم بانك اطلاعاتي، و يا ايجاد تغييراتي در اطلاعاتي در اطلاعات ذخيرع شده باشد. نتيجة اين اعمال (در صورت وجود)، به سوي سرويسگر فرستاده مي شود تا براي كاربر نمايش داده شود.
تمام ارتباطاتي كه بر اسا مدل سرويسگير / سرويسگر كار مي كنند، از يكسري ضوابط با پروتكل هائي پيروي مي نمايند كهب راي آن سيستم تعريف شده اند.
شكل 4-1 اين روابط را بطور خلاصه بيان مي كند. همانگونه كه در شكل مشاهده مي شود، يك درخواست از سوي سرويسگير براي سرويسگر فرستاده شده است و در مقابل، سرويسگر، اطلاعات لازم را براي سرويسگير ارسال داشته است.
اين شكل فعاليت فعاليت «درخواست و پاسخ» كه از طريق مدل سرويسگر / سرويسگير اجرا مي شود، توانائيهاي زيادي دارد. چون رابطة سرويسگير و سرويسگر بر اسا يك پرتوكل از پيش تعريف شده و مشخص برقرار مي باشد، نرم افزار سرويسگير مي تواند براي هر نوع سخت افزار خاصي طراحي شود. در واقع سرويسگير ديگر نگران اين كه كاربر از چه نوع كامپيوتري استفاده مي كند، نخواهدبود زيرا مي داند كه زبان مشتركي با سرويسگير دارد كه صرف نشر از سيستم سخت افزاري كاربر، هر دو آنها به اين زبان با يكديگر ارتباط برقار مي كنند. براي مثال يك سرويسگير وب (مرورگر وب) مي تواند براي سيستم مكينتاش طراحي شود و با استفاده از آن به سرويسگرهيا وب دسترسي پيدا كند. همچنين مرورگزي كه براي سيستم يونيكس و براي اجرا روي Xwindows طرا شده نيز مي تواند به همة سرويسگرهاي وب دسترسي پيدا كند. به اين ترتيب مرزهاي وظايف سرويسگر و سرويسگر كاملاً روشن است و لذا اطلاعات را مي توان به سادگي در اختيار هر كاربر و با هر سيستم سخت افزاري قرار داد و اين اطلاعات لازم نيست براي هر كاربر و متناسب با سيستم سخت افزاري وي، به طور جداگانه طراحي شوند.
در واقع اين طراحي در سطح نرم افزار سرويسگير صورت گرفته است و همين امر را به صورت يك پديدة غير وابسته به سيستم درآورده است.
براي درك بهتر اين موضوع مي توان مدل سرويسگير / سرويسگر را مشابه سيستم پخش تلوزيوني فرض كرد. بينندة برنامه هاي تلوزيون مي تواند هر نوع دستگاه تاوزيوني كه مي خواهد (سرويسگير) تهيه نمايد و بوسيله آن برنامة مورد علاقه اس را كه از برجهاي فرستنده (سرويسگ

ر) پخش مي شود، مشاهده نمايد. اينكه بيننده از چه نوع دستگاهي استفاده مي كند، اهميتي ندارد. در هر حال، دستگاه وي، اطلاعات را از ايستگاه پخش امواج،بر اساس يك نظم و ساختار استاندارد، دريافت كرده و نمايش مي دهد. به اين ترتيب، برجهاي فرستنده لازم نيست براي هر نوع تاوزيوني، مانند سياه و سفيد و رنگي، و يا تلوزيونهائي با اندازه هيا متفاوت، برنامه هيا متفاوتي پخش نمايد. شكل 5-1 خلاصه اي از روابط متقابل سرويسگر و سرويسگير را نشان مي دهد.

مرورگرهاي وب مي توانند به اطلاعالت چند پروتكلي دسترسي داشته باشند.
مرورگرهاي وب، چند پروتكلي (چند ضابطه اي) هستند. اين، بدان معناست كه مرورگرها مي تو

انند به انواع مختلفي سرويسگرها كه بر اساس پروتكل هيا مختلفي ارتباط برقرار مي كنند دسترسي داشته باشند. مهمترين پروتكل هائي با استفاده از آنها، به سرويسگر ها متصل شوند، عبارتند از:
HTTP يا پروتكل انتقال ابر متن: اين پروتكل مخصوص وب است و براي انتقال ابرمتن از طريق شبكه طراحي شده.
FTP يا پروتكل انتقال فايل: اين پروتكل براي اين طراحي شده است كه به كاربر اجازه دهد تا

فايلهاي متني يا باينتري را برداشت نمايد.
Gopher (گوفر): اين پروتكل براي در اختيار قرار دادن اطلاعات، با استفاده از سيستمي از منوها، صفحات و يا اتصالاتي به تل نت طراحي شده است.
News يا NNTP (پروتكل انتقال اخبار شبكه): اين پروتكل مربوط به اخباتر يوزنت است. يوزنت سيستمي براي بحث و تبادل اطلاعات پيرامون موضوعاتي تقسيم بندي شده است.
Telnet (تل نت): اين پروتكل براي ورود به سيستم يك كامپيوتر ميزبان (معمولاً از راه دور) استفاده يم شود. به اين ترتيب، مرورگر وب، مثلاً هنگاميكه به يك سرويسگر گوفر متصل است، بعنوان يك سرويسگر گوفر و وقتي كه به يك سرويسگر اخبار يوزنت متصل است، مانند يك سرويسگر اخبار، عمل مي كند.
آدرسي كه به يك صفحه وب و يا هر منبعي برروي وب جهاني و بطور كلي اينترنت اشاره مي نمايد URL ناميده يم شود. URL ساختاري دارد كه بيان مي كند چگونه مي توان به يك منبع خاص، دسترسي پيدا كرد. در واقع اين ساختار حاوي اطلاعاتي در بارة نام كامپيوتر ميزبان و راه دسترسي به آن مي باشد. براي مثال، در زير سه نمونه از URL هاي مختلف آورده شده است.
http://www/w3.org/hypertext/www/TheProjectr.html
اين URL به يك سرويسگر وب اساره دارد زيرا حورف http كه در ابتداي آن آمده است، مشخص كنندة استفاده از پروتكل انتقال ابرمتن مي باشد.
برروي اين سرويسگر وب كه www.w3.org نام دارد، فايلي به نام TheProject.html، در يك دايركتوري با نام hypertext/www قرار گرفته است كه مورد اشاره URL مذكور مي باشد. اگر به پسوند اين فايل (يعنيhtml) توجه كنيم، در مي يابيم كه اين فايل، يك فايل HTML مي باشد.

ftp://ftp.w3.org/pub/

اين URL، به دايركتوري pub، برروي يك ميزبان با نام ftp.w3.org اشاره مي كه با استفاده از پروتاكل انتقال فايل ftp مي توان به آن دسترسي يافت.
News:Comp.infosystems.www.misc
اين URL به يك گروه خبري يوزنت اشاره مي كند. هنگاميكه كاربر اين URL را انتخاب مي كند، مرورگر وب، دريزعنوانهاي موجود در اين URL را استخراج مي كند.
در واقع اين گروه خبري، گروهي است كه مخصوص بحث در مورد مطالب متنوع (mosc) در م

ورد سيستم هاي اطلاعاتي (infosystems) كامپيوترها (comp) برروي وب جهاني (www) مي باشد. بر خلاف دو URL فبليؤ اين URL به يك ميزبان مشخص اشاره نمي كند بلكه اشارة آن به يك يمزبان سرويسگر اخبار يوزنت مي باشد كه كاربر هنگام نصب مرورگر خود، آنرا تعريف نموده است.
خلاصه اي از نامگذاري كامپيوترها برروي اينترنت
نامگذاير كامپيوترها برربوي اينترنت، بر اساس سيستمي از اعداد سلسله وار انجام مي شود. به تمام كامپيوترهاي روي اينترنت يك آدرس عددي خاص (IP) تعلق مي گيرد.
با استفاده از سيستم نامگذاري حوزه اي اينترنت يا DNS، مي توان بين اين آدرسهاي عددي IP 0مثلاً 128.113.1.5) و نام كامپيوترها 0مثلاً ftp.rpi.edu) تناظر برقرار كرد و بدين جهت به جاي آن اعداد گيج كننده، از اسمهاي حرفي كه كاركردن با آنها برايذانهسان بسيار ساده تر است، استفاده نمود. نام كامپيوتذها از چند قطعه تشكيل شده است كه هر قطعه بوسيلة يك نقطه، از ديگري جدا شده است. قطعه سمت راست نام بالاترين ردة حوزه را مشخص مي كند. اين قسمت معمولاً مشخص كنندة نوع سازمان يا موسسه اي است كه كامپيوتر مزبور متعلق به ان مي باشد. جدول 1-1 تعدادي از اين نامها و نوع سازمان مربوطه را مشخص مي كند.
علاوه بر اين قسمت، هر شركت يا موسسه براي خود نامي انتخاب مي كند كه در سمت چپ قسمت مزبور قرار مي گيرد. (مانند نام microsoft در microsoft.com). در ضمن هر شركت مي تواند نامهاي ديكري، كه معمولاً بر اساس تقسيمات سازماني درون شركت انتخاب مي شوند، به نام خود اضافه كند. براي مثال miller.cs.uwm.edu به كامپيوتري به نام moller اشاره مي كند كه در دپارتمان CS (علوم كامپيوتر) موسسه آموزشي uwm قرار دارد چون تعداد كامپيوترهاي روي اينترنت در حال افزايش است، طرح ديگري براي نامگذاري آنها اجرا شد كه در آن از كدهاي دو حرفي كه مشخص كنندة نام كشور مربوطه هستند، به عنوان بالاترين ردة استفاده مي شود. براي مثال كد مربوط به كشور ما، ايران، ir مي باشد.
سرويسگيرهاي وب مي توانند به اطلاعات ابررسيانه اي دسترسي داشته باشند.
همانگونه كه تد نلسون ابرمتنها را بعنوان متنهائي تعريف كرد كه هيچ اجباري براي خطي بودن

ندارند، همچنين ابررسانه را بصورت رسانه اي معرفي نمود كه هيچ اجباري برايب متن بودن ندارند. به عبارت ديگر، ابررسانه مي توان شامل تصاوير گرافيكي، فيلم، صدا و متن 0چند رسانه اي) باشد.
در صفحات قبل توضيح داده شد كه ابر متنهاي وب شامل پيوندهائي چند پروتكلي هستند. از طرف ديگر، صفحات و مطالب ارتباطاتي شبكه اي دارند يعني به يك سرويسگر خاص محدود نيم شوند و مي توانند پيوندهايي با سرويسگرهاي ديگر نيز برقرار كنند.
در نتيجه مي توان گفت كه وب بطور كلي شمامل ابررسانه هائي است 0متن، گرافيك، فيلم، صدا) كه پيوندهائي چند پروتكلي و ارتباطي شبكه اي دارند.
گاه براي دسترسي به ابررسانه ها بايد از برنامه هاي ياريگر استفاده شود. برنامه هاي ياريگر نر

م افزارهائي هستند كه مرورگر وب به كمك آنها مي توانند اطلاعات چند رسانه اي را براي كاربر نمايش دهد. براي مثال نمايش دادن فيلم، مرورگر وب بايد نرم افزار نمايش فيلم را در دسترس داشته باشد. و يا براي نمايش دادن تصاوير گرافيكي، مرورگز وب بايد مرورگري گرافيكي باشد 0كه برروي سيستمي مانند Xwindows، سيستم عامل Macintosh و يا ويندوز ميكروسافت نصب شده است). لازم به تذكر است كه بعضي مرورگرها خصوصاً مرورگرهاي قديمي، تنها قادر به نمايش متن هستند اما بيشتر مرورگرهاي جديد گرافيكي بوده و بطور گسترده اي برروي سيستم هاي مختلف قابل دسترسي مي باشند. اين مرورگرها، قادر به نمايش تصاوير گرافيكي در پنجره مربوط به خود هستند.

همچنين مفرسهاي بعضي از زبانهاي خاص در دستة برنامه هاي ياريگر قرار دارند. بريا مثال زبان برنامه نيسي جاوا كه بريا ايجاد مطالب متقابل الاقر بكار مي رود، مي تواند بوسيلة مرورگرهائي كه قادر به تفسير برنامه هاي جاوا مي باشمد، دريافت و اجرا شود. براي اينكه مرورگر بتواند برنامه هاي جاوا را تفسير نمايد، در واقع بايد يك نسخه از آن كه داراي مفسر جاوا مي باشد، نوشته شود.
بر اساس مطالب فوق، نكته اساسي در تعريف وب اين است كه بدانيم:
وب = متنهاي ويژه + چند رسانه اي + شبكه:

• متنهاي ويژه، پايه پيوندهاي مربوطه مي باشند
• چند رسانه اي،اطلاعات را به اشكال مختلف و با بكارگيري حواس گوناگون (سمعي و بصري) ارائه مي كند.
• شبكه، براي دسترسي به منابع گوناگون ضروري است.
بررسي وب به عنوان يك رسانة جديد
شايد يكي از مهمترين دلايلي كه وب را تبديل به يك رسانه جذاب و پرطرفدار كرده است، توانائي آن در ايجاد رابطه متقابل با كاربران مي باشد.
تا اين اواخر، تمامي رسانه ها يك رابطة يك سويه با مخاطبان خود برقرار مي كردند. تلوزيون، راديو، روزنامه ها و مجلات، همگي، اطلاعات را به يك شيوة خطي و از پيش تعيين شده، كه قبلاً تهيه كنندگان به طرق مختلف مثل صوت، متن و تصوير تنظيم كرده اند، به افراد ديگر انتقال مي دهند.
شما كنترلي روي برنامه هائي كه از طريق تلوزيون پخش مي شود، نداريد. البته مي توانيد صداي آن ار كم و زياد كنيد، كانال آنرا عوض كنيد و يا در صورتيكه ترجيح مي دهيد، تلوزيون خود را خاموش نمائيد.
همچنين شما مي توانيد با روزنامه ها يا مجلات مشترك شويد يا نشويد. و يا مي توانيد فقط مقاله مورد علاقه خود را مطالعه كنيد. حتي مي توانيد براي نويسنده منامه بنويسيد و نظرات خود را به او منتقل نمائيد. اما تمام اينها در مقايسه با دنياي مهيج و متقابل الاثر وب جهاني خيلي محدودند.
رسانة جديد
علاقه كاربران براي رهائي از رسانه هاي سنتي و قديمي و رسيدن به نوعي ديگر از رسانه، كه بيشتر بتوانند با آن رابطه برقرار كنند، باعث شد كه فكر ايجاد چيزي كه گاه به آن «رسانه جديد» مي گويند، بوجود بيايد. توانائي ايجاد رابطه متقابل با مخاطبان، اساسي ترين جنبه اين رسانه به حساب مي آيد. به اين ترتيب، مخاطبان اختيارات و قدرت انتخابي، بيشتر از آنچه تلوزيون، راديو و

روزنامه به آنها مي دهد، خواهند داشت. همچنين رسانه جديد نيازي ندارد كه اطلاعات و مطالب خود را به صورت خطي سازماندهي كند. بنابراين بجاي ارائه مطالبي كه بايد خط به خط و از ابتدا تا انتها خوانهده شوند، با ارائه يك سازماندهي غير خطي اطلاعات، به مخاطب خود اجازه مي دهد تا از مطلبي به سراغ مطلب ديگر برود و به اين ترتيب بتواند از زواياي مختلف به اطلاعات دسترسي پيدا كند.
چيزي كه اين شكل از سازماندهي غير خطي اطلاعات را جذاب تر مي كند، اين است كه اين ساختار، شباهت بسيار نزديكي به طرز تفكر بشر دارد.
براي درك بهتر اين موضوع فرض كنيد كه يكي از دوستانتان مشغول تعريف كردن يك فيلم سينمائي براي شما است. ممكن است هنگاميكه او از قهرمان فيلم صحبت مي كند، ناگهان اين سؤال براي شما ايجاد شود كه كدام هنرپيشه نقش او را بازي كرده است. در چنين موقعيتي شما معمولاً اين سئوال را در ذهن خود نگاه نمي داريد و از دوست خود در بارة آن پرسش خواهيد كرد.
همچنين وقتي جكه دوست شما، به اين سوال پاسخ داد، ممكن است اين سؤال برايتان ايجاد شود كه اين هنرپيشه در چه فيلمهاي ديگري بازي كرده است.
ممكن است اين «از اين شاخه به آلان شاخه پريدن» آنقدر ادامه يابد كه كاملاً شما را از بحث اصلي دور كند. در واقع «از موضوعي به موضوع ديگر پريدن» يك روند كاملاً طبيعي در تفكر آدمي است و وب، به عنوان يك رسانة جديد، اين روند را دارا بوده و به آن شكل مي دهد.
درك اين نكته كه رسانه جديد، انتخابي و آزاد عمل مي كند و بجاي ساختاري بر اساس خطوط مستقيم، ساختاري غيرخطي را دنبال مي كند، براي طراحي صفحات وب، كمك زيادي به شما مي كند.
بايد توجه داشت كه اين ارتباطات متقابل، تنها با استفاده از يك نوع رسانه انجام نمي شود. اين خصومصيت 0استفاده از چند رسانه اي) را مي توان در حد كوچكتري در روزنامه كه از متن و تصوير، همزمان استعفاده مي كند و در حد وسيعتري در تلويزيون، كه از متن، تصوير، صوت، تصاوير متحرك و فيلم، در كنار يكديگر بهره مي گيرد، مشاهده كرد.
تمام اين موارد را كه البته با قدرت و سرعت راياتنه ها نيز تركيب مي شوند، مي توان براي خلق صفحات وب بكار برد. به اين ترتيب مي توان محيطهائي را خلق كرد كه تمامي آنها جزئي از يك محيط بزرگتر هستند. اين محيطهاي كوچكتر، صفحات خانگي (Home Page) و ايستگاههاي وب (web sites)، و محيط بزرگتر، وب جهاني (Worde Wide Web يا WWW) نام دارد. نه تنها هر يك از اين محيطهاي كوچك روابط متقابل و انتخابهالي مختلفي در درون خود دارند، بلكه خود آنها، با استفاده از پيوندهاي ويژه (Hyperlink) كه در واقع خطوط لوه كشي بين ايستگاههاي وب گوناگون به شمار مي روند، با يكديگر مرتبطند و بدين شكل وب جهاني را مي سازند.

به منظور طراحي يك وب قوي، بايد به تمام اجزاء آن از متنها و تصاوير ساده گرفته تا برنامه هاي پيشرفته مانند جاوا و VRML (واقعيت مجازي) توجه كرد. يك وب خوب، شامل متنهائي مناسب، تصاويري با كيفيت قابل قبول و ارتباطاتي جذاب مي باشد.
وب از ديدگاه كاربران
اگر شما يك كاربر وب هستيد، احتمالاً نيازي به دانستن مطالبي از قبيل روش كد شن اطلاعات در بسته هاي ارسالي اينترنت نداريد. در عوض بايد هنر استفاده از وب را كسب نمائيد و بتوانيد از منابعي كه شما در استفاده از وب راهنمائي مي كنند، بهره بگيريد. در مرحلة بعد بايد روشن ساخت و توسعه صفحات وب و قرار دادن اطلاعات، در آنها فرا بگيرد.