مقاله در مورد بررسی خورشید

بخشی از مقاله

مقدمه
در تحقيق حاضربه معرفي اجمالي خورشيد و همچنين توضيحاتي در باره ي نظريات يافرضيات مختلف درباره ي آن پرداخته شده است.ماسعي كرده ايم تاحدودي به مردم اطلاعاتي ارائه دهيم تاشايدنقشي درافزايش اظلاعات و معلومات
عمومي آنهاو بالاخص دانش آموزان كه ممكن است در كارهاي پژوهشي خود از اين تحقيق استفاده نمايند داشته باشيم.

درفصل اول اين پژوهش تاحدودي به معرفي آن پرداخته ايم ، دراين فصل بخشهاي مختلفي نامبرده شده كه در ادامه به آنها اشاره خواهيم كرد.اين موارد مفصلاً در فصل دوم شرح داده خواهد شد.
بيان مسئله
در تحقيق حاضر تلاش مي شود با در نظر گرفتن عقايد عموم مردم از آينده خورشيد و با نگرش به حقايق موجود ، برداشتي بهتر از اين عنوان به عمل آيد تا عموم مردم به خورشيد و آينده اي كه درانتظار آن خواهد بود جوري ديگر بنگرند و مسئله اساسي كه در اين تحقيق مورد بررسي قرار مي گيرد اين است كه تاكنون علم نجوم و فيزيك تا چه حدي توانسته اند آينده خورشيد را پيش بيني كنند .
اهميت و ضرورت تحقيق
يكي از مهمترين نگراني هاي بشر امروزي تفكر در باره ي محل زندگي آينده ي او يا به عبارت ديگر سياره ي بعدي كه مورد هجوم و تسخير او قرار مي گيرد است. ژابا نمي توان گفت مهمترين عامل اين نگراني ،نگراني در باره آينده خورشيد است ؟شايد اكثريت عوام بدانند خورشيد در آينده هاي هر چند بسيار دور ممكن است سرد شود،البته انفجار آن نيز ممكن است.اگاهي دقيق مردم كشور مادراين موردبسياركم است و حتي مي توان گفت نزديك به صفر است. در نتيجه دراذهان عموم

سؤالات بسياري پديدآمده است.دراين تحقيق تلاش شده است تا افراد به پاسخ برخي ازسؤالات خود در اين باره برسند.مي تواتن گفت كمتركسي در اين مقطع به انجام اين گونه پژوهشها پرداخته است و اين تحقيق از مواردي است كه اين موضوع را مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار داده است. به همين دليل اين تحقيق مي تواند يك منبع خوب براي موارداستفاده ي مشابه باشد.
اهداف تحقيق
دراين تحقيق بررسي آينده ي خورشيد به عنوان هدف اصلي دنبال مي شود و مفصلاًبه آن پرداخته شده است.
اهداف ويژه ي تحقيق به عمل آمده عبارتند از:
1- بررسي آينده ي خورشيد از نظر علوم مختلف (فيزيك و نظريات آن ): درفصل دوم اين تحقيق مطالبي از كتابها و منابع مختلف بيان شده است.يكي از مهمترين تكيه گاههاي نظريات بيان شده در اين رابطه تبصره ها و موارد نظريات نسبيت انيشتين است .
كاربست يافته ها
تحقيق حاضرميتواندمورداستفاده افرادياسازمانهاي ذيل قرارگيرد:
1- مجلات علمي منتشر شونده
2- علاقمندان به علم نجوم و موضوع خورشيدمخصوصاً دانش جويان يا كساني كه به حضوروشركت در المپيادهاي نجوم علاقه دارند.
سؤالات پژوهشي
در برابر علم و دانش فراوان بشر،سؤالاتي بيان مي شود:

1- آيا خورشيد روزي خاموش خواهدشد؟اياروزي به نابودي مي انجامد؟
2- كي اين اتفاق خواهد افتاد؟
3- آيانابودي خورشيدحيات برروي زمين را نابود خواهد ساخت؟
4- آيا ممكن است خورشيدبه يك كوتوله قرمزتبديل گردد؟
5- خورشيدازچه تشكيل شده است؟
6- چگونه انسان توانسته به آنچه در اعماق خورشيدو ستارگان پنهان است پي ببرد؟
تعاريف
خاصيت مغناطيسي خورشيد = خورشيد هم مثل زمين مغناطيسي ست. دانشمندان حوزه مغناطيسي را منطقه اي توصيف مي كنند كه نيروي مغناطيسي در آن حتي با يك قطب نما نيز شناخته مي شود. حوزه مغناطيسي خورشيد فقط دوبرابر حوزه مغناطيسي زمين است.
حوزه مغناطيسي خورشيد در منطقه كوچكي متمركز شده. اين حوزه تأثيراتي را روي سطح خورشيد و جو آن به جا گذاشته. در نتيجه شكل هايي بر روي خورشيد به وجود آمده اند كه ساختمان هاي سرد و تاريكي به نام لكه هاي خورشيدي تا فوران هاي جرم خورشيد را شامل مي شوند.
ذرات تشعشعی = پروتون ها و نوترون ها به شكل باد خورشيدي از خورشيد به همه مسيرها جريان پيدا مي كنند. اين ذرات نزديك زمين هم مي آيند اما حوزه مغناطيسي زمين نمي گذارد به سطح زمين برسند.
اما اين ذرات كه از فوران ها و پرتاب جرم خورشيد ناشي مي شوند, به جو زمين مي رسند. اين ذرات به نام اشعه هاي كيهاني خورشيدي ناميده مي شوند. بيشتر آنها پروتون ها هستند اما ذرات سنگين تري مثل الكترون ها را هم شامل مي شوند. اين ذرات انرژي زيادي دارند. در نتيجه مي توانند براي فضانوردان و ماهواره ها بسيار خطرناك باشند.
متغير هاي مورد بررسي
متغيرهاي مورد بررسي اين پژوهش به چند دسته تقسيم ميشوند:
1- متغير مستقل : ميزان هيدروژن موجود در هسته ي خورشيد به عنوان متغير مستقل اين تحقيق بيان مي شود.اين متغير به وسيله ي واكنش هاي درون خورشيدافزايش ياكاهش مي يابد.
2- متغير وابسته: ميزان انرژي توليدي در هسته ي خورشيد كه حاصل از انجام واكنشهاي هسته اي (تبديل هيدروژن به
هليوم)است به ميزان هيدرژن موجوددرهسته ي خورشيدوابسته مي باشد.هرچه ميزان واكنشها بيشتر باشد مي توان گفت
سوخت بيشتر يعني هيدروژن بيشتري مصرف مي شوددرنتيجه انرژي بيشتري آزاد مي شود.
3- متغير پيش بين : سوخت آينده ي خورشيدپس ازمصرف تمام هيدروژن موجود درآن به عنوان متغير پيش بين مطرح مي شود.پيش بيني مي شودپس از مصرف تمام هيدروژن موجود در هسته ي خورشيد و تبديل آن به هليوم ،فرآورده ي واكنش ها يعني هليوم به عنوان سوخت مصذف خواهند شدوبه عناصرسنگينترتبديل مي شوند.

فصل دوم
مقدمه

مقدمه
درفصل اول اين تحقيق به معرفي و تشريح مختصربعضي موارد پرداختيم. درفصل دوم سعي در توضيح اين مواردداريم.اين فصل شامل بررسي نظريات مختلف منتشر شده در مجلات علمي ،سايتهاي علمي ،كتابهاي متعدد تحت عنوان ادبيات و پيشينه ي تحقيق است. دراين فصل اهداف تحقيق به طور مفصل شرح داده شده اند و سعي شده كه از نظريات علمي هرچه مطمئن تر و دقيق تر استفاده شود.

خورشید
تنها ستاره منظومه شمسی است و حدودا شامل 86/99% درصد جرم کل منظومه شمسی را تشکيل می دهد . خورشيد به دليل جرم عظيمش داراي نيروی گرانش بسيارقوی است ، طوری که سيارات را وادار کرده در مدارشان بر گردش حرکت کنند.
خورشید یا خور یا هور یکی از ستارگان کهکشان ماست. و تنها ستاره سامانه خورشیدی می باشد. منبع اصلی نوروگرماودر یک کلام زندگی بر روی زمین این ستاره است که با فاصله ای حدود 150 میلیون کیلومتری از زمین قرار گرفته و قطری تقریباً معادل 1میلیون 390 هزار کیلومتر و وزنی معادل 330 هزار بار سنگین تر از زمین دارد.

مشخصات فيزيکی خورشيد :
۱- قطر خورشيد درحدود ۱,۳۹۲,۰۰۰ کيلومتر يا ۱۰۹ برابر قطر زمين است.
۲- جرم خورشيد ۳۳۳,۰۰۰ برابر جرم زمین است (جرم زمين 1027×6 ) و مقدار جرمی که خورشيد از دست می دهد درحدود ۴/۲ ميليون تن در ثانيه است.
3- قطر خورشيد حدود 1392000 کيلومترکه معادل 109 برابر قطر زمين است.
4- وزن مخصوص خورشيد ۴۱/۱ گرم بر سانتی متر مکعب است.
5- حجم خورشيد 1033× 4/1 سانتی متر مکعب که حدودا معدل 1,400,000 برابر حجم زمين است .
6- دمای مرکز خورشيد ۰۰۰/۰۰۰/۱۵درجه کلوين(20,000,000 درجه سانتی گراد) است.
7- مدت چرخش وضعی: ۲۵ روزدر استوا که درحوالی قطب ها به ۳۴ روز می رسد.
8- يک سال کيهانی زمانی است که خورشيد يک بار به دور کهکشان می چرخد ودر حدود ۲۲۵ ميليون سال است.
9- قطر زاويه ای خورشيد درآسمان ۳۲ دقيقه است . قدر ظاهری خورشيد ۷/۲۶- است .
ترکيب شيميائی خورشيد :
در حدود 99% وزن خورشيد را گازهای هیدروژن(H2) و هلیوم (He) تشکيل داده اند ، که از مقدار نيز حدود 70% هيدروژن39% هليوم و يک درصد مابقی ، شامل ساير گازها می شود. در خورشيد هرثانيه 500 ميليون تن هيدروژن به هليوم تبديل می شود که فقط حدود 5% آن به شکل انرژِی از خورشيد خارج می گردد.
سامانه خورشیدی سامانه ستاره‌ای است متشکل از خورشيد و اجرام فضايی که در دام جاذبه آن قرار دارند تشکيل شده است .اين اجرام شامل هشت سياره ، سه سياره کوتوله ،۱۶۲ قمر و اجرامی چون سيارک‌ها، سياره‌نماها، دنباله‌دارها، غبار میان‌سياره‌ای می‌شوند.

خورشید ستاره ای است از ستارگان رشته اصلی که 5 میلیارد سال از عمرش می گذرد. این ستاره کروی شکل بوده و عمدتاً از گازهای هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. وسعت این ستاره 4/1 میلیون کیلومتر (000/870 مایل) است. جرم این ستاره 7 برابر جرم یک ستاره معمولی بوده و همچنین 750 برابر جرم تمام سیاراتی است که بدورش می چرخند. در هسته خورشید، جرم توسط واکنشهای هسته ای تبدیل به تشعشعات الکترومغناطیسیته نوعی انرژی هستند، می شود. این انرژی به سمت بیرون تابانده شده وباعث درخشنگی خورشید می گردد. سایر اجسام

آسمانی موجود در منظومه شمسی که توسط جاذبه خورشید در مدارهایشان قرار گرفته اند نیز گرمایشان را از این انرژی می گیرند. مواد تشکیل دهنده خورشید حال گازی دارند، بنابر این خورشید محدوده دقیق و معینی نداشته و مواد اطراف آن بتدریج در فضا منتشر می شوند. اما چنین به نظر می رسد که خورشید لبه تیزی داشته باشد چرا که بیشتر نوری که به زمین می رسد از یک لایه که چند صد کیلومتر ضخامت دارد ساطع می شود. این لایه فوتوسفر نام داشته و به عنوان سطح خورشید شناخته شده است. بالای سطح خورشید، کروموسفر (رنگین کره) و هاله خورشیدی قرار دارند که با همدیگر جو خورشید را تشکیل می دهند.

مرکز خورشید مانند کوره ای هسته ای است با دمای 15 میلیون درجه سانتی گراد (27 میلیون درجه فارنهایت) که چگالی اش 160 برابر آب می باشد. تحت چنین شرایطی هسته های اتم هیدروژن با هم ترکیب شده و تبدیل به هسته های هلیوم می شوند. در این حین، 7/0 درصد جرم ترکیب شده، تبدیل به انرژی می شود. از 590 میلیون تن هیدروژنی که در هر ثانیه در مرکز خورشید ترکیب می شوند، 9/3 میلیون تن به انرژی تبدیل می شود. این سوخت هیدروژنی ، تا 5 میلیارد سال دیگر دوام خواهد داشت. مسیر نامنظم 2 میلیون سال طول می کشد تا انرژی تولید شده در مرکز خورشید به سطح آن رسیده و بصورت نور و گرما تابش کند، سپس بعد از فقط 8 دقیقه، این انرژی به زمین می رسد. هنگامی که خورشید منبسط می شود تا تبدیل به یک غول سرخ شود، قطرش حدود 150برابر بزرگتر خواهد شد. گازهای منبسط شده و داغ، رنگ زرد و حرارت خود را از دست داده و قرمز رنگ و سرد خواهند شد. اما بخاطر بزرگتر شدن سطح خورشید،درخشندگی آن 1000برابر افزایش یافته و نور بیشتری ساطع خواهد کرد.
زبانه ها و شعله های خورشیدی

زبانه حلقوی در شکل پایین، خطوط میدان مغناطیسی، دو لکه خورشیدی را به هم متصل کرده است. در سال 1973، یک زبانه خورشیدی (سمت چپ تصویر) 000/588 کیلومتر (000/365مایل) از سطح خورشید را پوشاند. اغلب فعالیتهای شدید خورشید در نزدیکی لکه های خورشیدی رخ می دهند. شعله های خورشیدی، جرقه هایی از انرژی هستند که عمر چند ساعته دارند، این شعله ها هنگامی بوجود می آیند که مقدار زیادی انرژی مغناطیسی بطور ناگهانی آزاد شود. زبانه های خورشیدی، فوارنهایی از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کیلومتر در فضا پیش بروند. میدان مغناطیسی خورشید می تواند زبانه های حلقوی را هفته ها در فضا پیش بروند معلق نگاه دارد.
باد خورشیدی

هاله (جو بیرونی) خورشید حاوی ذراتی است که انرژی کافی برای فرار از جاذبه خورشید را دارند. این ذرات بصورت مارپیچی با سرعتی معادل900 کیلومتر (560 مایل) در ثانیه از خورشید دور شده و باد خورشیدی را بوجود می آورند. این ذرات در همان مسیرهایی میدان مغناطیسی خورشید حرکت میکنند، و از آنجا که دارای بار الکتریکی هستند منظومه شمسی را پر از جریانات الکتریکی می کنند. ناحیه فعالیتهای خورشیدی ، هلیوسفر (کره خورشیدی) نامیده می شود. باد خورشیدی در هر ثانیه حدود یک میلیون تن هیدروژن حورشید را از بین می برد. 100000 میلیارد سال طول خواهد کشید تا باد خورشیدی تمام جرم خورشید را در فضای بین سیاره ای پخش کند، اما طول عمر طبیعی خورشید فقط 10 میلیارد سال است.
چرخه ها و لکه های خورشیدی
حرکت وضعی خورشید باعث ایجاد میدان مغناطیسی می شود، مناطق استوایی خورشید سریعتر از مناطق قطبی آن چرخیده و این امر باعث می شود که خطوط میدان مغناطیسی درون خورشید حلقه بزنند. این خطوط در صورت خروج از سطح خورشید، باعث فعالیتهای خورشیدی نظیر لکه های خورشیدی، شعله ها و زبا نه های خورشیدی می شوند. این فعالیتها، بخصوص لکه های خورشیدی، چرخه ای 11 ساله دارند.
مسیر نامنظم
دو میلیون سال طول می کشد تا انرژی تولید شده در مرکز خورشید به سطح آن رسیده و بصورت
نورو گرما تابش کند،سپس بعد از فقط 8 دقیقه این انرژی به زمین می رسد.

نظريه آينده خورشيد
اگرفكر مي كنيد كه درخشندگي خورشيد براي ان است كه هيدروژن محتوي آن با عكس العمل هاي هسته به صورت هليوم در مي آيد ،بدون ترديد روزي خواهد رسيد كه ذخاير هيدروژن خورشيد مصرف شود.
ما مقدارانرژي كه خورشيد پراكنده مي كند مي دانيم .مي دانيم كه عكس العمل هاي هسته درون خورشيد انجام مي گيرد. درنتيجه مي توانيم حساب كنيم كه ذخاير هيدروژن خورشيد در چه مدت زماني مصرف مي شوند.محاسبات نشان داده كه تا نسل هاي بسيار از فرزندان ما چنين خطري را در پيش ندارم خورشيد در مدت 3 ميليارد سال ديگر باقي خواهد ماند . در اين مدت 10 ميليارد ساله هر طور كه ذخيره ي هيدروژن آن مصرف شود وبه هليوم تبديل گردد درخشندگي آن كسر نمي شود.اما راجع به هيدروژن خورشيد ،اين ذخيره براي دهها ميليارد سال كافي است.
ستاره هايي از نوع خورشيد بسيار به كندي تغيير شكل مي دهند. خورشيد ستاره اي ثابت است كه تغييرات خيلي كوچك آن نيز در طول زمان هاي عظيم انجام مي گيرد.

خورشيد فقط هنگامي ممكن است به يك كوتوله قرمز تبديل شود كه به شدت بسيار زياد جرم خودرا كم كند زيرا جرم كوتوله هاي قرمز سه الي چهار مرتبه ازجرم خورشيد كمتر است . رصد ها نشان داده كه از سطح خورشيد ذراتي باردار فرار مي كنند (اين همان ذراتي است كه در زمين فلق هاي قطبي ، طوفان هاي مانيتيك وپديده هاي ديگر در سطح خارجي جور را توليد مي نمايد) ولي اين فرار ذرات به قدري كم است كه قادرنيستند ثقل خورشيد را در مدت دهها ميليارد

سال تغيير محسوسي بدهند .محاسبات نشان داده كه خورشيد تا مدتي كه ذخيره هيدروژني داردتغييرنمي كندولي پس از اينكه كليه ذخيره ي هيدروژني خورشيد به هليوم تبديل شد چه مي شود؟ اين كار صد ميليارد سال يا بيشتروقت لازم دارد. هنوز دانش نمي تواند به اين سؤالات پاسخ دقيق بدهد .وقتي كه تمام ذخاير انرژي مصرف شدند،خورشيد شروع به سرد شدن مي كند ،زيرا تشعشعات سطحي از سرچشمه ي مركزي برخوردار نمي شود.يك حركت متراكم شدن نيز در همين موقع شروع مي شود زيرا فشار و گازهاي مركزي تاب تحمل ثقل قشر هاي خارجي را نخواهند داشت . خورشيد پس از متراكم شدن مجدداً گرم مي شود چون مطابق قانوني دقيق ،وقتي گازي متراكم شود، درجه حرارت آن افزايش مي يابد .بعداً ممكن است خورشيد از دو راه مختلف سير تكامل خودر ا طي كند.
طبق فزضيه ي اول درجه حرارت قشر هاي مركزي خورشيددر نتيجه فشارطبقات فوقاني بالا مي رود (اگر فشاربه سرعت وارد شود) به اندازه ي عكس العمل هاي جديد هسته مجدداً شروع شوند و اين بار هيدروژن نيست كه به صورت هليوم در مي آيدبلكه هليوم است كه به صورت عناصر سنگين تر مانند كربن تغيير شكل مي دهندآن وقت انرژي آزاد شده در مركز خورشيد به سمت سطح خارجي آن حركت كرده و خورشيد مانند يك ستاره ي ثابت ميلياردها سال ديگر مانند امروز يا كمي ضعيف تر خواهد درخشيد.
ممكن است خورشيد در مسير تكامل خود راه ديگري طي كند. اگر فشار طبقات بالا نسبتاًملايم وسطحي باشد و درنتيجه كليه ي انرژي آزاد شده در مركز خورشيد به واسطه ي بالا رفتن درجه حرارت از سطح خورشيد خارج مي شود و خورشيد كم كم متراكم مي شود وزن مخصوص خورشيد رفته رفته بالا مي رود و بالاخره به يك كوتوله ي سفيد مبدل مي شود يعني ستاره ي كوچكي كه فوق العاده سنگين بوده و ماده ي تشكيل دهنده ي آن حالت مخصوص به نام تغيير ماهيت داده است در مي آيد.
درخشنده ترين ستاره ي آسمان يعني سيرسيوس يك كوتوله ي سفيد است كه ستاره ي كوچكي بوده ولي جرمش برابرخورشيد است .
از حيث حركت سيارات به دور خورشيد هيچوقت تغييري انجام نخواهد گرفت زيرا جرم خورشيد تغيير نخواهد كرد و
جرم خورشيد است كه اوصولاً مدارها و سرعت هاي حركات سيارات را تعيين مي كند . ولي كم شدن محسوس تشعشع خورشيد به طور قطع نتايجي خواهدداشت.
منبع انرژي خورشيد در انرژي هسته اتمي است . انسان اكنون توانسته از اين انرژي استفاده كند .ميلياردها سال به زماني كه تشعشعات خورشيد كم شود وقت باقي مانده است. دانش تكنيك خيلي قبل از اين زمان موفق خواهند شد كه به جاي انرژي خورشيدانرژي تهيه نمايند و نگذارند حيات در روي زمين از بين برود.

سير تكامل در قالب ستاره هاي سري اصلي بايد مطابق سير تكامل خورشيد باشد به طور ديگر بايد بگوييم كليه اين ستاره ها از يك نوع هستند ولي هميشه استثناء موجود است . تمام ستاره هاي غول پيكر گرم داراي حركت وضعي سريع نيستند . در بين آنها ستاره هايي هستند كه حركت وضعي آنها بطئي است . اينها در طول زمان مقداري از ذرات خودرا از دست مي دهند . سير تكامل در اين نوع ستاره ها با سايرين اختلاف دارد و بادر نظر گرفتن نظريات و فرضيه ايي نوين ساختمان ستار ها و طبيعت آنها مي توان سير تكامل اين دسته را بررسي كرد.( كتاب ساختمان خورشيد نوشته ي آ.ماسويچ ترجمه ي محمود كيانوري . 1376 )
مرگ خورشید
5 میلیارد سال بعد، بیشتر هیدروژن موجود در هسته خورشید گداخته شده و صرف تهیه هلیوم خواهد شد. در آن زمان، جاذبه باعث انقباض هسته شده و فشاردمای آنرا افزایش خواهد داد. هیدروژن شروع به سوختن در پوسته اطراف هسته خواهد کرد. انرژی حاصل از این گداخت هسته ای در پوسته، باعث انبساط لایه های خارجی خواهد شد و سیارات عطارد و زهره را ذوب می کند و آنها را در بر می گیرد. انبساط خورشید تا مدار زمین متوقف شده و حرارتش تمام موجودات زنده را از بین می برد. بعد از آن خورشید تبدیل به یک غول سرخ می شود. سپس، لایه های خارجی در فضا پخش شده و یک سحابی سیاره ای تشکیل خواهند داد. هسته نیزبصورت یک ستاره کوتوله سفید باقی مانده و بتدریج از بین خواهد رفت.پس می توان گفت که با فرا رسیدن مرگ خورشید، مرگ زمین و تمام موجودات این سیاره فرا می رسد. (دانشنامه رشد)
آیا ستاره‌ها زنده‌اند؟!
ستاره شناسان ستاره‌ها را مانند موجودات زنده می‌دانند که مراحل تولد ، زندگی و مرگ را در طول عمر خود می‌گذرانند. این مراحل که برای انسان حدود چند ده سال طول می‌کشد. در مورد ستاره‌ها از چند میلیون تا چند میلیارد سال متغیر است. یک ستاره پس از تولد و گذران عمر ، وارد مرحله مرگ و پایان موجودیت می‌شود. خورشید ما هم که یک ستاره است، از این قاعده مستثنی نیست.

غول سرخ خورشید
ذخایر هیدروژن خورشید به ما این وعده را می‌دهد که تا حدود 5 میلیارد سال دیگر دغدغه‌ای نداشته باشیم. خورشید تقریبا بصورت امروزی ، ستاره‌ای زرد که به اندازه قرص ماه دیده می‌شود، خواهد بود. ولی 5 میلیارد سال بعد بیشتر هیدروژن موجود در هسته خورشید ، گداخته شده و صرف تهیه هلیوم می‌شود. در آن زمان جاذبه باعث انقباض هسته شده و فشار و دمای آن را افزایش خواهد داد. هیدروژن شروع به سوختن در پوسته اطراف هسته خواهد کرد.
انرژی حاصل از همجوشی هسته‌ای در پوسته ، باعث انبساط لایه‌های خارجی خواهد شد، تا اینکه خورشید تبدیل به یک غول سرخ شود. هلیوم هم به کربن و اکسیژن تبدیل خواهد شد.