قواعد استفاده از ضمایر متصل در زبان فارسی

- ضمایر متصل (م، ت، ش ، مان ، نان ، شان ) در آخر کلمه منتهی به حرف پیوند پذیر هیپیوندند مانند : کتاہم کتابت ، کتابش ؛ کتابمان ، کتا بتان . کتابشان اما اگر کلمه به هاء غیر ملفوظ ختم شده باشد قبل از ( م، ت، ش ) همزه ای اضافه می کنیم ولی قبل از ( مان ، نان ، شان ) چیزی اضافه نمی کنیم . مانند : خانه ام ، خانه ات ‘ خانه اش ، خانه مان ‘ خانه تان ، خانه شان .
تذکر ( ۱ ) - در دو کلمه «که» و «چه» حرف هاء غیر ملفوظ را حذف می کنیم و سپس ضمائر را میافزائیم . مانند: کم ، کیت ، کیش کمان، کتان، کشان چم ‘‘ چیت ، چیش ، چیمان ، چلتان ، چیشان . و این بیشتر در شعر است اما در نشرچهام ، چهات و چه اش و که مان ، که تان و کہ شان ، و چه مارن، چه تارن و چه شان استعمال میشود
تذکر ( ۲ ) - اگر کلمه ما قبل این ضمائر منتهی بحرف پیوند ناپذیر باشد ، هرگاہ آن حرف دال یا ڈال یا راءیاژی یا واو ملین باشد فقط ضمائر را اضافہ می کنیم . مانند : دیدش ، کاغذشان ، برادرت ، همراز نان ، خط کژم، pe جامة نومان . اما اگر منتهی به الف يا واو ممدود باشد هم می توان فقط ضمائر را اضافه کرد و هم حرف « بیاع» قبل از این ضمائر افزود مانند : خداش (خدایش ) فردات ( فردایت) پام ( پایم ) خداشان ( خدایشان ) جاتان (جایتان) پا مان(پایمان) ابروم (ا برویم) ابروت (ا برویت) ا بروش (ا برویش) ا برومان (ا برویمان) ابروتان ابر ویتان) ا بروشان (آبرویشان
تذکر (۳) - اگر کلمه ما قبل این ضمائر منتهی به و او بیان ضمه ( == ا) باشد ، در سه ضمیر مفرد همزه ای قبل از ضمائرهی افزاییم ولی در ضمائر جمع چیزی مانند : به دست نوام داده اند . هر دوات گفته اند . به دست تو اش سپردم . هردومان آمده بودیم . هر دو نان نادا نید . هر دورشان صادقند .