آرتاندی برای تولید نمایه سازی تخصیصی تلاش می کرد. استخراج عباراتی از متن یک کتاب که بتواند به عنوان مدخلهای نمایه ای مورد استفاده قرار گیرند موضوع سادهتری است. ایرل ( ۱۹۷۰) روشی رایانه ای را برای تولید نمایهٔ کتاب شرح داده است که مستلزم استخراج گروه اسمی" از متن است. او میگوید که همهٔ علائم بر این نکته دلالت دارند که با پس ویراستاری و حذفی اصطلاحات اضافی می توان نمایه آخر کتاب مناسبی را به صورت خودکار تهیه کرد. بعدها، سالتون (۱۹۸۹) توضیح داد که چگونه با استفاده از فرآیندهای تحلیل نحوی میتوان عباراتی را تهیه کرد که برای استفاده در نمایه های کتاب مناسب باشند. از سوی دیگر، کوری سینسکی" و نیوال " ( ۱۹۹۰) دربارهٔ این مسئله بحث کردند که چرا تولید خودکار نمایه های آخر کتاب در مقایسه با نمایه سازی خودکار مقالات مجلات بسیار دشوارتر هستنل. از نظر جایگزینی رایانه به جای نیروی انسانی، اغلب سیستم های نمایه سازی خودکار واقعاً خودکار نیستند، بلکه با هدفی کمک به نمایه سازان انسانی تولید شده اند. به کمکی ماشین اصطلاح بهتری برای این نوع از سیستمها است. به طورکلی، دو روش عمده برای نمایه سازی به کمک ماشین وجود دارد:

۱. از رایانه برای تولید انواع نمایشهای درون خطی و تهیهٔ راهنماهایی کمکی برای نمایه ساز استفاده میشود. خطاهای نمایه ساز (مثل استفاده از اصطلاحات غیراستاندارد یا ترکیب های نادرست سرعنوان اصلی / سرعنوان فرعی) به طور همزمان تشخیص داده شده و بلافاصله با اطلاع او رسانده می شود.

۲. از برنامه های رایانه ای برای خواندن متن (شاید فقط عنوان یا چکیده ها) و انتخاب اصطلاحات نمایه ای - از طریق فرآیندهای استخراج یا تخصیص - استفاده می شود. سپس، ممکن است یک نمایه ساز انسانی اصطلاحات انتخابی را بررسی کرده و نقاط  دستیابی بیشتری که ممکن است برنامه ها نتوانسته باشند تخصیص دهند را اضافه کرده و اصطلاحاتی که به اشتباه اختصاص یافته است را حذف می نماید.در بخش پایانی این فصل، دربارهٔ روش های جدید بحث خواهد شد.