ساز و کار هاي تنظیم خلوت :

افراد وگروه ها براي رسیدن به سطح مطلوب خلوت از سازوکارهاي رفتاري استفاده می کنندکه با استفاده از این سازوکارهاي متفاوت میتوان به درجات گوناگون خلوت دست یافت. برخی از این سازوکار ها عبارتند از:

رفتار یا سازوکار هاي کلامی: که از دو جنبه قابل بررسی است: محتواي کلام که همان جوهر ارتباط کلامی یا در واقع همان چیزي است که بر زبان می آید و یا ساختار کلام یا همان چیزي که ویژگی فراکلامی، فرا زبانی یا زبانی سخن نامیده می شود و شامل اسلوب زبان، انتخاب و تنوع واژگان، تلفظ و لهجه، پویایی صدا و آهنگ کلام، ویژگی هاي زمانی ، بازده یا برون داد کلامی، کیفیت صدا و تولید آوا می باشد.

رفتار یا سازو کار هاي غیرکلامی: رفتار یا سازو کار هاي غیرکلامی یا یا به اصطلاح معروف رفتار بدن که همان استفاده از اعضا و حالات بدن براي برقراري ارتباط است.

 سازو کار هاي محیطی خلوت: نقش محیط فیزیکی در مقوله خلوت بسیار پیچیده است، محیط از موارد و جوانب نزدیک به فرد مثل پوشاك و فضاي شخصی و غیره تا ابعاد دورتر و گسترده تر مثل قلمرو و غیره بر خلوت تاثیر گذار است.

 رفتار یا سازو کار هاي فرهنگی: در فرهنگ هاي مختلف برداشت هاي متفاوتی از مفهوم خلوت دارند و حتی در برخی از اقوام و فرهنگ ها ظاهرا خبري از آن نیست. اما مطالعه دقیق در در جوامع مختلف نشان می دهد که در تمام فرهنگ هاي بشري سازوکار هاي رفتاري خاصی بر تعامل اجتماعی افراد وکنترل خلوت آنها وجود دارد. تفاوت عمده در بین آنها ناشی از شیوه نظارت بر تعامل اجتماعی است. (آلتمن(1382