- پيشينه فناوري اطلاعات

سه دهه آخر قرن نوزدهم ميلادي را به عنوان دوره الکترومکانيکي فناوري اطلاعات شناخته شده است که در آن يک تغيير الکترونيکي با ابزار حرکت مکانيکي پردازش اطلاعات توسعه پيدا کرد. از مهم ترين اين ابزارها ماشين هاي تحرير، ماشين هاي تکثير و ماشين حساب هاي جدولي بودند که در حدود سال  ۱۹۰۰ توسعه داده شدند و در تاريخ فناوري اطلاعات به عنوان سرآغاز رايانه هاي نوين شناخته شدند .

پيدايش مخترع ماشين هاي تجاري سرانجام در سال ۱۹۲۴ به نام صنايع الکترونيکي در حدود سال  ۱۹۰۰ ، در توسعه بخش عمده اي از پيشرفت هاي فناوري اطلاعات تأثير زيادي داشت . مهم ترين اين موارد اختراع AM در دهه ۱۹۲۰ ، رادار و تلويزيون در دهه ۱۹۳۰ و رايانه الکترونيکي در دهه ۱۹۴۰ بود. تحول الکترونيکي در زمينه اهداف رشد فناوري اطلاعات بعد از جنگ جهاني دوم با اختراع ترانزيستور در سال ۱۹۴۷ آغاز شد و به دنبال آن ، ترکيب مدارها در سال ۱۹۵۷ توسعه يافت ، پس از آن رايانه اي که به « نسل دوم » معروف بود در اواخر دهه ۱۹۵۰ پديد و سپس يارانه هاي کوچک در اواسط دهه ۱۹۶۰ عرضه شد . شايد حادثه اي که بزرگ ترين تأثير را بر فناوري اطلاعات امروزي داشت ، اختراع ريز پردازنده ها در سال ۱۹۷۱ بود که به وسيله اولين ريز پردازنده هاي تجاري در سال ۱۹۷۵ توسعه يافت .

به موازات پيشرفت در محاسبات ، سيستم هاي اصلي انتقال اطلاعات عرضه مـي شدند . از دهه ۱۹۴۰ ميکروموج به عنوان اولين جايگزين کابل محوري براي اطلاع رساني فاصله هاي طولاني پديد آمد.

سيستـم هاي ارتباطـي ماهواره اي از دهه ۱۹۵۰ براي ترافيک تلفن بين المللي و انتقال موفق اطلاعات به وسيله فيبر نوري در دهه ۱۹۷۰ گسترش پيدا کرد. دهه ۱۹۸۰ آغازي براي ابزار فرعي بسيار پيشرفته براي انتقال اطلاعات همچون پست تصويري تلکس و مودم بود . صنعت فناوري اطلاعات به طور پيوسته و به سرعت در دهه ۱۹۹۰، به وسيله اطلاعات ديجيتالي با هر محتوايي (علامت ، صدا ، نور و ...) براي گسترش دادن ، پردازش کردن ، ذخيره سازي و بازيابي اطلاعات توسعه يافت . سيستم هاي سريع تر و سيستم هاي کوچک تر که به هر صورت به سمـت فناوري اطلاعات همگرا مي شـوند ( رايانه / پست تصويري / اينترنت / تلفن / غيره ) نيز روبه گسترش نهاد[٦].