بخشی از مقاله

نقشه برداري

نقشه برداري چيست ؟
كليه كارها و عملياتي كه منجر به تهيه نقشه مي شود و شامل اندازه گيري نقاط مختلف سطح زمين و نمايش دادن قطعاتي از سطح زمين برروي كاغذ به طوري كه تمام عوارض ، جزئيات و فرم كلي آن معين شده و موقعيت عوارض نسبت به هم مشخص شده باشد .به طور كلي نقشه برداري علم تهيه نقشه مي باشد .


مهمترين نقشه برداري كه در كشاورزي كاربرد دارند عبارتند از :
1- توپوگرافي و توپومتري :
در اين گونه نقشه برداري علاوه براينكه وضعيت مسطحاتي منطقه مورد بررسي قرار مي گيرد وضعيت ارتفاعي آن نيز مشخص مي شود مثلاً در يك زمين كشاورزي علاوه بر اينكه قسمت مسطحاتي مورد بررسي قرار ميگيرد ارتفاعهاي آن نيز مشخص مي شود .
2- پلانيمتري :
در اين نوع نقشه برداري فقط وضعيت مسطحاتي مورد استفاده قرار مي گيرد و نقشه هايي كه به اين ترتيب ناميده مي شود پلان مي گويند .


3- نقشه هاي مسير :
كليه كارهاي نقشه برداري مربوط به مسير را مربوط مي شود . مانند تيرهاي چراغ برق كنار خيابانها و …
اندازه گيري فاصله در زمين هاي هموار با استفاده از چشم غير مسلح :
براي اندازه گيري فواصل كوتاه مثلاً‌ حدود 200 تا 150 متر تتوسط ژالون استفاده مي شود . ژالونها ميله هايي است فولادي كه يك سر آن نوك تيز است و به داخل زمين فرو مي رود . بروي ژالون ها برچسب هايي به رنگ صورتي يا نارنجي مي چسبانند كه به راحتي از آن فاصله قابل ديدن باشد .


شرح عمليات :
ابتدا فاصله اي را كه مي خواهيم اندازه گيري مي كنيم سپس نوك ژالون را برروي نقطه قرارداده و از نگهداره ژالون به عنوان قيم استفاده مي كنيم سپس ژالون را به حالت قائم درمي آوريم . براي نقطه دوم نيز عيناً‌ همين كار انجام مي وشد (نقطه B ) كه براي انجام اين كار يك گروه چهار نفره لازم است . بايد دقت شود كته ژالون ها پشت سرهم قرار گيرند چون فاصله كمي دور مي باشد و امكان اينكه صدا به ساير افراد نرسد با استفاده از حركات دست به آن LINE دادن مي گوئيم استفاده مي شود .
چگونگي LINE دادن :
فردي كه پشت ژالون قرارگرفتن ژالون سوم ر ا در راستاي دو ژالون ثابت كنترل مي كند . اگر براي رسيدن به اين وضعيت ژالون سوم قرار باشد كه سمت راست كشيده شود فرد پشت ژالون دست راستش را به صورت افقي نگه ميدارد . و اگر خيلي فاصله داشته باشد شدت حركات دست خود را شديدتر مي كند و وقتي كه فاصله كمتر شد دست خود را به آرامي بالا و پائين مي كنيم تا اينكه موازي برژالون هاي ديگر باشد . سپس بعد از اتمام كار علامت OK كه دو دست خود را به طرف بالا مي بريم


سپس با استفاده از متر فاصله بين دو ژالون ها را اندازه مي گيريم و همه فاصله هاي اندازه گيري شده بين دو ژالون را برهم جمع مي كنيم نقطه AB بدست مي آيد . براي اين كه كار دقيق باشد بعد از اينكه يك رفت را انجام داديم عمل برگشت را هم صورت مي دهيم و از جمع بين عمل رفت و برگشت و تقسيم بر 2 بهترين فاصله A و B بدست مي آيد .


چگونگي خواندن مير :
پيش از قرائت اعداد منطبق بر تارهاي استاديمتري مير بايد توسط تراز مير به حالت قائم استوار باشد .
اگرچه اعداد روي مير برحسب دسي متر نوشته مي شود اما بايد برحسب ميليمترخوانده شود.
به منظور اجتناب از اشتباه دو رقم ، دو رقم خوانده مي شود .
مثل شكل مقابل كه 1275 خوانده مي شود .


اندازه گيري طول به روش استاديمتري: ( استفاده از نيو )
اين روش را مي توان به كمك زاويه ياب ها و ترازياب ها انجام داد . روش استاديمتري يعني تعيين فاصله به كمك تارهاي استاديمتري در اين روش با استفاده از دوربين كه بر روي يكي از نقاط مستقر شده و تراز گرديده و به كمك شاخص ( مير ) كه بروي نقطه ديگر به طور عمودي استقرار يافته و فاصله بين دو تار بالا و پائين يعني L را اندازه گيري مي كنيم

.
دوربين نيو :
دوربين نيواز چه قسمت هايي تشكيل شده است :
1- سه پايه كه به كمك تراز كروي بايد به تحالت افقي روي سه پايه قرارداشته باشد .
2- مگسك كه تار قائم را بر وسط مير قرار مي دهيم .
3- پيچ چشمي كه براي واضح كردن تارهاي رتيكول
4- پيچ هاي سمت راست : براي واضح كردن
5- پيچ كوچك : جهت حركات پيكومتري


6- شاقول كه بايد وسط سه پايه باشد و عمود بر زمين باشد .
مثال : جهت فاصله بين دو نقطه A و B از يك ترازياب (نيو ) استفاده شده است چنان چه نيو در ايستگاه A مستقر شده باشد و اعداد قرائت شده مير در نقطه B به صورت زير باشد فاصله بين A و B چقدر است ؟
m 216/0= mm 216=1739-1955=L 1955 = تار بالا
m 6/21= ( 216/0 ) 100 =L100=D 1847 = تار متوسط
1739 = تار پائين
R1: قرائت عقب H2=H1+(V2ـR1) = ارتفاع نقطه 2(H1) برحسب نقطهA1
V: قرائت جلو H3= H2+ ( V3- R2 ) m100= H
ارتفاع نقطة H فاصله اختلاف ارتفاع قرائت جلو قرائت عقب نقاط ايستگاه
H1=100 20 586/1 1 1
H2 = 100/213 20 0/273 313/1 788/1 2 2
H3 = 100/852 20 0/579 209/1 620/1 3 3
H4 = 101/239 20 0/387 233/1 642/1 4 4
H5 = 101/672 20 0/433 209/1 665/1 5 5
H6 = 102/082 20 0/410 255/1 626/1 6 6


H7 = 102/467 20 0/385 241/1 605/1 7 7
H8 = 102/865 20 0/398 207/1 8

جدول نيولمان دور برگشت :
ارتفاع نقطة H فاصله اختلاف ارتفاع قرائت جلو قرائت عقب نقاط ايستگاه
H 8=102/865
20 207/1 8 7
H 7 = 102/468
20 -0/577 604/1 225/1 7 6
H 6 = 102/072


20 -0/396 620/1 189/1 6 5
H 5 = 101/672
20 -0/400 590/1 174/1 5 4
H 4 = 101/244
20 -0/428 601/1 209/1 4 3
H 3 = 100/845


20 -0/399 608/1 245/1 3 2
H 2100/478
20 -0/417 662/1 070/1 2 1
H 1 = 100/ 20 -0/475 545/1 1

چند تعــــريف :
ترازيابي :
عبارت است از مطالعه واندازه گيري ارتفاع نقاط مختلف آن نسبت به يك سطح مبنا ونشان دادن آن روي نقشه .
بنچ مارك :
به نقاط ثابتي گويند كه ارتفاع آنها دقيقا‌ً اندازه گيري شده و براي تصحيح عمليات ترازيابي مورد استفاده قرار ميگيرد بنچ مارك ها ممكن است ميخ چوبي ، رنگ . پلاكها و …باشند .

انواع بنچ ماركها :

تراز يابي مستقيم ( استفاده از دوربين نيو ) :


انواع ترازيابي با استفاده از دوربين نيو


ولي آنچه را كه ما بيشتر با آن سروكار داريم ترازيابي تدريجي مي باشد . معمولا ً اختلاف ارتفاع را نمي توان با ترازيابي ساده انجام داد زيرا ممكن است اختلاف ارتفاع بيش از 4 متر باشد و يا اينكه فاصله آنها بسيار زياد باشد و با توجه به شرايطجوي امكان دقيق دقيق شاخص مقدور نباشد .

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید