انفساخ ، وضعيتي است که طي آن ، توافقي که سابقا به نحو معتبري تشکيل شده ، به صورت قهري و بدون آن که اراده طرفين در آن دخيل باشد، منحل مي گردد. در موقعيت هاي خاصي ، احتمال انفساخ و توقف اجراي آثار توافق عدم رقابت وجود دارد.
توافق عدم رقابت اصولا در زمره تعهدات شخصي جاي دارد. بنابراين در صورتي که متعهد، شخص حقيقي باشد با فوت وي، ديگر محملي براي اجراي توافق وجود نخواهد داشت . در حقوق فرانسه در صورت فوت مستخدم ، تعهد کارفرما به پرداخت عوض خاتمه مي يابد [٢٨] که با عنايت به شخصي بودن التزام ، چنين حکمي موجه مي نمايد.
البته اين امر در سرنوشت توافق اصلي تأثيري ندارد. براي مثال در صورتي که در قرارداد واگذاري تجارتخانه چنين شرطي شده باشد، با مرگ فروشنده ديگر خريدار دغدغه اي درخصوص حفظ مشتريان و شهرت تجاري خود ندارد و قرارداد واگذاري نيز به موجب اصل لزوم قراردادها، به قوت خود باقي است . البته اگر ورثه فروشنده پس از فوت وي به اسناد و اطلاعات راجع به مشخصات مشتريان دسترسي پيدا کنند، شايد بتوان اظهار داشت که آن ها به واسطه قائم مقامي متعهد به عدم رقابت باقي مي مانند؛ ولي در صورت عدم اطلاع ، بديهي است که انتساب چنين التزامي به آن ها توجيهي نخواهد داشت . همچنين اگر متعهدله براي مثال شرکتي باشد که کاملا منحل شده ، تعهد به عدم رقابت در برابر آن ، معنايي نخواهد داشت .
