بخشی از مقاله
چکیده از آنجایی که ریسک ها جزء جدایی ناپذیر صنعت می باشند،
æ بیمه و سرمایه دو نهاد اصلی و اساسی اقتصاد هستند، تمرکز و توجه بر روی آن ها و نیز مدیریتشان از اهمیتی خاص برخوردار است. یکی از راه های مدیریت ریسک، انتقال ریسک با استفاده از صنعت بیمه است، که اگر با سازوکار مناسب همراه گردد بخش عمده ای از نگرانی ها و خسارات را از میان می برد. هم صنعت بیمه نیازمند بازار سرمایه است
æ هم بازار سرمایه نیازمند صنعت بیمه. پیشرفت صنعت بیمه در یک کشور باعت بهبود جرخه اقتصادی در بلند مدت می شود
æ سیر ترقی و پبشرفت را در آن سریع تر می کند.در این بررسی که به روش توصیفی انجام شده ابتدا مفهوم و ماهیت مدیریت ریسک و بیمه مورد بررسی قرار گرفته سپس رابطه بیمه و مدیریت ریسک مورد بررسی قرار گرفته سپس نتیجه گیری می شود که ساختارهای بیمه ای خود به نوعی مدیریت ریسک هستند که در آنها بیشتر هدف کاهش عدم اطمینان موجود در پدیده ها است . تمامی مراحلی که در یک پروژه مدیریت ریسک به کار می روند در یک شرکت بیمه ای نیز به کار می رود.
واژه های کلیدی: ریسک' مدیریت ریسک، بیمه
.1 مقدمه
امروزه صنعت بیمه ازعوامل مهم توسعه کشورها به حساب می آید و توسعه بیمه نیز شاخصی برای توسعه کشورها تلقی میشود .بیمه درکنار سایر بخشها ی اقتصادی ،نقش برجسته ای دارد و با پوشش خسارتهای احتمالی ناشی از فعالیتها ی مختلف اقتصادی، انگیزه سرمایه گذاری را افزایش میدهد و افزایش سرمایه گذاری نیز نقش زیادی در رشد و توسعه کشو ردارد .ازطرفی، بیمه نوعی صنعت تلقی شده و بر در آمد ملی تأثیر میگذارد؛ به طوری که دراقتصاد ایران نقش بیمه بسیار با اهمیت بوده و اثر بخشی آن در بین صنایع دیگر از متوس اثربخشی سایر بخشها بیشتراست .[1]صنعت بیمه جهان،بارشد حدودی % 10ازسال 1950به توسعه خود ادامه داده است که از رشد اقتصادی میانگین کشورها به طور قابل ملاحظه ای فزونی دارد .[2]
سازمان ها با پذیرش سطح مشخصی از ریسک به دنبای بازده مشخص خود هستند .بسیاری از پژوهشگران سنجه های مختلف ریسک سرمایه گذاری را بررسی و توسعه داده اند .یک دسته بندی از انداره گیری ریسک مشخص کردن میزان پراکندگی از بازده مورد انتظار سبد پروژه می باشد، که می تواند ریسک مطلوب و نا مطلوب را مشخص نماید.آنچه تا به امروز در محاسبات مالی و در زمینه انتخاب مورد سرمایه گذاری عنوان شده به گونه ای است که سرمایه گذاری های موجود از لحاظ درجه ریسک و بازده،الویت بندی می شوند،تا بدین طریق سازمان
1
ها بتوانند با در گرفتن امکانات مالی و میزان ریسک پذیرشان سبد مطلوب خویش را تشکیل دهند .سازمان ها همواره بدنبال راه هایی برای بدیت آوردن درآمدی مناسب از سرمایه گذاریشان هستند .قبل از سرمایه گذاری، هر سازمان دو معیار را مد نظر قرار می دهد، سرمایه گذاری باید بارده احتمالی حداکثری را موجب شود و این بازده ثابت و مداوم باشد .انداره گیری این ثبات، ریسک سرمایه گذاری را تشکیل می دهد .وقتی سازمان ها با پروژه ها ی مختلف روبرو می گردد، بایستی که در مورد تعداد پروژهای انتخابی و میزان سرمایه گذاری در هر کدام از آنها تصمیم گیری نماید که در این شرای فرآیند تصمیم گیری پیچیده می شود.[3]
دریک بررسی اجمالی مشکلات و چالش های عمده توسعه وگسترش بیمه را میتوان در دو بخش کلی به شرح زیر خلاصه نمود:
-1مشکلات خارج از صنعت بیمه متأثر از عوامل اقتصادی
-2مشکلات داخل صنعت بیمه به دلیل کافی نبودن نیروی انسانی ماهر و متخصص در بخش های فروش، صدو ربیمه نامه، ارزیابی و پرداخت خسارت که موجب ناتوانی در ارائه خدمات مطلوب به مشتریان میشود .[4]
بیمه از نظرکارایی نیز باید بسیار مورد توجه قرارگیرد .کارایی از نظر اقتصاد خرد میتواند بازده آن را بالا ببرد و با کاهش هزینه ها و افزایش دریافتها گسترش بیشتری یابد و در نتیجه نقش خود را در بین سایر بخشها و توسعه کشور به خوبی ایفا کند؛ به عبارت دیگر،صنعت بیمه به عنوان مجموعه ای از بنگاه های اقتصادی، باید هزینه ها و منافع خو درا در نظر بگیرد و بهینه عمل کند تا باعث کاهش نرخ حق بیمه و در نتیجه موجب افزایش افراد تحت پوشش وگسترش بیمه گردد. مفهوم کارایی در بازار بیمه، آن است که اطلاعات به درستی بین بیمه گر و بیمه گذار مبادله شود .اگر بازار بیمه کارا باشد، بیمه گر میتواند از طریق سیگنالهایی که از بیمه گذار دریافت میکند سیگنال میتواند نوع قرارداد بیمه انتخابی توس بیمه گذار باشد .نوع بیمه گذاران) ازلحاظ درجه ریسک(را به درستی تشخیص دهد وباارائه قراردادهای مناسب برای هرگروه از افراد، طیف وسیعی از افراد را بیمه کرده و در توسعه اقتصادی نیز نقش بسزایی ایفا کند .حال اگر، تنها یک قرارداد بیمه با شرای یکسان) باحق بیمه و پوشش بیمه یکسان (برای تمام بیمه گذاران و صرف نظر از نوع آنها ارائه شود – چون حق بیمه هر واحد پوشش بیمه بر اساس ادبیات اکچوئریو دریک محی رقابتی، برابر با احتمال تصادف افراد تعیین میشود –حق بیمه، برابر با ریسک متوس بیمه گذاران خواهد بود و این حق بیمه برای افراد کم ریسک، بیشتر از ریسک آنها و در نتیجه برای آنها منصفانه نبوده و بنابراین این افراد، از پذیرش این قرارداد امتناع می ورزند و تنها افراد پر ریسکی که حق بیمه برای آنها منصفانه و یا حتی ارزان است، با شرکتهای بیمه قرارداد خواهند بست؛ بنابراین پرتفوی شرکتهای بیمه از افراد پرریسک تشکیل خواهد شد و آنها برای جلوگیری از متضرر شدن،
