بخشی از مقاله

عملکرد و نگهداری از توربینهای بخار ، کندانسور ، برجهای خنک کننده و بخشهای فرعی


1- 10 توربین ها
هانطور که در فصل 9 ذکر شده ، دو شیوة کلی برای تقسیم بندی توربین ها و جود دارد :
(1) بوسیلة بخارشان که وضعیتها را تأمین و تهی می کند و (2)بوسیلة ترتیب لولة محافظ و شافت شان. همچنین آنها بوسیلة تجهیزات محرکه یا تجهیزات مکانیکی یا یک ژنراتور برقی (مولد برق) شناسایی می شوند . از نوع محرکه یا تجهیزات مکانیکی یا یک ژنراتور برقی ( مولد برق ) شناسایی می شوند . از نوع محرکه ، مستقیم یا انتقال یافته در توصیف توربین استفاده می شود . در ایالات متحده خدمات وسیع برقی نیروگاه های برقی که با سوخت کانی می سوزند و به میزان 100 تا 1300 مگاوات برق تولید می کنند بر اساس یکی از این دو سیکل های سیستم طراحی می شوند :


1- سیستم های فشار زیر بحران با 2400 پوند در هر 5/1 اینچ مربع همراه با 1000 درجة فارنهایت ابرگرمش و 1000 درجة فارنهایت دمای گرمسازی .
2- سیستم های فشار زیر بحران با 3500 پوند در هر اینچ مربع همراه با 1000 درجة فارنهایت ابرگرمش و 1000 درجة فارنهایت گرمسازی .


با این حال ، با وجود تولید کننده های مستقل برق (IPPS ) در نیروگاهی که کمتر از 100 مگاوات انرژی تولید می کند و سوختهای مختلف زیادی می سوزاند ، طراحهای سیکلی خیلی متفاوتی با فشارهای بخار کمتر از 1000 پوند در هر اینچ مربع و دماهای بخار 750 درجة فارنهایت استفاده می شود . با این وجود ، اهداف عملکرد این تسهیلات با خدمات وسیع برقی از جمله تولید برق با

حداقل هزینه و بیشترین میزان اعتبار یکسان می باشد در حالیکه با تمام شرایط صدور جواز عملیات مواجه می شود. اغلب بدلیل مشکلات اساسی در رابطه با سوزاندن یک سوخت خاص ، دما و فشار بخار پایین تری مورد نیاز می باشد .
برای مثال ،هنگام سوزاندن فضولات جامد شهری ( MSW ) به دلیل ماهیت خوردگی سوخت دما و فشار بخار بالایی در دیگ بخار با فرسایش تسریع شده ای همراه می شود که این منجر به کاهش هزینه های دسترسی و نگهداری می گردد .
همچنین توربین ها برای به حرکت درآوردن تجهیزات مکانیکی بکار می روند و اغلب از فشار بخار ضعیفی یعنی کمتر از 150 پوند در هر اینچ مربع استفاده می کنند که اغلب از محل استخراج داخل توربین اصلی بخار سرچشمه می گیرد . بنابراین دما و فشار بخار توربین بطور قابل توجهی بسته به کاربرد فرق می کند . با این وجود برای هر طرح ، دما و فشار بخار تولید شده ، فاکتورهای مهمی در تعیین بازدة نهایی توربین می باشند . همچنین مصالحی که در ساخت توربین استفاده می شود نقش مهمی را در اجرای کلی آن بازی می کند .
توربین های بخار با فشار و دمای بالا عمدتاً در صنایع بزرگ و خدمات برق نیروگاهها استفاده می شوند . چنین نوع توربین و کاربردشان در شکل 1- 10 نشان داده شده است .


فشار برای انواع توربین ها معمولاً از 400 تا 3500 پوند در هر اینچ مربع هرماه با دمای بخار تا 1000 درجة فارنهایت می باشد . بیشتر واحدهای بزرگ برای خدمات برقی با عمل گرمسازی کار می کنند. در اینجا بخار بعد از عبور از طریق مراحل توربین فشار قوی با یک گرمساز در دیگ بخار پس گرفته می شود یعنی مکانی که بخار با دمای اولیه اش گرم می شود و سپس با یک فشار ضعیف تر به توربین برمی گردد . توربین های فشار قوی گاهی بعنوان دستگاه های تقطیر استفاده م

ی شوند . این ترتیب شامل نصب یک توربین فشار قوی در جایی می شود که دود و بخار وارد یک توربین فشار ضعیف می گردد ( زودتر نصب می گردد و فشار پایین تر عمل می کند ) . در اصل ، توربین فشار قوی در حالیکه برق تولید می کند ، بعنوان یک شیر فشار شکن عمل می کند . بدون دمیدن بخار به دستگاه فشار ضعیف ، میزان انرژی مشابه با آنچه که قبلاً تولید شده ، تولید می کند ، مشروط بر اینکه شرایط ورود و خروج بخار یکسان باقی بماند .


توربین شکل 2- 10 یک دستگاه ردیفی دو لاپهنا ( با هم مرکز دولاپهنا ) می باشد .
بخش بالایی ، یک توربین با فشار قوی و متوسط را بر روی تنها یک شافت نشان می دهد .
بخش پایینی دستگاه فشار ضعیف می باشد ، بخش سوار شده طرف راست هر کدام (نشان داده نشده) ژنراتور های برقی می باشند .


در عمل ، بخار اولیه از طریق دو دهانه ( بالا و پایین ) وارد توربین فشار قوی با 3500 پوند در هر اینچ مربع و 1000 درجة فارنهایت می شود . آن از طریق این توربین عبور می کند تا از سمت چپ (و پایین ) با تقریب 600 پوند در هر اینچ مربع و 550 درجة فارنهایت خارج شود و سپس به یک گرمساز در یک دیگ بخار که بخار دوباره با 1000 درجة فارنهایت گرم می شود ، منتقل می گردد . هنگام عبور از گرمساز ، بخار فشاری کمتر از 600 پوند در هر اینچ مربع دارد زیرا فشار صدمات را کاهش می دهد و با 1000 درجه فارنهایت وارد دستگاه میانی ( در پایین مرکز ) می شود و از طریق توربین جریان مضاعف و بدون دمیدن از طریق دو دهانه بسمت بالا انتقال می یابد . این بخار وقتی به هر دو بخش دستگاه فشار ضعیف منتقل می شود و سرانجام به کندانسور وارد می شود تقریباً 170 پوند در هر اینچ مربع و 710 درجة فارنهایت می باشد .
شکل 1-10 انواع توربین بخار و کاربردهایش .


(a) تغلیظ وقتی استفاده می شود که بخار خروجی از توربین را نمی توان استفاده کرد و برق باید با حداقل مقدار بخار تولید شود .
(b) عدم تغلیظ وقتی استفاده می شود که تمام یا عملاً تمام بخار خروجی از توربین را می توان برای پردازش یا گرم کردن استفاده کرد .
(c) استخراج جداگانه وقتی استفاده می شود که شرایط فرآیند بخار متغیر یا متناوب می باشد . (یک توربین استخراج بدون تغلیظ را وقتی می توان استفاده کرد که فرآیند بخار در دو فشار متفاوت مورد نیاز باشد ).
(d) فشار مختلط وقتی مورد استفاده قرار می گیرد که بخار اضافی ، پایین تر از فشار دهانه قابل دسترس باشد و وقتی که این ذخیره متناوب باشد .
(e) استخراج فشار مختلط وقتی ضروری باشد برای تولید بخار استفاده می شود و وقتی قابل دسترس باشد از مازاد فرآیند بخار استفاده می شود .
(f) استخراج مضاعف وقتی استفاده می شود که فرآیند بخار در دو فشار متفاوت مورد نیاز می باشد . ( یا اگر بدون تغلیظ باشد در سه فشار متفاوت ) .
این یک توربین استخراج می باشد که بخار از یک مرحله توربین فشار قوی و چهار مرحله از هر توربین فشار ضعیف استخراج می شود . آن برای گرم کردن آب آشامیدنی استفاده می شود . توجه داشته باشید که دستگاه فشار متوسط و هر دو دستگاه های فشار ضعیف ترتیبات جریان مضاعف دارند یعنی بخار در مرکز وارد توربین می شود و در دو جهت جریان می یابد . این واحد ظرفیت تقریب به 900 مگاوات دارد .


ممکن است بخار از یک توربین به داخل یک کندانسور استخراج شود تا حداکثر میزان انرژی در بخار بدست آید ، یا ممکن است با استفاده از تغلیظ نکردن یا توربین بخاری ( که تمام بخار خروجی آن با فشار به داخل شبکه گرم کننده جذب می شود ) به هر فشار متوسطی انتقال یابد . در حالیکه آخری از مقدار انرژی قابل دسترس به توربین می کاهد و بخار را برای پردازش یا گرم کردن فضا فراهم می کند.
بینابین ترتیبات تغلیظ کردن و نکردن توربین استخراج می باشد . اینجا بخاری که تا حدودی از توربین عبور می کند از لوله محافظ در یک یا نقاطی با شرایط دلخواه بخار منتقل می گردد . فشار در مرحلة‌مذکور توربین ( یعنی در رابطه با لوله محافظ ) با ظرفیت تغییر می یابد .


به این دلیل دو شیوة استخراج استفاده می شود :
(1) شیوة استخراج کنترل نشده شامل رابطه لوله محافظ با تنوع فشار ،‌افزایش در حینی که ظرفیت افزایش می یابد و کاهش همانطور که ظرفیت کاهش می یابد ، می باشد . این ترتیبات بطور وسیعی در نیروگاههای برق به منظور گرم کردن استخراج آب آشامیدنی استفاده می شود .
(2) شیوة استخراج کنترلی با تنظیم جریان بخار از طریق توربین در سمت پایین محل استخراج ، فشار ثابتی را حفظ می کند . این مقدمات برای حصول بخاری با فشار ثابت به منظور پردازش یا گرم کردن بکار می رود . میزان ابرگرمش ( یا میزان بخار ) توزیع شده در محل استخراج به شرط اولیه بخار و ظرفیت روی توربین بستگی دارد .


توربین به منظور استفاده بخار با دما و فشارهای متفاوت قابل تنظیم می باشد . آن قادر است حداکثر انرژی را در عملیات تغلیظ یا میزان کمتری از انرژی را بعلاوة بخار در یک فشار کاهش یافته فراهم کند . چندین نوع توربین همراه با کاربردهایشان در شکل 1- 10 نشان داده شده است همچنین آنها در فصل 9 توصیف شده اند .
توربین هایی که عمل تغلیظ را انجام نمی دهند در جایی استفاده می شوند که فرآیند بخ

ار فقط با یک فشار مورد نیاز می باشد و آب توربینی ، دستگاه تقطیر می باشد که قبلاً هم به آن اشاره شده است . توربین هایی که عمل تغلیظ را انجام نمی دهند ممکن است برای یک مرحله استخراج یا بیشتر طراحی شوند و چنین توربین هایی برای دستگاهی از نوع استخراجی و فشار مختلط مناسب می باشد . بخار استخراجی را می توان برای پردازش و به حرکت درآوردن بخشهای فرعی نیروگاه همانند پمپ ها بکار برد . در کارخانه های کاغذ سازی و دیگر صنایعی که میزان زیادی بخار با فشارهای متنوع و در اوقات خاصی مورد نیاز می باشد ( در حالیکه در دیگر اوقات میزان زیادی بخار با فشار ثابت مورد نیاز می باشد ) توربین های استخراجی با فشار مختلط استفاده می شود .
در یک توربین واحد ، بخار در ی

ک دستگاه از موقعیت اولیه به سمت خروجی توسعه می یابد . توربین ردیفی مرکب شامل دو دستگاه جداگانه می باشد که در یک خط با شافت هایی که سر به سر متصل شده و بخاری که از توربینی با فشار بالا به پایین عبور می کند ، سازوار می گردد اینها توربین های فشار قوی و ضعیفی هستند که پهلو به پهلو با شافت های موازی نصب می شوند . برای توضیح بیشتر به فصل 9 رجوع کنید .
چرخ دنده های توربین بخار برای پمپ ها ، کمپرسور های هوا ، بنکه ها و دیگر تجهیزات مکانیکی بکار می رود . وقتی دستگاه متحرک را بتوان با سرعت بالایی استفاده کرد ، شافت توربین با جفت شدن به شافت متحرک متصل می شود . با این وجود ، وقتی ماشین متحرک را باید با سرعتی پایی تر از ماشین توربین بکار برد ، چرخ دنده های کاهنده برای انتقال انرژی استفاده می شون .
وقتی بخار در یک توربین پخش می شود ، آن انرژی را با چرخاندن شافت همانطور که با تیغه ها برخورد می کند ، بخش می کند . این انرژی از بخار گرفته می شود و در نتیجة این هدر رفتن گرم

ا ،‌ بخشی از بخار تقطیر می گردد و رطوبت به شکل بخار در می آید . بنابراین آب تغییر شکل یافته را نمی توان در توربین بکار برد ، در حقیقت آن اصطحلاک و پتانسیل را برای فرسایش تیغ افزایش می دهد و عملاً مانع جریان بخار می گردد و در نتیجه باعث افت راندمان توربین می شود . تغییر رطوبت بوسیلة‌ ابرگرمش بخار در دیگ بخار به تأخیر می افتد . ابرگرمش از نظر اقتصادی توربین را به دو 
گرمای اضافی ، انرژی قابل دسترس را برای تبدیل به کار افزایش می دهد همچنین اصطحکاک را

کاهش می دهد . با دمای ابرگرمش بالاتر از 100 درجة فارنهایت ذخیره سازی بخار را باید یک درصد به ازای هر 10 درجة فارنهایت تخمین زد . در دماهای بالاتر ابرگرمش ذخیره سازی بطور ناچیزی کمتر می شود .
با توسعه دامنه فشار از طریق بخاری که پخش می گردد ، ابرگرمش بیشتری برای جلوگیری از تغییر شکل رطوبت اضافی در آخرین مرحله توربین ، نیاز می باشد . دمای بخار بوسیلة فلزات قابل دسترس تا حدود 1000 درجة فارنهایت می باشد ، اما در بعضی موارد دمای بخار با 1050 درجة فارنهایت استفاده می شود . هانطور که فلزکاری پیشرفت

می یابد و مصالح به وسیله تجربه تأیید می شوند ، انتظار می رود دمای بخار افزایش یابد .
بعضی توربین ها از یک سیکل گرمسازی استفاده می کنند . این شامل عبور بخار دمای بالا از طریق یک توربین می شود و سپس آنرا به یک ابرگرمش ساز ( گرمساز ) برمی گرداند . و آنرا دوباره قبل از اینکه در یک توربین فشار ضعیف پخش شود ، بسیار گرم می کند . این سیستم داشتن بخار خشک را در تمام مراحل بجز در چند مرحلة‌آخری توربین ممکن می سازد . آن برای استفاده بیشتر از یک مرحله از گرمسازی ممکن است . اما از نظر اقتصادی بندرت قابل توصیه می باشد .


توربین ها بخوبی برای استفاده از بخار فشار قوی سازگار می باشند . با فشار 100 تا 150 پوند در هر اینچ و به ازای هر 10 پوند در هر اینچ افزایش فشار ، کاهشی در بخار به میزان 1 تا درصد وجود دارد . از 150 تا 250 پوند در هر اینچ افزایش فشار می باشد . در فشارهای قویتر میزان کاهش در مقدار بخار کمتر است .
توربین های تغلیظ کننده بطور مؤثر و مفید با فشار انعکاسی ضعیفی عمل می کند . (خلأ ) .
استفاده از کندانسور های سطحی باعث کاهش میزان بخار تقریباً 5 درصد به ازای هر اینچ بهبود نقطة جوش در خلأ و به میزان 25 تا 29 درصد جیوه می شود . در نیروگاه های مدرن برق ، فشارهای خروجی از 5/3 تا 0/1 اینچ نقطه جوش عادی می باشد . بنابراین با انجام عملیات در خلأ بوسیلة کندانسور ایجاد شده ، توربین قادر است انرژی بیشتری تولید کند آن هم درست هنگامی که باعث افزایش فشار بخار می شود ، همچنین به صرفه تر هم می باشد .


تأثیر و اهمیت کندانسوری را که خلأ خلق می کند می توان با استفاده از یک معادلة ساده برای بازده حرارتی یک ماشین حرارتی کامل یا توربینی که هرگونه اتلاف را به دلیل تشعشع یا اصطحلاک نادیده می گیرد ، مثال زد :

که E = راندمان (٪) T1 = دمای کامل بخار وارد شده
T2 = دمای کامل بخار خارج شده
توجه : دمای کامل = 460 + F°
در این مثال ، فرض کنید که بخار ورودی دمایی به میزان 400 درجة فارنهایت دارد و بخاری که با فشار اتمسفری یا 7/14 پوند در هر اینچ خارج می شود باید دمای بخاری به میزان 212 درجة فارنهایت داشته باشد . راندمان این ماشین حرارتی یا توربین را با ماشین حرارتی یا توربینی که یک کندانسور و فشار انعکاسی ( خلأ ) به میزان 5 پوند در هر اینچ و دمای بخاری به میزان 164 درجة فارنهایت دارد ، مقایسه کنید .


بدون کندانسور : درصد
با کندانسور : درصد
بنابراین با اضافه کردن یک کندانسور راندمان تا حدود 6 درصد افزایش می یابد . اگر چه این نمونه اتلافاتی همچون تشعشع حرارتی را نادیده می گیرد اما هدف از دماهای بالاتر بخار را نشان می دهد و برای دماهای پایین تر بخار خروجی راندمان بیشتری بدست می آورد و بنابراین هزینه سوخت کمتر و بازده بیشتر می شود .
با این وجود ، هیچ چیز آزاد نیست و با استفاده از یک کندانسور ضروری است مقدار زیادی آب خنک کننده را از طریق آن پمپاژ کنیم و این محصول میعان باید از کندانسور پمپاژ گردد . هر یک از این دو عمل به انرژی نیاز دارد که تأثیر راندمان افزایش یافته را کاهش دهد و ارزش خالص هزینه های اضافی همچنین ضروری هستند این هزینه های اضافی را باید در مقایسه با راندمان افزایش یافته ، ارزیابی کرد . از آنجایی که اکثر نیروگاه های قدرت الکتریکی ، کندانسور دارند ، این افزایش در

راندمان و بازده انرژی از هزینه های اضافی در هر گونه ارزیابی اقتصادی بسیار فراتر رفته است .
1-1-10 عملکرد توربین
یک نیروگاه که بخوبی سازماندهی شده و بطور کامل عمل می کند باید یک برنامه ریزی عملیاتی داشته باشد که شامل دستوراتی برای تمام تجهیزات نیروگاه و برای سیستمهای فعل و انفعالی که عملیات توربین بخشی از آن است می باشد . برنامه های آموزشی توسط سازندگان تجهیزات تهیه می گردد که اغلب بخش حیاتی برنامه عملیات و نگهداری ( O & M ) برای اپراتورهای نیروگاه هستند . اپراتور باید قبل از شروع کار توربین با طرح اولیه و کلی لوله کشی ، ویژگیهای عملیات این دستگاه و دستورالعملهای عملیاتی سازنده آشنا شود . این دستورالعملها با شیوة کلی ذیل بکار می روند :
با توربین کوچکی که عمل تقطیر را انجام نمی دهد ، شروع می کنیم ( شبیه آنچه که در شکل 18-9 نشان داده شده ) :م .
2- کانال ها را بر روی لوله اصلی ، جداساز ، لوله کشی و لوله های خروجی باز کنید . اگر این بخش ها با سیفون مجهز شده ، لولة ‌فرعی را باز کنید .
3- دریچه شیر لولة خورجی را به آهستگی باز کنید .
4- اگر توربین یک سیستم فشاری روغن کاری همراه با یک پمپ روغنی کمکی دارد ، پمپ را روشن کنید .
5- بلبرینگ ها را برای جریان بیش از حد روغن بررسی کنید ، همچنین فشار روغن را بازبینی کنید و ببینید آیا پمپ بطور کامل عمل می کند ، 3 تا 5 پوند در هر اینچ فشار کافی می باشد.
6- آب خنک کننده را برای بلبرینگ ها یا خنک کننده روغن باز کنید .


7- سوپاپ را بسرعت باز کنید تا توربین شروع به کار کند . در این زمان علائم اصطحلاک توربین را با دقت مشاهده کنید ( یک لوله یا میل کوچک بین پاشنه و نقاطی که باید مورد بررسی قرار بگیرد ، قرارگرفته است که در شناسایی اصطحلاک و سرو صدای غیرعادی کمک می کند یا لرزش تجهیزات تنظیم کننده را اگر فراهم شده باشد ، بررسی می کند ) .
8- به آهستگی سرعت توربین را بالا بیاورید تقریباً به 300 دور در دقیقه و با آن از 15 تا 30 دقیقه در همین سرعت کار کنید .
9- با دست دریچة ‌اظطراری را تکان دهید تا مطمئن شوید کاملاً بسته شده است .
10- سوپاپ را باز کنید و به کاربراتور امکان دهید تا سرعت را تنظیم کند ، دقیق بررسی کنید تا مانع سرعت بیش از حد شوید .
توجه : اگر کاربراتور سرعت را در هیچ نیرویی کنترل نکند ، سوپاپ دستی ممکن است تا وقتی جریان داخل مدار روشن باشد ، استفاده گردد .
11- بلبرینگ ها را بررسی کنید تا مطمئن شوید که روغن دارند . روغن موجود باید به میزانی که توسط سازنده سفارش شده ، باشد . معمولاً وقتی روغن تمام حفره های مختلف این سیستم را پر کند ، میزان آن کاهش می یابد .


12- کانال هایی که قبل از شروع کار توربین باز شده بودند ، اکنون بسته می شوند یا برای شارژ دوباره از طریق سیفون مرتب می گردند .
13- در حالیکه بررسی دقیق بر روی روغن ، آب خنک کننده و دماهای بلبرینگ انجام می گیرد ، این جریان بطور تدریجی بر روی توربین افزایش می یابد .
کار را با یک توربین اندازة‌متوسط یا تقطیر کننده بزرگ آغاز می کنیم :
1- مکانیسم کاربراتور را بازبینی کنید ، تمام روغن دان ها و روغنی که ضروری است را پر کنید.
2- اگر دریچة‌ مسدود کننده دیگ بخار باز نیست آنرا باز کنید که تا جایی ممکن است باعث گرمسازی بیشتر لوله بخار شود و مانع تغلیظ ( تقطیر ) در لوله شود .


3- کانال های ذیل را باز کنید : لوله اصلی جداساز ، سوپاپ و لوله کشی توربین .
4- دریچه مسدود کننده را همراه با پمپ روغنی برای تولید بخار باز کنید .
توجه : عملکرد این پمپ بوسیلة‌یک کاربراتور تنظیم می شود تا تولید بخار را بعد از اینکه پمپ روغنی اصلی ، روغن را با فشار عادی تحویل داد ، مسدود کند . این پمپ وقتی فشار پایین می افتد باز می شود .
5- شیرهای سوزنی را تنظیم کنید تا فشار روغنی به میزان 10 تا 15 پوند در هر اینچ بر روی بلبرینگ های اصلی و فشار روغنی به میزان 15 تا 20 پوند در هر اینچ بر روی بلبرینگ فشاری بدست آید ، مطمئن شوید که اندازه گیرها در شرایط عملکردی هستند و مدرج شده اند .
6- با تجهیزات عمل تغلیظ ( تقطیر ) ، پمپ های چرخشی و پمپ خلأ خشک را باز کنید . پمپ های تقطیر را راه بیندازید زیرا برای انتقال آب در طول دوره گرم کردن ضروری می باشند .
7- بخار توربین یا آببند آب را باید باز کرد و خلأ با 24 تا 26 اینچ نقطه جوش در طول دورة گرمسازی باقی می ماند و تقریباً 1 پوند در هر اینچ فشار در محفظة آب بندی باقی می ماند .
8- آب را با ژنراتور خنک کننده هوا باز کنید و ببینید که آب کاملاً در این جا و دیگر نقاطی که به آب نیاز دارد ،جریان می یابد .
9- اگر کانال بالای شیرگلویی به هر دلیلی بسته شود ، آنرا دوباره باز کنید و آنرا باز نگه دارید تا وقتی که تمام آب از حالت تراکم ( تغلیظ ) خارج شود .
10- حال شیر گلویی را با سرعت باز کنید تا آرمیچر در حین حرکت تنظیم شود .
11- به محض اینکه توربین حرکت کند ، سرعت بیش از حد را با استفاده از اهرم دستی قطع کنید این عمل مشخص می کند که مکانیسم رهاسازی بطور کامل عمل می کند و مانع تسریع بیش از حد توربین می شود .


12- دریچه اضطراری ازدیاد سرعت را دوباره تنظیم کنید ، و قبل از اینکه توربین د رحالت استراحت در بیاید سوپاپ را تنظیم کنید آنقدر که توربین بین 200 و 300 دور در درقیقه کار کند .
13- درحالیکه آرمیچر به آهستگی می چرخد از یک میل فلزی یا وسیلة شنیداری برای شاسایی اصطکاک یا مشکل مکانیسم استفاده کنید یا در صورت امکان ،لرزش تجهیزات متحرک را مشاهده کنید .
14- وقتی روغن از بلبرینگ خارج می شود به دمای تقریبی 110 تا 120 درجة فارنهایت می رسد ، چرخش آب از طریق خنک کننده روغن که این دماها را حفظ می کند ، شروع می شود در ه
15- سرعت بطور تدریجی افزایش می یابد . این میازن بستگی به اندازه توربین دارد . دستورالعملهای سازنده را دنبال کنید .
16- آببند آب را بر روی توربین و شیر اطمینان اتمسفری را تنظیم کنید .
17- وقتی توربین به سرعت عادی عملیات برسد و تحت کنترل کاربراتور باشد کاربراتور اضطراری را با بازکردن دریچه ای در لولة روغن همراه با آن آزمایش می کنیم .
18- اگر تجمع فشار قوی از نوع آببند آب باشد ،آب را با فشار 15 پوند در هر اینچ تنظیم و بخار را مسدود کنید .
19- کانال هایی که در مرحلة 3 ذکر شده را ببندید .
20- Leak off را از تجمع فشار قوی باز کنید طوری که هیچ بخار اضافی به گرم کن آب آشامیدنی یا یکی از مراحل پایین تر از توربین جریان نیابد .
21- ژنراتور را همزمان کنید و آنرا با لوله ( کشی ) هماهنگ کنید .
22- با باز کردن شیر گلویی سرعت بوسیلة کاربراتور کنترل می شود .
این توربین اکنون برای جریان آماده است و از صفحة کنترل توربین تنظیم می شود .
توجه : هماهنگ سازی کار تمام بخشهای نیروگاه برق در قرارگیری توربین در حال کار ضروری می باشد .
باید بخاطر داشته باشید که یک توربین بزرگ فضاهای مجاز محدودی دارد و اینکه احتمالاً عملکردی نادرست یاواکنش خسارت را نسبت به یک دستگاه کوچک ایجاد می کند . توربین های بزرگ باابزاری از جمله اندازه گیرهای فشار روغن ، شاخصهای دما و مانیتورهای ارتعاش تهیه می شوند . این ابزار باید در فصول متناوبی مشاهده شوند و میزان مصرفشان بر روی صفحه ثبت یا کامپیوتر دستگاه ثبت شود . علاوه بر این توربین کندانسور و دیگر بخش های فرعی را باید مورد توجه قرار داد و این مرحله از عملیات نباید فراموش شود .
توجه : همیشه دستورالعمل های سازنده را بخوانید و دنبال کنید . اینها باید بخشی از برنامه ریزی کلی عملیات برای نیروگاه باشد .


توربین در حرکت :
1- بتدریج جریان داخل مدار را به کار گیرید .
2- میزان روغن را مشاهده کنید و بررسی کنید و ببینید که تولید بیش از حد روغن با بلبرینگ ها و سیلندر هیدرولیکی از بین می رود . و این را بهتر می توان با مشاهده اندازه گیر فشار و شاخص رؤیت ( دید ) بر روی تخلیة روغن دریافت .
3- دمای بلبرینگ روغنی را تماشا کنید زیرا همیشه معیار خوبی برای گرمای بیش از حد و اشکالات فنی می باشد . دماهای تقریباً 140 تا 150 درجة فارنهایت مناسب هستند و دمای بالای 175 درجة فارنهایت ممکن است مشکلات جدی اجرایی را به وجود آورد .
4- توربین را برای هر گونه سروصدا و ارتعاش غیرعادی و غیره مورد بازبینی قرار دهید .
با بسته شدن توربین :
1- بطور تدریجی از جریان تا صفر بکاهید .
2- پمپ روغنی فرعی را بکار بیندازید و مطمئن شوید در حالیکه توربین شروع به توقف می کند فشارمناسبی باقی می ماند .
3- دریچه (شیر) اضطراری را بلغزانید . در بیشتر موارد این دریچه خلأ شکن را راه می اندازد .
4- Leak off را از تجمع فشار قوی ببندید و اجازه ورود بخار را به محفظه با تقریب ا پوند در هر اینچ بدهید و آب را مسدود کنید .
5- مانع خنک شدن و یا تقطیر ( تغلیظ ) آب شوید .


6- تجهیزات عمل تقطیر را ببندید و کانال های لوله کشی و لوله گذاری بر روی توربین را باز کنید .
7- تا وقتی که آرمیچر توربین توقف کند به کار پمپ روغنی فرعی ادامه دهید .
8- اگر توربین برای یک مدت طولانی بلااستفاده بماند ،‌همین کافی است تا دمای اتاق راخنک کند ، و پمپ هوای کندانسور را بکار اندازید تا آنرا خشک کند. در این شیوه می توان از فرسایش جلوگیری کرد .
در حالیکه توربین کار می کند خوب است که یک صفحه ثبت یاگزارش کامپیوتری را از میزان مصرف ساعتی ابزار ،نگه داشت. این میزان مصرف ها توسط اپراتور در حالیکه یک بازبینی دقیق انجام می دهد اخذ می گردد . در واحدهای مدرن چنین اطلاعاتی بعنوان بخشی از سیستم کنترل الکترونیکی که اطلاعات بطور مداوم ثبت می گردد برای اپراتور معرفی می شود . چنین شیوه ای مانع می شود از اینکه اپراتور بعضی بازرسی های مهم و اطلاعاتی که گزارش با ارزشی را برای مانع آینده فراهم می سازد ،نادیده بگیرد . بعضی از میزان مصرفهای اخذ شده به اندازة توربین و تعداد ابزار نصب شده ، بستگی دارد . یعنی میزان مصرف هایی که ثابت می شود با ارزشند ، جریات مگاواتی ژنراتور ، دما و فشار بخار سوپاپ ، فشار خروجی فشار استخراج ، دمای خنک کردن آبی که وارد و خارج کولر ( خنک کننده ) می شود ، فشار و دمای روغن بلبرینگ و میزان جریان بخار سوپاپ می باشند .
کاربرد صحیح روغن با بلبرینگ ها و جریان متداوم آب خنگ کننده ،شرایط اصلی توربینی می باشد که در حال کار است . اپراتور مشکلات داخل توربین را بوسیلة سروصدا یا لرزش یا هر دو شناسایی می کند تا وقتی که فرصتی برای جستجوی علت مشکل وجود دارد یک کاهش قابل اندازه گیری را در فشار روغن می توان با عملکرد پمپ روغنی کمکی اصلاح کرد .


بعضی توربینهای کوچک تعدادی پخش کن جداگانه ای که با دست کنترل می شوند برای تنظیم بخار دارند اپراتور می تواند با داشتن حداقل تعداد این پخش کن ها مناسب با ظرفیتی که در توربین کار می کند عملکرد را بهبود بخشد .
2-1-10 نگهداری توربین
نگهداری کامل برای عملکرد مؤثر و پیوسته توربین ضروری می باشد . به اقلامی که نیاز به نگهداری دارند نباید اجازه داد انبار شوند بلکه باید به محض اینکه مشکلی به وجود آمد تحت نظارت قرارگیرند . البته بازرسی کلی یک مورد استثناء می باشد که از قبل برنامه ریزی می شود و در این بین بازرسی و رسیدگی دقیقی از کل ماشین انجام می گیرد . بهتر است از خرابی یا نگهداری

اضطراری با استفاده از یک برنامه ریزی نگهداری پیشگیرانه . جلوگیری کنیم . نگهداری از تجهیزات و آزمایشگاه هزینه بر می باشد . با این وجود بعلت خاموشی تجهیزات ، این هزینه ها بدلیل از دست رفتن درآمد ها در موقعی که این دستگاه بلااستفاده است بسیار افزایش می یابد . از آنجایی که هر توربین اساساٌ متفاوت است باید شرایط نگهداری در یک شیوة کلی مورد بحث قرار گیرد . توصیه های خاصی در دستورالعمل های تهیه شده توسط سازنده توربین وجود دارد که جزئیات در طرح خاصی با نگهداری اصولی توضیح و توصیف می شوند . بخاطر داشته باشید که تعویض به موقع بخشها و برآورد میزان فرسودگی مانع خاموش شدن می گردد و در هزینه تعمیرات صرفه جویی می شود خیلی از اپراتورها در می یابند که پیاده کردن توربین هایشان بطور کامل مقرون به صرفه و مقتضی می باشد و به آنها سالی یکبار امکان بازرسی کامل داخل می دهد . اگر چه این عمل مطلوب می باشد ، تجربه نشان داده توربینی که بطور کامل کار می کند و نگهداری می شود می تواند سالها بدون پیاده شدن کار کند . در حقیقت توربین مورد بررسی قرار می گیرد تا یکی از معتبرترین قطعات تجهیزات درکل نیروگاه باشد . با این وجود محسنات چنین بازرسی هایی همراه با تکرار شان ، موضوع تجربة عملیات می باشد و به میزان زیادی بستگی به عمر تجهزات و ثبت ساعتی خدمات دارد ، درصورتیکه فرض شود عملکردی مناسب و غیره فراهم شده باشد .


بازررسی سالانه توربین شامل بازبینی تیغه و پخش کن ها به دلیل فرسودگی ، فرسایش و زنگ زدگی ، ترک ها و میزان رسوبات ، بازرسی از بلبرینگ های اصلی و بلبرینگ فشاری به جهت فرسودگی ، بازرسی از فضای مجاز بین بخشهای ثابت ومتحرک و فضای مجاز تجمع و بازرسی همه جانبه از پمپ های روغنی و مکانیک های مختلف دستگاه کنترل سرعت موتور می شود .
به دلیل اینکه توربینها برای یک مدت طولانی مورد استفاده قرار می گیرند عواملی همانند تنش های حرارتی ، تهاجم شیمیایی از ناخالص های بخار ، فرسایش و زنگ زدگی ، همگی همانند تنش

های حرارتی ، تهاجم شیمیایی از ناخالص های بخار ، فرسایش و زنگ زدگی ، همگی از جمله مشکلات یک توربین می باشد . موقعیت های عملی همانند پردازش و انحرافات ظرفیت ( بار ) فشارهای نیروگاه و خاموشی های گسترده توربین همراه با صدمات زنگ زدگی و انتقال گهگاه دیگ بخار می تواند بر اجرا و هزینه های نگهداری اش تأثیر بگذارد .
مشکلات نگهداری و عملیات توربینهای بزرگ که در خدمات برقی دیده می شود اغلب منسوب می شوند به :

1- عملکرد توربین ماورای عمر طراحی اش
2- عملیات در بازده های متداوم بیشتر از آنچه که طراحی شده
3- افزایش عملیات چرخه ای بر روی توربین
اگر چه عملیات توربین ها با بازده های بالا و برای مدت طولانی تر از آنچه که واقعاً طراحی شده ، می تواند تنشهای فرسودگی ایجاد کند اما عملکرد چرخشی مشکل سازتر می باشد . انتقال جامدات با توربین مشکل اولیه عملکرد چرخشی می باشد و می تواند باعث فرسایش در بخش هایی از توربین با فشار قوی و متوسط و زنگ زدگی در بخش فشار ضعیف شود . بنابراین نگهداری از آب آشامیدنی دیگ بخار با کیفیت بالا بسیار مهم می باشد ، آنقدر که انتقال به حداقل می رسد .


ناخالصی های مهمی که باعث فرسودگی توربین می شوند هیدروکسید سیدیم و اسیدهای مختلف آلی و غیر آلی می باشند .
عملکرد توربین بخار در طول زمان بدلیل فرسایش ، زنگ زدگی ، رسوب ، صدمات اجزای خارجی و فروسایی ، بدتر می گرد .
مهم ترین دلیل تنزیل راندمان رسوباتی است که در طول مسیر بخار در نتیجه انتقال دیگ بخار ایجاد می شود . فقط رسوبات برای راندمان مضر نیستند بکله می توانند بدلیل افزایش بلبرینگ فشاری و احتمال ترک خوردگی تنشی اجزاء از میزان بالای انتقال سود سوزآور بر اعتبار توربین تأثیر بسزایی بگذارند . بنابراین خواص شیمیایی آب دیگ بخار از اهمیت زیادی برخوردار است . شستشو با آب ، خیساندن با مواد زاینده ، ماسه پاشی ، با دست صیغل دادن ، شیوه های معمول از بین بردن

رسوبات می باشند . از آنجایی که آرمیچر های توربین با سرعت بالایی می چرخند یکی از مشکلاتی که با آن برخورد می شود لرزش آن می باشد . در بسیاری از موارد وزن نامتوازن در بخشهایی که می چرخند و ناهمترازی شافت ها باعث لرزش می گردد . لرزش به واسطه موقعیت نامتوزان هرماه با سرعیت که ماشین کار می کند ، تغییر می یابد . همچنین ممکن است به دلیل شکستگی ، فرسودگی یا تیغه های زنگ زده بوسیله یک شافت خمیده یا انحراف یافته به واسطه گرمسازی نامساوی یا میزان رسوبات بر روی تیغ ها باشد .

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید