بخشی از مقاله

پروژه کارآفرینی آموزشگاه رانندگی


1- 1 مقدمه :
افزایش جمعیت، رشد شهرنشینی و تمایل به مهاجرت به شهرها موجب رشد بی رویه شهرها شده است و به تبع آن مسافت مسافرت های درون شهری شهروندان افزایش یافته و آنان را ناگزیر به استفاده از وسایل نقلیه موتوری نموده است. از دیگر سو، فرسودگی ناوگان محدود حمل و نقل عمومی موجب عدم تمایل افراد به استفاده از اینگونه وسایل شده و موجبات استفاده وسیع تر از وسایل نقلیه شخصی را فراهم می آورد.


از طرف دیگر، با توجه به عدم وجود فرهنگ صحیح ترافیک در سطح کلانشهرها و رعایت نشدن آیین نامه رانندگی که ناشی از ناکافی بودن آموزش عملی رانندگی پیش از صدور گواهینامه است، شاهد اتلاف وقت شهروندان در ساعات پرازدحام رفت و آمد هستیم که منجر به تحمیل هزینه های بسیار سنگینی بر اقتصاد ملی می گردد.


علاوه بر این مطلب رعایت نکردن اصول صحیح رانندگی، موجب شده است آمار تصادفات رانندگی ایران، بالاترین رتبه را در بین کشورهای جهان داشته باشد.
مطلب فوق الذکر لزوم آموزش کامل و صحیح رانندگی برای متقاضیان دریافت گواهینامه رانندگی را آشکار می سازد.


1 – 2 نام کامل طرح و محل اجرای آن :
آموزشگاه رانندگی

محل اجرا :

1 – 3 – مشخصات متقاضیان :
نام نام خانوادگی مدرک تحصیلی تلفن

1 – 4 – دلایل انتخاب طرح :
با توجه به ترکیب جوان جمعیت کشور و تعداد زیاد این متقاضیان از یک سو و قوانین نوین اداره راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی مبنی بر آموزش اجباری رانندگی در آموزشگاه ها برای صدور گواهینامه توسط این اداره و یا آموزشگاه های رانندگی از دیگر سو، بازده مناسب اقتصادی برای این فعالیت متصور است. همچنین با عنایت به نرخ بیشتر دختران در دوره های آموزشی این آموزشگاه ها، اجرای چنین طرحی در قالب تعاونی های بانوان دارای مزیت بیشتری خواهد بود، که سبب شد من این طرح را انتخاب نمایم.

1 – 5 میزان مفید بودن طرح برای جامعه :


این طرح از جهات گوناگون برای جامعه مفید است ، از جمله فراگیری رانندگی صحیح، فرا گرفتن فرهنگ رانندگی که در نتیجه سبب سهولت در حمل و نقل و کاهش تصادفات رانندگی می گردد.

1 – 6 - وضعیت و میزان اشتغالزایی :
تعداد اشتغالزایی این طرح 13 نفر میباشد .

تاریخچه و سابقه مختصر طرح :
پیشینه
در اروپا ظاهراً رومی ها اولین قومی بودند که در کشور خود و انگلستان از نوعی ترافیکی استفاده کردند آنها جاده ها را با سنگ هائی که « مایلیار» نامیده می شدند مشخص می کردند و کلمه « مایل» که مبنائی برای محاسبه مسافات است از همان کلمه می آید. در واقع از ابتدای سابقه علائم نشانه های مشخصی در دست نیست. بسیاری از علائم اولیه به هزینه و ابتکار افراد شخصی نصب شدند. اولین قانون مربوط به تابلوهای عبور و مرور در 1773 به تصویب رسید که دارای شکلهای مشخص یوده و مسئولین محلی حفظ و نگهداری جاده ها موظف شدند علائم جهت نما و راهنما را در محدوده مسئولیت خود نصب و نگهداری کنند.
اختراع و استفاده مردم از دوچرخه در اواخر قرن نوزدهم خطرهای جدیدی برای بهره گیران از معابر را مطرح ساخت و تابلوهای تازه ای بوجود آمد. تپه ها و پیچ های تند مخاطره هائی را برای دوچرخه سواران اولیه ایجاد کرده بود به همین لحاظ تابلوهای « خطر» و « احتیاط» در آن نقاط استقرار یافتند. بعضی مقامهای محلی هم به تناسب تیازها تابلوهائی را ابداع و نصب کردند که در 1900 حدود 4000 نوع از آنها در سراسر کشور وجود داشت و چون نصب آنها تابع ضوابط نبود و شکل های گوناگون در رساندن یک مفهوم بکار رفته بودند کاربری خود را از دست داده بودند.


عصر موتورها با نصب پرچم های قرمز در 1896 شروع شد و بعضی شرکتهای خودرو سازی کار تجاری ساخت علائم اخطاری و ممانعتی برای اتومبیلها به تصویب رسید که تابلو های « تقاطع ، شیب تند و پیچ خطرناک» را بوجود آورد یعنی یک مثلث وارونه که محیط آن قرمز رنگ می باشد و درون آن سفید بماند به معنی احتیاط و یک دایره قرمز رنگ که درون آن سفید باشد به معنی ممنوعیت است، البته ساخت و نصب علائم عبور و مرور در سی سال اول پس از تصویب قانون

مذکور بر عهده سازمان های مسئول امور خودروها بود. در 1931 مشخص شد که سیستم علامت گذاری همراه با توسعه خودروهای موتوری رشد نیافته و یک کمیته برای بررسی سیستم تشکیل شد.
بعنوان یک نتیجه تعدادی علامت جدید در 1933 ابداع شد و گزارش کمیته مذکور اساس سیستم علائم ترافیکی قرار گرفت و تا 1960 نیز ماخذ بود.
مبنای خط کشی معابر هم آشکار نیست اما در 1843 در کتابی که منتشر شده می بینیم که ذکر از ضرورت استفاده از سنگ سفید در وسط خیابان و ضمناً چراغهای تقاطع ها بعمل آمده ولی عملاً بعد از جنگ چهانی اول بود که رنگ سفید بر معابر بریتانیا ظاهر شد و در اواخر دهه 1920 بطور گسترده استفاده گردید.
در 1926 اولین نشریه وزارت حمل و نقل درباره علائم راهنمایی و رانندگی انتشار یافت و در 1930 خط سفید در تقاطع ها بعنوان خطی که خودروها باید در پشت آن بایستند برسمیت شناخته و البته در پیچ ها و تقاطع ها و رفوژها هم بکار گرفته شد. در 1944 خطوط سفید برای تفکیک مسیرهای ترافیکی هم استفاده گردید. در 1957 خطوط سفید دوبله بعنوان کنترل کننده محل های مجاز سبقت بکار رفت و چون موفق بود در 1959 مقررات تکمیلی هم تصویب شد. در 1934 چشم گربه ای ها که منعکس کننده نور بودند استفاده شدند و در حال حاضر بیش از هفت میلیون چشم گربه ای در جاده های بریتانیا نصب شده.
بعد از جنگ جهانی دوم مباحثاتی در سازمان ملل انجام گرفت که علائم ترافیکی بصورت بین المللی در آینده و بیشتر کشورهای اروپایی آنها را تایید و استفاده کردند اما در بریتانیا نسبت به

پذیرش آن عدم تمایل وجود داشت چون سیستم خودشان کاملتر بود. البته یک احتمال دیگر این بود که یک سیستم جهانی بجای سیستم اروپائی بوجود آید. بدنبال انتقادهایی که از سیستم قدیمی علائم ترافیکی مصوب 1933 بعمل میامد کمیته دیگری در 1961 تشکیل شد که کلیه علائم را مورد بررسی مجدد قرار داد. کمیته به این نتیجه رسید که بریتانیا باید اساس سیستم علائم در استان ولزبتوان از حروف و اصطلاحات زیان ولزی نیز همطراز انگلیسی استفاده کرد و البته یک کمیته تحت

نظر آقای دکتر بوون دوزبانه کردن علائم را بررسی می کند. نوع حروف و اختصارات در این کمیته تهیه و به تصویب مجلس می رسد.
باید متذکر شد که پس از ساخت علائم الکترونیکی و کاربری آنها در ترافیک کدهای جدیدی بوجود آمد مثلاً چراغ زرد چشمک زن به معنی احتیاط کامل و قرمز چشمک زن به معنی ایست کامل است. دیگر اینکه خطوط هم دارای شکلهای متنوع شدند که در اروپا مقررات خاصی دارد و البته در ایران استفاده نمی شود.

برخی نکات که در آموزشگاه های رانندگی آموزش داده می شود:
رانندگي تدافعي
تقريباً اكثر رانندگان فكر مي‌كنند راننده خوبي هستند، به خصوص وقتي كه تجربه و اعتماد به نفس هم داشته باشند. اما حتي بهترين رانندگان هم گاهي اوقات اشتباه مي‌كنند ممكن است قسمتي از ماشين خراب شود، شرايط آب و هوايي تغيير كند و يا سر و كارشان با رانندگاني بيفتد كه مقررات راهنمايي و رانندگي را ناديده مي‌گيرند و اصلاً نمي‌توان رانندگي آنها را پيش بيني كرد.براي اين كه اشتباه نكنيد و يا درگير تصادفي نشويد كه راننده ديگري مسبب آن بوده، رانندگي تدافعي را بياموزيد.

اصول اين رانندگي بشرح زير است :
1 – هميشه آماده بوده و جلو را نگاه كنيد.
2 – با سرعت مطمئنه برانيد.


3 - فاصله را رعايت كنيد.
4 – كمربند ايمني را ببنديد.
5 – اگر خسته ايد و يا دارو مصرف كرده ايد رانندگي نكنيد.
6 – مراقب باشيد ماشين از لحاظ فني ايراد نداشته باشد.

آماده باشيد و جلو را نگاه كنيد


بايد در جاي خود راحت باشيد، هردو دستتان بايد به فرمان باشد. اگر به طرز غيرصحيح نشسته و يا فرمان را فقط با يك دست بگيريد، كنترل ماشين سخت مي‌شود و راحت طلبي شما به هنگام رانندگي ممكن است منجر به حوادث خطرناكي شود.
شرايط و اوضاع ترافيكي مدام تغيير مي‌كند و هيچ گاه نبايد از توجه به شرايط متغير غافل بمانيد، هميشه بايد چشم شما به جاده باشد و فقط پيش رو يا ماشين جلويي را به عنوان نقطه تمركز درنظر نگيريد بلكه فراتر از آنچه پيش رو داريد را نيز نگاه كنيد تا مراقب وقايعي كه محتمل به وقوع هستند نيز باشيد.
چشمان شما بايد مواظب تمام جهات باشد، هر چند وقت يكبار در آينه نگاهي به عقب بياندازيد.
اشتباهاتي را كه ممكن است ساير رانندگان مرتكب شوند پيش بيني كنيد و در مورد راه چاره آن نيز بينديشيد.
مثلا هيچ وقت مطمئن نباشيد كه راننده‌اي كه به تابلوي ايست يا احتياط نزديك مي‌شود خواهد ايستاد. مطمئن شويد كه ساير رانندگان متوجه شما هستند. سعي كنيد با راننده ديگري كه به تقاطع نزديك مي‌شود ارتباط چشمي برقرار كنيد. گرچه گاهي اوقات ارتباط چشمي كافي نيست. براي اطمينان بيشتر مي‌توانيد گردش و زاويه چرخهاي ماشيني را كه به شما نزديك مي‌شود درنظر بگيريد. سرعت گردش و زاويه چرخهاي جلو نشانگر قصد راننده به توقف يا گردش به طرف مشخصي هستند. اگر راننده در حال رسيدن به تابلوي ايست است ولي سرعت چرخها حاكي از قصد او به توقف نيست، شما بايد ترمز را به آرامي گرفته و آماده توقف شويد و نيز با صداي بوق او را متوجه خود كنيد. در صورتي كه زاويه چرخهاي جلو، با سمتي كه راهنماي ماشين نشان مي‌دهد يكي نيست، خود را براي يك گردش ناگهاني يا عدم گردش آماده كنيد. در صورتي كه زودتر از زماني كه به تقاطع مي‌رسيد، اوضاع را وارسي كنيد، زمان سريع تري نيز براي واكنش خواهيد داشت. اگر حق تقدم با شماست، مطلقاً نبايد حق به جانب باشيد. آماده باشيد كه از حق تقدم خود بگذريد تا درگير تصادف نشويد. چند دقيقه صبر كردن براي ديگران از وقوع تصادف بهتر است. اين كه حق به جانب شما بوده، صدمه ناشي از تصادف را جبران نمي‌كند.

رعايت فاصله
از هر ده تصادف، چهار مورد در اثر برخورد از عقب است كه معمولاً به خاطر عدم رعايت فاصله پيش مي‌آيد. بايد فاصله كافي با اتومبيل جلويي داشته باشيد تا در صورت ترمز ناگهاني تصادفي پيش نيايد.


براي رعايت فاصله محتاطانه، قانون دو ثانيه را به كار بريد. شيئي را مانند يك علامت، يك درخت يا روگذر در جاده انتخاب كنيد. وقتي كه اتومبيل جلويي از آن مي‌گذرد، آرام و بلند شروع به شمردن كنيد 1002 – 1001 اگر قبل از اتمام شمارش، شما نيز از آن شيء عبور كرديد، بدانيد كه فاصله را رعايت نكرده‌ايد. سرعت خود را كم كنيد تا از ماشين جلويي دور شويد. در هواي بد، به منظور فاصله بيشتر شمارش را تا 3 يا 4 ادامه دهيد.


اگر ماشين عقبي خيلي نزديك به شما مي‌راند، مسير عبور خود را در صورت امكان تغيير دهيد يا از سرعت خود كاسته و در صورت لزوم از جاده خارج شويد تا ماشين پشت سري از شما بگذرد و قبل از بيرون رفتن از خيابان و يا بازگشت به آن حتماً راهنما بزنيد. هيچ گاه نبايد روي ترمز بزنيد. دو كار اشتباه منجر به نتيجه درست نمي‌شود. به منظور توقف يا گردش، ترمز را زودتر و به آرامي فشار دهيد. اين عمل، رانندگان پشت سري را از قصد شما براي كاستن از سرعت آگاه مي‌كند.
هم چنين فاصله جانبي خود را هميشه رعايت كنيد تا در صورت تغيير مسير ناگهاني يا خارج شدن از مسير دچار خطر نشويد. در صورت امكان هميشه در چپ و راست خود " راه فراري" درنظر داشته باشيد.

كمربند ايمني و كمربند كودكان
هميشه امكان درگيري در تصادفي كه احتمالش را نمي‌داده‌ايد وجود دارد. بهترين راه پيشگيري در اغلب ماشينها استفاده از كمربند ايمني است كه بر روي كمر و شانه‌ها بسته مي‌شود. در صورت استفاده از كمربند ايمني، امكان كشته يا مجروح شدن شما در تصادف 50% از زماني كه نبسته‌ايد كمتر است.
در صورت استفاده از كمربند ايمني، شما بخشي از ماشين مي‌شويد و نه شيئي سرگردان درون ماشين. اگر در داخل ماشين به اشيا دروني اصابت نكنيد، شانس شما براي زنده ماندن با تنها تعدادي جراحات سطحي بسيار بيشتر از موقعي است كه كمربند نبسته‌ايد. كمربند ايمني نجات

بخش جان شماست و نيز از ميزان جراحات مي‌كاهد. دانستن اين حقايق مشوق شما در استفاده از كمربند ايمني خواهد بود:
اگر در اثر تصادف به بيرون از ماشين پرتاب شويد، امكان كشته شدن شما 25 بار بيشتر از زماني است كه در درون ماشين بمانيد.
از هر 10 تصادف، 8 تاي آن سرعتي كمتر از 65 كيلومتر بر ساعت داشته‌اند و حتي در سرعتي مانند 20 كيلومتر بر ساعت تصادفات داراي تلفات بوده است. حدود 75% تصادفات در فاصله كمتر از 40 كيلومتري منزل راننده اتفاق مي‌افتد. بنابراين بهتر است حتي در سفرهاي كوتاه و سرعت

كم از كمربند ايمني استفاده كنيد.
از اين كه در كمربند خود گير بيفتيد نهراسيد. كمتر از 5/1 درصد تصادفات منجر به آتش سوزي يا غرق شدن در آب مي‌شود. حتي در چنين مواقع نادري، كمربند ايمني از وارد شدن ضربه‌اي كه منجر به بيهوشي شما بشود يا از مجروح شدن شديد شما كه ممكن است مانع فرارتان شود، جلوگيري مي‌كند. ظرف 1 تا 2 ثانيه مي‌توانيد كمربند خود را باز كرده و از ماشين خارج شويد.
كمربند ايمني باعث جلوگيري از تصادف مي‌شود. باعث مي‌‎شود شما به فرمان نزديك بمانيد و اگر ماشين ازكنترل خارج شد باز هم بتوانيد ترمز كنيد. با داشتن كمربند مي‌توانيد دوباره ماشين را در كنترل بگيريد. بدون آن حتي نمي‌توانيد در سرجاي خود بمانيد. براي ايمني بيشتر، پشت سري خود را تنظيم كرده، درها را قفل و اشيا سنگين و بدون اتكا را از فضاي ماشين خارج كنيد، مي‌توانيد آن

ها در صندوق عقب بگذاريد.
شرايط جسماني شما
در صورتي كه احساس كسالت يا خستگي مي‌كنيد بهتر است رانندگي نكنيد و يا در سفرهاي طولاني هر چند ساعت، براي استراحت توقف كنيد. اگر احساس خستگي مي‌كنيد پنجره‌ها را باز كنيد تا هواي تازه داخل شود و يا براي نوشيدن قهوه يا چاي توقف كنيد . در فاصله يك ربع پس از برخواستن از خواب و يا در صورت خستگي زياد، به هيچ وجه رانندگي نكنيد. به خاطر داشته باشيد داروها مي‌توانند شما را در رانندگي تحت تاثير قرار دهند. قبل از هر حركت حتماً با پزشك يا داروساز درباره دارويي كه مصرف مي‌كنيد، مشورت نماييد.

بوق


ممكن است بوق، بخش چندان مهمي از تجهيزات ايمني به نظر نرسد ولي تنها وسيله‌اي است كه مي‌تواند ساير رانندگان يا عابران را از امكان وجود خطر مطلع كند. اگر بوق ماشين كار نمي‌كند، حتماً آن را درست كنيد. به خاطر داشته باشيد كه بوق به عنوان وسيله‌اي جهت هشدار دادن به كار مي‌رود و نبايد به طور غير ضروري و يا براي نشان دادن عصبانيت خود به ساير رانندگان و عابران آن را بكار بريد.

رانندگي در شرايط خاص
حتي در بهترين شرايط، در رانندگي شما بايد توجه خود را كاملا معطوف كرده و حس قضاوت خوبي داشته باشيد. در شرايط ويژه يا در هنگام بروز خطر، توجه و حس داوري شما بسيار مهم است. براي اينكه راننده خوبي باشيد بايد رانندگي در بزرگراه، شب هنگام، هواي بد و يا شرايط اضطراري را خوب بدانيد.

رانندگي در بزرگراه
آزادراه يعني بزرگراهي كه منقسم شده و تردد در يك يا دو يا چند مسير انجام مي‌شود و امكان ورود و خروج از آن با استفاده از ورودي و خروجيها ميسر است.
قبل از ورود به بزرگراه از روي نقشه ورودي و خروجي خود را مشخص كنيد. اگر از خروجي رد شديد، هيچگاه با دنده عقب برنگرديد. از خروجي بعدي خارج شده سپس راه خود را براي ورود به بزرگراه و طي مسيري ديگر بيابيد.
هميشه خروجي به مقصدي كه مي‌خواهيد برويد از سمت ديگر بزرگراه وجود دارد.
در صورتي كه تابلوي ايست، احتياط، چراغ راهنما يا خروجي و ورودي ديگري وجود نداشته باشد مي‌توانيد از مسيرهاي تعيين شده جهت عبور استفاده كنيد. براي اينكار راهنما زده و عبور و مرور در بزرگراه را به دقت زير نظر داشته باشيد.


در صورت لزوم از سرعت خود براي وارد شدن به مسير بكاهيد. اگر مسير ورودي براي دستيابي به بزرگراه آنقدر كوتاه است كه با همان سرعت نمي‌توانيد وارد شويد، مطمئن ترين راه براي ورود، ايست تا زماني است كه وقفه اي در عبور و مرور پيش نيايد. سپس وارد بزرگراه شده و به سرعت مورد نظر برسيد. براي اجتناب از تداخل با ساير مسيرها فقط وقتي كه ضروري است بايستيد و سپس بسرعت وارد مسير تردد شويد.


در هنگام رانندگي در بزرگراه حتما در موقع تغيير مسير از راهنما استفاده كنيد و به اطراف حتما نگاه كنيد تا با ماشينهاي پشت سري تداخل نكنيد و حتما بعد از تغيير مسير راهنما را خاموش كنيد. در صورت امكان از مسير سمت راست خارج شويد تا ورود ساير اتومبيلها تسهيل شود.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید