مقاله در مورد‌ رشته حقوق

بخشی از مقاله

رشته حقوق

منبع:
کتاب قانون بین المللی حقوق جوانان

دیباچه » «

«حقوق بین الملل جوانان»شاید ناشناخته ترین رشته مطالعاتی در میان زیر مجموعه های حقوق بین الملل باشد.در حالی که حقوق بین الملل مربوط به گروه هایی همچون زنان ،کودکان،مجرمان،کا رگران مهاجر ونظا یر آنها کاملاً شناخته شده و مدّون است، حقوق بین الملل جوانان تا کنون به طور تعریف نشده و تا حدود زیادی ناشناخته باقی مانده است.

همزمان با ظهور جوانی در قالبی جدید پس از دوران مدرنیزاسیون و به طورخاص، حضوربرجسته جوانان در تحولات سیاسی و اجتماعی قرن بیستم(به ویژه جنبش های اجتماعی وسیاسی دهه های شصت وهفتاد میلادی)،جوانان در کانون توجه دولت ها،نهاد های بین المللی و صاحب نظران رشته های مختلف قرار گرفتند.شنسایی جوانان به عنوان یک گروه متمایز که ویژگی های منحصر به فردی دارد، توجه دست اندرکاران ذی ربط را به حقوق و مسئولیت خاص این گروه ـ که با ویژگی ها،علایق و نیازمندی های آنان تناسب داشته باشد ـ جلب نمود.البته،حقوق جوانان در موارد متعددی با حقوق گروه هایی همچون زنان و کودکان همپوشی پیدا می کند،زیرا از یک طرف نیمی از جمعیت جوانان را دختران و زنان جوان تشکیل می دهند واز طرف دیکر،طبق تعریف سازمان ملل متحد از کودکان (افراد زیر 18سال) وجوانان(افراد 15تا24ساله)،بین این دوگروه نیز همپوشی وجود دارد.

باتوجه به اهمیت روزافزون مبحث جوانان درجامعۀامروز ایران و با توجه به نیاز مبرمی که برای آشنایی جامعه و به ویژه دست اندر کارانامور جوانان با مباحث حقوقی مربوط به جوانان احساس می شد،سازمان ملی جوانان اقدام به ترجمه وانتشا کتاب مزبور نمود.این کتاب می تواندمنبع بسیار مفیدی برای کلیۀ نهادهای مرتبط با جوانان(از جمله وزارتخانه های کار واموراجتماعی،بهداشت ، آموزش وپرورش،آموزش عالی ، وزارت کشور و نیز مجلس شورای اسلامی،قوه قضائیه
و سازمان های غیر دولتی
جوانان)و همچنین،اساتیدودانشجویان علاقه مندبه حقوق بین الملل باشد.

سازمان ملی جوانان

پیش درآمد
دختران وپسران ایرانی به طور متوسط در سنین 13سالگی به بلوغ جنسی می رسند و به طور میانگین درسنین 26تا28سالگی اکثر آنها متاًهل وشاغل می شوند.سازمان ملی جوانان این فاصله سنی را که درکشورماحدوداً15سال می باشد،دوره جوانی می نامد وازجمله وظایف و ماًموریتهای اساسی خود راشناخت این مرحله از زندگی جوان می داند.
با عنایت به اینکه تمامی قوای زیستی،روحی،روانی،فکری وعاطفی فرد از دوران بلوغ دچار تغییروتحولات اساسی گردیده و بر هر یک از این تغییر وتحولات نیز قانونمندی خاصی حاکم می باشد(هندسۀدوره جوانی)،می توان اذعان نمود که هیچ برنامه ریزی ای برای این دوران بدون آگاهی نسبت به این قانونمندی ها موًثر وکارگشا نخواهد بود.
البته به اندازه ای که وقوف نسبت به این قانونمندی ها لازمۀ یک برنامه ریزی جامع واصولی است،آگاهی به اهداف ومقاصدی که رشد وشکوفایی
استعدادهای جوانان باید به آن سرمنزل رهنمون گرذند نیز از ارکان اصلی برنامه ریزی برای نوج

وانان وجوانان خواهد بود.
بنابراین پس از تبیین قانونمندی های حاکم بررشد و شکوفایی قواواستعدادهای نوجوانی وجوانی وبرنامه ریزی براساس اهداف ومقاصد تعلیم وتربیتی این دوره،نوبت به تعیین نقش و جایگاه هر یک از دستگاه ها ونهادهای دولتی درعرصه های آموزشی،تربیتی،تبلیغی،ورزشی،هنری،اجتماعی رهنگی،سیاسی واقتصادی خواهد رسید،تا هریک به عنوان جزئی از یک مجموعۀ منظوم در

برنامۀساماندهی امور جوانان کشورنقش آفرینی کنند(مهندسی دوره جوانی).
سازمان ملًی جوانان تبیین((هندسه))جوانی ودنیای جوانان ونیز((مهندسی)دوره جوانی را ازپیش نیازهای اصلی برنامۀ سازمان دهی امورجوانان کشور می داند و برای تحقق این پیش نیازها دست نیاز بسوی تمامی مراکز و مجامع علمی ، وپژوهشی وتحقیقاتی ِدانشگاهی و حوزوی دراز کرده و معتقد است این مهم جز به فعالیت های عالمانه،محققانه و مشفقانه علماو دانشمندان این مرزو بوم که دل در گرواسلام،انقلاب و سربلندی مردم ایران دارند،به سر منزل مقصود نخواهد رسید.
سازمان ملّی جوانان،برای انجام رسالتخود در قالب ایجاد نگاه جامع به((دوره جوانی))در فضای ملّی کشور وسامان دهی این دوره از طریق برنامه ریزی و همآهنگی بخش های گوناگون دولتی وغیردولتی،مجموعه
اقداماتی را به انجام رسانده است که بخشی از این اقدامات در قالب
تاًلیف،تحقیق،مطالعات بین المللی وبرنامه های سامان دهی امور جوانان ـ به
منظوراستفاده برنامه ریزان،کارشناسان،مجریان،خانواده ها وجوانان ـ به زیور طبع آراسته شده است وتقدیم خوانندگان گرامی می گردد.

سیاست کلی در خصوص اقتصاد و اشتغال
یکی از آرزوهای اساسی اکثریت وسیعی از جوانان،بهبود دسترسی به
فرصت های شغلی تمام وقت با شرایت کاری مناسب،آینده شغلی ورضایت شغلی می با شد.برآورده کردن این آرزو ها در بسیاری از کشور ها به میزان بالاتروپایدار رشداقتصادی جهانی بستگی دارد تا اینکه به طور کلی بتوان به گسترش چشمگیری در تقاضای نیروی کار دست یافت،چرا که کمیّت و کیفیّت فرصت های شغلی جوانان با عملکرد اقتصاد به طور کل
ارتبات نزدیکی دارد.به ویژه سیاست های هماهنگ اقتصادی واجتماعی

در سطوح ملی و بین المللی را تسهیل می نماید و شامل دسترسی آزادانه تر به بازرهای جهانی بر پایه اصول برابری و منفعت متقابل می با شد،پیش
شرط های ضروری اقتصاد کلان برای کاهش پایدار به میزان بالای بیکاری فعلی جوانان می باشند.
آموزش وکار آموزی

نظام آموزشی در اماده سازی جوانان برای زندگی وکارنقش مهمی دارد. این
نظام مسئولیت آماده سازی زنان و مردان جوان را برپایه رشدذهنی،دانش و مهارتهایی که توان فردی وبالقوه آنان را برای اشتغال افزایش می دهد، بر عهده دارد و به آنان در مواجۀ با تغییرات در محل کار که حاصل تکنولوزی و دیگر عوامل است،کمک می نماید.گفته می شود بیشترین میزان خطر بیکاری برای آنهایی است که مدرسه را بدون امادگی کافی برای کار ترک می کنند.این مسئله که محتوای آموزش باید با نیازها و آرمانهای فردی و نیازهای اقتصاد سنخیّت داشته باشد،از اهمیت برخوردار است.تحصیلات باید پایه ای محکم برای رشد فردی،کار آموزی های آتی،مشارکت در نیروی کار و پویایی شغلی را فراهم سازد.
بسیاری از کشورها در امر اموزش رسمی سرمایه گذاری های اساسی کرده اند و اجزای آمادگی حرفه ای و یا کار آموزی حرفه ای مقدماتی را که در برخی موارد شامل تجربه کار مولد می باشد، فراهم می کنند.به هر حال
مشکلات به ویژه در کشور های در حال توسعه باقی هستند.این مشکلات شامل موارد زیر است:دستیابی به آموزش رسمی،ناتوانی کار آموزی
حرفه ای در برخی موارد برای افزایش قابلیت استخدام در بخش جدید و بعضاًًتاًکید بی مورد بر تحصیلات دانشگاهی که موجب شکست در فراهم آوردن مهارت های مورد نیاز برای استخدام می گردد.باید سیاست هایی
به منظور به برطرف کردن این مشکلات طراحی شود.به هر حال،اگرچه
آموزش و کارآموزی به تنهایی مهم هستند، امّا راه حل جامعی را به دست نمی دهند.ظرفیت ایجاد فرصت های شغلی و بهبود استاندارهای زندگی
همواره با رشد اقتصادی پایدار وقوی مرتبط بوده است .
بسیاری از کشورها به منظور تجهیز جوانان به آمادگی مطلوب برای زندگی
شغلی،در زمینه کارآموزی حرفه ای غیررسمی نیز سرمایه گذاری کرده اند
اگرچه بسیاری از این قبیل نظام های آموزشی به عنوان پاسخی به تقاضاهای بازار نیروی کار برای مهارت های خاص به وجود آمده اند.

آنها همچنین باید از سیاست ها به عنوان ابزاری برای افزایش قابلیت استخدام تعداد کثیری از زنان ومردان جوان بیکار غیر مدرسه ای استفاده کنند.
کارآموزی حرفه ای باید از طریق امکانات عمومی بهتر ودر صورت امکان در محل کار وبه منظور ایجاد امکانات کار آموزی موًثرکه ساختاری کارآمد داشته باشد،ارتقاء یابد.همه باید از طریق این کانا

لهای تکمیلی به شیوه ای برابرد رهزینۀ کلی کارآموزی سهیم شوند تا برای کل جامعه
سودمند باشد.کارفرمایان باید در توسعه مهارت ها نقشی فعال ایفا نمایند.
ترکیب مناسبی از موارد کارآموزی باید مورد حمایت قرار گیرد،
به گونه ای که پیوندی میان آموزش های سازمانی و آموزش در محل کار
وجود داشته باشد که به صورت واضح تعریت شده باشد.

فعالیت های خدماتی مربوط به اشتغال جوانانوبویژه راهنمایی شغلی،در جهت کمک به جوانان برای یافتن کار منظم و انتخاب برنامه های حرفه ای
مناسب که به شغل هایی با انتخاب ازاد منتهی می شوند و نیز در تضمین نوعی موازنه میان عرضه وتقاضای مهارت ها،نقش مهمی ایفا نماید.
خدمات راهنمایی باید توسعه یا بهبود یابند،ضمن اینکه روندهای بازار کار
وکاراموزی مخصوص راهنمایی نیروی انسانی نیز باید مورد توجه قرار
گیرد.د ربرنامه های راهنمایی شغلی،ضروری است که توجه ویژه ای به
دخران وزنان جوان اختصاص یابد تاامکانات وعلائق آنان در ارتباط با بازار کار که به دلایل سنتی اغلب محدود می باشد،گسترش یابد.
زنان جوان
اگرچه سهم نسبی زنان از نیروی کار به ویژه درکشور های صنعتی در حال
افزایش است،اماغالباًزنان به سمت مشاغلی که به طور سنّتی به عنوان مشاغل زنان مطرح بوده است ومعمولاًدر قعر مقیاسهای درآمدی قرار دارد،
هدیت می شودوبعضاًدر معرض شرایت کاری زیر استاندارد قرار می گیرند.در نظام کارآموزی واموزشی،دسترسی برابر باید به شدت تشویق شود تازنان جوان ودختران راقادر سازد تاواردجریان هایی شوند که به یک انتخاب شغلی وسیع ترمنجرشده وانان را به مهارت هایی که پاسخگی نیازهای بازار کار وطیف گسترده ای از فرصت های شغلی می باشد،مجهز

نماید.پذیرش اصل پرداخت یکسان برای کار برخوردار از ارزش یکسان باید ترویج شود (کنوانسیون دستمزد برابر،1951(شمارهً100) ).نتایج قطعنامهدربارهًفرصت های برابر رفتر برابر در قبال مردان وزنان در ارتباط با اشتغال مصوّب هفتادویکمین اجلاس کنفرانس مورخ ژوئن1985باید به طور کامل مدّ نظر قرار گیرد.
با در نظر گرفتن موانع متعدد فرهنگی وسنتی موجودبرسرراه برابری زنان ومردان،باید اطلاع

رسانی گسترده وسایر اقدامات عملی برای ترویج برابری ،باتوجه به تمامی شاخص های جامعه ای که دختران وزنان جوان در آن زندگی می کنند،انجام شود.
برای کمک به فهم بهتر گزینه های سیاستگذاری ومفید یودن اقداماتی که با هدف جذب زنان ومردان جوان به زندگی کاری انجام می شود،
تشریک مساعی می نماید وبه این مطلب به طور خاص توجه کندکه این سیاست هاوبرنامه ها تا چه حدآن دسته از جوانانی را که در خصوص ورود به بازار کار،دست یابی به فرصت های شغلی ،اعتبار مالی وسایر منابع حمایتی ازجملۀ محروم ترین ها به شمارمی روند،تحت پوشش قرار می دهد.

کمک به ارتقاءهمکاری بین المللی در ارتباط باجوانان

سوابق کنفرانس عمومی

اجلاس بیست وششم،|اریس،15اکتبرتا7نوامبر1991

2/11جوانان

کنفرانس عمومی،

بااذعان به اهمیت روزافزون نقش جوانان در حل مشکلات مهم فراروی بشر ودر نتیجه نیاز به ارائه فرصت های بیشتری برای حضور جوانان در همۀ عرصه های حیات فرهنگی،آموزشی،سیاسی،اقتصادی واجتماعی،
باتاًیید دوبارهً این مطلب که یونسکو با توجه به صلاحیت های خود در حوزه های مختلف باید به عنوان نهاد نظام ملل متحد که به طور مستقیم با مشکلات جوانان در جامعۀ امروزی در ارتباط است،باقی بماند،
باتوجه به قطعنامۀ شمارهً103/45مصوب اجلاس چهل وپنجم مجمع عمومی سازمان ملل متحد راجع به سیاست هاو برنامه های مرتبط با جوانان،
با یاد آوری قطعنامه(24)که در آن مدیر کل به توجه بیشتر در زمینۀ برنامه های دو سالانه جوانان دعوت شده است،
همچنین با یاد آوری بند های 78و94تصمیم هیاًت اجرایی به شماره 196
که در آن در خصوص اجرای طرح جوانان،سازندگان آینده توافق به عمل آمده واز اهمییت داده به جوانان در حوزه های مهم ومختلف برنامه ریزی اظهار رضایت شد،
باذکراین که هیاًت اجرایی در قالب تصمیم فوق، باید فعالیت های مرتبط
بامشارکت جوانان در جامعه راتقویت نماید(بند78)و مشارکت مستقیم جوانان راافزایش دهد(بند94)،

نتیجه نهایی کنفرانس جهانی حقوق بشر

بادرنظرگرفتن این که ارتقاءوحمایت از حقوق بشر موضوع اولویت جامعۀ
بین المللی است،و این که کنفرانس کنفرانس این فرصت نادر را دارد تا تحلیل جامعی از نظام بین المللی حقوق بشروابزارحمایت از حقوق بشربه عمل آورد،به منظور افزایش وارتقاءرعایت کامل تراین حقوق و آزادی ها به گونه ای عادلانه ومتوازن،
بااذعان وتاًیید این که کل حقوق بشراز کرامت وارزش ذاتی انسان نشاًت

می
گیردو این که انسان موضوع اصلی حقوق بشر وآزادی های اساسی می باشد ودر نتیجه باید ذی نفع اصلی بوده وفعالانه در تحقق این حقوق و آزادی ها مشارکت داشته باشد،
با تاًیید دوبارهً تعهدات خودبه اهداف و اصول موجود در منشور ملل متحد واعلامیه جهانی حقوق بشر؛
با تاًیید دوبارهً موجود در مادهً56منشورملل متحد برای قبول اقدام مشترک وجداگانه با تاًکید مقتضی برتوسعۀ همکاری موًثر بین المللی برای تحقق اهراف تنظیم شده در مادهً55شامل احترام جهانی برای حقوق بشر و ازادی های اساسی برایهمه ورعایت آن؛
باتاًکید بر مسئولیت های همۀ دولت ها،در تطابق با منشور ملل متحد برای توسعه و ترغیب احترام به حقوق بشرو آزادی های اساسی برای همه بدون هر گو نه تبعیض بر اساس نژاد،زبان یا مذهب؛
با یاد آوری مقدمۀ منشور ملل متحد،به ویژه اراده موجود برای تاًیید دوبارهً اعتقاد به حقوق اساسی بشر،کرامت و ارزش انسان و حقوق برابر مردان زنان وملت های بزرگ و کوچک،
با یاد آوری مجدد ارادهًبیان شده در مقدمۀ منشور ملل متحد برای حمایت از نسل های بعدی در برابر مصیبت جنگ،ایجاد شریطی که تحت آن عدالت واحترام به تعهدات ناشی از پیمان ها ودیگر منابع حقوق بین الملل حفظ شود،ارتقاء پیشرفت اجتماعی واستاندارهای بهترزندگی برای ازادی بیشتر
اعمال تساهل ودوستی و به کار گیری ابزار های بین المللی برای ارتقاء پشرفت اقتصادی واجتماعی ملت ها؛
باتاًکید بر این که اعلامیۀ جهانی حقوق بشر که معیار های مشترکی را برای دستیابی کلیه اقوام وملت ها بنا می نهد،منبع اصلی الهام ومبنای سازمان ملل متحد برای پیشرفت در معیارهای تنظیم شده در اسناد بین المللی موجود حقوق بشر،به ویژه میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی بوده است؛

با در نظر داشتن تغییرات عمدهً صورت گرفته در صحنه بین المللیبر اساس اصول موجود درمنشور ملل متحد،شامل ارتقاءو ترغیب احترام به حقوق بشر وآزادی های اساسی برای همه و احترام به اصل حقوق برابروحق تعیین سرنوشت ملت ها در زمینه صلح،دموکراسی،عدالت،برابری،حاکمیت قانون،تکثرگرایی،توسعه،استاندارهای بهتر زندگی وهمبستگی....