بخشی از مقاله

امروزه براي انواع تست هاي حاملگي، كيت هاي ارزان قيمتي در دسترس هستند كه سريعاً يعني در عرض 3 الي 5 دقيقه با صحت و دقت زياد جواب مي دهند. بسياري از آزمون هاي ديگر به صورت كيت هاي در بازار موجودند، ولي هر كدام وابسته به همان اصل كلي است: شاسائي hCG (يا يك ليست يونيت آن) توسط يك آنتي بادي ضد مولكول hCG  يا اپي توپ هاي بتا ساب يونيت آن . تقريباً 15 سال قبل، Bandi و همكارانش (1987) دريافتند كه 39 تست حاملگي از طريق ادرار در سال 1986 در بازار موجودد بودند.


Cole و Kardana (1992) مشاهده كردند كه در سال 1991 بيش از 50 كيت تجاري براي اندازه گيري hCG متشكل از زيرمجموعه هاي آلفا و بتا هستند، اينكه دو زيرمجموعه هر كدام از مولكول ها را مي‌توان تفكيك و تخليص نمود، و اينكه زير مجموعه‌هاي بتاي هر كدام از اين مولكولها كاملاً باهم فرق دارند، آنتي باديهاي را توليد كردند كه اپي توپهاي زير مجموعه بتاي hCG را به طور اختصاصي شناسائي كنند.
بنابراين آنتي باديهاي بسيار اختصاصي براي زير مجموعه بتاي hCG (داراي واكنش متقاطع ناچيز يا غيرقابل تشخيص با LII) از طريق مصون سازي حيوانات (آنتي باديهاي پلي كونال) و با استفاده از تكنيكهاي هيبريدوما (آنتي باديهاي منوكولنال) به دست آمده است كه جايگاهايي را بروي زير مجموعه بتاي hCG  شناسائي مي‌كند.


ايمني زايي ساب يونيت هاي گنادوتروپين بسيار بالاست، واكسنهايي را جهت پيشگيري از حاملگي به بازار عرضه كرده‌اند كه از هيتروديمر hCG- انساني با
- hCG انساني با -subunit هوورمون LH گوسفند تشكيل شده اند (Talwar  و همكاران، 1994) .


روش هاي ايمونواسي بدون استفاده از مواد راديوايزوتوپ
در بسياري از اتكنيك هاي ايمونواسي، اصل مهار آگلوتيناسيون ، يعني جلوگيري از فلوكاولاسيون ذرات پوشيده از hCG (بعنوان مثال ذرات لاتكس كه hCG به صورت كووالان به آنها متصل شده باشد) مورد استفاده قرار مي‌گيرد. كيت هاي موجود در بازار حاوي دو ماده واكنش دهنده مي باشند.


يكي از آنها سوسپانسيون ذرات لاتكس پوشيده از hCG يا داراي پيون كوواالان با hCG و ديگري حاوي محلولي از آنتي بادي hCG است. براي مشخص ساختن وجود hCG، يك قطهر از ادرار با قطره اي از محلول حاوي آنتي بادي بروي يك لام شيشه‌اي سياه آميخته مي‌شود. اگر نمونه مورد آزمايش حاوي hCG نباشد، آنتي بادي مي تواند ذرات لاتكس پوشيده از hCG را كه بعداً اضافه مي شود، آگلوتينه بكند، آلگوتيناسيون ذرات لاتكس را به آساني مي‌توان مشاهده كرد.


اگر ادرار حاوي hCG باشد، به آنتي بادي متصل خواهد شد و در نتيجه از آلگوتيناسيون ذرات لاتكس پوشيده از hCG توسط آنتي بادي جلويگري خواهد كرد. بنابراين اگر هيچ آلگوتيناسيوني رخ ندهد، آزمون حاملگي مثبت است و در صورت بروز آگلوتيناسيون مي‌توان حاملگي را رد كرد


الايزا enzyme-linked immounosorbent assay
اين روش براي تعيين مقادير بسيار ناچيز هورمون، مناسب است. درتست الايزا يك آنتي بادي منوكلونال متصل به يك پايه جامد (معمولاً پلاستيك) به hCG موجود در نمونه مورد آزمايش متصل مي شود، سپس آنتي بادي دوم اضافه مي‌شود تا hCG را به حالت «ساندويچ» درآورد، آنزيم مورد استفاده كه مي تواند آلكالين فسفاتاز باشد، به آنتي‌بادي دوم متصل مي‌شود. هنگامي كه سوبستراي اين آنزيم اضافه گردد، رنگ آي ظاهر مي‌شود كه شدت آن مستقيما وابسته به مقدار آنتي بادي متصل شده دوم است.


اين هم به نوبه خود تابعي از مقدار hCG موجود در نموه مورد آزمايش است. حساسيت الايزا براي hCG موجود در سرم mIU 50 در ميلي ليتر است.
در روش ايمونوفلورومتري (IFMA) از ساطح شدن فوتون از يك ماده نشاندار فلوئورسانت جهت ايجاد حساسيتي كه تقريا معادل راديوايمونواسي است، استفاده مي‌كنند. اين روش به اندازه كافي حساس است كه مي تواند وجود hCG را در سرم خانم هاي يائسه كه احتمالا منشاء آن از هيپوفيز قدامي است مشخص كند (1995، Tyrey).


ايمونواسي hCG با استفاده از مواد راديوايزوتوپ
در راديوايمونواسي (RIA) كلاسيك، از iodo hCG ] I125 [ به عنوان ليگاند نشان دار شده براي آنتي بادي هاي ضد hCG‌ استفاده مي‌كنند. اين روش متكي به جابجايي يا رقابت hCG غيرنشان دار با ليگاند نشان دار در نمونه بيولوژيك مورد آزمايش مي‌باشد. در راديوايمونواسي، [I125] hCG iodo «آزاد» و «متصل شده» را تفكيك مي‌كنند و راديواكتيويته نوع غيرمتصل (آزاد) را اندازه مي گيرند.
با ترسيم منحني هاي استاندارد، hCG را با صحت و حساسيت بالا تعيين كميت مي‌كنند.


روشهاي ايمونوراديومتريك (IRMA)
 در وش ايمونوراديومتريك (IRMA) به جاي ليگاند (hCG) از آني بايد به مقدار فراوان (محل هاي اتصال به آنتي ژن) به عنوان ماده نشاندار استفاده مي‌كنند. يك راه استفاده از دو آنتي بادي است كه اپي توپهاي جداگانه اي را بروي hCG تشخيص مي دهند.
يكي از آني بادي ها كه به فاز جامد (solid) متصل است hCG را از نمونه رداشت مي‌كند. آنتي بادي دوم پروب نشان دار است و جهت تعييين كميت ليگاند برداشت شده عمل مي‌كند . اندازه گيري با روش ايمونوراديومتريك نيز مي تواند براي سنجش hCG -subnit  اختصاصي باشد .


صحت آزمون هاي حاملگي
دريك مطالعه همه جانبه كه تحت نظارت انجمن ملي بهداشت، توسط Jovaovic و همكارانش (1987) به عمل آمد، چنين نتيجه‌گيري شد كه آزمايشگاههاي مسئول انجام تست رايج حاملگي قادرند در موعد قاعدگي عقب افتاده (missed mense) ، hCG را به دقت اندازه گيري كنند ولي لزوماً قبل از آن قادر به اين كار نيستند.


تعيين كميت hCG
اندازه گيري دقيق و صحيح hCG در مايع بيولوژيك (مثل سرم) براي درمان برخي حالات مهم است. در ميان اين مارد مونيتورينگ حاملگي (به منوظر كنار گذاشتن حاملگي خارج رحمي) و تعيين خط سير بيماريهاي نئوپلاستيك تروفوبلاستي يا معالجه آنها قابل كرند. با استفاده از روشهاي بسيار حساسراديوايمننواسي،‌ hCG را مي‌توان در بسياري از افراد طبيعي جستجو كرد، احتمالا مناشء اين مقدار كم hCG از هيپوفيز قدامي مي‌باشد.


تستهاي حاملگي خانگي
امروزه چندين نوع كيت به بازار عرضه شده است كه براي استفاده در منزل تدارك ديده شده اند. در هر كدام از اين تستها،‌ از اصل مهار هماگلوتيناسيون با استفاده از گلوبولهاي قرمز گوسفند و آنتي باديهاي ضد hCG براي ادرار افراد مورد آزمايش استفاده شده است.


كيتهاي تست حاملگي خانگي شامل تستهاي يك مرحله اي هستند. اساس اين تست‌ها عبارتند از:
1.    يك فتيله جاذب كه در تماس با يك غشاء اسفنجي است كه حاوي سه لايه آنتي بادي به صورت جداگانه است و
2.    اصول ايمونوكروماتوگرافي.


اولين لايه آنتي بادي رسوب داده شده و متحرك است  شامل ذرات لاتكس رنگي حساس شده با آنتي باديهاي منوكلونال ضد زيرمجموعه  در hCG مي‌باشد كه در غشاء ه صورت ثابت ثابت و غيرمتحرك است. اگر ادرار حاوي hCG باشد با ذرات لاتكس متصل به آنتي بادي ضد - hCG  واكنش مي‌دهد و اين واكنش توسط لايه دوم آنتي بادي مربوط به آنتي بادي ضد - hCG به دام افتاده و باعث تشكيل يك خط رنگي در منطقه اي وسيع مي شود (1991، May).

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید