بخشی از مقاله

مقدمه
خیار (Cucumis sativus) گیاهی از تیره کدوئیان است که اقسام گوناگون دارد. میوه‌اش درشت و سبز یا سفیدرنگ است. بوته آن مانند بوته خربزه است.
واژه خیار ريشه و بنياد فارسي داشته و از فارسي به زبان عربي داخل شده.
تاريخچه


مبدأ خيار را نواحى جنوبى آسيا ( هندوستان ) ذکر کرده‌اند. در هندوستان حداقل سه هزار سال كاشت مي گرديده و روميها و يونانيان قديم نيز از آن استفاده مي نموده اند.
در اين مناطق همچنان فرم‌هاى اوليه خيار که به‌صورت وحشى مى‌رويند و داراى ميوه‌هاى کوچک و تلخ مى‌باشند يافت مى‌شود.

کاشت خيار در دنيا سابقه چند هزار ساله دارد. حدود بيست قرن قبل از ميلاد مسيح مصريان قديم از آن استفاده مي كرده اند .


كشورهاي توليد كننده
مهمترین کشورهای تولید کننده خیار چين و آمريكا هستند.
ايالت فلوريدا مهمترين توليد كننده خيار در آمريكا است و حدود يك سو م خيار كل آمريكا را توليد مي كند .

در ايران استانهاي كهكيلويه و بوير احمد، لرستان ، خوزستان و ايلام

مشخصات گياه ‌شناسى
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
دسته: Magnoliophyta
رده: Magnoliopsida
راسته: Cucurbitales
خانواده: Cucurbitaceae
جنس: Cucumis
گونه: C. sativus


خیار گیاهی است گلدار، از رده دولپه ای ها، از گیاهان یکساله جالیزی، از خانواده کدوئیان (Cucurbithacae) با نام علمی (Cucumis sativus).
خيار گياهى خزنده است. ریشه آن نسبتاً سطحی است و برای کاشت آن باید خاک سطح الارض کاملاً آماده و غنی از مواد غذایی باشد. ریشه آن یکساله و گاهی هم دائمی است.
ساقه آن علفی، رونده و به رنگ سبز روشن، آبدار و دارای پوست نازک و کرکهای ریزی است که از ساقه منشعب می شوند. طول بوته خیار با توجه به هرسی که انجام می شود مکن است به بیش از 6 m برسد.
در واریته های معمولی برگها ن

سبتاً کوچک در واریته های بکرزا یا پارتنوکارپیک برگها بزرگتر، پنجه ای شکل و به رنگ سبز روشن بوده و بریدگی های کم عمق، برگ را به پنج قسمت یا Lobe که غالباً به شکل مثلث هستند، تقسیم می کند. دمبرگ آن بلند، آبدار، قطور، و رگبرگها مشخص و روشنتر از خود برگ هستند.

گياهى يک پايه است. تعداد گل‌هاى نر بيشتر از گل‌هاى ماده بوده و زودتر از آنها نيز ظاهر مى‌شوند. البته در خيارهاى نوع گلخانه‌اى فقط گل‌هاى ماده به‌ وجود مى‌آيند. يعنى ميوه‌هاى پارتنوکارپ هستند و احتياجى به تلقيح گل نمى‌باشد. در خيارهاى معمولى بايد گرده‌افشانى انجام گيرد و زنبور عسل نقش مهمى در تلقيح آن خواهد داشت.
ميوه در بعضى از انواع و ارقام خيار تلخ مى‌باشد.
میوه خیار از لحاظ گیاه شناسی شفت بشمار میرود یعنی میوه ای است گوشتی که برون بر آن نازک، میانبر آن گوشتی و خوراکی و درون بر آن غشائی و سخت است.
محل پیدایش میوه روی ساقه دو حالت دارد:
1. خیارهایی که روی ساقه اصلی و در زاویه برگها تولید می شوند.
2. خیارهایی که روی ساقه فرعی تولید می شوند که دراین صورت ساقه های جانبی به هرس منظم احتیاج دارند.

سازگاري
این سبزی محصول فصل گرم است و گیاه جوان آن به یخبندان حساس است. ميانگین درجه حرارت روزانه برای رشد خیار بين 18 تا 24 درجه سانتیگراد مناسبترین است. چنانچه دماي شب پائين¬تر ازc0 5 باشد ميوه ها به حد كافي تشكيل نمي شوند و يا اينكه اختلالات فيزيولوژيكي در آنها ظاهر مي گردد.
دماي بالا براي جوانه زني، مرحله رويشي و مراحله زايشي لازم است. حداقل دما براي جوانه زدن بذر خيار c0 12 و براي رشد و نمو بالاي c0 10 است گلها ابتدا در دماي c0 15 به بالا و گرده ها در دماي c0 17 به بالا باز مي شوند. عمل لقاح در دماي 26 تا 29 درجه سانتي گراد انجام مي گيرد.
اين گياه به آب و گرماى زيادى احتياج دارد. خيار در تمام مراحل رشد نسبت به سرما و يخبندان حساس است. حتى درجه حرارت‌هاى بالاى صفر نيز به بوته خيار صدمه غيرقابل جبران خواهند زد.


در مناطق سردسیر بعد از رفع سرما کاشت خیار انجام می شود. در مناطق جنوبی کشورمان در دو فصل بهار و پائیز این گیاه کاشته می شود. باید توجه داشت در مرحله ی گلدهی باید کود از انتها به گیاه داده شود تا میزان محصول افزایش یابد.
با توجه به خواسته‌هاى گرمائى خيار نيازهاى آبى خيار نيز بسيار زياد مى‌باشد. اگر تنش رطوبتی به گیاه خیار داده شود میوه ها تلخ خواهد شد. البته عوامل دیگری از قبیل نامظمی در میزان کود

و آب و دما نیز باعث تلخی خواهد شد، اما تلخی ته خیار طبیعی و به علت وجود ماده ای به نام کوکومرین می باشد.
خاک مورد استفاده بايد قدرت نگهدارى آب را داشته باشد و همچنين از نفوذپذيرى و قابليت تهويه خوبى برخوردار باشد و خواسته‌هاى ريشه خيار را در اين مورد برآورده سازد. زمين‌هاى سبک که داراى موادآلى کافى باشند مناسب براى کاشت خيار مى‌باشند.
خاک مورد استفاده در گلخانه های کشت خیار بایستی دارای بافت سبک (Sandy loam) بوده و از نفوذپذیری خوبی برخوردار باشد.
PH مناسب بستر خاکی6.5-7.5 و EC کمتر از 3000µmos/cm (3 دسی زیمنز بر متر) می باشد. قابلیت جذب عناصر به وسیله PH بستر محیط ریشه تعیین و مشخص می شود. در PH پائین نسبت عناصر قابل جذب و محلول آهن، منگنز و آلومنیوم بیشتر بوده و در نتیجه همه آنها باعث تثبیت و غیر قابل استفاده شدن فسفر می شود. همچنین میزان کلسیم، منیزیم، گوگرد و مولیبدن قابل استفاده نیز در PH پائین کاهش می یابد. از طرفی مقدار فسفر، آهن، منگنز، روی، مس و بر در PH بالا محدود می شود.
حرارت اپتيمم براي خيار گلخانه اي 25-20 درجه سانتي گراد و رطوبت اپيتمم 65%-60% مي باشد. Ec آب مورد استفاده براي خيارگلخانه اي بايستي حدود 1-0.8 ميلي موس بر سانتي متر بوده و آب هاي با Ec بيشتر از 2 ميلي موس بر سانتي متر براي كشت گلخانه اي مناسب نمي باشند . همچنين بهترين PH خاك 7-6 بوده و مقدار Ec محلول خاك نيز نبايستي از 2 ميلي موس بر سانتي متر تجاوز كند .
مشخصات بذر خیار گلخانه ای:
برای پرورش خیار در گلخانه صرفاً باید از بذور پارتنوکارپیک استفاده کرد و از کاشت بذور معمولی در گلخانه اجتناب کرد.
لازم به ذکر می باشد که پارتنوکارپیکی عبارت است از تشکیل و رشد میوه بدون تلقیح تخمکها. این پدیده به نحوی گسترده در سبزیجات خانواده کدوئیان بخصوص خیار بروز میکند. در واریته های معمولی گلهای نر و ماده جدا از هم بوده و گلهای نر زودتر از گلهای ماده ظاهر می گردند. ولی در عوض واریته های پارتنوکارپیک گل نر وجود نداشته و گلهای ماده بدون عمل گرده افشانی و لقاح تولید میوه میکند.
در این نوع خیار نیازی به گرده افشانی نیست و میوه بصورت پارتنوکارپیک تشکیل می شود، لذا چنانچه حشراتی از بیرون گلخانه گرده گل بوته دیگر خیارهای هوایی را به روی گل ماده بوته خیار داخل گلخانه بنشانند خیار تولیدی از کیفیت ظاهری پائین تر برخوردار خواهد بود.
در بعضی از واریته های خیار داربستی طول میوه ممکن تا 50 cm برسد که با توجه به ذائقه و بازارپسندی مصرف کنندگان ایرانی هم اکنون واریته هایی کشت می گردد که طول میوه آنها حداکثر به 30 cm برسد. میوه این نوع خیار دارای پوستی خوراکی، بدون تخم و بدون ایجاد نفخ میباشد.

 

بذر مناسب
انتخاب بذر مناسب بر اساس تقسيم بندي اقليم هاي مناسب صورت مي گيرد.
مثلاً براي مناطق جنوبي که زمان کشت از اوائل مهرماه شروع مي شود و تا آخر خرداد سال بعد مي توان برداشت محصول داشت و يا مناطق شمالي و مرکزي که کار کشت از اوایل دي ماه شروع مي شود، بذرهاي تک گل پيشنهاد مي شود که داراي برگ هاي کوچک و مقاوم به سرما بوده و جهت دوره هاي طولاني مناسب مي باشد ولي در اقليم هاي که دو فصل کشت د

ارند بهتر است از واريته هاي پرگل که محصول زيادي در زمان کوتاه دارنداستفاده گردد.
برای انتخاب بذر خیار درختی بهتر است از بذرهایی استفاده گردد که بیش از 6 ماه از تولید آنها گذشته باشد. زیرا بذر خیار دوره خواب کوتاهی دارد که در آن ایام ممکن است جوانه نزند، ضمن اینکه گذشت بیش از دو سال نیز از نظر قوه نامیه مناسب نمی باشد.

ترکیبات بذر
دانه خیار دارای مواد ازته و هیدروکربنه، مواد گوگردی، کمی چربی و دارای املاحی از قبیل منگنز، کربنات کلسیم ، سلولز است.
روغن دانه خيار که رنگ آن زرد روشن با طعمی شبیه به طعم روغن زیتون است، داراي اسيدهاي چرب اشباع شده ( اسيد استئاريك 7/3 درصد ، اسيد پالميتيك 8/6 درصد ) و اسيدهاي اشباع نشده مانند: اسيد اولئيك 5/58 درصد و لينولئيك 31 درصد است.
اصلاح بذر
بذر خیار گلخانه ای معمولاً با روشهای علمی و بسیار پرهزینه ژنتیکی تولید می شود و به همین دلیل قیمت آن بسیار گران بوده و بصورت عددی بفروش می رسد. این بذرها در هوای آزاد نمی تواند بخوبی گلخانه میوه تولید کنند. زیرا در اثر تلقیح با گرده سایر ارقام، تولیدی یکنواخت نداشته و میوه آن از شکل اصلی خود خارج شده و بدفرم و بدشکل می شود.

ترکیبات شیمیایی میوه
تلخی موجود در میوه های خیار در اثر ماده ای بنام کوکوربیتاسین که در ته آنها وجود دارد و در ریشه ساخته می شود. اما در خیارهای هیبرید گلخانه ای دیده نشده و یا خیلی به ندرت اتفاق افتاده است.
خيار داراي ويتامين هاي A، B، C و همچنين منگنز، كربنات كلسيم، پتاسيم، سديم و كلر، ساپونين و آنزيم هاي مختلفي مانند پروتئوليتيك و ...است.
در صد گرم خيار مواد زير موجود است .
انرژي 8 كالري
آب 95 گرم


پروتئين 0/6 گرم
مواد چربي 0/1 گرم
مواد نشاسته اي 2/5 گرم
فسفر 30 ميلي گرم
آهن 0/2 ميلي گرم


كلسيم 25 ميلي گرم
پتاسيم 160 ميلي گرم
ويتامين آ 250 واحد
سديم 6 ميلي گرم
ويتامين ب 1 0/03 ميلي گرم
ويتامين ب 2 0/04 ميلي گرم
ويتامين ب 3 0/2 ميلي گرم
ويتامين ث 7 ميلي گرم
ارقام
هيبريد سوپرميراكس، 757 و سوپردومينوس داما، سوپر هيدارس، ارلي گرين ديوومين گرنيديو، وايت مكتي دومينوس
خیار پارتنوکارپیک دارای ارقام متعددی است که بسیاری از آنها فاقد شکل و رنگ و اندازه مورد پسند بازار ایران است. بنابراین از بین واریته های متعددی که به بازار عرضه می شوند باید انواعی را که برای کاشت در ایران مناسبند انتخاب نمود. واریته هایی از قبیل:
بذر خيار گلخانه اي سوکراتس:
واريته سوکراتس به علت مقاومت خوب آن در برابر سرما براي کشت در فصول پاييز و زمستان توصيه مي شود. رنگ ميوه سوکتراس سبز تيره با دنده هاي بسيار کم، طول آن بين 16 تا 18 سانتي متر و به صورت سيلندري مي باشد. اين واريته بسيار زودرس بوده و مقاومت بسيار خوبي در برابر بيماري هاي سفيدک پنهان و آشکار، ويروس موزاييک خيار و CVYV از خود نشان مي دهد. وقتي اين واريته به ميوه دهي مي رسد از هر بند آن يک ميوه رويش مي کند و به صورت جايگزين بعد از رسيدن ميوه از کنار آن ميوه کوچک ديگري نمايان مي شود. اين واريته به علت دارا بودن برگهاي نسبتا کوچک و فاصله گره اي نسبتا بلند و همچنين جوانه انتهايي قوي يکي از واريته اي بسيار مقاوم در برابر بيماريها و قارچها مي باشد. شايان ذکر است در زماني که روزها بلند تر مي شود، براي رشد بيشتر، جوانه انتهايي شاخه هاي فرعي را بعد از برگ پنجم قطع مي نماييم و ميوه هاي شاخه فرعي به کيفيت ميوه هاي شاخه هاي اصلي خواهد بود.

بذر خيار گلخانه اي برهان:
اين بذر در برابر سرما مقاوم مي باشد که براي کشت در فصول پاييز و زمستان توصيه مي شود. رنگ ميوه سبز تيره به طول 16 الي 18 سانتي متر و به صورت کاملا سيلندري مي باشد. اين واريته زودرس بوده و مقاومت بسيار خوبي در برابر بيماري هاي سفيدک پنهان و آشکار، ويروس موزاييک خيار و CVYV از خود نشان مي دهد.

 

بذر خيار گلخانه اي نگين:
واريته نگين به علت مقاومت به سرما مناسب کشت پائيزه و بهاره است. اين واريته - سامي مولتي - بوده که در هواي سرد به صورت تک گل مي باشد و در زماني که هوا گرمتر مي شود از هر بند واريته نگين 2 تا 3 ميوه بدست مي آيد. شکل ميوه به صورت سيلندري (سروته يکي) به طول 16 ال 18 سانتيمتر، و رنگ آن سبز تيره با شيار مناسب مي باشد که در برابر سفيدک نهان و آشکار، ويروس موزاييک خيار و CVYV مقاومت بسيار خوبي از خود نشان مي دهد.

بذر خيار گلخانه اي فاديا:
اين واريته با برگهاي بزرگ و فاصله بين گره اي کم از هر بند حداقل 4 ميوه رشد مي کند، از واريته هاي پر گل مي باشد. واريته فاديا براي کشت در اواخر زمستان يا در بهار در نظر گرفته شده است که با بوته قوي، شاخه هاي فرعي فراوان و محصول فراوان بصورت يک بوته متراکم ديده مي شود. شکل ميوه هاي واريته فاديا سيلندري و به صول 16 تا 18 سانتيمتر و رنگ آن سبز تيره مي باشد. اين واريته در برابر بيماري هاي سفيدک نهان و آشکار مقاومت نسبتا خوبي دارد.

بذر خيار سامر استار(Summer star RZ)، هيبريد- (F1)
مناسب کشت گلخانه اي در تابستان و اوايل پاييز
گياه مقاوم - بوته باز - دستک ها کوتاه - اندازه برگ کوچک تا متوسط
پرگل - سبز تيره و براق
مقاوم به بيماريهاي(pm,cvyv,cmv,zymv,prsv) - مقاوم به گموز ـ مقاوم در برابر تنش و گرما
طول ميوه 20-18 سانتيمتر - ترد و خوش طعم - ماندگاري بسيار خوب - پر بار
بذر خیار مهر (MEHR) بذر F1
فصل کاشت بهار و پاییز
میوه دارای رنگ سبز روشن، طول میوه 20-16 سانتیمتر، قطر میوه 4-3 سانتیمتر و زودرس - مقاوم به ZYMV
خصوصیات گیاه: دارای میانگره‌های متوسط، دارای شاخه برگ‌های جانبی متوسط، چند میوه بر هر گره (2 تا 3 میوه در هر گره)، دارای طول زیاد دوره برداشت حداقل سه ماه، نیاز به هرس دارد و طول دوره کوتاه
بذر خیار آبان 2 (ABAN 2) بذر F1
فصل کاشت زمستان
به صورت تک میوه است، طول میوه 16-14 سانتیمتر، یکنواخت و کشیده است - بسیار مقاوم به سفیدک پودری PM1 و مقاوم به دمای پائین
خصوصیات گیاه: شاخه جانبی قوی دارد، نیاز به قیم دارد، دارای میانگره‌های متوسط است، گیاه بسیار قوی و شاداب، طول دوره برداشت حداقل 3 ماه و نیاز به هرس دارد.
بذر خیار بهمن 4 (BAHMAN 4)بذر F1
فصل کاشت بهار و پائیز


میوه دارای رنگ سبز متوسط، در هر گره 1 تا 3 میوه دارد، شکل میوه کشیده قلمی و یکنواخت، طول میوه 20-16 سانتیمتر، قطر میوه 3-5/2 سانتیمتر و زودرس - مقاوم در دمای بالا و پائین و مقاوم به بیماری سفیدک پودری به PM1
خصوصیات گیاه: نیاز به هرس ندارد، دارای شاخه و برگ‌های متوسط، گیاه بسیار مقاوم و شاداب و عملکرد بالاست.
بذر خیار تانیا (TANIA)بذر F1
فصل کاشت بهار و تابستان و ابتدای پائیز
یک تا دو میوه در هر گره، پوست میوه صاف و فاقد کرک، رنگ میوه سبز عالی، طول میوه 12-8 سانتیمتر، قطر میوه 5/2-2 سانتیمتر - مقاوم به ZYMV و مقاوم به CVYV.DM.PM.CMV
خصوصیات گیاه: مخصوص فضای باز، دارای برگ‌های متوسط تا بزرگ، دارای میانگره‌های کوتاه، طول دوره برداشت بالا حداقل 3 ماه و مقاومت بالا و بسیار شاداب
بذر خیار پرنسس (PRINCESSE)
دومینوس جی.آر.اس[Dominus J.R.S]
دومینوس جی.آر.اچ[Dominus J.R.H]
هیلارس [Hillares 9811]9811
سینا، بیلانکو، خیار دولاب و خیار اصفهان در ایران نتایج چشمگیر و مرغوبیت بی سابقه ای نشان داده اند.
چند واریته از خیارهای بلند اروپایی مانند سندرا[Sandra] نیز در ایران آزمایش شده که طول آنها به 35-40 cm میرسد. اگرچه بذر پارتنوکارپیک بسیار گران بوده و هزینه کاشت و نگهداری نسبتاً بالایی دارد ولی با توجه به عملکرد بالا و قیمت گران خیار گلخانه ای، نه تنها این هزینه ها جبران می شوند بلکه سود سرشاری هم نصیب تولید کنندگان می گردد. دانیتو بذری تک گل و رویال بذری چند گل است که قابل کاشت در اکثر فصول سال است.
نسیم فقط برای کاشت در تابستان و مناطق گرم کشور مثل یزد قابل استفاده است این بذر بذری پر گل و کم برگ است.

نقش عناصر غذايي در رشد و نمو خيار
ازت : ازت بيشتر در رشد اندامها نقش دارد تا در تشكيل ميوه . مقادير بيش از حد ازت سبب رشد رويشي زياد و اختلال در رشد ريشه و ميوه مي گردد . سطوح نرمال غلظت ازت در بافت گياه حدود 5 تا 6 درصد وزن خشك مي باشد . كمبود ازت هنگامي مشاهده مي شود كه غلظت ازت كمتر از 3-2 درصد در برگها باشد . علائم كمبود بصورت زرد شدن برگهاي پير و توقف رشد برگهاي جوان شروع مي شود . ميوه ها كوتاه و لاغر و به رنگ سبز روشن در مي آيند علائم مسموميت ازت در خيار بصورت تيره شدن برگها ، كوتاه شدن فاصله بين گره ها ، ترد و شكننده شدن ساقه ها و كوتاه شدن شاخه هاي فرعي ظاهر مي گردد .


فسفر : مقدار فسفر در گياه بسيار كمتر از ازت بوده و مهمترين عنصر براي رشد و نمو ريشه مخصوصا" در شرايطي كه خاك سرد است محسوب مي گردد . در كمبود فسفر برگهاي جوان كوچك مانده و سفت و شكننده و كم رنگ و آبكي مي گردند و در نهايت برگها چروكيده ، قهوه اي و سپس خشك مي گردند . كمبود فسفر در غلظتهاي كمتر از 0.3-0.1 درصد برحسب وزن خشك در برگها مشاهده مي گردد .
پتاسيم : عنصري است كه براي توليد ميوه با كيفيت بالا ، بسيار ضروري مي باشد . فراواني ازت ، فسفر و يا كلسيم مي تواند كمبود پتاسيم را به همراه داشته باشد . علائم كمبود پتاسيم ابتدا در برگهاي پير اتفاق افتاده ، برگ را دچار پيچيدگي نموده و در نهايت سبب نكروزه و سياه شدن حاشيه آنها مي شود . كمبود پتاسيم هنگامي بروز مي نمايد كه مقدار آن در پهنك برگ كمتر از 3.5 درصد گردد .
كلسيم : كلسيم مهمترين نقش را در ساختمان و استحكام غشاو ديواره سلولي دارد . حركت كلسيم از برگهاي پير به سمت برگهاي جوان خيلي كند است . كمبود كلسيم با كلروز بين رگبرگي و ايجاد نقاطي در حاشيه برگ شروع شده ، فاصله بين گره ها كوچك مانده ، گلها عقيم شده و ريشه ها نحيف و كوچك مانده و ميوه ها بي مزه و ريز خواهند شد . گلگاه ميوه به طورطبيعي رشد نمي كند. علائم كمبود درمقادير پائين تر از 0.5 درصد دربرگها ظاهر مي شود .
منيزيم : كمبود منيزيم با ايجاد لكه هاي كلروز و نقاط قهوه اي رنگ بر روي برگهاي خيار در پائين بوته ظاهر مي شود . در بعضي اوقات حاشيه برگها بطرف بالا برگشته و برگ فنجاني شكل مي شود. مقدار نرمال منيزيم در بافت گياه درحدود 0.7 – 0.5 درصد در برگهاي جوان بوده اما در برگهاي مسن غلظت آن بالاتر است .
آهن : علامت كمبود آهن كلروز بين رگبرگي است كه در برگهاي جوان به سرعت توسعه مي يابد . غلظت آهن در محدوده 100 تا 300 ميلي گرم در كيلوگرم ماده خشك در برگهاي بالغ مي باشد و علائم كمبود وقتي كه غلظت آهن در برگ كمتر از ppm50 باشد عارض مي گردد گرچه كلروزدر سطوح ppm100 آهن نيز مشاهده شده است .
منگنز : مهمترين نقش منگنز تسريع در عمل فتوسنتز است و يكي از عناصر موثر در توليد هورمون اكسين به شمار مي رود . از آنجايي كه بين آهن و منگنز رقابت وجود دارد ، ممكن است كمبود منگنز در عين حال بيان كننده مسموميت آهن نيز باشد . علائم كمبود منگنز بصورت زرد شدن مزوفيل و ايجاد لكه هاي رنگ پريده و سبز كم رنگ روي سطح برگ مي باشد . مراحل پيشرفته كمبود منگنز در برگها خود را بصورت ظهور نقاط نكروتيك نشان مي دهد .
روي : عمل چندين آنزيم مهم در گياه وابسته به نقش عنصر روي مي باشد . علائم كمبود بصورت ايجاد و توسعه لكه هاي بين رگبرگي روشن در برگها مشاهده مي شود . تغيير رنگ از رگبرگهاي اصلي شروع شده كه شاخص خوبي براي تمايز آن از علائم كمبود منگنز است كه در آن رگبرگ سبز باقي ماند، همچنين فاصله بين گره ها در قسمتهاي بالاي بوته كوتاه مي ماند . غلظت نرمال روي در گياه در محدوده 50 ميلي گرم در كيلوگرم است و علائم كمبود در غلظتهاي كمتر از 25 ميلي گرم در كيلوگرم بوجود مي آيد .


بر : وجود عنصر بر در تقسيم سلولي و تمايز در نقاط رشد به خصوص نقاط رشد انتهايي ضروري است . علائم ظهور كمبود بر در هنگام برداشت وقتي است كه برگهاي پائين و مياني به رنگ زرد و روشن در آمده و خيار ترد و شكننده مي گردد . خيار گياهي است كه به سطوح بالاتر از ppm1 در خاك يا آب آبياري حساسيت نشان مي دهد . علائم مسموميت بر در گياه ابتدا در برگها توسعه يافته و برگها فنجاني شكل مي شوند . غلظت نرمال بر در گياه در حدود ppm50 مي باشد .
مس : علائم كمبود مس در گياه خيار بصورت محدوديت رشد ، كوتاه شدن فاصله بين گره ها ، كوچك ماندن برگها ، برنزه شده برگها و سوختن نوك برگها مي باشد . بوته ها كوتاه قد مانده و تشكيل جوانه هاي زايشي و گل در انتهاي بوته خيار كاهش مي يابد . غلظت مس در برگهاي كامل در حدود ppm15 بوده و علائم كمبود در غلظتهاي پائين تر از ppm7 بوجود مي آيند . در گلخانه ها بدليل مصرف بيش از حد سموم قارچكش مسي ، نه تنها كمبود مس مطرح نمي باشد بلكه مسموميت مس مشاهده مي گردد كه علائم آن مشابه كلروز آهن مي باشد .
موليبدن : موليبدن در متابوليسم ازت در گياه نقش اساسي دارد در حدود 0.2 ppm موليبدن قابل دسترس درخاك براي كشت خيار كفايت مي كند . فعاليت موليبدن با افزايش PH بالا مي رود بنابراين كمبود آن بيشتر در خاكهاي اسيدي اتفاق مي افتد . غلظت نرمال موليبدن در برگها حدود ppm2 بوده و علائم كمبود در گياهاني كه كمتر از ppm1 موليبدن دارند اتفاق مي افتد.

امراض مهم خيار

سفیدک : معمولى‌ترين مرض خيار است، سفيدک روى برگ‌ها لکه‌هاى سفيد رنگ آردى به‌وجود مى‌آورد که اين لکه‌ها بعدها تمام سطح برگ را مى‌پوشانند و باعث مرگ برگ‌ها مى‌شوند.

مرض موزائيک: نيز به ‌وسيله ويروس موزائيک خيار به ‌وجود مى‌آيد. مى‌تواند زيان‌هاى فراوانى به‌بار آورد، اثر اين بيمارى تمام سطح برگ چروکيده و پيچيده شده و بوته ميوه‌هاى خيلى کم و اغلب نامرغوب بوجود مى‌آورد. البته ممکن است تمام بوته‌هاى يک مزرعه آلوده به موزائيک نشوند. يک مبارزه مستقيم براى اين بيمارى وجود ندارد، بوته‌هاى بيمار را بايد به‌موقع از مزرعه خارج کرد مهم‌

تر از آن اين است که با شته که ناقل ويروس است مبارزه کرد، همچنين از کشت خيار بعد از سيب‌زمينى بايد خوددارى شود.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید