تحقیق در مورد امنیت شبکه 2

بخشی از مقاله

امنیت شبکه 2
عناوين پايه Foundation Topics
انرنت يك سلطان بي چون و چرا در بين شبكه هاي محلي استاندارد امروزي است. پانزده سال قبل، مردم از اينكه انرنت يا Token Ring در نبرد بين شبكه هاي محلي پيروز شوند حيرت زده مي شدند. هشت سال قبل، انها ديدند كه انرنت توانست در اين نبرد پيروز شود، اما ممكن بود از يك روش انتقال سريع داده (ATM) در شبكه كه تازه به دوران رسيده شكست بخورد

. امروزه وقتي شما در مورد شبكه هاي محلي فكر مي كنيد، هيچ كس حتي در مورد نوع انرنت سئوال نمي كند.
انرنت توانسته است در بين شبكه هاي محلي دوام بياورد و د سالهاي زيادي يك گزينه انتخابي بوده است زيرا آن با تغيير دادن نيازها از بازار تا زماني كه بعضي از ويژگي هاي كليدي اولين پروتكل نگه داشته مي شود تطبيق داده شده است. از خصوصيات اولين تجارت اين است مه داده 10 مگابيت در ثانيه به ميزان 10 گيگابيت در ثانيه انتقال داده شد. انرنت اين دريچه را گشود و در همه پروتكل هاي شبكه هاي محلي پركارتر شد.

انرنت وظيفه هر دو لايه 1 و لايه 2 را تعريف مي كند، بنابراين اين بخش با بعضي از مفاهيم پايه اي در رابطه با لايه هاي 1 و 2 OSI شروع مي شود. بعد از ان سه مورد از سريع ترين انرنت هاي استاندارد توضيح داده شده اند، بعد توضيحاتي در مورد لايه فيزيكي داده شده است. اين بخش همچنين پوشش مي دهد نقش لايه پيوند داده ها را كه معمولاً از جمله سريع ترين انرنت هاي استاندارد و بهتر از استانداردهاي كنوني است. و بالاخره دو مورد از استانداردهاي اخير، انرنت سريع و انرنت گيگابيت، معرفي مي شوند.

پرسپكتيو شبكه هاي محلي
لايه هاي فيزيكي و پيوند داده براي تحويل داده از يك طرف به طرف ديگر با يك تنوع گسترده از انواع شبكه هاي فيزيكي با يكديگر كار مي كنند. بعضي از توضيحات فيزيكي آشكار بايد قبل از ارتباطي كه مي تواند اتفاق بيفتد، پذيرفته شده باشد، از قبيل كابل بندي، انواع ارتباط دهنده هايي كه در انتهاي كابل ها استفاده مي شوند، و ولتاژها و سطوح جرياني كه براي كدگذاري باينري صفر و يك استفاده مي شوند.

لايه پيوند داده ها معمولاً وظايفي كه در نگاه اول كمتر آشكار هستند را انجام مي دهد. براي مثال، آن قوانين (پروتكل ها) براي تصميم گيري زماني كه به يك كامپيوتر اجازه داده مي شود تا از شبكه فيزيكي استفاده كند را تعريف مي كند، زماني كه كامپيوتر نبايد از شبكه فيزيكي استفاده كند، و چگونه تشخيص دادن خطاهايي كه در زمان انتقال داده ها اتفاق مي افتند: قسمت 2، «Oprating Cisco Devices»، و قسمت 3، «Lan Switching» شامل شده است از توضيحات بيشتري در مورد لايه هاي 1 و 2 انرنت .

ويژگي هاي عمومي لايه 1 شبكه هاي محلي
لايه فيزيكي يا لايه 1، توضيحاتي از چگونگي حركت داده ها از يك ابزار به ديگري را تعريف مي كند. در حقيقت بيشتر مردم فكر مي كنند كه اين لايه به كار ارسال بيت ها مي پردازد. لايه بالاتر داده ها را در محفظه اي قرار مي دهد و زمان و چگونگي ارسال ان را تصميم گيري مي كند. اما بالاخره فرستنده داده در انتقال بيت ها به ابزارهاي ديگري نياز دارد. لايه فيزيكي استانداردهايي را تعريف مي كند كه در ارسال و دريافت بيت ها از اين طرف به طرف ديگر شبكه فيزيكي استفاده مي شوند.

صفحه 48
در ادامه بعضي از ابعاد هدف نهايي با مثالي از درخواست يك صفحه وب از وب سرور توسط مرورگر وب بررسي مي شود. شكل 1ـ3 به شما يادآور مي شود كه IP,TCP, HTTP, Bob و هدرهاي انرنت را ساخته است و براي ارسال داده ها به R2 آماده است.
Figure 3-1 Data Link Frames Sent Using Physical Layer

در شكل، كارت انرنت باب از خصوصيات فيزيكي انرنت براي ارسال بيت هاي نشان داده شده در فريم انرنت از اين طرف به طرف ديگر انرنت فيزيكي استفاده مي كند. لايه فيزيكي مشابه پروتكل هايي در TCP/IP است كه همه جزئياتي را كه اجازه ارسال بيت ها از يك ابزار به بعدي مي دهد را بيان مي كند

. براي مثال لايه فيزيكي حداكثر طول مجاز براي كابل بندي براي هر نوع از كابل ها را مشخص مي كند، شماره سيم هاي درون كابل ها را مشخص مي كند، شكل اتصال دهنده در انتهاي يك كابل را مشخص مي كند و توضيحاتي به همين منوال. بيشتر كابل ها شامل تعدادي از هادي ها در داخل آنها هستند. نقطه پاياني اين سيم ها كه در داخل اتصال دهنده قرار دارند، پين ناميده مي شوند. لايه فيزيكي، همينطور اهداف هر پين يا سيم را بيان مي كند.

براي مثال در يك كابل انرنت استاندارد 5 (Cat 5) بدون روكش زوج به تابيده (UTP)، پين هاي 1 و 2 براي ارسال بوسيله ارسال يك سيگنال الكتريكي روي سيم استفاده مي شود . پين هاي 3 و 6 براي دريافت داده ها استفاده مي شوند. شكل 2ـ3 نمونه اي از كابل انرنت ، با يك جفت نماي متفاوت از اتصال دهنده Rj-45 را نشان مي دهد.
Figure 3-2 CAT5 UTP Cable with RJ-45 Connector

صفحه 49
تصوير سمت چپ در شكل يك اتصال دهنده Rj-45 را نشان مي دهد كه يك اتصال دهنده معمولي است و امورزه در كابل بندي انرنت استفاده مي شود. سمت راست پين هاي استفاده شده روي كابل را نشان مي دهد. يك جفت از سيم ها براي ارسال داده ها استفاده شده اند، با استفاده از پين هاي 1و 2. و جفت ديگر براي دريافت داده ها اشتفاده شده اند، پين هاي 3 و 6. شكل 1ـ3 نشان مي دهد كه انرنت باب و RZ مي توانند با استفاده از كابل ها و اتصال دهنده هاي Rj-45 و فقط با هاب ها و سويچ ها ساخته شوند. (هاب و سويچ بعداً در اين بخش توضيح داده خواهد شد).

كابل نشان داده شده در شكل 2ـ3 يك كابل مستقيم ـ سرتاسر ناميده مي شود. يك كابل مستقيم ـ سرتاسر پين 1 يك سر كابل به پين 1 طرف ديگر و پين 2 يك سر كابل به پين 2 طرف ديگر وصل مي شوند. اگر شما كابل را طوري نگه داريد كه هر دو سمت اتصال دهنده هاي ان را با هم مقايسه كنيد، با همين جهت براي هر اتصال دهنده، شما بايد همين رنگ سيم ها را براي هر پين با يك سيم مستقيم ـ سرتاسر ببينيد.

يكي از چيزهايي كه مردم را شگفت زده مي كند اين است كه هيچ كس هيچ وقت در مورد اينكه چرا كابل هاي شبكه بندي اكثراً دو سيمه هستند و براي ارسال داده ها اين سيم ها بصورت لوله شده به دور هم قرار گرفته اند، فكر نكرد. زماني كه دو سيم درون يك كابل لوله شده هستند، آنها را زوج به هم تابيده شده مي نامند. اين پيچ و خم سيم ها باعث مي شود تا الكترومغناطيس با جريان الكتريكي كه موجب كاهش فوق العاده آن مي شود تداخل پيدا كند. بنابراين در بيشتر كابل بندي هاي شبكه هاي محلي از دو جفت سيم زوج به هم تابيده استفاده مي شود ـ يك زوج براي ارسال و ديگري براي دريافت.

لايه فيزيكي مشابه پروتكل ها در TCP/IP همه جزئياتي را كه اجازه انتقال بيت ها از يك ابزار به بعدي مي دهد را بيان مي كند. در قسمت بعدي در اين بخش، شما در مورد ويژگي هاي استانداردهاي لايه فيزيكي براي انرنت بيشتر خواهيد آموخت.

صفحه 50
خصوصيات لايه دوم شبكه هاي محلي

لايه دوم، لايه پيوند داده، استانداردها و پروتكل هايي كه براي كنترل انتقال داده ها از يك طرف به طرف ديگر شبكه فيزيكي استفاده شده اند را بيان مي كند. اگر شما لايه اول را به عنوان «ارسال كننده بيت ها» مي پنداريد شما مي توانيد بپنداريد در مورد لايه دوم به عنوان «زاني كه بيت ها ارسال مي شوند را مي فهمد، در موقع ارسال بيت ها زماني كه خطاهايي رخ دهد متمركز مي شود، و به كامپيوتر مي فهماند كه به گرفتن بيت ها نياز دارد.»

با بخشي از مورد لايه فيزيكي آشنا شديد. اين بخش خيلي كوتاه وظيفه اصلي و اساسي لايه پيوند داده ها را توضيح مي دهد. بعد شما در مورد ويژگي هاي استانداردها و پوتكل هايي براي انرنت خواهيد خواند.
پروتكل هاي پيوند داده ها بيشتر اين وظايف را با يك تنوعي از پياده سازي جزئيات اجرا مي كنند. زيرا هر پروتكل پيوند داده «كنترل ها» يك نوع ويژه و به خصوص از لايه فيزيكي شبكه ايت كه چگونگي كاركرد يك پروتكل داده را كه شامل بعضي ملاحظات از شبكه فيزيكي است را توضيح مي دهد.
به طوركلي، صرفنظر از نوع شبكه فيزيكي، بيشتر پروتكل هاي پيوند داده وظايف زير را انجام مي دهند:
1ـ تصميم گيري: زماني را براي اختصاص دادن به استفاده از رسانه فيزيكي تعيين مي كند.
2ـ آدرس دهي: اطمينان يافتن از اينكه گيرنده ها دريافت صحيحي داشته باشند و پردازش داده هايي كه فرستاده شده اند.

3ـ شناختن خطاها: تعيين داده هاي ساخته شده و سفر رسانه هاي فيزيكي به طرف مقابل با موفقيت.
4ـ شناسايي داده هاي در محفظه قرار داده شده: تعيين نوع هدرهايي كه در زير هدرهاي پيوندهاست.

وظيفه اول پيوند داده: تصميم گيري
تصور كنيد براي رفتن به ميان يك تقاطع با ماشين خودتان تلاش مي كنيد زماني كه همه سيگنال ها در ترافيك هستند. علاوه بر شما همه مي خواهند تا ارتفاع استفاده كنند، اما شما بايد در يك زمان بهتر استفاده كنيد. سرانجام شما به ميان تقاطع مرسيد. بر اين اساس متغيرهاي زيادي در چگونگي آزمايش شما نقش داشته اند، چگونگي اندازه و بزرگي ماشين هاي ديگر، چگونگي كهنه يا نو بودن ماشين، و مقدار سن شما!
عليرغم اين، شما نمي توانيد اجازه دهيد به ماشين ها از هر مسير براي وارد شدن به تقاطع دون داشتن بعضي از پتانسيل هاي مهم برخورد.

اگر ابزارها بتوانند هر وقت كه مي خواهند داده ها را ارسال كنند، در بعضي از انواع شبكه هيا فيزيكي فريم ها به هم برخورد مي كنند. زماني كه در شبكه هاي محلي فريم ها به هم برخورد مي كنند، براي يك لحظه كوتاه داده هاي درون فريم خراب شده و شبكه محلي غيرقابل استفاده مي شود ـ اين دقيقاً شبيه ماشيني است كه در بين تقاطع خاموش شده باشد.

مشخصات پروتكل هاي پيوند داده مشخص مي كند كه در زمان وقوع اين اتفاقات دوري كردن از برخوردها با كمتر برگشت خوردن فريم ها از رسانه هاي فيزيكي براي تصميم گيري چگونه استفاده مي شود.
انرنت از حس محرك دسترسي هاي مختلف و الگوريتم اكتشافات برخوردي براي تصميم گيري استفاده مي كند. الگوريتم CSMA/CO توسط قسمت بعدي (انرنت ) پوشش داده شده است.
صفحه 51

وظيفه دوم پيوند داده ها: آدرس دهي
زماني كه من مي نشينم و با دوستم گري در حال صرف نهار هستم، فقط گري مي داند كه من در حال صحبت كردن با او هستم. من نيازي به شروع كردن همه جملاتم يا جمله «هي گري» (جلب توجه) ندارم. تصور كنيد كه چند نفر ديگر براي نهار به ما ملحق شوند ـ من احتمالاً به گفتن چيزي شبيه «هي گري» قبل از گفتن جملاتم نياز خواهم داشت تا گري بداند كه من با او صحبت مي كنم.

پروتكل هاي پيوند داده آدرس هايي به همين دليل تعريف مي كنند. بسياري از شبكه هاي فيزيكي بيش از 2 دستگاه را به يك شبكه فيزيكي الحاق مي كنند. بنابراين پروتكل هاي پيوند داده آدرس هايي را تعريف مي كنند تا مطمئن شوند كه دستگاه صحيح در حال پاسخگويي و دريافت داده هاي ارسالي مي باشد. با قرار دادن آدرس هاي صحيح در هدر پيوند داده، فرستنده فريم مي تواند نسبتاً مطمئن باشد كه دريافت كننده صحيح داده را خواهد گرفت. اين دقيقاً شبيه نشستن سر ميز نهار و اجبار براي گفتن «هي كري» قبل از صحبت كردن با گري است. تا او متوجه شود كه ما با او صحبت مي كنيم نه كس ديگر.

هر پروتكل پيوند داده ساختار مشخص آدرس دهي مربوط به خودش را تعريف مي كند. به طور مثال: انرنت از سيستم آدرس كنترل دستيابي رسانه (MAC) استفاده مي كند، كه شش بايت طول دارند و به عنوان يك عدد هگزا دسيمال دوازده حرفي نشان داده مي شوند. تقويت كننده فريم معمولاً از آدرس هايي با طول ده بيت به نام يك معرف ارتباطات پيوند داده (DLCI) استفاده مي كند ـ توجه كنيد كه اين نام حتي شامل عبارت پيوند داده نيز مي باشد. اين بخش شامل توضيحاتي در مورد ادرس دهي انرنت مي باشد. شما در مورد فريم هاي تقويت كننده آدرس دهي در راهنماي گواهي امتحان (CCNA ICND) خواهيد آموخت.

وظيفه سوم پيوند داده: تشخيص خطاها
تشخيص دهنده خطاها، خطاهايي كه در هنگام انتقال يك بيت از يك فريم رخ داده اند را كشف مي كند. براي اين كار بيشتر پروتكل هاي پيوندداده شامل بررسي به ترتيب يك فريم (FCS) يا بررسي افزودگي ادواري (CRC) بوده و دنباله و ميدان پيوند داده هستند. اين ميدان شامل مقداري است كه نتيجه اي از يك فرمول كاربردي رياضي براي داده ها در فريم است.

يك خطا زماني آشكار مي شود كه دو شاخه گيرنده متن را از داخل يك فرمول رياضي بگيرد. هردوي فرستنده و گيرنده فريم از همين محاسبات با قرار دادن نتايج فرستنده از فرمول به ميدان FCS قبل از اينكه فريم ارسال شود استفاده مي كنند. اگر چيزي كه فرستنده با FCS مي فرستد با چيزي كه دريافت كننده محاسبه مي كند تطبيق داشته باشد. فريم در هنگام انتقال هيچ خطايي نخواهد داشت.

تشخيص خطا موجب بازسازي آن نمي شود. اغلب پيوند داده ها از جمله IEEE 802.5 Token Ring و انرنت 802.3 خطاها را بازسازي نمي كنند. FCS اجازه مي دهد تا ابزارهاي گيرنده رخ دادن خطاها را اعلان كنند و دست از داده هاي فريم بكشند. بازسازي خطا، كه شامل دوباره فرستادن داده است، يكي ديگر از مسئوليت هاي پروتكل است. براي مثال، TCP بازسازي خطا را اجرا مي كند. كه در بخش 6 توضيح داده شده است. «مبدأ UDP , TCP».

صفحه 52
وظيفه چهارم پيوند داده: شناسايي داده هايي كه در محفظه قرار دارند.
بالاخره، چهارمين بخش از پيوند داده ها محتواي داده هاي درون فريم را مشخص مي كند.
شكل 3ـ3 به كار آمد ساختن اين ويژگي ظاهري كمك مي كند. شكل يك PC را كه با هر دوي TCP/IP براي صحبت كردن مرورگر وب و Novell IPX براي صحبت كردن با يك سرور Novell Net Ware.

Figure 3-3 Multiplexing Using Data-Link Type and Protocol Fields

زماني كه PC 1 داده را دريافت مي كند، بايد آن را به نرم افزار TCP/IP بدهد يا نرم افزار Net Ware Client؟ البته، ان وابسته به چيزي است كه درون فيلد داده قرار دارد. اگر داده از سرور Novell آمده باشد، PC 1 داده را براي كدگذاري Net Ware Client خاموش مي كند.

اگر داده از سرور وب بيادي PC1 داده را براي كدگذاري TCP/IP خاموش مي كند. اما PC 1 چگونه اين كار را انجام مي دهد و تصميم گيري مي كند؟ انرنت IEEE 802,2 كنترل منطقي پيوند (LLC) از يك فيلد در هدر آن براي مشخص كردن نوع داده در فيلد داده استفاده مي كند. PC 1 امتحان مي كند كه فيلد در فريم دريافت شده يك بسته IP است يا يك بسته IPX. بعد براي هر بسته تصميم گيري مي كند.

هر يك از هدرهاي پيوند داده يك فيلد دارند، به طوركلي با يك نام كه كلمه Type را در آن دارد، براي تشخيص نوع پروتكلي كه درون فيلد داده فريم ها مي نشيند. در هر جعبه، يك كد دارد كه به معني IPX, IP يا بعضي طراحي هاي ديگر است. كه دنباله رو نوع هدر پروتكل آن است.

اولين استانداردهاي انرنت

حالا كه شما تا حدي بهتر متوجه بعضي از وظايف استانداردهاي فيزيكي و پيوند داده شديد. بخش بعدي شما را متوجه انرنت به صورت هاي خاص مي كند. اين بخش شامل بعضي از مفاهيم پايه اي است. در حالي كه بخش 9 در بخش 11 پوشانده شده و بيشتر توضيح داده شده است.

در اين قسمت از اين بخش شما در مورد سه تا از اولين انواع شبكه هاي انرنت خواهيد آموخت. در اين مدت به خانواده اي از پروتكل ها و استانداردهايي همراه با بيان لايه هاي فيزيكي و پيوند داده در اغلب انواع شبكه هاي محلي مشهور جهان توجه مي شد. اختلاف زيادي در انرنت وجود دارد.

اين بخش وظايف و ويژگي هاي پروتكل را براي بيشتر انواع انرنت هاي معروف پوشش مي دهد، كه شامل Base-T 10 ، انرنت سريع، و انرنت گيگابيت است. همچنين اين بخش به شما كمك مي كند تا چگونگي بعضي از كاركردهاي انرنت را درك كنيد، اين بخش همچنين شامل تاريخچه دو نوع انرنت قديمي تر، انرنت 10Base 2 و 10Base 5 مي شود.

صفحه 53
Standards Overview

شبيه اغلب پروتكل هاي ديگر، انرنت نيز حيات خود را از داخل يك شركت كه در حال توجه كردن به رفع يك مشكل ويژه بود شروع كرد. شركت Xerox به يك راه مؤثر براي اجازه دادن به يك ابتكار جديد نياز داشت كه كامپيوتر شخصي ناميده مي شود و براي اتصال در اداره ها به كار مي روند.
از اينجا بود كه انرنت متولد شد. (براي ديدن يك داستان جالب از تاريخچه انرنت به سايت inventors.about.com/ Library/Weekly/aa111598.htm مراجعه كنيد). سران جام شركت Xerox با inter و گروه تجهيزات ديجيتال (DEG) براي توسعه بيشتر انرنت متحد شد، بنابراين انرنت اصلي به عنوان انرنت DIX مشهور شد، به معني Xerox, intel, DEG.

IEEE در فوريه 1980 شروع به ايجاد يك نسخه يك جور شده از انرنت كرد، كه اساس اجراي كار آن بوسيله Xerox, intel و DEG است. خصوصيات انرنت IEEE كه ب لايه 2 تطبيق داده مي شد به دو قسمت تقسيم شده بودند: كنترل دستيابي رسانه (MAC) و كنترل پيوند منطقي (LLC).
IEEE به عنوان يك هيدت براي كار در هر قسمت شكل گرفت ـ هيئت 802.3 براي كار در زير لايه MAC و هيئت 802.2 براي كار در زير لايه LLC.
Table 3-3 lists the various protocol specifications for the original three IEEE LAN standards,
plus the original prestandard version of Ethernet.

Table 3-3 MAC and LLC Standards for Three Types of LANs

استانداردهاي انرنت اصلي: 10 Base 5, 10 Base 2
انرنت با نظر به ويژگي هاي اولين انرنت DIX فهميده شد كه 10 Base 2, 10Base 5 ناميده مي شود. ويژگي هاي اين دو انرنت توضيحاتي از لايه فيزيكي اولين شبكه هاي انرنت بيان مي كند. (10 Base 5 , 10 Base 2 در جرئيات كابل بندي متفاوت هستند. اما براي بحث در اين بخش گنجانده شده است و شما مي توانيد به آنها به عنوان يك عمل يكسان رسيدگي كنيد).

با اين دو خصوصيت، مهندس شبكه يك سري از كابل هاي كواكسيال را نصب مي كند، وصل هر وسيله در شبكه انرنت ، هاب، سويچ يا تابلوي سيم كشي مهندسي وجود ندارد. انرنت فقط شامل كارت هاي انرنت به هم پيوسته د ركامپيوتر و كابل بندي است. سري كابل ها يك گذرگاه الكتريكي ايجاد مي كنند كه در ميان همه ابزارهاي انرنت به اشتراك گذاشته مي شود. زماني كه بك كامپيوتر مي خواهد چند بيت به گذرگاه كامپيوتر ديگر بفرستد، آن يك سيگنال الكتريكي را ارسال مي كند و جريان الكتريسيته را به همه ابزارهاي انرنت منتشر مي كند.

صفحه 54
زيرا آن گذرگاه يك سيگنال است، اگر دو يا چند سيگنال در يك زمان فرستاده شوند، سيگنال روي هم مي افتند و با هم برخورد مي كنند و هر دوي سيگنال ها غير مفهوم مي شوند. بنابراين شگفت انگيز نيست كه انرنت يك خصوصيت براي اينكه چگونه اطمينان پيدا كنيم كه فقط يك ابزار در يك زمان چيزي فرستاده است بيان كند ـ وگرنه انرنت غيرقابل استفاده خواهد بود.
الگوريتم معروف (CSMA/CD) Carrier Sense Multiple Access With Collision Detection بيان مي كند كه گذرگاه چگونه دستيابي ششده است.

در ضوابط انساني CSMA/CD مانند چيزي است كه در اتاق جلسه اتفاق مي افتد. بعضي بيشتر از زمان خودشان صحبت مي كنند. بعضي صحبت نمي كنند، اما گوش مي دهند. بعضي ديگر فقط گاهي اوقات صحبت مي كنند. براي آدميزاد فهميدن چيزي كه دو نفر با هم صحبت مي كنند در يك زمان سخت است، بنابراين به طوركلي، يك شخص در حال صحبت كردن ست و شنوندگان استراحت مي كنند. تصور كنيد باب و لري مي خواهند به كسي كه در حال صحبت كردن است پاسخ دهند. به محض اينكه گوينده بخواهد نفس بگيرد

، باب و لري ممكن است هر دو شروع كنند به صحبت كردن. اگر لري قبل از يانكه صدايي بوجود آورد صداي باب را بشنود، ممكن است لري توقف كند و اجازه دهد تا باب صحبت كند، با شايد آنها تقريباً در يك زمان شروع كنند به حرف زدن، بنابراين آنها با هم صحبت مي كنند و ديگران در اتاق نمي توانند چيزي را كه گفته شد بشنوند.

ضرب المثل معروفي وجود دارد «ببخشيد، شما بعد از من صحبت كنيد» و بالاخره لري يا باب صحبت مي كنند. يا در بيشتر اوقات اشخاص ديگر در صحبت ديگري مي پرند. در حالي كه لري و باب همديگر را پوشش مي دهند. اين قواعد پايه اي در فرهنگ شما هستند. CSMA/CD يك ويژگي پايه اي و اساسي در پروتكل انرنت براي دست يافتن به همين اهداف است.

شكل 4ـ3 ااس منطق يك انرنت قديمي 10 Base 2 را نشان مي دهد. يك گذرگاه سيگنال الكتريكي بصورت لفظ به لفظ ايت و با كابل كواكسيال و كارت هاي انرنت ايجاد مي شود.

Figure 3-4 Small Ethernet 10BASE2 Network

خط هاي پررنگ در شكل كابل بندي شبكه فيزيكي را نشان مي دهند. خط هاي نقطه چشن مسير ارسال فريم گري را نشان مي دهند. لري يك سيگنال به طرف ديگر بيرون كارت انرنت ش بر روي كابل فرستاد، و هر دوي باب و آرچي سيگنال را دريافت كردند. كابل بندي يك گذرگاه الكتريكي فيزيكي يايجاد مي كند، به اين معني كه انتقال سيگنال بوسيله تمام ايستگاهها در شبكه محلي دريافت شده است. درست شبيه يك اتوبوس مدرسه، سيگنال الكتريكي در يك شبكه 10 Base 2 يا 10Base 5 به همه ايستگاههاي شبكه محلي منتشر شده است.