اهميت فناوري اطلاعات و اثرات آن براي شرکتها وسازمان ها به طرز چشمگيري افزايش يافته و رشد و توسعة آن احساس مي شود. غالباً بيان مي شود که فناوري اطلاعات مهمترين عامل افزايش بهره وري و کاهش هزينه ها است [١]. اما مطالعات ديگر عکس اين مطلب را نيز نشان داده است [٢]. دوان و  "کرامر٢ دريافته اند که سرمايه گذاري بر روي فناوري اطلاعات تأثير مثبتي بر روي توليد ناخالص داخلي (GDP) در کشورهاي توسعه يافته دارد، حال آنکه در کشورهاي در حال توسعه چنين نيست [٣].

 فنآوري اطلاعات قبل از اينکه يک سيستم سخت افزاري و مجموعه اي از الگوها باشد يک نظام فکري و فرهنگي است و مي توان آن را فرهنگ توليد اطلاعات ناميد. فنآوري اطلاعات (IT) يعني روشهاي توليد و جمع آوري اطلاعات و استفاده از آن در جامعه و سازمان ها با کوچک کردن ، ارزان کردن و  کاربري ساده که اين امر با ارائه برنامه هاي متنوع رايانه اي باعث شده دسترسي به اطلاعات از هرجا و توسط هر شخص به راحتي صورت گيرد [٤].

امروزه با اطمينان کامل مي توان ادعا کرد که استفاده از راه حل BI مي تواند قدرت رقابت پذيري يک سازمان را افزايش دهد و از ديگر سازمان ها متمايز نمايد. اين راه حل اين امکان را به سازمان ها مي دهد تا با بکارگيري اطلاعات موجود از مزاياي رقابتي و پيشرو بودن بهره برداري نمايند و درک بهتر تقاضاها و نيازمندي هاي مشتريان و مديريت ارتباط با آنان را ميسر مي سازد. اين راه حل اين امکان را به سازمان مي دهد تا بتواند تغييرات مثبت يا منفي را مانيتور کنند. امروزه سازمان هاي پيشتاز صحبت از برنامه - ريزي منابع سازمان ١ (ERP)  و مديريت ارتباط با مشتري ٢ (CRM) و.... نمي کنند، رويکرد سازمان ها به سمت BI است . آنها به دنبال بهينه سازي فرآيندها از طريق ارزيابي و بهبود عملکرد خود و زيرمجموعه هاي وابسته به خود مي باشند. امروزه افزايش کارايي عملکرد آنچه که سرمايه گذاري شده ، اهميت بيشتري پيدا کرده است . [٥].