فرایند برنامه ریزي استراتژیک در اصل فرایند هماهنگ کننده ي بین صنایع داخلی سازمان و فرصـت هـاي خـارجی آن می باشد. هدف این فرایند نگریستن از درون پنجره ي استراتژیک و تعیین فرصت هایی است که سازمان از آنها بهره مـی بـرد یا به آن ها پاسخ می دهد. بنابراین فرایند برنامه ریزي استراتژیک یک فرایند مدیریتی شامل هماهنگی قابلیت هاي سازمان بـا فرصت هاي موجود است. این فرصت ها در طول زمان تعیین شده و براي سرمایه گذاري یا عدم سرمایه گذاري صنایع سازمان، روي آنها مورد بررسی قرار می گیرند. حوزه اي که در آن تصمیمات استراتژیک اتخاذ می شوند شامل محیط عملیاتی سـازمان، ماموریت سازمان و هدف هاي جامع سازمان می باشد. برنامه ریزي استراتژیک فرایندي است که این عناصر را با یکدیگر در نظر گرفته و گزینش گزینه هاي استراتژیک سازگار با این سه عنصر را آسان می سازد و سپس ایـن گزینـه هـا را بـه کـار گرفتـه و ارزیابی می کند.

در شرایط پیچیده کسب و کار امروز فهم صحیح و کامل محیط کاري دشوار و در بسیاري مـوارد نـا ممکـن اسـت . اگـر می خواهیم جهانی فکر کنیم و فرصتهاي مناسب کسب و کار را به دست آوریم در آن صورت باید تمرکز ما، ساختار ما و روش کار ما بر اساس برنامه هاي استراتژیک تغییر یابد. در جهانی که مدام در حال تغییر می باشد بایـد بـه تغییـر متعهـد و معتقـد باشیم، حتی اگر مستلزم مقداري ریسک باشد. صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از بزرگترین و مهمترین بخش هاي کشور ، نیاز به ابزارهاي نوین مدیریتی نسبت به تدوین استراتژیهاي کسب و کاردارد. پتروشیمی مبین نیـز بـه عنـوان یکـی از مهـمتـرین پتروشیمی هاي کشور تلاش مینماید تا در قالب برنامههاي پنجسالهي توسعه اقتصادي، اجتماعی و فرهنگی کشـور بـه اجـراي سیاست هاي مربوط به برنامه ایران 1404بپردازد. بنابراین اهداف استراتژیک پتروشیمی مبین در راسـتاي سیاسـت هـاي کلـی شرکت ملی صنایع پتروشیمی مطرح می باشد. اما در روند اجراي سیاست ها و نیل به اهداف استراتژیک، پتروشـیمی مبـین بـه عنوان یکی از پتروشیمی هاي مهم کشور همواره با موانع و مشکلاتی مواجه خواهد بود. براي شناخت موانع و ارائهي راهکارهاي اجرایی مناسب جهت نیل به اهداف استراتژیک ، شرکت باید به طراحی نقشه ي استراتژیک سـازمان و ارزیـابی ایـن اسـتراتژیها بپردازد.