٣٩.٩% خانوارها درآمدي معادل ٦٠٠ هزار تومان و بيشتر در ماه دارند،٤٥.٧% درآمدي بين ٣٠٠ تا ٦٠٠ هزار تومان و مابقي زير ٣٠٠ هزار تومان درآمد دارند که نمايانگر ساخت نسبتا همگن اقتصادي محله است و تضاد آنچناني از نظر درآمد بين بيشتر ساکنان محله مشاهده نميشود .
عدم حضور کارکنان عاليرتبه در محله بيانگر ساخت همگن اقتصادي و شغلي محله و نمايانگر وجود طبقه متوسط اجتماعي-اقتصادي در آن ميباشد. يعني نه تنها ساخت اجتماعي، بلکه ساخت اقتصادي محله همگن است .
امکانات موجود در واحدهاي مسکوني، کيفيت سکونت را نشان ميدهد.
چنانچه امکانات کافي نباشد، علاقه به سکونت در محله کاهش يافته و نمايانگر تحت فشار بودن محله است . واحدهاي مسکوني محله مورد مطالعه به ترتيب :٩٩.٣% داراي برق ، ٩٨% داراي آب لولهکشي، ٦٨% داراي تلفن و ٨٧.٢% داراي گاز لوله کشي ميباشند. اين ارقام نمايانگر سطح نسبي بالاي برخورداري خانواده ها از امکانات اوليه زندگي است و بيانگر کيفيت نسبتا" مطلوب واحدهاي مسکوني ميباشد که خود عامل مهمي در جذب و حفظ خانواده ها و سکونت پايدار در محله است . بر خلاف بسياري از محلات مسکوني مراکز شهري قديمي، شهرهاي غربي که از حداقل امکانات برخوردارند.
بر اساس يافتههاي تحقيق ، ٥٣ درصد از پاسخگويان در صورت بهبود وضعيت بهداشتي محيط مسکوني، ترجيح مي دهند خانه خود را ارتقا دهند. در صورت بهبود وضعيت بهداشتي محيط مسکوني و امکانات و تسهيلات خانه، ٦٨ درصد از آنها متمايل به ارتقاي واحد مسکوني خود ميباشند. در صورت بهبود وضعيت بهداشتي و تسهيلات خانه و محيط مسکوني، حدود ٦٨ درصد متمايل به بهبود منزل خود هستند. در صورت بهبود وضعيت بهداشتي و تسهيلات خانه و محيط مسکوني و افزايش ايمني ساختمان و محله، تنها ٧٣ درصد حاضر به ارتقاي خانه خود هستند. در صورت بهبود وضعيت بهداشتي و تسهيلات خانه و افزايش ميزان دسترسي به وسايل حمل و نقل عمومي، ٥٢ درصد ابراز داشته اند که تمايل دارند وضعيت واحد مسکوني خود را با تقبل هزينههايي که دارد، ارتقا دهند. بر اين اساس هر اندازه ويژگيهاي مطلوب تري به خانه جديد اضافه شده ، تمايل به ارتقا نيز در بين پاسخگويان بيشتر شده است . ولي در مورد ارتقاي همه شاخص هاي قابل ترقي، اين روند مشاهده نمي شود که به نظر مي رسد ناشي از هزينهاي باشد که اين ارتقا براي پاسخگويان دارد و در اين مورد بسياري از آنها قادر به تامين هزينه مورد نياز نميباشند.
با توجه به مسايل جمع آوري پرسشنامه، به منظور پوشش کامل ، پرسشنامه ها در دو گروه طراحي شده و متغير وابسته در مورد چگونگي واحد مسکوني مورد تقاضا و ويژگيهاي مورد نظر در ارتقاي آن ، در دو گروه صد تايي تهيه و توزيع شد. بنابراين در تحليل داده ها، هر کدام از گروه هاي صدتايي به طور جداگانه مورد بررسي و تحليل قرار گرفتند. در گروه اول ، ويژگيهاي بهداشت محيط ، دسترسي به وسايل حمل و نقل عمومي، کيفيت اجتماعي محله مد نظر بوده و قيمت تقريبي خانه برابر با ٨٠ ميليون تومان اعلام شد و در گروه دوم ، ويژگيهاي بهداشت محيط ، امکانات و تسهيلات خانه، امنيت و ايمني ساختمان و محله و کيفيت اجتماعي محله مد نظر بوده و قيمت تقريبي خانه برابر با ٨٥ ميليون تومان اعلام شد.
