استراتژی های مدیریت زنجیره تأمین سبز

 

  1. استراتژی های مبتنی بر ریسک:3 یکی از ساده ترین استراتژی های GSCM با توجه به توسعه منابع سرمایه گذاری داخل سازمانی، کم کردن ریسک می باشد. این استراتژی برای شرکت هایی که کمترین منابع مدیریتی محیطی داخلی را نگهداری می کنند یا به تازگی شروع به برنامه ریزی سبز کردن زنجیره تأمین نموده اند ایده آل است.
  2. استراتژی های مبتنی بر بهره وری:4 یک استراتژی پیچیده و توسعه یافته در سال های اخیر راهکار "بهره وری سازگار با محیط زیست" برای GSCM می باشد. استراتژی مبتنی بر بهره وری، عملکرد محیطی را به فرایندهای عملیاتی در زنجیره تأمین گره می زند. این استراتژی ویژگی های عملیاتی خاص زنجیره تأمین و درک بیشتری را نسبت به استراتژی مبتنی بر ریسک نیاز دارد. این استراتژی اجازه فعالیت های مدیریتی محیطی دانش بنیان مانند طراحی محصول، جایگزینی مواد یا خلاقیت فراوان را نمی دهد. استراتژی مبتنی بر بهره وری نسبت به استراتژی مبتنی بر ریسک از نظر فنی ضعیف اما از نظر اجتماعی و کلی پیچیده تر می باشد.
  3. استراتژی های مبتنی بر خلاقیت و ابداع:5 تفاوت مابین این استراتژی و راهکار مبتنی بر بهره وری در این است که این استراتژی بیشتر به عوامل محیطی خاص وابسته است. بسیاری از شرکت ها شروع به گارانتی طول عمر بیشتر محصولات خود کرده اند. حرکت از استراتژی مبتنی بر بهره وری به سطحی بالا تر از نوآوری در زنجیره تأمین و طراحی محصول نیازمند منابع محیطی تخصصی می باشد. در این استراتژی به روز ماندن نیازمند منابع محیطی بیشتر، پرسنل متخصص و طراحی و خاص می باشد. بهبود و پیشرفت یک سری از منابع شرایط را برای تغییر یک سازمان از راهکارهای مبتنی بر بهره وری به سمت راهکارهای مبتنی بر نوآوری فراهم می آورد. برای محصولات، منابع بهبود یافته می باید جهت ترکیب برنامه های محیطی نوآوری با طراحی های خاص محصول، ویژگی ها، عملکرد یا طول عمر فعالیت های مربوطه بکار گرفته شود.
  4. استراتژی های حلقه بسته:6 این استراتژی آخرین استراتژی زنجیره تأمین سبز می باشد که بیان کننده فرم های مشترک و بسیار پیچیده این نوع از فعالیت ها می باشد. این استراتژی شامل گرفتن و بازیابی مواد جهت تولید مجدد و وارد چرخه کردن آن ها می شود. این مواد می توانند طی تولید به عنوان مواد بازگشتی، پس از استفاده و در انتهای عمر بوجود آیند.(دانیل سامسون،(7