بخشی از مقاله

×

×چکیده:

روز به روز اقبال عمومی به سوی رایانش ابری به عنوان مدلی رایانشی که انعطاف پذیری، چابکی، و کارایی بیشتری را در اختیار سازمان ها قرار می دهد افزایش می یابد. اما تعیین و تشخیص این مهم، که آیا این مدل رایانشی برای هر سازمان مناسب و کارا خواهد بود و آمادگی های سازمانی و محیطی لازم جهت این انتقال فراهم است یا خیر، حائز اهمیت است. همچنین وجود روند و راهنمایی که به سازمان ها کمک کند که سرویس و مدل رایانشی که بیشترین بهره وری و سودمندی را برای سازمان در پی خواهد داشت را انتخاب و پیاده سازی کنند، در گام بعدی بسیار تعیین کننده است.

تا کنون از سوی بسیاری از ارائه دهندگان سرویس های ابر و یا مصرف کنندگان سرویس های ابر، چارچوب و نقشه ی راه هایی برای مهاجرت به ابر ارائه شده است. اما فقدان راهنمایی که به صورت جامع و دقیق سازمان ها را در جهت سنجش آمادگی برای مهاجرت، و در گام بعد انتخاب نوع و مدل سرویس و به طور کلی شناخت نیازمندی های ابری سازمان یاری رساند، به وضوح حس می شود. لذا در این تحقیق به ارائه ی الگویی جامع برای مهاجرت بر اساس چارچوب ها و نقشه راه های ارائه پرداخته می شود.

×کلمات کلیدی: رایانش ابری، مهاجرت، پارامترهای اساسی برای مهاجرت.

-1 مقدمه

در حال حاضر محیط فناوری اطلاعات محیطی است با بهروه وری پایین دارایی ها، تقاضای بخشی برای منابع، و سیستم های پر از تکرار با مدیریت مشکل و فرآیندهای زمان برِ تولید.. رایانش ابری این پتانسیل را دارد که نقشی مهم و عمده درتشخیص این ناکارآمدی ها و بهبود عرضه خدمات سازمان ها داشته باشد. مدل رایانش ابری می تواند از طریق سرویس های قابل اعتماد و نوآورانه، با وجود محدودیت منابع به سازمان ها کمک کند. [2]

به عنوان یک مدل مصرف و تحویل جدید، رایانش ابری سازمان ها را قادر به کاهش هزینه ها و بهبود سطوحِ خدمات می کند. مانند هر تحولی، رایانش ابری همراه با چالش ها وفرصت هایی می آید. درک عمیق این مسائل برای دستیابی به منافع مورد نظر و مسیر رو به جلو حیاتی است. [3] از این رو وجود الگو و چارچوبی که بتواند به عنوان راهنما و نقشه ی راه در مسیر مهاجرت به ابر، به سازمان ها کمک کند، ضروری است. در غیر این صورت ممکن است به کارگیری رایانش ابری با بیشترین چالش و کمترین بهروه وری ممکن برای سازمان همراه باشد.

-2 انواع سرویس های رایانش ابری

2-1 نرم افزار به عنوان سرویس

در این شکل سرویس، یک برنامه یا همان نرم افزار بصورت یـک سرویس برحسب تقاضا ارائه میشود. برنامه مورد نظر بر روی ابـر اجرا شده و به مشتریان وکاربران نهایی سرویس میدهد.

2-2 سکو به عنوان سرویس

در این شکل سرویس، یک لایه از نرم افزار به عنوان سرویس ارائه میشود تا بتـو ان از آن بـرای ایجـاد سـرویس هـای سـطح
بـالاتر استفاده کرد. با ارائه این سرویس، تامین کننده ابـر یـک
محـیط توسعه را بهعنوان سرویس برای مشتری فراهم میکند.
و از طرفی مشتری با استفاده از این سرویس، برنامه کاربردی که نیاز دارد را پیادهسازی میکند.

2-3 زیرساخت به عنوان سرویس

این شکل سرویس، قابلیتهای محاسباتی و ذخیرهسازی اولیه را به عنوان سرویسهای استاندارد در شبکه ارائه میدهد. سـرورها، سیستمهای ذخیرهسازی، سوئیچها، روترها از منابعی هستند کـه به عنوان سرویس بر حسب تقاضا در اختیار مشتری قرار بگیرند. در این ساختار از مجازی سـازی اسـتفاده میشـود تـا زیرسـاخت مورد نیاز مشتری شکل بگیرد.[1]

-3 مدل های پیاده سازی سرویس

3-1 ابر عمومی

شکلی از ابر است که سرویسهـایش بـه طور عمومی در دسترس همگان اسـت. موقعیـت قـرارگیری ابر اصولا خارج از محل قرارگیری مشتری خواهد بود. در ابرهای عمومی درخواستهای مشتریان مختلـف با رعایت امنیت، در یک سیستم ابـر ذخیـره سـازی و پردازشی قرار میگیرد. ابرهای عمـومی باعـث میشـوند هزینه و ریسک ایجاد زیر سـاخت و توسـعه آن بـرای مشتریان آن حذف شود.

3-2 ابر خصوصی

زیرسـاخت است و روی چونگی ارائه برنامههای کـاربردی کنتـرل دارد.

3-3 ابر آمیخته
هر دو مدل خصوصی و عمـومی در کنـار هم قرار میگیرند.
توانایی ترکیب یک ابر خصوصی بـا منابع یـک ابـر عمـومی
میتوانـد بـرای تـامین سـطح سرویس مورد نیاز در زمان مواجه با نوسانات حجم کار استفاده برد. از یک ابر ترکیبی میتوان بـرای مـدیریت بهتر محاسبات ناگهانی1 که سیستم با آن مواجه میشود استفاده کرد. بدین شکل که محاسبات متعارف در ابر خصوصی انجام میپذیرد و در صورت بـروز محاسـبات ناگهانی خارج از توان سیستم، از ابر عمومی برای انجام محاسبات استفاده میشود.[1]


-4 چارچوب ها و استراتژی های مطرح در زمینه مهاجرت:

تا کنون بسیاری از ارائه دهندگان مطرح سرویس های ابری، در همه ی سطوح، استراتژی، نقشه راه، و چارچوب هایی برای مهاجرت ارئه کرده اند. از جمله شرکت های Amazon, IBM, .Cisco, Oracle, Google همچنین چارچوب هایی از سوی سازمان ها و نهادهایی که متمایل به به کارگیری مدل های رایانشی ِ ابری شده اند، ارائه شده، که ازجمله ی معروف ترین ِ آنها می توان به چارچوب استراتژیک رایانش ابری فدرالی از سوی کاخ سفید اشاره کرد. هر یک از این چارچوب ها با توجه به تخصص و محدوده ی خدمات شرکت سرویس دهنده، و یا ویژگی های نهاد مصرف کننده ارائه شده اند. این در حالی است که کمبود الگویی جامع که از اولین گام های تمایل به سرویس های

ابری، و سنجش و بررسی آمادگی های لازم برای مهاجرت، تا چگونگی ِ انتخاب مدل سرویس و مدل پیاده سازی مناسب، به سازمان ها کمک کند، به خوبی حس می شود.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید