بخشی از مقاله

کنترل غذایی ماکیان


« کنترل غذایی ماکیان ( مرغ و خروس و پرندگان ) »
از طریق علوفه و مواد غذایی
( Litter ) بستر جوجه های گوشتی غذایی برای گاوهای پروری ( گاوهای گوشتی )
دستگاه گوارشی به گاوها ( دامها ) اجازه می دهد که از مواد زائد و فرآورده های جانبی به عنوان مواد غذایی استفاده کنند . صنعت دامی بر پایه استفاده از فرآورده های جانبی و مواد دیگر که فقط توسط نشخوارکننده ها هضم می شود ، ساخته شده است . بستر ( Litter ) جوجه های گوشتی یکی از فرآورده های جانبی است که به عنوان غذای گاوها استفاده می شود .

ارزش تغذیه ای بستر جوجه های گوشتی
مواد پایه ی خانه یجوجه های گوشتی شامل تراشه ی چوب کاج ، خاک اره کاج و پوسته های برنج ( سبوس برنج ) می باشد . نقاط تیز سبوس برنج می تواند ناحیه ی گوارشی را تحریک کند ، بنابر این اگر جوجه های گوشتی ماکیان غذایی شامل پوسته های برنج ( سبوس برنج ) باشد ، بایستی مراقب بود . صاحبان بستر ماکیان از تعداد مختلف از این محصولات برای پایه اضافی بعد از هر دسته از پرندگان استفاده می کنند . فقط ماده ی پایه ی ترکیب غذایی کیفیت کمی دارد بنابراین یا پرهای اضافی ، غذایی زیاد ، مدفوع پرندگان ، کیفیت

غذایی بستر را افزایش می یابد . نوع ماده ی پایه خانه ی جوجه های گوشتی روی کیفیت بستر ، زمانی که از آن برای تغذیه ی گاوهای استفاده می شود ، تأثیر کمی می گذارد ، زیرا تعداد پایه استفاده شده در آن و تعداد گروه پرندگان بستر استاندارد و منظم نیستند . کیفیت بستر بطور قابل مقایسه ای از یک سازنده به سازنده ی دیگر متفاوت است . عوامل دیگر مانند کنترل خانه ی جوجه های گوشتی روش جابجایی بستر و مقدار رطوبت می تواند به تفاوت در ترکیب و کیفیت بستر اضافه شود .

رطوبت :
کنترل سیستم آب ، مقدار رطوبت و نم را در بستر جوجه ها مشخص می کند . مقدار رطوبت بین بستر نو وتازه و بستری که بمدت شش ماه یا بیشتر انباشته شده است متفاوت نمی باشد . اگرچه مقدار رطوبت معیار مهمی از ارزش غذایی بحساب نمی آید و فقط کیفیت فیزیکی تغذیه را مشخص می کند بنابراین اگر بستر جوجه های گوشتی کمتر یا بیشتر از 12 درصد رطوبت داشته باشد ، سهمیه ی غذایی گاوها شامل گرد و خاک و رضایت بخش نخواهد بود .

غذاهای قابل هضم کامل :
شکل تغذیه قابل هضم کامل ، از پروتئین خام و مقادیر رشته های یا ( فیبرهای ) خام ناشی می شود . مقدار انرپی بستر جوجه ها در مقایسه با گندم ( غلات ) نسبتاً کم می باشد .
بنابراین بستر با 50 درصد غذای قابل هضم کامل با علوفه ی خشک یا ( کاه ) و کیفیت متوسط قابل مقایسه می باشد . بستر می تواند یک منبع انرژی برای گاوهای ندوشیده و گاوهای جوان باشد .


پروتئین خام :
میانگین بستر جوجه های گوشتی 240 درصد پروتئین خام می باشد . . بیشتر از 40 درصد پروتئین خام در بستر می تواند در شکل نیتروپن بدون پروتئین باشد . نیتروژن بدون پروتئین اسید اوریکی می باشد که توسط ماکیان دفع می شود .
نشخوارکننده های جوان از نیتروژن بدون پروتئین به اندازه ی گاوهای پروری ( گوشتی ) جوان استفاده نمی کنند . بنابراین برای کارائی بهتر ، بستر جوجه های گوشتی غذایی برای گاوهای پروری ( گوشتی ) بیشتر از 450 پوند وزن می شوند .

نیتروژن محدود :
گاوها در هضم و گوارش غذا که شامل نیتروژن محدود ( نامحلول ) می شود مشکل دارند این عنصر زمانی که ترکیباتش حرارت بیشتری داشته باشند نامحلول می شود . میانگین نیتروژن محدود 15 درصد از کل نیتروژن می باشند . در بستری که علائم حرارت بیشتر را نشان می دهد بیشتر از 50 درصد کل نیتروژن می تواند محدود شود . همانطور که تعداد نیتروژن محدود افزایش می یابد ، قابلیت هضم ماده خشک کاهش می یابد . بنابراین حرارت بیشتر ارزش غذایی بستر را کاهش می دهد .

فیبر ( رشته ) خام :
بستر جوجه های گوشتی میانگین در حدود 24 درصد مقدار فیبر خام دارند و اکثراً از مواد پایه ی جوجه مانند تراشه ی کاج و خاک اره و سبوس برنج می باشند . معمولاً پایه از خاک کاملاً ریز شده و مواد فیبر ( رشته ) کوتاه تشکیل یافته است . فیبر یا رشته در بستر بصورت موثر نمی تواند نیاز نشخوار کننده ها را برای حفظ دستگاههای گوارشی شان نیاز زیادی دارند . گاوهایی که از بستر تغذیه می کنند بطور طبیعی مواد خوراکی زبر ( سبوس ) زیادی مصرف می کنند . حتی اگر مقدار فیبر ( رشته 9 بستر زیاد و بزرگ باشد توصیه می شود که حداقل 5 درصد از سهمیه غذایی در شکل علوفه یا خوراک زبر ( سبوس ) باشد .

مواد معدنی :
بستر یا خانه ی جوجه های گوشتی یک منبع عالی برای مواد معدنی است گاوهای کوچک و جوان 80 درصد از بستر و 20 درصد گندم برای ÷نج بار که بیشترش کلسیم ، فسفر ، پتاسیم می باشد . مصرف خواهند کرد . مواد معدنی اضافی و بیشتر یک مشکل محسوب نمی شود مگر در شرایط مخصوص .


2 درصد کلسیم با وجود عدم تعادل و نابرابری در مواد معدنی دیگر می تواند سبب تب مالت در گاوهای پروری در هنگام زایمان شود . این خطر بوسیله ی جابجایی گاو های جوان از تغذیه بستر به مکان دیگر قبل از زایمان می تواند کاهش داده شود یا حداقل نیمی از غذای آنها را بوسیله ی علوفه ی خشک و یا خوراک زبر ( سبوس ) فراهم می کنند . اینکه چند روز قبل از زایمان : گاو بایستی از بستر جابجا شود جای سئوال است . بنابراین بر پایه ی مطالعات درباره ی تب مالت در گاوها ، 30 روز کافی می باشد . شاید تب مالت معضلی است که برای تعداد کمی از گاوها بعد از زایمان اتفاق می افتد . بنابراین مصرف گاوهای جوان از جوجه های گوشتی بستر در موقع زایمان بایستی کنترل شود .


خاکستر ( ASH ) : مقدار خاکستر یکی از معیارهای مهم از کیفیت بستر محسوب می شود و آن از مواد معدنی غذایی ، مدفوع جوجه های گوشتی ، مواد پایه و خاک تشکیل می شود . مقدار خاکتر بیشتر از 28 درصد ، خیلی زیاد می باشد و نباید توسط گاوهای پروری تغذیه شود . مقدار خاکستر بیشتر از 28 درصد ، خیلی زیاد می باشد و نباید توسط گاوهای ÷روری تغذیه شود . کلسیم ف فسفر ، پتاسیم و کمی مواد معدنی در حدود 12 درصد از خاکستر بستر جوجه های گوشتی را می سازند بقیه خاک می باشد .
مواظب باشید که مقدار خاکستر را نگه دارید مخصوصاً اگر بستر برای تغذیه گاوها استفاده می شود از درصد خاک خیلی کم استفاده کنید . خاک زیادی در طول جابجایی ، از خانه ی جوجه های گوشتی و در طول حمل آنها از طریق کامیون به بستر وارد می شود .

بستر جوجه های گوشتی انباشته و تکمیل شده ( Processing ) :
بستر جوجه های گوشتی مانند ترکیبات دیگر شامل خطرهایی زیادی می شود . بیشتر ترکیبات غذا تحت تأثیر مانده و تفاله حشره کشها ، می کوتوکسین ( Mycotonin ) مانند افلتوکسین aflatonin و حتی سیم نیترات قرار می گیرند . خطرهای دیگر که با ، باکتریهای بیماری زا ارتباط دارند . مانند سالمونلا ( SALmonella ) و باقیمانده غذاهای ماکیان درمان شده با دارو که شامل آنتی بیوتیک ، کوکسی دیوستات و مِس و آرسنیک می باشند . کل بستر ، بدون درنظر گرفتن منبعش بایستی برای حذف ارگانیسمهای مُسبب بیماری آماده

شود . بهترین روش علمی از بستر تکمیلی خرمن یا هیزم ( Stacking ) زیاد و عمیق می باشد خرمن ( هیزم ) یا ( انباشته ) در حدود if 130 یا بیشتر در مدت پنج روز گرما خواهد داد . برای حذف سالمونلا و بیمارهای دیگر خرمن را بمدت 20 روز نگه دارید . نیتروژن از اسید اوریک و اوره تشکیل می شود که به آمونیاک تنزل می یابد و ارگانسیمهای یا ( سازمانهای ) بیماری زا را از بین می برد در if140 ، باکتریی مانند سالموندلا و پاتوپنهایی ( بیماری زاهایی ) که با مدفوع بیرون می آیند در حدود 1 ساعت می میرند . هیچ خطری از انتقال بیماری از

طریق بستر غذایی وجود ندارد به شرطی که خرمن زیادی به مدت 20 روز یا بیشتر انباشته شود . و اگر خرمن به حرارت if 130 یا بیشتر برسد . گرمای خرمن ( هیزم ) یکی از عواملی است که کیفیت بستر جوجه های گوشتی را کاهش می دهد . حرارت زیاد قابلیت هضم مواد خشک رزا کاهش می دهد . خرمن یا هیزم تازه وخیس فوراً حرارت و گرما تولید می کند برای کنترل گرمای شدید مقدار رطوبت بستر را 25 درصد کاهش دهید و بستر را در معرض هوا قرارندهید . به خرمن بستر جوجه ها 6 میلی پلی اتیلن اضافه کنید تا اکسیژن مهار شود . از پلی اتیلین زمانی که خرمن زیر طویله ( انبار ) یا بیرون قرار دارد استفاده کنید . اگر حرارت if 160 یا بیشتر باشد از پروتئین کاسته می شود و قابلیت هضم کاهش می یابد .

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید