آشنایی با کتابخانه های رقومی

البته، توانایی نوشتن یادداشتهای مفید و محلی و دستیابی به رده مناسب محلی، مستلزم شناخت کافی نسبت به بهره گیران است. در یک کتابخانه بسته، ارائه خدمات عمومی بسیار اهمیت دارد زیرا این خدمات شخصی و رو در رو بود. به زبان یاجوج و ماجوج امروزی یعنی نامفهوم خدمات با اهمیت و ارزش افزوده ای برای بهره گیران کتابخانهای فرآهم می آمد. کتابخانه رقومی نوین، به نوعی، یکی از کتابخانه های دستیابی بستهٔ پنجاه سال پیش را به ذهن متبادر میسازد. برای اینکه کتابخانه رقومی بتواند مفید واقع شود به سطح بالایی از واسطه گریها نیاز دارد.خدمات فهرست نویسی تعاونی و متمرکز شرایطی را به وجود آورده بودند که در آن، بیشترکتابخانه ها هیچ نقش مشهودی در تحلیل و سازماندهی منابع برعهده نداشتند. محیط کتابخانه رقومی میطلبد که این وظیفهٔ مهم ازسر گرفته شود. بعلاوه، ممکن است فردی بگوید که آینده کتابخانه و آینده اینترنت به عنوان یک منبع محلی مفید، به توانایی کتابخانه در ایجاد ابزارهای دستیابی به اطلاعات محلی و مرتبط وابسته است. کیلگورا (۱۹۹۳) ازجمله افرادی است که این مسئله را تشخیص داده است. هولت (۱۹۹۵) معتقد است که ارزش این نوع از وظایفی ارزش افزوده برای کتابخانهٔ عمومی، برابر باارزشی است که این خدمت در کتابخانه های دانشگاهی و تخصصی دارد:

... کارکنان کتابخانه عمومی می توانند از طریق سازماندهی اطلاعات الکترونیکی زیادی که بر روی شبکه های محلی، ملی و بین المللی وجود دارند، در زمانو بهره گیران خود صرفه جویی کنند..... آنها ] می توانند برای کمک به جستجوگران در کاوش ابر دادهها و ابر فایل هایی که به صورت درون خطی باید با آنها سروکار داشته باشند، راهنماهایی را تهیه کنند. (ص ۵۵۶-۵۵۵)

او به اهمیت تهیهٔ یادداشتها برای بهره گیران توجه خاص دارد و به کتابخانه عمومی به عنوان مرکزی برای گردآوری و پخش اطلاعات مینگرد که از " عامل های اطلاعاتی" تشکیل یافته است.

همچنین می توان تصور کرد که بهره گیران شبکه ای خود در نمایه سازی منابعی که مفید تشخیص داده اند سهیم باشند. بسر(۱۹۹۷) ضرورت توجه به این مهم  را مورد بحث قرار داده است. او به طور خاص با بازیابی تصاویر سروکار داشت اما این روش بر هر موقعیتی قابل اعمال است:

اگر بتوانیم برای اصطلاحاتی که بهره گیر اختصاص داده است سیستمهایی را ابداع کنیم،مدیران مجموعه ها خواهند توانست برای تعیین اصطلاحات یا کلیدواژه ها برای تصاویر خاص، بر بهره گیران تکیه کنند. در این سیستم اگر بهره گیر بخواهد تصویری را بیابد، سیستم از او میپرسد که برای جستجوی تصویر باید از چه کلماتی استفاده کند. سپس این کلمات به سیستم بازیابی وارد میشوند و بهره گیر می تواند تصویر مورد نظر خود را بازیابی کند. با افزایش تعدادر بهره گیران از این سیستم، تعداد نقاط دستیابی برای بسیاری از مدارک نیز افزایش خواهد یافت.