بخشی از پاورپوینت
نو سنگی
نوسنگی(Neolithic):بعد از دوره ی پارینه سنگی به دوره ی نو سنگی میرسیم در اید دوره انسان توانایی ساختن ابزار نوک تیز مانند پیکان تیغه و چاقو و ... را پیدا کرد٬ همچنین صنعت سفالگری رنگی یا منقوش با دست٬ شامل کوزه و ظرف و پیاله و آبدان٬ و نیز پیکره های کوچک اندام و مهرهای چهار گوش برجسته کاری با گل صورتگری یا خاک رس نرم نیز معمول شد.
آثار به جا مانده از آن زمان در نواحی بین النهرین٬ جنوب غربی ایران٬مصر ٬ اروپا و همچنین آسیای شرقی و جنوب تایلند بوده است.
مس و سنگ:دوره ی مس و سنگ در واقع مرحله ی کوتاه عمر به کار گیری مس بود که با کشف مفرغ و بعد از آن آهن منتهی شد .برای سهولت ابن دوره را عصر مفرغ(Bronze age) میگویند.
در این دوره با اختراع ابزار و وسایل جدید یشرفتهای بسیاری در هنرهای گوناگون مثل سفالگری پیکر تراشی و از همه مهمتر معماری صورت گرفت.
از پایان نوسنگی اروپا٬ بقایای معماری معروف به خرسنگی (Megalithic) در کارناک (Carnac) فرانسه و سالزبری(Salisboury) انگلستان بر جا مانده که ساختمان هایی بوده است به شکل گرد یا چهار گوش با قطعات بسیار بزرگ و سنگین مستطیل شکل از سنگ قواره که چون پایه های قائم بر پا می ایستاده٬ و قالب سنگهای مستطیل و سبکتر که چون نعل درگاه بر روی آن می خوابیده است. هدف از ساخت چنین بناهای احتمالا پرستشگاه ها و یا آتشکده های مبتنی بر خورشید پرستی بوده است.
از پایان نوسنگی اروپا٬ بقایای معماری معروف به خرسنگی (Megalithic) در کارناک (Carnac) فرانسه و سالزبری(Salisboury) انگلستان بر جا مانده که ساختمان هایی بوده است به شکل گرد یا چهار گوش با قطعات بسیار بزرگ و سنگین مستطیل شکل از سنگ قواره که چون پایه های قائم بر پا می ایستاده٬ و قالب سنگهای مستطیل و سبکتر که چون نعل درگاه بر
روی آن می خوابیده است. هدف از ساخت چنین بناهای احتمالا پرستشگاه ها و یا آتشکده های مبتنی بر خورشید پرستی بوده است.
یکی از شگفت انگیز ترین آثار بجا مانده از این دوره آثار و بناهای بومیان آمریکا یعنی تمدن های آزتک(Aztec)در مکزیکو ٬ مایا(Maya) در مکزیکوی جنوبی و اینکا (Inca) در پرو و بولیوی است.
این تمدن ها بعدها در زمان کشف آمریکا توسط مهاجران نابود شدند و آثار آنها به یغما رفت
سنگتراشی های بزرگ و خشن با تصویر و نقوش در هم آدمی و جانوری٬ و پیکره های سنگی به اشکال انتزاعی بسیار ساده شده و مبتنی بر عقاید دینی و همچنین پرستشگاه های سنگی بزرگ به شکل هرمی چند اشکوبه و پله دار از آثار منحصر به فرد آن دوره است.
اصلا از نوشتن این تاریخا خوشم نمیاد ولی واسه رسیدن به داوینچی٬ را
فائل٬ میکل آنژ یا حتا بعد تر از اونا ونگوگ و پیکاسو باید از روی این پیش از تاریخا گذشت هر کدوم از این پیش از تاریخا تو دوره های بعد تاثیر داشتند واسه همین نمیشه به راحتی ازشون رد شد.
استان مازندران با ۲۴۰۹۱ کیلو متر مربع مساحت و ۲۶۰۲۰۰۸ نفر جمعیت از استان‌های سرسبز شمال فلات ایران است و در کرانه دریای مازندران قرار دارد. این استان در غرب استان گرگان و مشرق استان گیلان میباشد و از جنوب با استان‌های شاهرود، سمنان، تهران، قزوین هم مرز است. دریای مازندران نیز مرز شمالی این استان را کاملاً دربر گرفته است. تعداد ۱۵ شهرستان، ۳۶ شهر، ۳۸ بخش و ۱۰۴ دهستان در مازندران وجود دارد که ۴۳ درصد از شهرها در طول نوار ساحلی واقع شده اند.
مازندران تنها استانی است که با سه محور هراز، کندوان و سوادکوه با مرکز کشور مرتبط میباشد و سه فرودگاه دشت ناز ساری ،نوشهر و رامسر ارتباط هوایی آن را با بقیه نقاط برقرار ساخته و راه آهن شمال یکی از شعبه‌های اصلی راه آهن سراسری نیز از آن عبور می‌کند. علاوه بر آن جاده ساحلی از رامسر تا بابلسر به طول ۲۲۰ کیلومتر با فاصله ۱۰ تا ۳۰۰ متر از کنار دریا می‌گذرد.دریای مازندران با دارا بودن منابع سرشار غذایی و ماهیان گوناگون به ویژه خاویار، در زمینه گردش گری نیز دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که آن را در جهان متمایز
کرده است. قله دماوند که به بام ایران معروف است در این سرزمین جای نهفته و از جاذبه‌های شاخص مازندران و جهان میباشد.
نام مازندران
برخی ریشه نام مازندران را آمیخته‌ای از ماز به معنی بزرگ و نیز میانه ، ایندیرا و ان پس وند مکان دانسته اند و در نتیجه عبارت "مازیندیران" را به معنی جایگاه دیو بزرگ ، ایندیرا می دانند. گواه آن را هم شاهنامه دانسته‌اند که در آن از مازندران به عنوان جایگاه دیو سفید نام برده است و نیز ایندیرا را کوهی دانسته است در میانه این سرزمین. بر پایه همین موضوع ملک الشعراء بهار بیت زیر را سروده است:
پیشینه وجود زندگی از دوران پارینه سنگی
در مورد سکونت،زندگی وتمدن در مازندران، از بررسیهایی که از غارهای کمربند و هوتو (در بهشهر) به عمل آمده، نشان داده است که سابقه زندگی در آن تا پیش از 75 هزار سال پیش وجود داشته است. از این آثار چنین بر می‌آید که در این ادوار در کوهپایه‌ها و دامنه‌های شمالی البرز، هر جا که آب و هوا مساعد تر بوده، انسان‌های اولیه به شکار و گردآوری خوراک می‌پرداختند و برای این که از امنیت و آرامش بیشتری
برخوردار باشند، در غارهای مذکور(از جمله غاری که در کنار جاده نکا-بهشهر در جنوب غربی روستای کُلت در اثر خاک برداری در سال ۱۳۶۹ کشف شده) به سر می‌برده اند، وجود آثار دوره نو سنگی در شرق مازندران حکایت از تحولات زندگی مردم در این سرزمین را دارد.
تمدن ده هزار ساله
از حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش،مردم این سرزمین همانند بعضی از انسان‌های ساکن شمال فلات ایران، توانسته بودند چارپایان را رام واهلی نمایند.این تحول موجب دگرگونی در زندگی انسان‌های این خطه شده است. به تدریج انسان‌ها در مرحله دامداری به سوی دّره‌ها و جلگه‌ها وخاکهای آبرفتی حاصلخیز کشیده شده اند. با آغاز کشاورزی،زندگی به طور کلی دگرگون می‌شود.رفته رفته با بهتر شدن شرایط زندگی، غذا و مساعد بودن آب و هوا به شمار جمعیت افزوده شد و اولین روستاهای پیش از تاریخ در این خطّه شکل گرفتند.
