بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
زلزله ((Earthqauke
زلزله آزاد شدن ناگهاني انرژي محبوس در درون زمين است. در اثر وقوع پديدة زمين لرزه انرژي رها شده باعث ايجاد كرنش در مصالح درون زمين مي شود. يعني انرژيهاي آزاد شده باعث ايجاد امواج لرزه اي مي شوند. يا به تعبير ديگر زلزله ايجاد حركات رفت و برگشتي در سطح زمين مي شود. پريود اين حركات در حد چند ميلي ثانيه تا چند روز و دامنه نوسان از چند نانومتر تا چند متر متغيير است. لرزش هاي خفيف زمين مورد علاقه زمين شناسان و زلزله شناسان مي باشد
( براي شناسايي گسل هاي فعال يا پيش بيني زلزله).
ولي حركات ارتعاشي زمين كه توسط انسان قابل احساس است و مي تواند باعث تخريب سازه ها شود به عنوان جنبش هاي قوي زمين مد نظر مهندسين زلزله مي باشد. اثرات تخريبي زلزله ها مي تواند ناشي از انهدام پي ساختمان ها در اثر كاهش ظرفيت باربري، نشست كلي و نامتقارن زمين يا پديدة Liquifaction باشد. همچنين بخشي از اثرات تخريبي زلزله ناشي از اثر شرايط زمين شناسي و ژئوتكنيكي زير پي سازه ها مي باشد كه مي تواند باعث تشديد خرابي هاي حاصل از زلزله باشد. البته بخشي از خسارات ناشي از زلزله در اثر پديده هاي ثانويه مثل تسونامي، زمين لغزه، آتش سوزي و . مي باشد
اسلاید 2 :
مكانيسم اصلي تخريب سازه ها ايجاد نيروي اينرسي در محل بدنه ساختمان ها مي باشد. به اين معني كه حركات ايجاد شده در زمين در محل پي سازه ها توسط پي به بخش فوقاني يا بدنة سازه وارد مي شود منتهي حركات منتقل شده به بدنه سازه باعث ايجاد جابه جايي و تغيير مكان در اجزاء مختلف تشكيل دهندة يك ساختمان مي شود. اما جابه جايي هاي ايجاد شده در بخش هاي مختلف همزمان نمي باشد. تأخير زماني بسيار كوتاهي كه در حركات بخش هاي مختلف يك ساختمان اتفاق مي افتد . مي تواند باعث تخريب ساختمان شود.
در واقع در اين حالت اگر تغيير شكل حاصله از ميزان مقاومت مصالح و اتصالات بخش هاي مختلف سازه بيشتر باشد امكان آسيب رسيدن به بخش هاي مختلف سازه وجود دارد.
مي توان حركات ايجاد شده در اثر وقوع زلزله را با نصب لرزه نگارها و شتاب نگار ها ثبت نمود ( در سه جهت عمود برهم).
اسلاید 3 :
روش هاي تحليل خطر زلزله
جهت تحليل خطر زلزله و بررسي وضعيت لرزه خيزي در يك ساختگاه، ابتدا با توجه به اهميت سازه، منطقه اي به وسعت معين جهت اين بررسي انتخاب مي گردد. سپس در منطقه مذكور با استفاده از دو روش كلي: الف) روش قطعي يا تحليلي (Deterministic Method) ب) روش احتمالاتی (Stochastik Method) اقدام به برآورد خطر زلزله مي شود.
لازم به ذكر است كه در اين بررسي ها پارامترهاي حركت زمين مانند بزرگي، شتاب، ميزان فعاليت ساليانه (N) و ضريب لرزه خیزی (b) محاسبه مي شود.
اسلاید 4 :
4/29/2019
copyright 2006 www.brainybetty.com; All Rights Reserved.
اسلاید 10 :
داناوان
روشندل و نعمت
اسلاید 13 :
همچنين براي استفاده از داده هاي دستگاهي لازم است تا بزرگي تمام زلزله ها به يك نوع بزرگي تبديل شوند كه معمولاً بزرگي زلزله ها را به بزرگي سطحي (MS) تبديل مي كنند زيرا اكثر روابط ميرايي ارایه شده از آن استفاده مي كند:
اسلاید 14 :
با توجه به اينكه دوره ثبت زلزله هاي با بزرگي M<4 كوتاه و جديد است براي جلوگيري از انحرافات در محاسبات بهتر است از اين مقادير صرف نظر شود و از زلزله هاي با بزرگي بيشتر از 4.5 ريشتر استفاده شود. پس از اين مرحله بر اساس یکی از روشهای احتمالی گوتنبرگ – ریشتر و یا توابع مقادیر نهایی و توابع توزیع زمان براحتی می توان منحنی های دوره بازگشت (ریسک وقوع) بزرگی را برای منطقه مورد مطالعه ترسیم نمود. با استفاده از این منحنی ها به راحتی می توان به ازای هر مقدار از ریسک وقوع زلزله، زمین لرزه لازم جهت طراحی را بدست آورده و یا مستقیما محاسبه نمود.
اسلاید 15 :
تفاوت روش قطعی با احتمالی
در روش قطعی، فقط بزرگی حداکثر زلزله قابل رویداد در منطقه محاسبه می گردد و بزرگی زلزله محتمل در طول عمر مفید سازه قابل تعیین نیست. در صورتیکه در روش آماری این نقیصه وجود ندارد و بر اساس ریسک وقوع و یا دوره بازگشت مورد نظر می توان بزرگی زمین لرزه محتمل را بر آورد نمود
اسلاید 16 :
پدیده زلزله هم از نظر بزرگی و هم از نظر زمان وقوع آن فرایندی تصادفی است. لذا جهت تجزیه وتحلیل داده های بانک اطلاعاتی و پیش بینی وضعیت آینده از نظر زلزله، لازم است پس از دسته بندی و مرتب نمودن داده ها، توابع توزیع مناسب برای بزرگی زلزله و همچنین برای زمان وقوع آن و یا توابع توزیعی که هم شامل بزرگی و هم زمان وقوع زلزله باشد انتخاب شود
اسلاید 17 :
تابع توزيع احتمال گوتنبرگ- ريشتر
اين تابع توزيع شامل هردو پارامتر مورد نظر یعنی بزرگي و زمان وقوع زلزله می باشد.
اسلاید 20 :
توابع توزيع احتمال مقادير نهايي
با توجه به اينكه تابع توزيع گوتنبرگ – ريشتر در گستره بزرگاي بالا، دقت خوبي ندارد و مقادير بزرگتر از واقع از خود نشان مي دهد استفاده از توابع تجمعي احتمال مقادیر نهایی پيشنهاد شده است. براي استفاده از اين روابط دو شرط لازم است:
الف) آمار تعداد هر بزرگي زمين لرزه در سال بطور نمايي نسبت به بزرگي كاهش يابد .
ب) رويداد زمين لرزه ها مستقل از يكديگر مي باشند.
لذا بایستی آمار پیش لرزه ها و پس لرزه ها که در زمین لرزه های بزرگ حاصل می شود و شرط دوم را مخدوش می نماید از داده های بانک اطلاعاتی کنار گذاشته شود.
