برنامه ریزی پایان نامه
۱- مانند همه کارهای مهم دیگر موثرترین شیوه برای نگارش پایان نامه تقسیم کار به بخش های قابل کنترل تر است.
۲- اما قبل از ورود به دیگر بخش های پایان نامه سعی نکنید که یک نسخه مقبول و کاملاً دقیق از یک بخش کوچک پایان نامه خود تهیه کنید. موثرترین راهبرد، تهیه یک پیش نویسی قابل تغییر از پایان نامه قبل از انجام تجدید نظر و اصلاحات مهم است. در همان حال که بخش های بعدی را می نویسید، ممکن است به بخش های قبل چیزی را اضافه کرده یا از آن حذف کنید، یا بخش های قبلی را تغییر دهید. زمانی که در این مرحله برای حذف و تعدیل این بخش ها، صرف می کنید یک زمان تلف شده است.
3-اولین گام، تصمیم گیری در مورد ساختار کلی پایان نامه با همفکری استاد راهنماست. این ساختار می تواند یا مجموعهای متوالی از فصل های پیوسته باشد که در میان مقدمه کلی و یک نتیجه گیری کلی قرار گرفته است، یا یک پایان نامه کاملاً در هم آمیخته و به هم پیوست باشد. از مزایای ساختار نخست، آن است که تهیه بخش های پژوهش را برای انتشار در مجلات تخصصی تسهیل می کند.
۴- طرح ریزی دقیق و همه جانبه محتوای هر فصل یا هر بخش عمده از پایان نامه، به تدریج طرح مفصل تری از بخش های فرعی را در درون هر بخش ایجاد میکند. یک سیستم ثابت برای شماره گذاری عناوین یا استاندارد کردن اندازه حروف و عناوین فرعی انتخاب کنید. برای مثال عناوین اصلی را با حروف درشت، عناوین فرعی را با حروف متوسط و عناوین فرعی تر را با حروف ریز تایپ کنید:
۲- عناوین اصلی (درشت)
۱-۲ عناوین فرعی (متوسط)
۲- ۱-۱ عناوین فرعی تر (ریز)
این نوع عنوان بندی شما را یاری خواهد داد تا اطلاعات را به صورت سازمان یافته مرتب کرده و بحث هایتان را به طور منطقی شکل دهید. در نتیجه شما مشغول تهیه یک طرح پیش نویسی از صفحات محتوایی پایان نامه خود می شوید.
۵-پس از آن یک جدول زمانی برای تکمیل هر بخشی از طرح اولیه پایان نامه خود تهیه کنید. همیشه این جدول زمانی را به خاطر داشته باشید (بخش زمان بندی نگارش را ببینید). به خاطر داشته باشید که تجدید نظرهای مکرر، وقت زیادی میبرد.
۶- مجموعه ای از فیش ها یا برگه های تحقیقاتی را در دسترس نگه دارید. این برگه ها را میتوانید برحسب موضوعات و بخش ها یا اندیشه های اساسی طبقه بندی کنید. در بسیاری از اوقات، هنگام نوشتن یک بخش، اندیشه ها و نظرات زیادی همزمان به ذهن شما هجوم میآورند که ممکن است برای بخش های بعدی مناسب باشند. ممکن است در این زمان نیازی به آنها نداشته باشید ولی در عین حال نمی خواهید که آنها را از دست بدهید. به محض اینکه چنین اندیشه هایی به ذهن شما رسید آنها را یادداشت کرده و به طور منظم نگهداری کنید تا در موقع لزوم مثل یک حافظه نوشتاری برای شما عمل کنند.
