رعایت قواعد املای فارسی: درست نویسی واژه ها نخستین وظیفه نویسنده و اولین گام در نگارش است. قدر مسلم، غلطهای املایی، نویسنده و نوشته او را از اعتبار میاندازد. برای اجتناب از این امر می باید نوشته از هر جهت و هر بابت مورد بررسی و توجه دقیق قرار گیرد و این کار تا حصول اطمینان از صحت و درستی کلیه واج ها و واژه ها ادامه باشد.
- رعایت اصول دستور زبان فارسی: رعایت قواعد و اصول زبان دو نوشته از واجبات و مسلمات است. زیرا علاوه بر روانی و سلیسی، معرف کمال و دانش نویسنده میباشد. بنابراین چنانچه در کل نوشته موارد اشتباهی ملاحظه شد باید تا حد امکان آن را اصلاح نمود. برای انجام این امر، فهرست وارسی در قالب پرسش های زیر ارائه میگردد:
- ساختمان جمله ها درست است؟
- آیا مطابقه فعل با فاعل رعایت شده است ؟
- آیا اصول جمله بندی مراعات گردیده است؟
آیا مطابقه صفت با موصوف انجام شده است؟
آیا قواعد جمع رعایت گردیده است؟
نتیجه بررسی انجام شده، اصلاحاتی را ایجاب می نماید که با انجام آن، این مرحله از کار نیز به پایان می رسد.
- استفاده مناسب از نشان گذاری: در بخش مربوط به نشانگذاری از اهمیت آن به اندازه کافی صحبت شد. بنابراین تکرار آن در اینجا موردی ندارد. برای حصول اطمینان از رعایت نظام و قواعد نشانهگذاری نخست باید پرسشهای به شرح زیر مطرح گردند: - آیا نشان مورد نظر درست به کار رفته است؟
- آیا اصول استفاده از نشان ها رعایت شده است؟
- آیا نشانهای مکمل به طور مشترک به کار گرفته شده اند و
- آیا موارد مربوط به آیین برخی از علایم و تأثیر آن در شکل ظاهر هر نوشته
رعایت گردیده است؟
آیا آغاز و پایان چملات به طور دقیق مشخص است؟
- آیا تقسیم منطقی مطالب رعایت شده است؟
- آیا در نشانگذاری رعایت اعتدال گردیده است ؟
