مقدمه

سیگنال صوتی واکدار سالم از نوسانات منظمی با فرکانسی معین ، به نام فرکانس گام ، به علاوة ساختار مربوط به دینامیک شکل و طول مجراي صوتی در سیستم تولید گفتار انسان تشکیل شده است. به بیان دیگر سیگنال صوتی از طریق مدولاسیون اعمال شده بر روي جریان هواي ورودي از ریهها و عبور آن از حنجره ساخته میشود.[1]

بنابراین اولین مسئله مهم در تشخیص بیماریها و اختلالات موجود در سیستم تولید گفتار انسان با بهره گیري از روشهاي معمول کامپیوتري تخمین هرچه دقیقتر این فرکانس پایهاي براي یک واکه خاص تلفظ شده توسط بیمار است . تعریف سایر پارامترها و ویژگیهاي خاص مورد نیاز و شناخته شده در تحلیل چنین اختلالاتی، بستگی زیادي به تعیین هرچه دقیقتر این فرکانس بنیادي خواهدداشت.

از آنجا که اختلالات گفتاري بوجود آمده در سیگنال صوتی بیماران مبتلا به ناهنجاريهاي حنجرهاي در تلفظ صحیح آواهاي واکدار بطور مستقیم با عدم باز و بسته شدن کامل و بموقع تارهاي صوتی ( دراثر عواملی چون فلج ماهیچههاي درگیر با تارها ، پوشیده شدن تارها توسط سلولهاي سرطانی ، فعالیت بیش از حد و خستگی مفرط عضلات و ... ) در ارتباط است، بدین منظور تخمین هرچه دقیقتر فواصل زمانی مابین باز و بسته شدن تارها از روي سیگنال بازسازي شدة حنجره امکانپذیر خواهد بود.