بخشی از مقاله
ورزشگاه ريگلی در شيكاگو
بیسبال نوعی ورزش گروهی است كه با چوب و توپ توسط ۹ بازيكن در يک زمين چمن بازی می‌شود. بيسبال در قرن نوزدهم از ورزش انگليسی كريكت ريشه گرفته است.
پیدایش
الکساندر کارترایت، مخترع بازی مدرن بیسبال
بيسبال از بازیهای متعددی كه با چوب و توپ بازی می شدند اشتقاق پيدا كرده‌است. از جمله اين بازی ها می توان ورزش قديمی راوندر كه در امریکای شمالی بازی می‌شد، ورزش انگليسی كريكت و ورزش بسيار قدیمی رومانيائی اُينا را نام برد.
نخستين مسابقه ورزش مدرن بيسبال كه در اسناد نوشتاری گزارش شده‌است، به مسابقه‌ای در ۴ ژوئن ۱۸۳۸ در بيچ‌ويل، انتاريو، كانادا مربوط می‌شود.
بيسبال در دهه ۱۸۶۰ حالت نيمه‌حرفه‌ای پيداكرد. نخستين تيم كاملا حرفه‌ای بيسبال در ايالات متحده، تيم سينسيناتی رد استاكينگز بود كه در ۱۸۶۹ تشكيل شد.
ليگ برتر بيسبال امريكا
نوشتار اصلی: لیگ برتر بیسبال آمریکا
ام‌ال‌بی يا ليگ برتر بيسبال امريكا (Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه‌ای بیسبال در آمریکای شمالی است.
بيسبال در خارج از امريكا
نخستين ليگ رسمی بيسبال در خارج از امريكا و كانادا سال ۱۸۷۸ در كوبا شكل گرفت. کوبائیها سابقه‌درخشانی در بیسبال دارند و تيم‌ملی آنها از هنگام شروع مسابقات بين‌المللی در اواخر دهه ۱۹۳۰ همواره يكی از قويترين تيم های دنيا بوده‌است.
ليگ‌های حرفه‌ای بيسبال پس از جنگ جهانی اول در كشورهای ديگری هم آغاز به‌كار كردند. از جمله؛
• هلند(۱۹۲۲
• استراليا(۱۹۳۴)
• ژاپن(۱۹۳۶)
• پورتوريكو(۱۹۳۸)
ايتاليا در سال ۱۹۴۸ دومين كشور اروپايی شد كه ليگ بيسبال را در كشور خود برگزار می‌كرد. بعد از جنگ جهانی دوم بيسبال در بسياری از كشورهای آمریکای مرکزی و كشورهای حوزه دریای کارائیب طرفداران زيادی يافت. برجسته‌ترين ليگ‌های بیسبال در آمریکای لاتین؛
• مکزیک ۱۹۴۵
• ونزوئلا در ۱۹۴۸
• دومینیکن در ۱۹۵۱
از دهه هفتاد رقابت‌های كارائيب بنيان‌نهاده‌شد، مسابقاتی كه ميان تيم‌های برتر چهار کشور حاشیه دریای کارائیب؛ مكزيک، دومینیکن، كوبا و ونزوئلا برگزار می‌شود.
بيسبال در آسيا
یو درویش بازیکن محبوب ایرانی-تبار در لیگ ملی ژاپن
ژاپن يكی از اولين كشورهایی بود كه بیسبال به آن راه‌يافت. بیسبال خیلی زود مهمترين ورزش گروهی ژاپن شد. در سال ۱۹۳۶ نیپون بیسبال ليگ شروع به‌كار كرد.[۱] ۸۶۴ مسابقه اين ليگ در سال ۲۰۰۶ بيش از بیست ميليون و چهارصد هزار تماشاگر داشت و چهارمین ليگ پرتماشاگر دنيا بود(پس از ام‌ال‌بی، ان‌بی‌ای و ان‌اف‌ال سه ليگ امريكایی بیسبال، بسكتبال و هاكی روی یخ).
ژاپنی‌ها و آمریكایی‌ها اين ورزش را به ديگر كشورهای شرق آسیا هم بردند و بیسبال به‌سرعت ورزش گروهی اول کره‌جنوبی و تایوان شد. ليگ حرفه‌ای بیسبال در کره‌جنوبی از ۱۹۸۲ و در تایوان از ۱۹۹۰ شكل گرفت. چین و اسرائیل هم دو كشور آسیايی دیگری هستند كه به ترتیب در ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ لیگ حرفه‌ای بیسبال را تشكيل دادند.
بيسبال در سال ۱۹۹۴ وارد بازیهای آسیایی هم شد. ژاپنی‌ها اين رشته را در تقویم مسابقات هیروشیما قرار دادند، سه دوره اول اين مسابقات با قهرمانی تيم ملی ژاپن به پايان رسيد، اما در آخرين دوره مسابقات در سال ۲۰۰۶ تيم ملی بيسبال تايوان با شكست پنج تيم ديگر شركت كننده (ژاپن، كره‌جنوبی، چين، تايلند، فیلیپین) به قهرمانی رسيد.
محبوبيت
این ورزش در بسياری از نقاط دنيا به‌ويژه آمریکای شمالی و مركزی و شرق آسيا بسيار پرطرفدار است.
بيسبال ورزش ملی يا پرطرفدار ترین ورزش ایالات متحده آمریکا، كوبا، پورتوريكو، دومینیکن، پاناما، نيكاراگوئه، ونزوئلا در قاره امريكا و همچنين ژاپن، كره جنوبی و تايوان در آسيا است.
بيسبال در المپیک
از المپيک ۱۹۹۶ آتلانتا دو رشته ورزشی بيسبال و سافت‌بال در تقويم المپيک قرار گرفتند و مقررشد تا مسابقات سافت‌بال در گروه بانوان و بيسبال در گروه آقايان برگزار شود.
اما در جلسه سال ۲۰۰۵ کمیته بین‌المللی المپيک در سنگاپور برای تعيين ميزبانی المپيک ۲۰۱۲ اين دو رشته اولين قربانيان سياست كاهش و جلوگيری از گسترش تعداد ورزش‌كاران و مسابقات و رشته‌های ورزشی المپيک شده و از برنامه مسابقات المپيک لندن حذف شدند. در المپیک‌های بعدی برای برگزاری مسابقات اين دو رشته ورزشی رأی‌گيری به‌عمل خواهد آمد.
لیگ برتر بیسبال آمریکا
تیم آتلانتا بریوز
ام‌ال‌بی يا ليگ برتر بيسبال امريكا (به انگلیسی: Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه ای بیسبال در آمریکای شمالی است که هم‌اكنون با بيست‌و‌نه تيم آمریکایی و یک تيم کانادايی برگزار می‌شود.
این مسابقات در ۱۸۷۶ آغاز شد. ام‌ال‌بی اولين ليگ ورزشی واقعی در ايالات متحده بود و تا سال ۱۹۷۲ بيشترين تماشاگران تلويزيونی را داشت. در این سال تعداد تماشاچیان ان‌اف‌ال (ليگ فوتبال آمريكايی) از این مسابقات بیشتر شد. از ۱۹۷۲ به‌بعد نیز ام‌ال‌بی همواره پس از ان‌اف‌ال دومين ليگ پربيننده در امریکای شمالی بوده است.
در سال ۲۰۰۷ ميانگين تماشاگران هر بازی اين مسابقات بيش از سی‌و‌دو هزار نفر بود و مجموع تماشاگران ۲۴۳۱ مسابقه آن به بيش از هفتاد‌و‌نه و نيم ميليون نفر رسید.[۱] و با فاصله‌ای زياد پربيينده ترين ليگ ورزشی دنيا لقب گرفت. اين درحالیست كه هفده ليگ كوچكتر بيسبال اين كشور هم بيش از چهل ميليون تماشاگر در سال دارند.[۲]
تاریخچه بیسبال
بیسبال نوعی ورزش گروهی است كه با چوب و توپ توسط ۹ بازيكن در يک زمين چمن بازی می‌شود. بيسبال در قرن نوزدهم از ورزش انگلیسی کریکت ريشه گرفته است.
بيسبال از بازیهای متعددی كه با چوب و توپ بازی می شدند اشتقاق پيدا كرده‌است. از جمله اين بازی ها می توان به ورزش قديمی راوندر كه در امریکای شمالی بازی می‌شد، ورزش انگليسی کریکت و ورزش بسيار قديمی رومانیایی اُينا نام برد.
نخستين مسابقه ورزش مدرن بيسبال كه در اسناد نوشتاری گزارش شده‌است، به مسابقه‌ای در ۴ ژوئن ۱۸۳۸ در بیچ ویل،انتاریو، کانادا مربوط می‌شود.
بيسبال در دهه ۱۸۶۰ حالت نيمه‌حرفه‌ای پيداكرد. نخستين تيم كاملا حرفه‌ای بيسبال در ايالات متحده، تيم سينسيناتی رد استاكينگز بود كه در ۱۸۶۹ تشكيل‌شد.
لیگ برتر بیسبال امریکا
ام ال بی يا ليگ برتر بيسبال امريكا (Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه ای بیسبال در امریکای شمالی است که كه هم‌اكنون با بيست‌و‌نه تيم آمریکایی و یک تيم کانادايی برگزار می‌شود. این مسابقات در ۱۸۷۶ آغاز شد. ام‌ال‌بی اولين ليگ ورزشی واقعی در ايالات متحده بود و تا سال ۱۹۷۲ بيشترين تماشاگران تلويزيونی را داشت. در این سال تعداد تماشاچیان ان اف ال (ليگ فوتبال امریکایی) از این مسابقات بیشتر شد. از ۱۹۷۲ به‌بعد نیز ام‌ال‌بی همواره پس از ان‌اف‌ال دومين ليگ پربيننده در امریکای شمالی بوده است.
در سال ۲۰۰۷ ميانگين تماشاگران هر بازی اين مسابقات بيش از سی‌و‌دو هزار نفر بود و مجموع تماشاگران ۲۴۳۱ مسابقه آن به بيش از هفتاد‌و‌نه و نيم ميليون نفر رسید. و با فاصله‌ای زياد پربيينده ترين ليگ ورزشی دنيا لقب گرفت. اين درحالیست كه هفده ليگ كوچكتر بيسبال اين كشور هم بيش از چهل ميليون تماشاگر در سال دارند.
این ورزش در بسياری از نقاط دنيا به‌ويژه امریکای شمالی و مركزی و شرق آسيا بسيار پرطرفدار است.
بيسبال ورزش ملی يا پرطرفدار ترین ورزش ایالات متحده امریکا، کوبا، پورتوریکو، دومینیکن، پاناما، نیکاراگوا، ونزوئلا در قاره امريكا و همچنين ژاپن، کره جنوبی و تایوان در آسيا است.
بیسبال در آسیا
ژاپن يكی از اولين كشورهایی بود كه بیسبال به آن راه‌يافت. بیسبال خیلی زود مهمترين ورزش گروهی ژاپن شد. در سال ۱۹۳۶نیپون بیسبال لیگ شروع به‌كار كرد. ۸۶۴ مسابقه اين ليگ در سال ۲۰۰۶ بيش از بیست ميليون و چهارصد هزار تماشاگر داشت و چهارمین ليگ پرتماشاگر دنيا بود
ژاپنی‌ها و امریكایی‌ها اين ورزش را به ديگر كشورهای شرق آسیا هم بردند و بیسبال به‌سرعت ورزش گروهی اولکره جنوبی و تایوان شد. ليگ حرفه‌ای بیسبال در کره‌جنوبی از ۱۹۸۲ و در تایوان از ۱۹۹۰ شكل گرفت.چین و اسراییل هم دو كشور آسیايی دیگری هستند كه به ترتیب در ۲۰۰۳ و ۰۰۷ لیگ حرفه‌ای بیسبال را تشكيل دادند.
بيسبال در سال ۱۹۹۴ وارد بازیهای آسیایی هم شد. ژاپنی‌ها اين رشته را در تقویم مسابقات هیروشیما قرار دادند، سه دوره اول اين مسابقات با قهرمانی تيم ملی ژاپن به پايان رسيد، اما در آخرين دوره مسابقات در سال ۲۰۰۶ تيم ملی بيسبال تايوان با شكست پنج تيم ديگر شركت كننده (ژاپن، كره‌جنوبی، چين، تایلند، فیلیپین) به قهرمانی رسيد.
بیسبال در المپیک
ازالمپيک ۱۹۹۶ آتلانتا دو رشته ورزشی بيسبال و سافت بال در تقويم المپيک قرار گرفتند و مقررشد تا مسابقات سافت‌بال در گروه بانوان و بيسبال در گروه آقايان برگزار شود.
اما در جلسه سال ۲۰۰۵ کمیته بین المللی المپیک در سنگاپور برای تعيين ميزبانی المپیک ۲۰۱۲ اين دو رشته اولين قربانيان سياست كاهش و جلوگيری از گسترش تعداد ورزش‌كاران و مسابقات و رشته‌های ورزشی المپيک شده و از برنامه مسابقات المپيک لندن حذف شدند. در المپیک‌های بعدی برای برگزاری مسابقات اين دو رشته ورزشی رأی‌گيری به‌عمل خواهد آمد.
آشنايى با قوانين بازى بيسبال
نبرد باتوم و توپ!
مترجم: روجا نيستانى
حتماً تا به حال در فيلم ها و كارتون هاى زيادى ديده ايد كه بازى بيسبال (Baseball) چقدر شور و هيجان ايجاد كرده و نفس همه را بند آورده و اهميت داشته در حالى كه ما هاج و واج مى مانيم كه اصلاً چى به چى است و معمولاً از خوشحالى و هيجان يا ناراحتى شخصيت هاى فيلم مى فهميم كى برده و كى باخته!
بيسبال يكى از قديمى ترين و پرطرفدارترين ورزش هاى غربى است كه ريشه در كشور انگلستان دارد اما اولين بار در سال ۱۸۵۸ در ايالات متحده بازى شده و از ۳۲ سال پيش يعنى سال ۱۹۷۳ تا
به حال قوانين آن تغيير نكرده است. چند سالى است كه فدراسيون بيسبال در كشور ما هم شروع به كار كرده اما هنوز اكثريت مردم ما چيز زيادى از اين ورزش نمى دانند. مى دانم كه اكثراً عشق فوتبال و واليبال و بسكتبال هستيد اما بد نيست ك
مى هم از اين بازى مهجورتر بخوانيد تا لااقل كمتر از تماشاى فيلم هاى بيسبالى خوابتان بگيرد!
قوانين بازى:
بازى بيسبال بين دو تيم نه نفره انجام مى شود و هر تيم زير نظر مربى خود كه خارج زمين است بازى مى كند. برنده تيمى است كه تعداد «دورهاى بيشترى» را برده باشد.
زمين بازى:
زمين داخلى، مربعى شكل است و ۹۰ فوت (حدوداً ۲۷ متر) طول دارد. زمين خارجى، فضايى است كه از امتداد دو طرف مربع داخلى به وجود مى آيد. زمين داخلى درجه بندى مى شود تا خط هاى زمينه و محدوده تيم خودى مشخص شود. محدوده پرتاب كننده توپ (pitcher) ۲۴ سانتيمتر بالاتر از خط زمينه محدوده خودى است.
زمين داخلى و زمين خارجى شامل خطوط مرزى و منطقه بى طرف مى شوند، بقيه زمين، محدوده مسابقه است. منطقه زمين خودى با نوار فلزى مشخص مى شود و نسبت به آن، زمين دوم را (كه تا زمين اول ۲۷ متر فاصله دارد) مشخص مى كنند. تقاطع اين خطوط، زمين اول را مى سازند. از
زمين خودى ۲۷ متر به سمت زمين سوم و از زمين دوم ۲۷ متر به سمت زمين سوم، تقاطعى ايجاد مى كنند كه منطقه سوم است، خلاصه اين كه زمين به چهار بخش تقسيم مى شود. تمام اندازه گيرى هاى زمين بايد از نقطه اى كه خط هاى زمين اول و سوم همديگر را قطع كرده اند صورت بگيرد. محل گيرنده توپ (catcher)، ضربه زننده ها به توپ (batters)، جايگاه مربى، سه خط اول
زمين و محدوده دوم ضربه زننده به توپ بايد مشخص شوند. خطوط مسابقه و تمام خط هاى بازى با گچ سفيد مشخص مى شوند.
زمين خودى را با يك قطعه پنج گوشه پلاستيكى سفيد رنگ كه البته شكل خاصى دارد (دو گوشه آن كامل نيست) و تقريباً ۴۲ سانتيمتر طول آن است علامتگذارى مى كنند. اين علامت ها در محل تقاطع خطوط زمين خودى با زمين اول و سوم قرار مى گيرند.
زمين هاى اول، دوم و سوم را با كيسه هاى پارچه اى كه روى زمين مى گذارند، علامتگذارى مى كنند. كيسه هاى زمين اول و سوم در زمين داخلى (infield) و كيسه هاى زمين دوم در مركز زمين دوم قرار مى گيرد. اين كيسه ها پر از شن هستند.
روش بازى:
هر تيم نه بازيكن دارد از يك توپ سفت با پوشش چرمى، يك باتوم چوبى (در بازى هاى حرفه اى جنس آن فقط از چوب است) يا آلومينيومى و دستكش هاى حفاظ دار استفاده مى كنند. به علاوه، ضربه زننده، گيرنده و رهبر محدوده خودى، لباس هاى محافظ مخصوص مى پوشند. در زمين بازى، يك پرتاب كننده توپ، يك گيرنده توپ، چهار بازيكن داخلى و سه بازيكن خارجى قرار مى گيرند. هر تيم تلاش مى كند كه امتياز بيشترى بياورد كه در بيسبال به اين كار اصطلاحاً «بردن هر دور» score runs مى گويند
