شکل -4 موقعیت گسلههای پیرامون تاقیس خویز. در این تصویر شماتیک گسل تشان در میان ساختارهای خویز و منصورآباد و در ادامهی MFF قرار گرفته است. این تصویر تاقدیس خویز را در بین گسلهای امتدادلغز خیرآباد در دماغهی جنوب شرقی، تنگ بن مجاور دماغهی شمال غربی و راندگی تشان در امتداد یال جنوبی این ساختار نشان میدهد که نشان از پیچیدگی تاقدیس خویز در طول ساختار آن دارد (اقتباس از چرچی (1373) همراه با تصحیحات).

نگاره ی 3 بخشی از ناحیهی خویز و خیرآباد در دماغهی جنوب شرقی تاقدیس خویز را نشان میدهد. در این تصویر سازندهای آسماری و گچساران در اثر بالاآمدگی سازند آسماری در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند.

نگاره ی -3 این تصویر دماغهی جنوب شرقی تاقدیس خویز را نشان میدهد که نسبت به دماغهی شمال غربی عرض کمتری دارد و پرشیبتر است . موقعیت تقریبی بخشی از گسل تشان در انتهای یال جنوبی (Forelimb) تاقدیس خویز و همچنین گسل امتدادلغز خیرآباد در بستر رودخانهی خیرآباد در این تصویر مشخص شده است.

تقارن

تاقدیسهای خویز و منصورآباد ساختاریهایی نامتقارن میباشند . این حالت در نیمرخهای عرضی ترسیم شده و مقطع لرزهای (شکل (3 به وضوح دیده میشود . شکلهای 5) تا (7 برشهای عرضی ترسیم شده را نشان میدهند که ویژگیهای هندسی تاقدیس ها  این دو ساختار براساس آنها مورد بررسی قرار گرفته است.

شکل -5 برش عرضی A-A’ در نزدیکی دماغهی جنوب شرقی که فقط ساختار خویز را شامل میشود (زاویهی بین دو یال 98 درجه).

شکل -6 برش عرضی B-B’ در مرکز دو ساختار که در آن ساختارهای خویز و منصورآباد و گسل بین آنها دیدهمی شود. همچنین چاه های Kh-1 و Mb-2 مشخص شده است (زاویهی بین دو یال 110 درجه).شکل -7 برش عرضی C-C’ در نزدیکی دماغهی شمال غربی تاقدیس خویز میباشد. وسعت این ساختار در این برش نسبت به دو برش قبل قابل توجه است (زاویهی بین دو یال 130 درجه).