برای صرفه  جویی در فضا، باید از اسامی معمولی گیاهان و مواد شیمیایی استفاده شود. اگر گیاهی یا موجود زنده ای دارای اسم معمولی نبود و یا اگر نام معمولی آن مشکوک بود و باعث اشتباه می شود باید از نام علمی (جنسی و گونه) در عنوان استفاده شود. عنوان باید به گونه ای تهیه شود که بتواند به آسانی از طریق فهرست بندی های صورت گرفته توسط مؤسسات خدمات - منابع علمی قابل بازیابی باشد. به همین دلیل توصیه شده است که محقق در هنگام نوشتن عنوان از خود سؤال کند که چطور من می توانم به دنبال این نوع از اطلاعات در یک پایگاه اطلاعاتی می رود در عنوان آن کلمه «اسیدکلریک، و یا حالت قابل تشخیص و مختصرتر یعنی وHCIO وجود داشته باشد.

در این صورت تصور می شود که جواب سؤال آشکار است. سرویس های فهرست کننده تنها بخشی از مقالههای نوشته و منتشر شده (عنوان و خلاصه) را مورد استفاده قرارمی دهند عنوان مقاله به خواننده میگوید که مقاله راجع به چه موضوعی است. یک عنوان خوب به طور خلاصه موضوع رامشخص می کند، هدف مطالعه را معین میسازد و اصطلاحات و مفاهیم مهم و اصلی را معرفی می کند. عنوان باید تمام این موارد را به طور خلاصه بیان کند در غیر این صورت نکات اصلی یا اصل موضوع گم می شود. عنوان باید به عنوان یک برچسب همراه مقاله خود به تنهایی مفید باشد و به راحتی قابل درک باشد.

در تهیه عنوان برای مقاله، نویسنده باید یک - نکته مهم را مد نظر داشته باشد و آن اینکه بسیاری از خوانندگان، عنوان های فهرست مطالب یک مجله ادواری リ از طریق یکی از سرویسهای ارجاع اطلاعات (مجلات حاوی خلاصهها مقاله را بخوانند، اما خیلی از آنها عنوان را خواهند خواند و بعد از خواندن آن نسبت به خواندنشود و ارتباطشان با همدیگر با دقت بررسی گردد. ترتیب و معنای کلماتی که در عنوان استفاده می شود دارای اهمیت خاصی برای خوانندگان بالقوه که عنوان را در مجله می بینند است. در نوشتن عنوان باید به اهمیت ترکیب و ساختمان جمله به دقت توجه نمود. بیشترین خطاهای گرامری در درک مطلب را سخت میسازند. از نظر جنبه گرامری استفاده از فعل «مصرف» بسیار مهم است. شیوه نگارش مقالات علمی اعتقاد بر این است که کلمه «مصرف کردن » معمولی ترین لفظ موجود در نوشته های علمی است، که باید به نحوه استفاده آن توجه کرد و سعی نمود همانند مقاله های قدیمی که این کلمه در آنها بد به کار برده شده است، نباشد.