در بخش آخر باید نتایج اصلی
- تحقیقی را بیان نمود، باید بحث یا بحث های اصلی که از نتایج به دست امده است ارائه شود.
توصیه کلی این است که محقق نباید خواننده را در انتظار نگه دارد، بلکه باید اجازه دهد خواننده پیشرفت مطلب را دنبال کند. یک پایان جالب ممکن است یک بازنگری خوب موضوع را بسازد، اما با الگوی روش علمی به سختی تناسب دارد. بسیاری از نویسنده ها، مخصوصاً نویسنده های مبتدی به اشتباه سعی مینکنند.

بیان یافته های مهم خود را تا اواخر مقاله به تأخیر اندازند که واقعاً یک اشتباه است. در موارد افراطی، بعضی وقتها نویسنده یافته های مهم را احتمالاً به امید ایجاد انتظار با پنهان کردن تا یک نقطه عطف پرهیجان از چکیده حذف می کنند، در حالی که این یک روش ناپخته است اساساً مشکل پایان این است که خواننده ها خسته میشوند و قبل از اینکه به شیوہ نگارشیں مقالات علمی بخش اصلی برسند دست از خواندن بر می دارند. خواندن یک مقاله علمی شبیه خواندن یک داستان پلیسی نیست. خواننده می خواهد از ابتدا بداند که پیشخدمت چکاری انجام داده است. اگر قبلاً یک خلاصه یا چکیده از کار حاضر منتشر شده باشد، باید در مقدمه ذکر گردد و به مرجع آن اشاره شود. اگر نویسنده در گذشته مقالاتی دقیقاً در ارتباط با موضوع مقاله نوشته باشد و آنها در جای دیگر منتشر شده باشند، نویسنده باید طبق معمول در آخر مقدمه یا در حدود آخر آن در مقاله ذکر کند. توجه به این نکته موجب ارائه متون بازنگری شده به صورت منظم و مرتب برای آنها که میخواهند در تحقیقی از öÍ استفاده کنند می شود.