بخشی از مقاله
حفاظت از خود در برابر آسیب و عفونت در واقع ارایه کمک‌های اولیه، بسیار پراهمیت است. یکی از قواعد اولیه در ارایه کمک‌های اولیه، اطمینان پیدا کردن از بی‌خطر بودن موقعیت پیش از شروع درمان مصدوم است. به خاطر بسپارید که عفونت حتی با وجود آسیب‌های نسبتاً جزیی، می‌تواند یک خطر باشد. از این رو لازم است که گام‌هایی را در جهت جلوگیری از تماس با عفونت مصدوم یا عدم انتقال عفونت خود به مصدوم، طی کنید. به علاوه، باید مراقب سلامت روانی خود باشید و سعی کنید که برخوردی مؤثر با استرس داشته باشید.
امنیت شخصی
در موقعیت‌های خطرناک، دست به اقدامات قهرمانانه نزنید. اگر خود را در معرض خطر قرار دهید، احتمالاً نمی‌توانید به صورتی مؤثر به مصدومان کمک‌رسانی کنید. همیشه ابتدا وضعیت خود را ارزیابی کنید و مطمئن شوید که موقعیتی که قصد ورود به آن را دارید، برای شما خطری ایجاد نمی‌کند.
«پاسخ جنگ و گریز»
در موارد اورژانس، بدن شما با رها کردن هورمون‌های خاصی در جریان خون، یک پاسخ «جنگ و گریز» ایجاد می‌کند. در این حالت، ضربان قلب شما بالا می‌رود و تنفس شما تند و عمیق می‌شود. همچنین ممکن است احساس کنید که بیش از حد عرق می‌کنید و نیز هوشیاری شما از حالت عادی بیشتر است.
حفظ خونسردی
بعضی اوقات رها شدن خیلی سریع هورمون‌ها می‌تواند بر توانایی شما در برخورد با یک موقعیت تأثیر (منفی) بگذارد. چند نفس عمیق و آهسته به شما کمک می‌کند تا خونسردی خود را حفظ کنید و توانایی بیشتری برای به یاد آوردن اقدامات کمک‌های اولیه داشته باشید.
محافظت در برابر عفونت‌ها
پیشگیری از «عفونت متقاطع» (انتقال عوامل عفونی به مصدوم یا تماس شخص کمک‌کننده با عفونت) بخش مهمی از اقدامات کمک‌های اولیه را تشکیل می‌دهد. این مطلب به خصوصی در درمان زخم‌های باز، نگرانی عمده‌ای به شمار می‌رود. اغلب با اقدامات ساده‌ای مثل شستن دست‌ها یا پوشیدن دستکش‌های یکبار مصرف، حفاظت کافی ایجاد می‌شود. خطر عفونت با
ویروس‌هایی که از راه خون منتقل می‌شوند. (مثل هپاتیت B یا C و ویروس ایدز) وجود دارد اما این ویروس‌ها با تماس خون به خون منتقل می‌شوند (به‌عنوان مثال در صورتی که خون شخص مبتلا در تماس با بریدگی یا زخم سطحی شما قرار گیرد). در مورد انتقال هپاتیت یا ویروس ایدز به هنگام عملیات احیاء، شواهد مشخصی وجود ندارد.
واکسیناسیون
توصیه شده است که تمام ارایه‌کنندگان کمک‌های اولیه در برابر هپاتیت B واکسینه شوند. در حال حاضر، هیچ واکسنی بر ضد هپاتیت C یا ویروس ایدز وجود ندارد. اگر فکر می‌کنید که پس از ارایه کمک‌های اولیه، با عفونت تماس پیدا کرده‌اید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
راهکارهایی برای پیشگیری از عفونت متقاطع
با پیروی از راهکارهای طبی مناسب، به پیشگیری از انتشار عفونت کمک خواهید کرد:
در صورت فراهم بودن امکانات، قبل از درمان مصدوم دستان خود را کاملاً با آب و صابون بشویید.
راهکارهایی برای پیشگیری از عفونت متقاطع
در صورت امکان، دستکش‌های یک بار مصرف را همیشه همراه خود داشته باشید و در زمان ارایه کمک از آنها استفاده کنید. اگر به دستکش دسترسی ندارید، از مصدوم بخواهید که زخم خود را پانسمان کند یا دستان خود را با کیسه پلاستیکی تمیز بپوشانید.
بریدگی‌ها یا خراش‌های روی دست‌های خود را با پانسمان‌های ضدآب بپوشانید.
در مواقعی که با مقادیر زیاد مایعات بدن سر و کار دارید، یک پیشبند پلاستیکی به تن کنید و برای حفاظت از چشمان‌تان هم عینک پلاستیکی بزنید.
از دست زدن به زخم یا هر قسمت از پانسمانی که در تماس با زخم است، خودداری کنید.
سعی کنید ضمن درمان مصدوم، روی زخم تنفس، سرفه یا عطسه نکنید.
مراقبت باشید با سوزن‌هایی که در اطراف مصدوم یا روی او پیدا می‌شوند به پوست خود خراش وارد نکنید. مواظب بریدگی با شیشه باشید.
اگر به محافظ صورت یا ماسک جیبی دسترسی دارید، برای تنفس دادن در عملیات احیاء از آنها استفاده کنید.
تمام مواد زاید و زباله‌ها را به صورتی بی‌خطر دور بریزید.
هشدار!
اگر تصادفاً پوست خود را با سوزن خراش دادید یا بریدید و یا ترشحات به چشم شما پاشیده شد، محل را به‌طور کامل بشویید و فوراً به پزشک مراجعه کنید.
برخورد با مواد زاید و زباله‌ها
پس از پایان درمان، تمام مواد زاید را به دقت دور بریزید تا جلوی انتشار عفونت گرفته شود. اشیای آلوده و دستکش‌های مصرف شده را در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید؛ بهتر است از کیسه‌های زرد مخصوصی که کیسه زباله بیمارستانی نام دارند، استفاده کنید. برای دور ریختن اشیای نوک‌تیز (مثل سوزن‌ها) باید از محفظه‌های پلاستیکی که محفظه اشیاء نوک تیز نامیده می‌شوند، استفاده کنید. در کیسه یا محفظه را محکم ببندید و برچسبی روی آن قرار دهید که نشان دهد حاوی مواد زاید و زباله است.
محفظه اشیای نوک‌تیز این جعبه پلاستیکی برای نگهداری سوزن‌های مصرف شده و سایر اشیای نوک‌تیز طراحی شده است تا دور ریختن آنها به صورتی بی‌خطر انجام شود. این محفظه‌ها معمولاً زردرنگ هستند.
برخورد با مواد زاید و زباله‌ها
کیسه‌های زباله بیمارستانی را باید از طریق سوزاندن (زباله‌سوز) نابود کنید. اگر به امکانات زباله‌سوزی دسترسی ندارید، از مرکز محلی خدمات آمبولانس یا اداره بهداشت محیط منطقه در مورد نحوه برخورد با این نوع زباله‌ها سؤال کنید.
استفاده از یک کیسه زباله بیمارستانی اگر یک کیسه زباله زردرنگ در اختیار دارید، باید آن را برای دفع بی‌خطر اشیای زاید (مثل پانسمان‌های آلوده) به کار ببرید. سپس باید در این کیسه‌ها را محکم بسته، آنها را بسوزانید.
برخورد با استرس
طبیعی است که وقتی برای اجرای کمک‌های اولیه فرا خوانده می‌شوید، دچار استرس و یا پس از اتمام درمان مصدوم، بسیار هیجان‌زده باشید. استرس می‌تواند در سلامت فیزیکی یا روانی فرد مشکل ایجاد کند. بعضی از افراد نسبت به دیگران بیشتر مستعد استرس هستند. یادگیری روش‌های برخورد با استرس به منظور حفظ سلامت و اثربخشی خود به عنوان ارایه‌کننده کمک‌های اولیه، بسیار مهم است.
احساسات پس از یک حادثه
موارد اورژانس برای تمام ارایه‌کنندگان کمک‌های اولیه یک تجربه هیجانی محسوب می‌شود. واکنش‌های هیجانی می‌توانند شامل احساس رضایت یا حتی شعف باشند اما بیشتر به صورت احساس نگرانی و دلخوری هستند
