این کار با مراجعه به یادداشت برداریهای انجام شده قبلی امکانپذیر است. بعضی از دانشجویان یادداشتهای خود را روی کارتهای کوچک و A (در کاغذ) مینویسند. برخی نیز مطالب مورد نظر را به اختصار و با خط در شست روی کاغذ یادداشت می کنند و قبل از ورود مستمعین به سالن آن را لابهلای کتابها یا جای مناسب دیگری که از پشت تریبون بتوانند آن را به وضوح ببینید جای میدهند. بعضی فقط عنوان هر قسمت از صحبتشان را مینویسند. بعضی از دانشجویان نیز برای یادآوری خود، کلمات کلیدی را می نویسند. یادداشتها به دانشجو اطمینان (دلگرمی) خواهد داد، تا بتواند سمینار خود را که به طور کامل آماده کرده، ارائه نماید به گونه ای که حتی ممکن است

پیدا شد، دانشجو نباید خود را بازد و دستپاچه شود، بلکه باید با زیرکی به نوشته ها نگاه کرده تا بتواند مطلب مورد نظر را یافته و افکار خود را متمرکز کند.

زبان بدن (ارائه سمینار به وسیله حرکات بدن)، طرز بیان در سمینار ، حالت چهره و وضعیت ظاهر دانشجو قبل از اینکه دانشجو از دهان ارائه سمینار خود را شروع کند، این بدن اوست که با شنوندگان صحبت می کند. نحوه نگاه کردن ها، طرز بیان، حالت چهره، صورت ظاهر، نوع لباس، عینک، آرایش موها، قیافه و نحوه ایستادن وی در مقابل مخاطبین از چیزهایی هستند که هرکدام به طور مستقل بر شنوندگان اثر می گذارد. وضعیت ظاهری از نظر لباس و مرتب بودن بسیار اهمیت دارد. در هنگام ارائه سمینار و صحبت معمولی بهتر است دانشجو بیشتر ایستاده باشد تا این که بنشیند. دانشجو باید از هر گونه ژستهای تکراری که باعث خستگی شنوندگان می شود اجتناب نماید. در ضمن باید LS باشد که حرکات بدن وی یک نوع کنترل کننده محسوب می شود. برای مثال وقتی دانشجو به طرف وایت برد می رود و برمیگردد میتواند با توجه به شنوندگان تحرک خود را کم یا زیاد کند. دانشجو وقتی که صحبت می کند می تواند آرام بایستد، یا به این طرف و آن طرف قدم بزند. باید فکر کرد که این دو روش مختلف چه تأثیری روی شنوندگان خواهد داشت؟

طرز بیان افراد مختلف بسیار متنوع است، ارائه سمینار در صورتی بسیار مفید خواهد بود که دانشجو به زبان روزمره، ثلیث و روان و با استفاده از کلمات و جملات کوتاه سخن گوید. در حقیقت لهجه رسمی زیاد مؤثر نیست و شنوندگان نمی توانند آنرا درک کنند. بنابراین دانشجو نباید از لهجه ادبی و رسمی، اصطلاحات ہہ خصوصں، کلمات رسمی یا اختصاری یا کلمات اختصاری غیرضروری استفاده کند. بیان صحیح تلفظ، ادای کلمات، وقار در صحبت و تنظیم سرعت و بلندی صوت دانشجو بسیار اهمیت دارد و می تواند بهتر شنوندگان را تحت تاثیر قرار دهد. دانشجو باید در بیان مطالب به صورت مستقل صحبت کند و از بیان ایدههای غیرعملی حذر کند، از به کار بردن افعال مفعولی به جای افعال فاعلی خودداری کند. معمولاً فهمیدن افعال فاعلی برای شنوندگان آسانتر است. به عنوان مثال دانشجو بهتر است به جای جمله دو میلیون ماشین توسط شرکت تویوتا فروخته شد از جمله شرکت تویوتا در سال گذشته دو میلیون ماشین فروخت استفاده کند.