بخشی از مقاله

 اهميت شبكه هاي رايانه اي بر كسي پوشيده نيست. در جهان امروز، رايانه اي به عنوان يك وسيلة‌ مجرد،به تنهايي نمي تواند به طور كامل مفيد واقع شود و بازدهي كامل داشته باشد آنچه به رايانه اهميتي فراتر از سابق مي بخشد نقش آن در ارتباطات و انتقال درياي عظيمي از اطلاعات گوناگون است.
هرچه زمان مي گذرد حجم اطلاعات كه انسان با آن سر و كار دارد بيشتر و بيشتر مي شود. شبكه هاي رايانه اي امروزي، فصل نويني در انفورماتيك گشود . و نزديك است مفهوم دهكدة‌ جهاني راتحقيق بخشد.
با توجه به رشد و استفادة‌ روز افزون از شبكه هاي رايانه اي پس بايد اين را هم مدنظر داشته باشيم كه مهندسين متخصص و متعهدي نيز دراين زمينه ها نيازمنديم.


مفهوم شبكه:
ابتدا به بررسي مفهوم شبكه مي پردازيم. شبكه در ساده ترين . حالت خود، شامل دو رايانه
مي باشد كه به وسيلة‌كابل يا خط انتقال به هم متصل شده اند،  به گونه اي كه بتواند از داده ها به طور مشترك استفاده نمايند. همين شبكه ساده منشأ تمام شبكه ها، صرفنظر از كيفيت پيچيدگي آنها مي باشد. رايانه هاي شخصي، ابزاري براي توليد داده ها، اسناد مثني، گرافيكها و سيار انواع اطلاعات اند.
چنانچه ديگران نيازمند استفاده از اطلاعات توليدي شما باشند ،بدون توجه به شبكه ،اسناد،نياز به چاپ شدن دارند تا ديگران بتوانند انها را چاپ يا استفاده نمايند .
در بهترين حالت فايل ها را بر روي فلاپي ديسكها به ديگران مي دهيم تا در رايا نه هاي خودشان كپي كنند .


اگر ديگران در سند تغييراتي انجام دهند ،هيچ روشي  براي يك پارچه كردن كليه تغييرات و استفاده همگان از آن وجود ندارد .
اين روش كار در محيط مستقل ناميده مي شود .اگر فردي رايانه خودرا به رايانه هاي ديگروصل نمايد مي تواند از داده هاي رايانه هاي ديگران به طور مشترك استفاده نمايد .باشبكه سازي
مي توان به استفاده مشترك از داده ها با دسترسي به آخرين تغييرات پرداخت .
رايانه ها يي كه قسمتي از شبكه هستند ،مي توانند از موارد زير به صورت مشترك استفاده نمايند.
داده¬ها، پيامها، چاپگرها، مدمها و ساير منابع سخت افزاري از اين شبكه هاي رايانه اي را مي توان مجمو عه اي از ادوات رايانه اي (DTE) متصل به هم دانست كه به منظور به اشتراك گذاري داده ها ،ومنابع سخت افزاري وتبادل داده ها با يكديگر در ارتباط هستند.


تاريخچه  :
پيش از به وجود آمدن شبكه هاي رايانه اي ،تنها روش قرار دادن امكانات موجود در اختيار چندين استفاده كنندكار برد سيستمهاي اشتراك زماني بود .
در اين سيستمها كه اكنون نيز مورد استفاده قرار مي گيرد از يك رايانه بزرگ كه از طريق خطوط ارتباطي ،به چند ترمينال متصل بود ،استفاده مي شد . همچنين تمامي قدرت محاسباتي در رايانة‌ بزرگ مركزي قرار داشت.


و ترمينالهاي فاقد قدرت پردازش بودند. در اثناي دو دهة‌ نخست و دهة 60 و دهة‌ 70 ميلادي سيستمهاي رايانه اي فضاي نسبتاً زيادي را اشغال مي كردند و در اتاقهاي بزرگي قرار داشتند. اين تصور كه در طول 20 سال بيست سال ، رايانه هاي پرقدرتي، كوچكتر از تمبرهاي پستي به توليد انبوه بر سند، داستان علمي تحليلي محسوب مي شد. در راستاي روند توسعة‌ رايانه اي شخصي، بسياري از ادارات، شركتها و سازمانها با خريد اين رايانه ها از مزاياي آنهابهره مند شوند. با گسترش استفاده ازاين ابزار مفيد، به تدريج نياز به ارتباط بين اين رايانه ها احساس شد. برقراري ارتباط بين رايانه ها، علاوه بر حفظ استقلال هر رايانه ها، موجب صرفه جويي در وقت و هزينه مي شد. شبكه هاي رايانه اي براي برقراري اين ارتباط، به وجود آمدند و به سرعت جاي خود را در ادارات و سازمانها باز كردند.


چرا از شبكه استفاده مي كنيم:
سؤالي كه در ذهن ما دراين باره نقش مي بندد اين است كه چرا از شبكه استفاده
مي كنيم(سازمانها عمدتاً براي اشتراك در آوردن منابع و امكان ارتباطات پيوسته از شبكه استفاده مي نمايند. شبكه ها مزاياي ديگري نيز دارند كه به چند مورد از آنها اشاره اي خواهيم داشت:
نخست حذف محدوديتهاي جغرافيايي: با استفاده از شبكه هاي رايانه اي مي توان محدوديتهاي جغرافيايي را حذف كرد كاربري كه كيلومترها از داده هاي خود  دور است نبايد از به كار گيري داده هاي خود محروم گردد و با استفاده از شبكه ها مي توان به حساب بانكي از تمام شعبات در يك شهر، كشور و يا دنيا دسترسي داشت.


افزايش اعتماد: يكي ديگر از موارد استفاده از شبكه ها افزايش اعتماد مي باشد. با داشتن منابع متعدد در سيستمهاي مرتبط به يكديگرمي توان از اعتماد بالايي برخوردار بود. به عنوان مثال، تمام فايلها مي توانند روي دو يا سه ماشين كپي شوند. بنابراين  اگر يكي از آنها به دلايلي (بروز مشكل) قابل استفاده نباشند، مي توان از ديگري استفاده كرد براي كاربردهاي نظامي، بانكداري، نظارت بر ترافيك توانايي ادامة‌عمليات در مواجهه با مشكلات بسيار مهم است.


كاهش هزينه ها از طريق اشتراك داده ها و دستگاههاي جانبي:
قبل از پيدا شدن شبكه ها، مردم به چاپگرها و ساير دستگاههاي جانبي شخصي نياز داشتند. تنها روش استفاده از چاپگرها براي افراد، نشستن پشت رايانه متصل به چاپگر بود.شبكه ها اينك اين امكان را براي چندين فرد فراهم آورده اند تا هم از واژه ها و هم از دستگاههاي جانبي به طور همزمان و مشترك استفاده كنند.
شبكه ها انواع گوناگون دارند. در نظر گرفتن مقياس و بعد جغرافيايي در شبكه ها موجب
طبقه بندي آنها مي شود دراين تقسيم بندي فاصله معيار مهمي محسوب مي گردد و انواع


 شبكه ها از نظر بعد جغرافيايي عبارتند از:
شبكه هاي محلي: اين نوع شبكه كه در محيط محدودي كابرد دارد و داخل ساختمان يك ساختمان در دفاتر شركتها، ادارات و كارخانه ها به كار مي روند اين نوع شبكه ها سريعترين رشد را در ميان صنعت ارتباطات داشته اند. شبكه هاي ZAN از مشخصات زير برخوردارند.


1- رايانه ها نزديك به هم و معمولاً دريك ساختمان يا مجموعه اي از ساختمان ها قرار دارند.
2- مالكيت خطوط انتقال خصوصي است و از سوي سازمان مربوط نصب و نگهداري مي شود.
3- سرعت انتقال داده ها بسيار بالا است .(toom bps  tImbps).
4- شبكه ها از ساختار و استاندارد مشخص استفاده مي كنند.


شبكه هاي سپرده: زماني كه مزاياي شبكه سازي ساخته شد سازمانها نياز به گسترش شبكه را احساس نمودند با گسترش حوزة جغرافيايي شبكه هاي WAN مطرح شدند اين شبكه ها ناحية جغرافيايي وسيعي (استان، كشور، قاره) را دربر مي گيرند اين شبكه ها داراي مشخصات زير هستند.


1- رايانه ها از يكديگر صدها و هزارها كيلومتر فاصله دارند. 2- خطوط انتقال دراين نوع
شبكه ها از سوي شركتهاي مخابراتي اين دو پشتيباني مي گردد 3- سرعت انتقال داده ها نسبتاً كم است.
شبكه هاي شهري: شبكه هاي شهري در مقايسه با شبكه هاي محلي از مقياس بزرگتري برخوردارند و شبكه هاي گسترده كوچكتر هستند اين شبكه ها معمولاً براي اتصال دفاتر يك سازمان در يك شهر صورت مي گيرد و مي تواند اختصاصي و يا عمومي باشند.


شبكه هاي رايانه اي داراي اجزايي مي باشند. معمولاً تمام شبكه ها داراي خصوصيات اعمال و اجزاي خاص هستند هريك از رايانه هاي متصل به شبكه يك گره مي باشند هر شبكه يا در حال سرويس دادن به ديگر گرههاست كه سرويس دهنده است و يا در حال سرويس گرفتن از ديگر گرههاست كه به عنوان سرويس گيرنده يا دستگاه كاري مي باشد. ازاين رو شبكه ها داراي اجزاي زير هستند:
سرويس دهنده ها: رايانه هايي كه منابع مشترك را به كار بران شبكه ارائه مي دهند. سرويس گيرندگان: رايانه هايي كه به منابع شبكه اي مشترك از سوي سرويس دهندة‌ ارائه شده اند.دسترسي دارند.
كانال انتقالي: راهي كه رايانه ها متصل شده اند ، (مثل كابل)
چاپگرها و ساير دستگاههاي جانبي مشترك كه از سوي سرويس دهنده ها ارائه شده اند.


مزاياي شبكه براساس سرويس دهنده منابع مشترك اشتراك داده ها براساس سرويس دهنده به طور متمركز كنترل و اداره مي گردد منابع معمولاً به صورت متمركز قرار گرفته اند و در محل يابي و پشتيباني نبت به منابع رايانه هاي peer-to-peer ساده تر هستند. شبكه براساس سرويس دهنده، قادر به پشتيباني از هزاران كار مي باشد. اداره كردن اين نوع شبكه به صورت.      ناممكن است اما نظارات دائم و تسهيلات مديريتي شبكه امكان اداره نمودن شبكه براساس سرويس دهنده با وجود تعداد زيادي كاربر ممكن مي سازد. در رابطه با سخت افزار شبكه بايد گفت كه سخت افزار رايانه سرويس گيرنده به نيازهاي كاربر محدود مي شود زيرا سرويس گيرندگان احتياج به حافظه RAM اضافي  و فضاي ذخيره سازي زيادي ندارند.


طراحي نقشة‌شبكه:
اصطلاح تو پردازي شبكه به طرح فيزيكي يا آرايش رايانه ها كابلها و سايراجزاي شبكه گفته مي شود. توپولوژي اصطلاح استانداردي است كه اكثر متخصصين شبكه زماني كه طرح پايه شبكه و شكل هندسي ان اشاره دارندآن را به كار مي برند توپولوژي شبكه، بر روي توانائيهاي شبكه تأثير گذار است. در انتخاب يك توپولوژي بايد موارد زير را در نظر بگيريم.


نوع تجهيزاتي كه شبكه نياز دارد:
توانايي هاي تجهيزات رشد شبكه - روشي كه شبكه مديريت مي شود. در شبكه ها ، رايانه ها از طريق كابل به يكديگر متصل مي شوند. تفاوت انواع كارت شبكه و ديگر اجزا، باعث مي شود كه آرايشهاي متفاوتي در شبكه داشته باشيم.


درك توپولوژي متفاوت، زمينه را براي فهم تواناييهاي انواع متفاوت شبكه فراهم مي سازد.
توپولوژي همچنين چگونگي ارتباط رايانه ها را مشخص مي كند. توپولوژي متفاوت نياز به روشهاي ارتباطي متفاوتي دارند واين روشها، تأثيربه سزايي بر روي شبكه مي گذارند.
كابل كشي شبكه (cabling):


 اكثر شبكه هاي امروزي با نوعي كابل كشي به هم متصل شده اند كه به صورت رسانه، انتقال، حمل سيگنالها و انتقال آنها بين رايانه ها، وظيفه اصلي آنهاست. انواع مختلف كابل وجود دارد كه نيازها و اندازه هاي متفاوت شبكه ها را از كوچك تا بزرگ برآورده مي سازد.
كارتهاي شبكه: دراين قسمت، اعمال و خصوصيات اساسي كارتهاي شبكه و اين كه چگونه مي توانند در تواناييهاي  شبكه تأثير بگذارند شرح داده مي شود. همچنين با انواع  اتصالات رسانه هاي كابلي و گزينه هاي پيكربندي هاي كارت شبكه آشنا مي شويم. كارت شبكه در واقع همان DCE است كه در فصل اول به آن اشاره كرديم.


نقش كارت شبكه :
كارتهاي شبكه به عنوان مياني (Inter face) فيزيكي يا رابطه بين رايانه و كابل شبكه، عمل
مي كنند. كارتها در شكاف (slot) توسعه هر رايانه و سرويس دهنده شبكه  نصب مي شوند. پس از آن كه كارت شبكه متصل گرديد، كابل شبكه به پورت كارت متصل مي شود تا ارتباطي واقعي فيزيكي و بين رايانه و باقيماندة‌ شبكه  را برقرار سازد. تأثيرات كارت شبكه عبارتند از:


- آماده سازي داده هاي رايانه براي انتقال به كابل شبكه.
- ارسال داده ها به رايانه ديگر
-كنترل جريان داده ها بين رايانه و سيستم كابل كشي


كارت شبكه همچنين داده هاي وارد شونده را از كابل دريافت مي كند و آن را به بايتهايي تبديل   كه cpa رايانه مي تواند آنها را بفهمد.
نرم افزار شبكه:


فعاليت شبكه شامل ارسال داده ها از يك رايانه به رايانه ديگر است. اين فرايند، به كمك سخت افزار و نرم افزار شبكه انجام مي گيرد. دراين جا به نحوه كار شبكه اشاره مي كنيم. با مفهوم لايه هاي شبكه  و وظايف هر كدام آشنا مي شويم و مدلهاي استاندارد را بررسي مي كنيم. سيستم عامل شبكه از مجموعة‌ كاملي از روشها و قوانين مشخصي براي انجام هر كارپيروي مي كند. اين روشها، پروتكل (protocal) يا قانون رفتاري ناميده مي شود. پروتكلها ، راهنماي هر فعاليت براي انجام موفقيت آميز آن هستند. براي امكان ارتباط سخت افزارها و نرم افزارهاي توليد كندگان مختلف ، به ايجاد پروتكلهاي استاندارد نياز است. دو مجموعة‌ اصلي استانداردها عبارت اند از: مدل osi و پروژه 802 فهم كامل و بين مدل ها، اولين قدم مهم د رفهم چگونگي عملكرد شبكه هاست.


درايوها (Drivers):
درايو(گاهي اوقات درايور دستگاه (Devicedriver) نرم افزاري است كه رايانه را براي كار با دستگاه خاصي توانا مي سازد. اگر چه دستگاه ممكن است دررايانه نصب شده باشد. ولي سيستم عامل رايانه نمي تواند با دستگاه رايانه ارتباط برقرار نمايد مگر آنكه درايو براي آن دستگاه نصب و پيكربندي شده باشد و اين درايو نرم افزاري است كه به رايانه  مي گويد چگونه با دستگاه كار كند. و درايوها تقريباً براي هر نوع دستگاه رايانه اي و دستگاههاي جانبي وجود دارند كه شامل موارد زير هستند:


- دستگاههاي ورودي مانند ماوس
- كنترل كننده هاي ديسك scsi (اسكازي) و Ide
- ديسك گردانهاي سخت و خارجي و CD
- كارتهاي صوتي  - كارتهاي شبكه - چاپگرها، پلاترها


معمولاً اين سيستم عامل رايانه است كه همراه درايور براي عملكرد دستگاه كار مي كنند. چاپگرها مثل خوبي براي چگونگي استفاده از درايورها هستند. تمام چاپگرها كه از سوي توليد كنندگان مختلف ساخته مي شوند داراي خصوصيات و عملكردهاي متفاوتي هستند براي فروشندگان رايانه مجهز نمودن رايانه هاي جديد با تمام  نرم افزارهاي ضروري كه با هر نوع چاپگري كار كنند و آن را تشخيص دهند ناممكن است.

در عوض، فروشندگان چاپگردرايوهاي قابل دسترسي را ايجاد مي كنند. قبل از آنكه رايانه شما بتوانداسناد را به چاپگر بفرستد، بايد درايو براي آن چاپگر خاص به گونه اي بار گردد كه رايانه شما بتواند با چاپگر ارتباط برقرار كند. به عنوان يك قانون كلي، سازندگان اجزايي مانند دستگاههاي جانبي يا كارتها كه بايد به طور فيزيكي نصب گردند مسئول تدارك درايورها براي تجهيزاتشان هستند. مثلاً سازندگان كارتهاي شبكه مسئول ايجاد درايورهاي قابل دسترس براي كارتهايشان مي باشند. درايورها، هنگام خريد تجهيزات، به همراه آنها بر روي ديسك داده مي شوند يا آنها را مي توان از طريق شبكه هاي خدماتي (اينترنت) و سايتهاي توليد كننده  ها تهيه نمود.


درايورها ونرم افزار شبكه: درايورهاي كارت شبكه، ارتباط بين رايانه و كارت شبكه  را فراهم مي سازند. براي سازندگان كارتهاي شبكه، تدارك درايورها براي ترجيح رايج ترين سيستمهاي عامل شبكه، بر روي كيسي كه همراه كارت عرضه مي شود معمول است.
پياده سازي: (Implementation):
 پياده سازي و مديريت درايورها شامل نصب و پيكر بندي آنهاست.


نصب (Installing):
 هر سيستم عامل شبكه روش متعلق به خود را براي نصب درايورها دارد روشهاي نصب فعلي در سيستمهاي عامل شبكه اي مشهور معمولاً از رابط گرافيكي براي هدايت نصب كننده استفاده
مي كنند. مثلا (microsoftwindowsntserver):از برنامة‌ سودمندي به نام (controlpanel)
(تابلوي كنترل) استفاده مي كند. اين برنامه ، داراي پنجره هاي محاوره اي است كه كاربر را به صورت مرحله اي براي نصب درايور كارت شبكه هدايت مي كند.
پيكر بندي(configxration):كارتهاي شبكه، معمولاً گزينه هاي قابل پيكربندي دارند كه بايد براي كارت شبكه به درستي تعيين  شوند، تا اين كارت به طور مطلوب كار كند. همانطور كه در فصل پنجم گفته شد اين كار مي تواند از طريق كليدهاي DIP يا جامپر(jumper) و يانرم افزار  همراه كارت شبكه انجام گيرد.
 
اينترنت (Enthernet):
 مشخصه هاي معماري شبكه اينترنت در سال 1980 از سوي سه شركت xerox,intel.DEC ارائه گرديد. مشخصه اينترنت همان وظايف لايه هاي پيوند داده ها و فيزيكي مدل OSI در ارتباطات داده ها را انجام مي دهد. اين طرح اساس مشخصه C/802 انجمن TEEE مي باشد.


خصوصيت اينترنت:
فهرست زير خصوصيات اينترنت را كه اينك رايج ترين شبكه مي باشد. نشان مي دهد.
توپولوژي رايج مورد استفاده خطي
ساير توپولوژي ها  ستاره اي خطي
روش دسترسي به خط انتقال        czmaicd
سرعت انتقال                10mbps يا mbps,100
انواع كابلها اينترنت ضخيم، اينترنت نازك. Utp
نوع انتقال اطلاعات  باند پايه


استانداردهاي IEEE استاندارد (10Basez) IEEE:
 اين استاندار با مشخصة IEEE 802/3،  (10Basez) ناميده مي شود زيرا 10mbps را در حالت باند پايه (Base Band) انتقال مي دهد. اين شبكه داراي مشخصات زير است.
1- از كابل كواكسيال نازك با آمپرانس 50 اهم استفاده مي شود.
2-از توپولوژي خطي استفاده مي شود.
3- طول حداكثر كابل بدون استفاده از تقويت كننده(segment)185 متر است.
4- حداقل طول كابل بين دو ايستگاه 5/0 متر مي باشد.


5- براي اتصال كابلهابه يكديگر و اتصال به كارت شبكه از اتصالات BNC (بارل، T ترميناتور)استفاده مي شود و دراين استاندارد، اتصال T بايد به طور مستقيم به كارت شبكه متصل گردد.
6- اين استاندارد مي تواند تا پنج قطعه كابل را كه با چهار تقويت كننده متصل شده اند متصل كند ولي فقط سه قطعه (Segment) مي توانند ايستگاههاي متصل به خود داشته باشند. بنابراين ، به دو قسمت از قطعات متصل به هم ايستگاهي متصل نمي گردد و فقط به عنوان پسوند (link) بين تقويت كننده ها به كار مي رود. اين به نام قانون 3-4-5- معروف است.دراين استاندارد، حداكثر طول شبكه 925 متر است(185*5) بسياري از رايج ترين سيستمهاي عامل شبكه اي با اينترنت كار مي كنند كه عبارتند از:


- windowxs  9 شركت ميكروسافت
- Ne tware شركت Novell
- windows  NI(server jworkstation شركت ميكروسافت
- LAN server شركت IBM
- Appleshare


علاوه بر سيستمهاي عامل فوق اينترنت مي تواند از چندين پروتكل ارتباطي شامل tcp/ip بهره بگيرد كه به خوبي در محيط unix كار مي كند.
Toekn ring:


شبكة Toekn ring نسخه اي از استاندارد 5/802 انجمن TEEEاست. روش دسترسي به خط انتقال عبور نشانه مي باشد. دراين شبكه از توپولوژي حلقوي استفاده مي شود. در شبكه Toeknring ازهاب استفاده مي شود و به ظاهر شبيه توپولوژي ستاره اي مي باشد. هاب مورد استفاده دراين شبكه به نام MAX(واحد دسترسي چند ايستگاهي) شناخته مي شود و تشكيل توپولوژي حلقوي MAX انجام مي گيرد. در شبكه با عبور نشانه چنانچه رايانه اي از كار بيفتد حركت نشانه متوقف مي شود. اين كار موجب خروج از سرويس شبكه مي گردد. MAX طوري طراحي شده اند كه اگر كارت شبكه از كار بيفتد و ارتباط با آن قطع گردد، اين موضوع را تشخيص دهند.

MAX رايانه از كار افتاده را كنار مي گذارد به طوري كه نشانه بتواند به حركت خود ادامه دهد.براي توسعه شبكه هر MAX شامل يك پورت ورودي حلقه و يك پورت خروجي حلقه
مي باشد، كه براي توسعه مي توان خروجي حلقه هر MAX را به ورودي حلقه بعد و به همين ترتيب تمامي MAX رابه هم متصل نمود. آخرين خروجي حلقة‌ MAX به اولين ورودي حلقه MAX متصل مي گردد.


امنيت شبكه:
در شبكه اي كه از ارتباط رايانه ها به هم شكل مي گيرد تمامي اجزاء مي توانند به اطلاعات مشترك دسترسي داشته باشند. بنابراين ، كنترل به صلاحيت و چگونگي كار كاربران در چنين محيطي، امري حياتي است.دراين جا به مسائل امنيتي اي كه معمولاً در شبكه ها براساس سرويس دهنده در نظر مي گيرند مي پردازيم. نظارت بر امكانات  و كاربران (Xsers) در شبكه به دو شاخه اساسي تشكيل مي گردد، 1- چه كسي در شبكه كار مي كند 2- اجازة‌چه كارهايي به او داده شده است؟


كاربران شبكه:
هنگام ورود هر كاربر به هر سرويس دهنده شبكه، بايد يك نام كاربرداشت. اگر نام كابر يكي از نامهاي تعريف شده از سوي مدير شبكه (Adminestrator   يا sxpervis) باشد به وي اجازه كار داده خواهد شد. امكانات و اختياراتي كه يك كاربر در شبكه دارد مستقيماً به نامي كه هنگام ورود تايپ كرده است بستگي دارد.
ازاين پس هر جاكه نام كاربر اشاره مي شود منظور نامي است كه از سوي مدير شبكه براي وي در نظرگرفته شده است. يك كاربر خاص، مدير شبكه(سوپروايزر)يا راهبر شبكه (Admxstrator) است. مدير شبكه كسي است كه در مورد  امنيت شبكه اختيارات نامحدودي دارد. كنترل كليه ويژگيهاي امنيت در اختيار اين كاربر است و اين كاربر در عمل مهمترين كاربر شبكه به شمار مي رود.
گروهها در شبكه:


در بسياري از موارد در يك شبكه لازم است عمليات و يا مجوزهاي خاصي در مورد تعدادي از كاربران اعمال شود. دراين موارد دسته بندي كاربران مفيد خواهد بود، در سيستمهاي عامل شبكه امكان دسته بندي كاربران به صورت«گروه» ها وجود دارد. اين دسته بندي بايد به دقت صورت گيرد و كاربراني كه دريك گروه قرار مي گيرد، بايددر اطلاعات مورد نياز و يا عملياتي كه انجام مي دهند، با يكديگر وجه اشتراك داشته باشند.
يك گروه عمومي ، گروه Everyone است. اين گروه كه شامل همه كاربران شبكه مي شود، در ابتداي ايجاد شبكه (نصب سيستم عامل بر روي سرويس دهنده) به صورت خودكارايجاد
مي گردد. يك خاصيت اين گروه آن است كه هركابري كه براي سيستم تعريف مي شود به صورت خودكار و عضوي ازاين گروه خواهد شد. گروه بندي كاربران از طريق مدير شبكه صورت مي گيرد و هر كاربر به طور عادي
تنها مي تواند از نام گورهها  و نام اعضاي آنها اطلاع حاصل نمايد.
امنيت در ورود به شبكه:

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید