بخشی از مقاله
توریسم و تعارض فرهنگی
(( با تاکید بر نظریه تعارض فرهنگی سلین ))
(1 مهدی مهدی پور کلاردشت، دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی (2 سیده رویا موسوی، دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی (3 محمد رضا بیاناتی، کارشناسی حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان (4 الهه نعمتی فخر، دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
(5 محمد امین هونکزهی، دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
جهانگردی وگردشگری واژه ای است که در فرهنگ اکثر کشورهای جهان ریشه دارد.به گفته مورخان از زمانی که هرودوت،2700 سال پیش به اهرام ثلاثه مصر خیره گشت نوعی گردشگری فرهنگی حادث شد.گردشگری از کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه فارغ از اثرات مثبتی که در پی دارد نقاط منفی و پنهانی را به همراه دارد که می توان از تعرض فرهنگی یاد کرد.شخص توریست در موقعیتی قرار می گیرد که فرهنگ ها و هنجار های مورد پذیرش او با فرهنگ های کشور میزبان در تضاد است به همین دلیل شخص به صورت ناخودآگاه رو به سمت بزه می آورد.
واژگان کلیدی:توریست، فرهنگ، تعارض، هنجار، بزه
مقدمه
با پیشرفت جوامع و عبور و مرور آسان از نقاط مختلف جهان به نقاط دیگر این مسأله در ذهن نقش میبندد که ورود توریست در یک کشور بیگانه با فرهنگ های متفاوت چه اثرات مثبت و منفی همراه دارد.توریست با حضور خود فرهنگ هایی می آورد و همچنین ملزم به پذیرش فرهنگ های کشور میزبان می باشد.در سال 1938 جرم شناس سوئدی تبار آمریکایی به نام تورستن سلین نظریه ای تحت عنوان تعارض فرهنگی را بیان نمود که در ان افراد به مرور زمان فرهنگ های خود را در آن محیط به فراموشی سپرده و فرهنگ کشور مقصد را مورد پذیرش قرار میدهند و از این جهت در اجرای اوامر کشور دچار خلل میشود و در بین اجرای اوامر خود و کشور مقصد دچار تعارض میگردد به همبن جهت نگارندگان با تحلیل نظریه تعارض فرهنگی در سطح بومی قصد تبیین این نظریه را دارند .
روش تحقیق
پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی انجام میشود. متداولترین روش پژوهشی در عموم پژوهشها، روش کتابخانه ای میباشد. پژوهش فوق نیز به روش کتابخانهای از طریق فیشبرداری منابع موجود به تحلیل موضوع مورد بررسی پرداخته است.
-1 مفاهیم قبل از ورود به مفاهیم اصلی ابتدا می بایستی یک تعریف از فرهنگ و گردشگری ارائه داد . لغت
گردشگری tourism از کلمه tour به معنای گشتن اخذ شده است که ریشه در لغت لاتین turn به معنای دور زدن ، رفت و برگشت بین مبدا و مقصد و چرخش است که از یونان به اسپانیایی وفرانسوی و در نهایت به انگلیسی راه یافته است . به طور کلی تعاریف متعددی توسط صاحب نظران ارائه شده است اما تعریفی که سازمان گردشگری بین المللی ( ( WIO ارائه کرده به نظر جامع و مانع می رسد بر اساس این تعریف گردشگری عبارت است از فعالیت های افرادی که برای استراحت ، کار و دلایل دیگر به خارج از محیط سکونت معمول خویش سفر کرده ، حداکثر
برای یکسال متوالی در آن جا اقامت می کنند 2. همچنین این تعریف گردشگری را به دو نوع گردشگری داخلی یا بومی و گردشگری بین المللی یا خارجی تقسیم می کند .
با توجه به موضوع نوشتار که گردشگری را در غالب فرهنگ مورد بررسی قرار دادیم لازم است که مفهوم گردشگری فرهنگی را تببین نماییم . گردشگری فرهنگی ، مفهوم فرهنگ ار چشم انداز جغرافیایی ، الگوهای رفتار آموخته شده انسانی را در بر میگیرد . این الگوها در چارچوب انتقال ایده ها و اسطوره ها و تصورات از نسلی به نسل دیگر یا از گروهی به گروه دیگر ، چشم انداز جغرافیایی بر پایه میراث و واقعیات ذهنی و اجتماعی و فنی شکل می دهد.چشم ا نداز فرهنگی بیانگر دانش بومی در تطبیق با محیط بوده ، شامل همان آموخته هایی است که در تصور بین نسلی آشکار میشود و پیرامون شیوه های چگونه فکر کردن و چگونه درک کردن جهان است . گردشگری فرهنگی ، در بعد مفهومی ، حرکت انسان و جدا شدن او از مکان معمولی سکونت با هدف دیدار از جاذبه های فرهنگی ، به دست اوردن اطلاعات و تجربه جدید برای ارضای نیاز های فرهنگی تعریف شده است.3 در حوزه فرهنگ به عقیده سلین فرهنگ به عنوان مجموعه ای از اندیشه ها ، بنیاد ها و نتایج
کارگروه های مشخص افراد انسانی می باشد 4. هر کشور یا منطقه فرهنگ منحصر به فرد خود را دارد بنابراین افراد توریست در ارتباط با فرهنگ جوامع مختلف که ریشه در اندیشه های کشور مقصد را دارد دچار مشکل میشوند و نابهنجاری هایی برای شخص گردشگر محقق می شود . این تعارض به معنی کشمکش میان ارزش های مورد پذیرش اخلاقی و معیارهای رفتاری متضاد با یکدیگر می باشد 5. به عقیده سلین خرده فرهنگ های افراد توریست در مقابل فرهنگ اصلی آن جامعه قرار می گیرد و در این حالت شخص گردشگر در میان دو فرهنگ قرار میگیرد 6که یکی از آنها ریشه ملی و مذهبی برای او دارد که در جریان جامعه پذیری توسط فرد درونی شده و دیگری که خارج از چارچوب شخصیتی فرد است که بر او تحمیل میشود . مثلا یک زن مسلمان که حفظ حجاب بر اساس فرهنگ جامعه وی از اوجب واجبات است وقتی در قالب یک گردشگر وارد یکی از کشور های غربی میشود که حجاب از دیدگاه آنان یک نابهنجاری محسوب میشود دچار تعارض فرهنگی میشود در اینجاست که در بحران انتخاب الگوی رفتاری قرار میگیرد بدین ترتیب تعارض
