تحقیق در مورد زندگی نامه کالین مکلورن

بخشی از مقاله

زندگی نامه کالين مکلورن

مقدمه
عدد واژه اي است که بيشترين سهم را در علوم و دانش بشري بر عهده دارد و در آن کلمه اسرار بيشماري نهفته است و علم رياضيات که از منطق انکار ناپذيري برخوردار است بر پايه ي همين کلمه به وجود آمده است و تکامل يافته است.
امروزه عدد و شمارش از مرز گنجايش مغز بشر فراتر رفته است چنانکه در محاسبات فضايي به ناچار از توان استفاده مي کند و کامپيوترها هم از همان شيوه به وجود آمده و انسان را در اعماق راز اعداد فرو برده است. لازم به ذکر است که مبناي ذخيره سازي اطلاعات در حافظه ي هر کامپيوتري دو عدد 0 و 1 هستند.
سر آغاز اعداد((يک)) است و همين نخستين عدد اسرار بيشماري را در خود نهفته دارد و با تکامل انسان و نزول اديان الهي و پرورش عرفان از تمام آفرينش به عدد يک و به عبارت ديگر وحدت و توحيد تعبير مي کند و عجيب است که در خط فارسي و عربي نخستين حرف با نخستين عدد هم شکل است و همين مورد باعث شده که عدد يک و حرف الف نشان توحيد حضرت باريتعالي برگزيده شود و به همين ترتيب نکات بسيار ظريفي در ادبيات عرفان اسلامي پيدا شود.

دل گفت مرا علم لدني هوس است تعليمم کن اگر تو را دسترس است
گفتم که الف : گفت اگر هيچ مگوي در خانه اگر کس است يک حرف بس است
و نيز به نقل از حافظ:
نيست در لوح دلم جز الف قامت يار چه کنم حرف دگر ياد ندادم استاد و حال آنکه سخن از عرفان اسلامي در ميان آمد و به رمز اعداد اشارتي رفت بهتر است بگوئيم که در بنياد اصلي اسلام يعني قرآن کريم نيز بعد رياضي فراوان است و ذيلا اشاره خواهيم کرد که خداوند در قرآن آفرينش را بر مبناي اصول رياضي بيان فرموده است.
کلمه عدد در قرآن 6 بار ذکر شده است به اين صورت:
( سوره يونس آيه 5 – سوره الاسرا آيه 12 – سوره مومنون آيه 112 – سوره کهف آيه 11 0 سوره جن آيه 24 و نيز سوره جن آيه 28 )
در سوره ي جن آيه 28 مي خوانيم : ( و احصي کل شئ عددا ) يعني شمرده است همه چيز را بشمار
يعني اينکه آنچه آفريده شده بدون محاسبه نبوده و همه آنها روي حساب دقيق و منطق رياضي بوده است.

در آيه 12 سوره الاسرا مي خوانيم : ( شب و روز را دو نشان قرار داديم پس برانداختيم نشانه شب را و نشان روز را روشن گردانيديم تا از پروردگار خود فضلي بجوئيد و بدانيد که شمار سال و حسابش را و هر چيزي را تفصيلي مفصل قرار داديم.
اگر انسان عادي از تلسکوپ هاي رصدخانه اي بزرگ به فضا نگاه کند و حرکت سيارات را در نظر بگيرد بدون استثنا شگفت زده خواهد شد، چون خواهد ديد که ميليونها ستاره و سياره ي کوچک و بزرگ با سرعتي سرسام آور در حرکتند و هر لحظه به هم نزديک مي شوندو از کنار هم مي گذرند.
پس رياضيات و اصول آن در نظام آفرينش مدخليت تام دارد و اينکه رياضي دانان بزرگ جهان آفرينش را در فلسفه رياضي مولود يک محاسبه ي بي نظير مي دانند سخني به گزاف نگفته اند.
نگاهي به تاريخ رياضيات
رياضيات با شمارش آغاز مي شود. اين عاقلانه نيست که تصور کنيم شمارش اوليه همان رياضيات بوده است.
تنها از زماني مي توان علم رياضي را آغاز شده به حساب آورد که مدارکي از اعداد و شمارش باقي مانده باشد.
در بابيلونيا رياضيات از 2000 سال قبل از ميلاد مسيح شکل گرفته بود. قبل از اين يک سيستم علامت ها و نشانه ها در طي مدت زمان بسيار طولاني با پايه ي عددي 60 به وجود آمده بود. اين سيستم پديد آمدن اعداد بزرگ و اعداد کسري را ممکن مي کرد و در واقع اين پايه ريزي توسعه ي يک رياضي قدرتمندتر بود.
مشکلاتي که در مورد اعداد وجود داشت منجمله مسئله ي سه گانه هاي پيتاگوريان يعني حداقل از سال 1700 قبل از ميلاد مسيح مورد بررسي قرار گرفته بود. سيستم معادلات خطي در جهت فهم و درک مسائل عددي مورد مطالعه قرار گرفتند و اينها و امپالشان نهايتا منجر به شکل گيري جبر عددي شدند.
مسائل هندسي که مربوط به اشکال متشابه و سطوح و حجم ها مي شدند نيز مورد تحليل قرار گرفتند و مقدار عددي پي شکل گرفت.
پايه و اساس رياضيات بابيلوني ها را يوناني ها به ارث بردند و توسعه و رشدي که يوناني ها به آن دادند از سال حدود 450 قبل از ميلاد آغاز شد.
متناقض نماهاي زنوي الا منجر به شکل گيري نظريه ي عددي دموکراتوس شد. ارائه قانون هاي کلي ديگر اين واقعيت را آشکار کرد که آن سيستم عددي براي اندازه گيري تمام فواصل کافي نيست. اين بود که سيستمي جديد از اعداد متفاوت از قواعد و اصولي که قبلا وجود داشت شکل گرفت.
مطالعات در نظام اعداد هندسي به پيدايش ترکيب در اعداد کمک کرد.
نظريات مخروطي ها نقطه ي اوجي در رياضيات را نشان مي دهد که توسط مطالعات آپولونيوس حاصل شد.
کشفيات رياضي در ادامه توسط علوم ستاره شناسي رشد پيدا کرد. از جمله شاخه اي از علم رياضيات که به بررسي روابط بين اضلاع و زواياي يک مثلث مي پردازد.
بيشترين پيشرفتي که يوناني هاي باستان در رياضيات به وجود آوردند بين سالهاي 300 تا 200 قبل از ميلاد است. بعد از اين دوره تحولات رياضيات در سرزمين هاي اسلامي ادامه يافت. رياضي به طرز سريع و موفقي در ايران ، هند و سوريه شکل گرفت. اين توسعه بصورت کامل منطبق بر اقدامات يوناني ها نبود ولي علاوه بر پيشرفت هاي کشورهاي اسلامي باعث حفظ اقدامات يوناني ها شد.
از حدود قرن يازدهم آدلارد و سپس فيبوناچي اين علوم را از کشورهاي اسلامي و يونان باستان به اروپا آوردند.
مهمترين تحولات و تغييرات رياضي در اروپا از ابتداي قرن 16 ميلادي بار ديگر آغاز شد. ابتدا پاچيولي و سپس کاردان و تارتاگليا و فراري. اينها در مورد جبر عددي و معادلات مربعي و مکعبي بحث مي کردند.
کوپرنيک و گاليله دو ستاره شناس مشهور با وارد کردن رياضيات در مطالعات در باره ي جهان هستي انقلابي عظيم به وجود آوردند.
پيشرفت در جبر تاثيري شگرف در تحقيقات داشت و اين بررسي ها و پژوهش ها از ايتاليا با استوين تا بلژيک با ويت گسترش يافت.
در قرن هفدهم ميلادي رياضي دانان بزرگي همچون نپر و بريگز با کشف و مطالعه ي لگاريتم ها توسعه ي زيادي به رياضيات نوين به عنوان يک علم در محاسبات دادند.
کاواليري به وسيله روشهاي رياضي محض و دکارت با اضافه کردن قدرت جبر به هندسه کاري مهم انجام دادند.
پيشرفت هاي محاسباتي با فرما ادامه يافت کسي که به همراه پاسکال مطالعات در احتمالات و قوانين آن را آغاز کردند و اينها همه و همه باعث شدند که رياضيات به عنوان داغترين و مهمترين مبحثي شود که در قرن هفدهم مطرح شد.
نيوتن بر اساس اقدامات خيلي از رياضي دانان قبل از خود منجمله معلم خود بارو محاسبات را به عنوان ابزاري قدرتمند براي بررسي و مطالعه ي جهان طبيعت مطرح کرد. بررسي هاي او نشان دهنده ي يک سري روابط شگفت انگيز در ارتباط رياضيات ، فيزيک و ستاره شناسي بود.
نظريه ي جاذبه ي نيوتن و قانون نور او ما را به قرن هجدهم وارد مي کند.
ما همچنين بايد نام لايبنيتز را ذکر کنيم که اقدامات او در زمينه ي پيشرفت علوم محاسباتي پررنگ تر از نيوتن نيز بود. تاثير لايبنيتز بر اعضاي خانواده ي برنولي در مشاهده ي پيشرفت در قدرت و تنوع کاربرد رياضيات اهميت داشت.
همهترين و موثرترين رياضي دان قرن هجدهم اويلر بود که علاوه بر فعاليت در گستره ي وسيعي از علم رياضيات ، دو شاخه ي جديد به آنها اضافه کرد يکي هندسه ي ديفرانسيلي و ديگري نيز حساب متغيرها. اهميت اويلر همچنين به علت تحقيق و بررسي در زمينه ي نظريه ي اعداد بود که قبلا توسط فرما آغاز شده بود.
در اواخر قرن هجدهم لاگرانژ بحثي را در مورد تئوري توابع و مکانيک آغاز کرد. دوره ي تغيير قرن از 18 يه 19 رياضي داني همچون لاپلاس را به خود ديد که اقداماتي در مورد مکانيک اجرام آسماني انجام داد و همچنين مانگ و کارنو که پيشرفت هايي در زمينه ي هندسه ي مصنوعي صورت دادند.
قرن نوزدهم هزاره ي تغيير و تحولاتي سريع بود. تحقيقات فوريه راجع به گرما از اهميت ويژه اي برخوردار بود. در زمينه ي هندسه هم پلاکر تغييرات اساسي در هندسه ي تحليلي داد و همچنين اشتاينر در هندسه ي مصنوعي.
لوباچفسکي و بولياي نيز با تحولاتي که در هندسه ايجاد کردند منجر به شکل گيري شيوه ي تشريح هندسي ريمان شدند.
گاوس که به اعتقاد خيلي ها بزرگترين رياضي دان تمتم اعصار استدر زمينه ي تشابه اعداد کامل تحقيق کرد.
اقدامات او در زمينه ي هندسه ي ديفرانسيلي در واقع انقلابي در اين مبحث بود. او همچنين کمک بزرگي به ستاره شناسي و علم مغناطيس کرد.
قرن نوزدهم کارهاي گالو راجع بخ معادلات را به همراه داشت. بحث هاي گالو در واقع نويد سيوه اي نو در بررسي و تحقيقات رياضي را مي داد که در قرن بيستم محقق شد.
کائوچي بر پايه ي کارهاي لاگرانژ در زمينه ي توابع تحليل هاي دقيقي راجع به نظريه ي توابع با متغيرهاي پيشيده انجام داد. اين اقدام توسط وايراشتراس و ريمان ادامه پيدا کرد.
هندسه ي جبري توسط کايلي مورد بررسي قرار گرفت ، کسي که مطالعات او راجع به ماتريس ها و جبر خطي به همراه کارهاي هميلتون و گراسمن آن را کامل کرد.?
در اواخر قرن نوزدهم ميلادي کانتور و ددکاينه و وايراشتراس درباره ي اعداد غير منطقي بحث کردند.
در اين برهه زماني تحقيقات رياضي با توجه به نياز ستاره شناسي و فيزيک صورت مي گرفت. اقدامات لاي در معادلات ديفرانسيل منجر به پيدايش توپولوژي ديفرانسيل ها شد.
همچنين مکسول کاربر رياضيات در فيزيک را متحول کرد. مکانيک استاتيکي به دست او و بولتزمن و گيبز به وجود آمد.
مطالعه ي معادلات انتگرالي به وسيله ي نظريه ي پتانسيل ها و الکترواستاتيک صورت پذيرفت و در نهايت اقدامات فردهلم باعث شد که هيلبرت آناليزهاي توابع را رشد بدهد.
اين بود خلاصه اي از پيشرفت قدم به قدم علم رياضيات در طول اعصار مختلف ، در آينده په پيشرفت هايي در رياضيات حاصل خواهد شد؟

کالين مکلورن در فوريه سال 1698در گلندارول واقع در آرگيلشاير کيلمودن اسکاتلند متولد شد. در آن زمان پدر او معاون کليساي کيلمودن بود. پدر و مادر کالين در کودکي وي از دنيا رفتند در نتيجه کالين و برادرش تحت سرپرستي عمويشان قرار گرفتند. او در سن 11 سالگي در سال 1709 رسما وارد دانشگاه گلاسگو شد و به تحصيل در آنجا پرداخت ؛ شايد اين سن براي ورود به دانشگاه کمي زود به نظر برسد ولي در آن زمان خيلي غير عادي نبود. وي در سن 14 سالگي فارغ

التحصيل شد. تزي که او در پايان دوران تحصيل خود ارائه داد راجع به نيروي جاذبه بود. مکلورن پس از فارغ التحصيل شدن از اين دانشگاه در آنجا باقي ماند تا به تحصيل در علوم مذهبي و فلسفي ( طبيعت وجودي خدا ) مطالعاتي داشته باشد. او اين کار را در طي مدت زماني 3 ساله انجام داد. در واقع وي قصد داشت با تحصيل الهيات به کليسا وارد شود ولي در ادامه از اين تصميم خود منصرف شد. در سال 1717 در اوايل 19 سالگي کالين به عنوان پروفسوراي رياضيات در دانشگاه ماريشال آبردين انتخاب شد و در سال 1725 در ادينبورو معاونت رسمي انجمن پروفسوراي رياضيات را عهده دار شد.

به عضويت در آمدن مکلورن به عنوان معاون دانشگاه ادينبورو به شدت مورد توجه جيمز گريگوري قرار گرفت ( جيمز برادر ديويد گريگوري و برادرزاده ي جيمز گريگوري مشهورتر است). سري هاي مکلورن راجع به بسياري از توابع تريگونومتريک است اما آنچه اهميت دارد اين است که در واقع اين سري ها حتي قبل از آنکه مکلورن متولد شده باشد توسط جيمز گريگوري منتشر شده بود اما مکلورن بدون اطلاع از اين مورد در کتابي تحت عنوان:
Methodus incrementorum directa et inverse

به ذکر آن سري ها پرداخت.
در آن زمان که مکلورن به عنوان معاون انتخاب شد مشکلات و مسائلي در مورد دائمي کردن مقرري معاونت انجمن وجود داشت که در اين باره آيزاک نيوتون به طور خصوصي و محرمانه نامه اي نوشت و شخصا اين هزينه را متقبل شد تا خدمات مکلورن در آن پست ادامه پيدا کند.
کالين مکلورن در سال 1733 با ((آن استيوارت)) ازدواج کرد. آن استيوارت دختر ژنرالي اسکاتلندي بود.