بخشی از مقاله
بمباران 8 سال دفاع مقدس
جنگ تحميلي براي صنعت نفت نه با شليک نخستين گلوله به پالايشگاه بزرگ نفت آبادان که با فتنه هاي تحريک آميز آمريکا و متحدانش و کوردلي منافقان براي انجام عمليات خرابکارانه در خطوط لوله و تاسيسات نفتي کشور ماه ها پيش از 31 شهريور 1359، در مناطق نفت خيز جنوب آغاز شد.
پيش از گلوله باران پالايشگاه بزرگ نفت آبادان و جزيره خارگ در لحظات آغازي روز 29شهريور، شروع جنگ براي صنعت نفت کشور و البته براي مناطق نفت خيز جنوب به عنوان خط مقدم اين جبهه مقدس، ماه ها قبل با انجام عمليات خرابکارانه در خطوط لوله نفت ايران که با تحريک رژيم بعث حاکم بر همسايه غربي و کشورهاي معاند همراه بود، آغاز شد.
از سوي ديگر عمليات حفاري شرکت ملي نفت ايران در مناطق مرزي غرب کشور ابتدا با حملات ايذايي مختل و به دنبال آن با حمله مستقيم بعثي ها متوقف شد که در نتيجه آن نيروهاي دشمن برخي تجهيزات و دکل هاي نفت ايران را به داخل خاک عراق منتقل کردند.
اين حرکت دشمن نشان مي داد که تنها راه ضربه زدن به ميهن اسلامي را قطع شريان حياتي اقتصاد؛ اخلال در روند توليد و صادرات نفت قرار داده است. در اين زمان تدبير و هوشياري امام راحل و شهامت، شجاعت و آمادگي کامل مديران و کارکنان صنعت نفت در پاسداري و دفاع از تاسيسات موجب شد تا هرچند مراکز و واحدهاي مهم صنعت نفت کشور به طور پي در پي مورد آماج حملات دشمن قرار گيرد اما هيچ گاه روند توليد و صادرات نفت در طول هشت سال جنگ تحميلي متوقف نشود.
رژيم بعث عراق با جنگنده بمب افکن هاي سوپراتاندارد فرانسوي، موشکهاي اگزوسه و آرما، هواپيماهاي ميگ و سوخو روسي و گازهاي خردل آلماني و مين هاي ايتاليايي و بسياري از سلاح هاي پيشرفته آن روزها پيوسته به تاسيسات و خطوط لوله نفتي حمله مي کرد و کارکنان صنعت نفت را مورد اصابت موشک هاي خود قرار مي داد.
در طول ساليان جنگ، مديران و کارکنان صنعت نفت در مناطق نفت خيز جنوب با وجود بيش از دو هزار و 500 حمله هوايي و موشکي لحظه اي چشم بر هم ننهادند و کمر خم نکردند و با جان دل تاسيسات و واحدهاي نفتي در اين مناطق را ايستاده و فعال نگه داشتند تا برنامه حفظ توان و استمرار توليد به ميزان متوسط 3ميليون بشکه در روز محقق بماند.
حملات دشمن به تمله خانه هاي مهم نفتي
تلمبه خانه اهواز (شهيد مصاحب) پنج بار، تلمبه خانه شماره 1 اميديه يک بار، تلمبه خانه شماره 2 اميديه يک بار، تلمبه خانه گوره آ(گچساران) 10 بار، تلمبه خانه گوره بي (گچساران) 10 بار، تلمبه خانه گوره سي (گچساران) 10 بار مورد اصابت موشک هاي دشمن قرار گرفتند.
حملات دشمن بر کارخانه‌هاي بهره‌برداري مناطق نفت خيز
کارخانه بهره برداري شماره 1 اهواز 6 بار، کارخانه بهره برداري شماره 2 اهواز 9 بار، کارخانه بهره برداري شماره 4 اهواز 1 بار، کارخانه بهره برداري شماره 5 اهواز يک بار، کارخانه بهره برداري شماره 1 مارون دو بار، کارخانه بهره برداري شماره 2 مارون دو بار، کارخانه بهره برداري شماره 3 مارون يک بار، کارخانه بهره برداري لب سفيد سه بار، کارخانه بهره برداري چشمه خوش به طور دائم و انهدام کامل، کارخانه بهره برداري دهلران به طور دائم و انهدام کامل،
کارخانه بهره برداري آب تيمور به طور دائم و انهدام کامل، کارخانه بهره برداري شماره 2 آغاجاري چهار بار، کارخانه بهره برداري کرنج سه بار، کارخانه بهره برداري شماره 1 پازنان سه بار، کارخانه بهره برداري شماره 1 بي بي حکيمه چهار بار، کارخانه بهره برداري شماره 2 بي بي حکيمه دو بار، کارخانه بهره برداري شماره 2 گچساران 7 بار، کارخانه بهره برداري شماره 3 گچساران پنج بار، کارخانه بهره برداري شماره 2 پازنان سه بار، کارخانه بهره برداري منصوري يک بار مورد اصابت قرار گرفتند.
حملات هوايي دشمن به واحدهاي نمکزدايي
کارخانه نمکزدايي شماره 1 اهواز يک بار، کارخانه نمکزدايي شماره 2 اهواز دو بار، کارخانه نمکزدايي شماره 3 اهواز 1 بار، کارخانه نمکزدايي شماره 5 اهواز يک بار، کارخانه نمکزدايي شماره 1 مارون دو بار، کارخانه نمکزدايي شماره 2 مارون سه بار، کارخانه نمکزدايي شماره 3 مارون يک بار، کارخانه نمکزدايي شماره 2 آغاجاري دو بار، کارخانه و مکزدايي شماره 2 پازنان سه بار مورد حمله دشمن قرار گرفتند.
حملات هوايي دشمن و بمباران واحدهاي نفتي
کارخانه تقويت فشار گاز شماره 1 اهواز چهار بار، کارخانه تقويت فشار گاز شماره 2 اهواز چهار بار، کارخانه تقويت فشار گاز شماره 4 اهواز يک بار، کارخانه گاز و گاز مايع 600 يک بار، کارخانه تقويت فشار گاز شماره 2 مارون سه بار، کارخانه گاز و گاز مايع 500 - آغاجاري يک بار، کارخانه گاز و گاز مايع 200 – آغاجاري سه بار، کارخانه گاز و گاز مايع 1000 – آغاجاري دو بار، کارخانه گاز و گاز مايع 900 – گچساران سه بار، کارخانه تزريق گاز شماره 2 گچساران سه بار، کارخانه تزريق گاز شماره 3 گچساران سه بار مورد هدف نيروهاي دشمن قرار گرفتند.
کارخانه‌ها و تاسيساتي که در زمان جنگ پس از بمباران بلافاصله بازسازي و در سرويس قرار گرفتند
کارخانه بهره برداري شماره 4 اهواز که در سال 1365، 15 درصد خسارت ديده بود، 100 درصد بازسازي و وارد مدار توليد قرار گرفت. کارخانه بهره برداري شماره 5 اهواز که در سال 1360، 2 درصد خسارت ديده بود فورا پس از جنگ 100 درصد بازسازي شد و وارد مدار عملياتي قرار گرفت. کارخانه نمکزدايي شماره 2 اهواز که در سال 1360، 15 درصد خسارت ديده بود، پس از پايان جنگ کاملا بازسازي شد و در مدار قرار گرفت. کارخانه نمکزدايي شماره 3 اهواز نيز که در سال 1360، 5 درصد خسارت ديده بود مورد بازسازي کامل قرار گرفت و هم اکنون در مدار عملياتي قرار دارد.
همچنين کارخانه نمکزدايي شماره 5 اهواز که در سال 1360، پنج درصد مورد اصابت قرار گرفته و خسارت ديده بود بلافاصله پس از پايان جنگ به ميزان 100 درصد بازسازي شد. کارخانه بهره برداري منصوري نيز که در سال 1363، دو درصد خسارت ديده بود با 100 درصد پيشرفت فيزيکي مورد بازسازي قرار گرفت. کارخانه بهره برداري لب سفيد که بين سال هاي 1360 تا 1366، پنج درصد خسارت ديده بود کاملا بازسازي و وارد مدار عملياتي قرار گرفت. کارخانه بهره برداري شماره 1 مارون نيز که در سال 1365، 15 درصد خسارت ديده بود به ميزان 100 درصد بازسازي شد. کارخانه نمکزدايي شماره 1 مارون که در سال 1365 بر اثر بمباران هوايي به ميزان 35 درصد خسارت ديده بود فوري مورد بازسازي قرار گرفت و وارد مدار شد.
کارخانه هاي گاز مايع 400، 400 الف، 200 و 500 که در سال هاي 60 تا 67 مورد حمله هوايي نيروهاي رژيم بعث قرار گرفته بود و 5 تا 35 درصد خسارت ديده بودند، مورد بازسازي کامل قرار گرفتند.
منازل و ادارات در نواحي مختلف شرکت مل يمناطق نفت خيز جنوب نيز در امان نبودند و به طور مرتب مورد حملات هوايي شديد دشمن قرار مي گرفتند. اين واحدهاي مسکوني و اداري که سال هاي 1360 تا 67 به ميزان 30 درصد تخريب شده بودند، بلافاصله پس از پايان جنگ مورد بازسازي کامل قرار گرفتند.
ساير واحدها و تاسيساتي تخريب شده در جنگ که به طور اضطراري بازسازي شدند
کارخانه بهره برداري شماره 1 اهواز، کارخانه بهره برداري شماره 2 اهواز، تلمبه خانه اهواز (شهيد مصاحب)، کارخانه گاز مايع 600، کارخانه بهره برداري چشمه خوش، کارخانه بهره برداري دهلران، کارخانه بهره برداري آب تيمور، خط لوله آبادان، کارخانه بهره برداري شماره 3 مارون، کارخانه تقويت فشار شماره 1 اهواز، کارخانه تقويت فشار شماره 2 اهواز، کارخانه تقويت فشار شماره 4 اهواز، ماشين آلات سبک و سنگين و هواپيماي توين آتر متعلق به ناوگان هواپيمايي نفت بارها مورد اصابت موشک و هجوم هواپيماهاي جنگي دشمن قرار گرفتند.
همچنين پالايشگاه گاز مايع ماهشهر، بهره برداري شماره 2 آغاجاري، بهره برداري شماره 1 پازنان، کارخانه بهره برداري مارون 2، تلمبه خانه شماره 1 اميديه، تلمبه خانه شماره 2 اميديه، کارخانه تقويت فشار مارون 2، کارخانه بهره برداري کرنج، کارخانه گاز مايع 1000، کارخانه نمکزدايي 2 آغاجاري، تلمبه خانه هاي گوره الف، ب و ث، شيرخانه گناوه، کارخانه بهره برداري 1 بي بي حکيمه، کارخانه بهره برداري 2 بي بي حکيمه، کارخانه بهره برداري 2 گچساران،
کارخانه بهره برداري 3 گچساران، کارخانه بهره برداري 2 پازنان، کارخانه گاز مايع 900، کارخانه تزريق گاز گچساران 2، کارخانه تزريق گاز گچساران3، کارخانه نمکزدايي پازنان، خطوط لوله صدمه ديده نفت و گاز، مخازن ذخيره نفت، اسکله هاي شرقي و آذرپا و کارخانه برق جزيره خارگ، تاسيسات مخابرات، سکوهاي دريايي پارس، تاسيسات آب شيرين‌کن و تاسيسات جانبي مخازن و خطوط لوله در طول دوران جنگ تحميلي لحظه اي از حملات هوايي و موشکي دشمن در امان نبودند.
اساساً در جوامع و ادبيات انساني برخي كلمات همراهشان ارزش است و فارغ از اينكه آن جامعه در كجاي جهان قرار دارد و يا به لحاظ تقسيم بندي اصطلاحاً جزو كشورهاي پيشرفته و يا جهان سوم باشد، يكسري اصول انساني است كه تعريف آن را همه متوجه مي‌شوند و داراي زبان مشتركي بوده كه يكي از آن كلمات «دفاع» است.
دفاع از هر قاموس، بينش و مكتب يك بار ارزشي دارد و مي‌توان گفت در طول تاريخ هر دفاعي كه در مقابل تجاوزي صورت گرفته باشد مي‌تواند عنوان يك دفاع مقدس را بگيرد.
از آنجايي كه سابقه دفاع ملت ايران در طول 8 سال جنگ تحميلي بيشتر برخاسته از باورهاي مذهبي بوده، چه از نظر انسان‌هايي كه در نبرد شركت داشتند و نيز فضايي كه در آن مي‌جنگيدند، لذا مكان‌هايي را كه براي دفاع ايجاد مي كردند رنگ و چهره دين و اعتقادات را داشت به همين خاطر دفاع « مقدس » خيلي مناسب‌تر براي اين نبرد جا افتاده است.
حتي مي‌توان مدعي اين قضيه بود كه در دهه اول انقلاب كه بيشتر با جنگ گره خورده، اصلاً بحث قالب كشور ما گفتمان دفاع مقدس بوده است.
بنابراين، دهه اول انقلاب را مي‌توان گفت دوراني بود كه گفتمان دفاع مقدس بر آن حاكم بوده و اين گفتمان در خودش شاخصه‌هايي را به همراه داشت.
عضو كميسيون امنيت ملي مجلس شوراي اسلامي در گفتگو با خبرنگار فارس با بيان اينكه سال‌هاي دفاع مقدس يكي از نقاط خاص و روشن تاريخ انقلاب اسلامي است اظهار داشت: در اوايل جنگ با توجه به اينكه كشور وضعيت مناسبي را براي دفاع نداشت و براي مواجه با چنين جنگي آماده نبوديم مسلماً با برنامه ريزي، پشتيباني و ابتكار عمل، طبيعي بود كه برتري با دشمن باشد.
سيدعلي آقازاده افزود: با توجه به اينكه مردم از روحيه انقلابي برخوردار بودند توانستند بعد از مدتي با شكست‌هاي اوليه دشمن را زمين‌گير كنند و آمادگي‌هاي نسبي فراهم شود.
وي خاطرنشان كرد: در آن زمان وضعيت ارتش به صورتي بود كه مشكلات سازماندهي و ساختاري در اين نيرو مطرح بود ولي در مجموع نيروهاي نظامي كشور از آمادگي لازم برخوردار نبودند.
فرمانده سابق سپاه گيلان اذعان داشت: سپاه نيز به عنوان يك نيروي انقلابي، سازماندهي و تجهيزات لازم براي مواجه با چنين جنگ كلاسيك را نداشت و از طرفي در امور امنيتي داخل كشور درگير بود.
به گفته وي برتري در اوايل جنگ با دشمن بود ولي بعد از مدتي وضعيت تغيير كرد.
آقازاده مهم‌ترين نقطه قوت سال‌هاي دفاع مقدس را فرماندهي آن توسط امام خميني(ره) عنوان و تاكيد كرد: با توجه به حجم وسيع نيروها و قدرت دشمن و همچنين عدم آمادگي ما، يكسري عوامل الهي، معنوي و تدابير نياز بود كه بتوان از اين بحران و آزمون بزرگ عبور كرده و نظام اسلامي نوپا را نجات داد كه در اينجا نقش امام(ره) و فرماندهي صحنه جنگ كاملاً آشكار مي‌شود.
نماينده مردم رشت در مجلس شوراي اسلامي افزود: امام(ره) با توجه به شناختي كه از مردم داشتند كشور را بسيج كردند و با روحيه انقلابي توانستند مواجه با دشمن، مديريت اجتماعي و همه مشكلات و فراز و نشيب‌ها، كشور را حفظ كنند.
وي روحيه شهادت طلبي را از جمله عوامل اصلي بازدارندگي دشمن عنوان كرد و گفت: همه دستاوردهاي جنگ كه سراسر موفقيت و عزت در ميدان‌هاي نظامي، سياسي، اجتماعي و اقتصادي را در بر مي‌گرفت و براي نظام اسلامي افتخار به ارمغان آورد مربوط به نقش و رهبري امام(ره) بوده است.
فرمانده آموزش تخصص‌هاي دريايي رشت نيز به خبرنگار فارس گفت: سقوط رژيم شاهنشاهي و پيروزي انقلاب اسلامي و پيامدهاي آن كه به طور طبيعي مربوط به دگرگوني‌هاي بنيادي در ساختار نظام پيشين بود نيروهاي ايران را به يك حالت از هم پاشيدگي كامل سوق داد.
دريادار دوم حسين آزاد افزود: سربازگيري نه تنها تقويت نشد بلكه با تقليل پرسنل وظيفه از دو سال به يك سال، نيروي انساني ارتش كه بر نيروي وظيفه متكي بود ضربه شديدي خورد و سازمان يگان‌هاي عملياتي و رزمي به حالت غير فعال درآمد و سطح توان ارتش كاهش يافت.
وي ادامه داد: هرچند نظام انقلاب اسلامي خيلي سريع متوجه اهميت وفاداري ارتش به خود و به ويژه موفقيت‌هاي آن در مقابله با شورش‌هاي داخلي در پاره‌اي از نقاط كشور شده بود و قدم‌هايي نيز براي ارتقاي ارتش و بازسازي رواني آن برداشت ولي به هر حال نيروهاي نظامي از نظر توان نسبت به قبل از انقلاب تنزل كرده و توانايي كلي ارتش آسيب ديد.
