شیوه نگارش علمی

مقدمه

قبل از قرن هفدهم میلادی، راه ارتباط بین محققین تنها از طریق گفتار و تماس اشخاص با یکدیگر بود. در آن هنگام مجامع علمی در اروپا به وسیله انجمن های سلطنتی مدیریت و برگزار میشد. با زیاد شدن تعداد جلسات مجامع علمی و عدم امکان حضور افراد در این مجامع فکر ارتباط علمی به صورت غیرحضوری قوت گرفت و چاپ نشریاتی تحت عنوان مجلات ادواری (ژورنال) چاپی برای توسعه مرزهای دانش و گسترش و اعتلای تحقیقات علمی و ایجاد ارتباط و هماهنگی بین محققین، کارشناسان و دانشجویان در دانشگاه ها، مؤسسات تحقیقاتی و حتی برخی از کمپانی مای تجاری مطرح شد.

مجله ادواری اثر چاپ شده ای است که به یکی از دو شکل مجله و روزنامه در فواصل زمانی مرتب یا نامرتب در شماره های جداگانه ای منتشر می شود ولی همه شماره های آن معمولاً قطع یکسانی دارند. محتوای شماره های مختلف مجلات ادواری با هم فرق دارد اما عنوان آنها همواره یکی است و قصد ناشر آن است که به مدت نامحدودی همچنان به انتشار آنها بپردازد. به عبارتی میتوان مجلات ادواری را شامل همه انتشارات پیوسته (مسلسل) ای دانست که حد واسط کتاب و مجله ܫܚܝ̈ܢ. مجلات پیوسته (مسلسل) مجموعه هائی از رسالات و دیگر مدارک علمی هستند که به وسیله بنیادها، انجمن ها و سایر سازمانها منتشر می شوند و اگرچه از لحاظ فاصله انتشار هیچ گونه محدودیتی ندارند، اما همیشه با قطعی یکسان و زیر عنوان هائی مشترک (مانند خلاصه گفتگوها، رساله ها، گزارشها) انتشار مییابند. گاهی به سختی می توان مجله پیوسته را از یک طرف از مجله و از طرف دیگر از کتابهای چند جلدی یک دوره کتاب تمیز داد.

پیوسته را مؤسساتی غیر از بنگاه های تجاری نشر کتاب، منتشر می کنند، و ناشر آنها معمولان ) فرهنگستانها، دانشگاه ها، بنیادهای آموزشی پژوهشی و انجمنهای علمی  واین قبیل هستند