در جايگزيني نفلين سيانيت با فلدسپار با وجود قدرت گدازآوري ومقدار فلدسپار سديک بيشتر اين ماده به دليل وجود آلوميناي بالاتر که منجر به ويسکوزيته بالاتر مذاب حاصل مي شود قابليت جايگزيني با فلدسپار پتاسـيک را دارد و خطر دفورمگي در صورت بهينه سازي ترکيب و زمان پخت ، بدنه را تهديد نمي کند و محدوده پخت در مقايسه با فلدسپار سديک وسيع تر است با اين وجود به دليل قدرت گـداز آوري بيـشتر و ذوب سـريع تـر زمـان نگه داري در حداکثر دما کم تر از نمونه هاي حاوي فلدسپار (١ ساعت ) و به مدت ١٥ دقيقـه در نظـر گرفتـه شـده است .

استحکام نمونه ها با کاهش گداز آور مصرفي در دماي C١١٠٠ ابتدا کاهش مي يابد چرا که در اين دما فاز مـايع تشکيل شده قابل ملاحظه نيست و افزايش خاک پلاستيک موجب افزايش استحکام خام و اسـتحکام در ايـن دمـا مي شود. پس از کاهش بيشتر نفلين سيانيت دلايل متعددي موجب کاهش مجدد استحکام مي شود که از اين ميان مي توان به تغيير مورفولوژي ذرات و تغيير توزيع دانه بنـدي اشـاره کـرد [٢٢].

مقايـسه دو نمونـه SN١ و ر SF١ نشان دهنده استحکام بيشتر SN١ مي باشد. از آن جايي که مجموع اکسيدهاي قليـايي نفلـين سـيانيت بيـشتر و از نوع Na است قدرت گدازآوري نفلين سيانيت بيشتر است ، بنابراين در مقايسه ايـن دو نمونـه مقـدار فـاز مـايع تشکيل شده در نمونه حاوي نفلين سيانيت بيشتر است و تراکم بالاتر است . در مورد پخت در دماي C١١٥٠ نيز با کاهش گداز آور و افزايش دما به دليل افزايش آلومينا در سيستم و تـشکيل مولايـت بيـشتر اسـتحکام بيـشتر مي شود. با افزايش دما فاز مايع تشکيل شده نيز افزايش مي يابد به طوري کـه مقايـسه دو نمونـه حـاوي مقـدار نفلين سيانيت يکسان از جدول ٣ و ٤ نشان دهنده استحکام بيشتر و جذب آب کم تـر اسـت کـه بـه معنـي تـراکم بالاتر است .

نتايج ارائه شده در جدول ٥ نيز نشان دهنده افزايش استحکام با کاهش نفلين سيانيت است و اين به دليل کاهش فاز مايع با کاهش گداز آور در سيستم است . مشابه نمونه پخته شده در دماي C١١٥٠ اين نمونه هـا نيز، کاهش گداز آور همراه با افزايش رس و آلوميناي سيستم است که با توجه بـه دمـاي بـالاتر پخـت مولايـت بيشتري تشکيل مي شود و افزايش استحکام منطقي است . افزايش جذب آب با کاهش گداز آور نيز بيانگر کـاهش فاز شيشه و تراکم بدنه است .

در مقايسه نمونه هاي حاوي مقدار نفلين سيانيت يکسان از جـدول ٤ و ٥ بـه دليـل تشکيل فاز شيشه بيشتر و چگالش بهتر استحکام افزايش و جذب آب کاهش مـي يابـد. مقايـسه دو نمونـه SN١ و SF١ نشان دهنده استحکام و جذب آب بيشتر در نمونه حاوي فلدسپار است که ايـن حـاکي از تـشکيل فـاز مـايع بيشتر در نمونه حاوي نفلين سيانيت دارد که با قـدرت گـدازآوري بيـشتر نفلـين سيانـست قابـل تـوجيح اسـت .